Nephuwelijk met een negenjarig meisje
De aanklager stelt dat de Brit Disneyland Paris heeft misleid. Hij zou een vals Lets identiteitsbewijs hebben gebruikt om de feestlocatie in het park te huren. De man zou de rol van bruidegom spelen, nadat zijn gezicht onherkenbaar was gemaakt via professionele visagie. Het is nog onduidelijk wat de bedoeling van het nephuwelijk was. De politie werd zaterdag gealarmeerd door onder anderen een man die was ingehuurd om de vader van het meisje te spelen. Daarvoor zou hij 12.000 euro krijgen. Pas op het laatste moment realiseerde de ingehuurde man zich dat de bruid een kind was.
Naast de Jhai werden nog drie mensen aangehouden: de 41-jarige moeder van het meisje, een 24-jarige vrouw uit Letland en een 55-jarige man uit Letland. De Letse vrouw speelde de zus van het meisje op het huwelijk. Toen het jonge meisje in een witte jurk bij het nephuwelijk verscheen, sloegen Disneyland-personeel en bezorgde gasten alarm. Ongeveer honderd Fransen waren ingehuurd als gast.
Jhai wordt aangeklaagd voor onder meer fraude, identiteitsfraude en witwassen. Het slachtoffer, een negenjarig meisje uit Oekraïne, heeft geen psychisch of fysiek leed overgehouden aan het nephuwelijk, meldt de aanklager.
In 2016 werd de man veroordeeld voor seksuele handelingen met twee 15-jarige meisjes. Sindsdien staat Jhaj in het Verenigd Koninkrijk geregistreerd in het register voor zedendelinquenten en valt hij onder de Sexual Harm Prevention Order, wat betekent dat er beperkingen kunnen zijn voor het maken reizen, contact hebben met bepaalde mensen en internetgebruik. Maar duidelijk was dat Jahj er alles aan deed daar onderuit te komen. Hij zat een celstraf van vier jaar uit na een eerdere veroordeling ben bleef ook na zijn vrijlating merkwaardige ‘filmproducties’ maken waarbij kinderen of jongeren betrokken waren.
In 2023 organiseerde hij een nep-filmpremière op Leicester Square in Londen. Hiervoor huurde hij honderden kinderen in van castingbureaus, sommigen nog maar zes jaar oud. Hij wilde dat ze ‘zich als fans gedroegen, zijn naam schreeuwden en probeerden hem aan te raken’. Ook zou hij daarna een begrafenis in scène hebben gezet met een paardenkoets en een lege kist en figuranten als rouwenden. Veel bureaus zouden geen weet hebben gehad van zijn criminele verleden. Tienermeisjes die bij het evenement betrokken waren, vertelden de Britse BBC dat ze niet wisten voor wie ze werden gevraagd op te treden.
Bij een ander incident in juni vorig jaar werd Jhaj betrapt terwijl hij cadeautjes gaf aan kinderen die waren op komen dagen voor een dansauditie. Een ouder herkende hem naar aanleiding van een BBC-verhaal en sloeg alarm.
Twee maanden later werd hij gefilmd terwijl hij naakt wegliep van een nagemaakte BBC News-vrachtwagen die in het openbaar in brand was gestoken. Ook toen werd gezegd dat het om een filmstunt ging, maar het leidde tot veel verontruste telefoontjes van mensen die dachten dat er een aanslag werd gepleegd. De voortvluchtige Jhaj was zelf steeds op tijd weg. Tot voor kort was er een Youtube-kanaal waar Jhaj de geënsceneerde evenementen publiceerde, het zag eruit als een officieel artiestenaccount.
Een van de video’s, die op een ander kanaal was geüpload, bevatte heimelijk opgenomen beelden van een van de 15-jarige meisjes die hij had misbruikt en waarvoor hij was veroordeeld. Haar familie vertelde de BBC dat de video haar leven had verwoest en vier jaar online stond voordat het eindelijk werd verwijderd. Veel van Jhaj’s video’s stonden lang online tot september vorig jaar, toen Google ze eindelijk verwijderde.
De BBC deed onderzoek naar Jhaj onder videomakers, productieassistenten en technici die aan sommige evenementen werkten. De Britse nieuwszender ontdekte dat hij honderdduizenden euro’s heeft uitgegeven aan zijn producties. Hoe hij zijn groteske stunts allemaal heeft betaald, is een raadsel.
Zedendelinquenten gewoon aan het werk met kinderen
Door een fout van de Justitiële Informatiedienst hebben honderden mensen in de taxibranche of de kinderopvang gewerkt terwijl zij mogelijk geen vog (verklaring omtrent het gedrag) hadden moeten krijgen. Daardoor konden mogelijke zedendelinquenten in de kinderopvang blijven werken. Dat staat in een brief die demissionair staatssecretaris van Rechtsbescherming Teun Struycken vrijdagavond aan de Tweede Kamer heeft gestuurd. Sinds 2018 is relevante informatie over 705 mensen niet bij de juiste instanties terechtgekomen. Die informatie had ertoe kunnen leiden dat hun vog niet verlengd zou worden. Van deze 705 personen werken er nog altijd 302 in de kinderopvang en 175 in de taxibranche. 335 van hen hadden mogelijk geen vog mogen krijgen op verdenking van een overtreding en 142 vanwege een mogelijk misdrijf. In zes gevallen gaat het om een mogelijk zedendelict: drie verdachten werken in de kinderopvang en drie in de taxibranche. In vijf gevallen gaat het om verdenkingen die niet tot vervolging hebben geleid. Van de 101 mogelijke misdrijven door kinderopvangmedewerkers zijn er inmiddels 96 beoordeeld. In één geval is een werknemer op non-actief gesteld. “Mensen in kwetsbare posities, onder wie kinderen, lopen hierdoor mogelijk risico’s”, schrijft Struycken, die de situatie “zeer ernstig” noemt. Er zouden inmiddels maatregelen zijn genomen waardoor de Justitiële Informatiedienst (Justid) de juiste informatie weer doorgeeft. Justid kan niet achterhalen of alle relevante informatie vóór 2016 wel bij de juiste autoriteiten is terechtgekomen. De gegevens uit de jaren 2016 en 2017 zijn wel te achterhalen, maar dat proces zou “complex en tijdrovend” zijn. Van drie mensen die in de kinderopvang werken was een melding van een mogelijk zedenverleden gemist, doordat er geen goede screening is geweest, meldt staatssecretaris Teun Struycken in een brief aan de Tweede Kamer. Geen van hen is veroordeeld en ze hoeven ook geen nieuwe Verklaring omtrent het Gedrag (VOG) aan te vragen.
Binnen de taxibranche ging het ook om drie meldingen. Daar moet één persoon wel een nieuwe VOG aanvragen om een zedenveroordeling. De gegevens over 2013 tot en met 2015 zijn verwijderd. Van 2016 tot eind mei 2025 gaat het om 796 mensen.
Volgens Struycken werken mogelijk 312 mensen in de kinderopvang en 258 mensen in de taxibranche. Achttien mensen binnen de kinderopvang hebben zware misdrijven begaan en zeven binnen de taxibranche. De overige gevallen betreffen lichte misdrijven of overtredingen.
De staatssecretaris schrijft dat 183 mensen niet meer staan ingeschreven bij het Kiwa-register van taxichauffeurs of bij DUO als werknemer in de kinderopvang. Naar hen kan geen onderzoek meer worden gedaan, dus het is niet zeker of zij onterecht een VOG hebben gekregen.
Kidflix
- 1.393 verdachten geïdentificeerd
- 79 verdachten gearresteerd
- Meer dan 3.000 elektronische apparaten in beslag genomen
- 39 kinderen beschermd
De Rekenkamer constateerde bij het ministerie van Justitie en Veiligheid dat in de strafrechtketen namen van verdachten worden verwisseld. “Daardoor kan het gebeuren dat daders van zeden- en geweldsmisdrijven vrij blijven rondlopen. De Algemene Rekenkamer meldde dat de namen van verdachten in minimaal 867 zaken verkeerd zijn vastgelegd. In zeker 141 gevallen gaat het om ernstige zaken zoals levensdelicten of terrorisme. Ambtenaren hebben geen duidelijke instructies hoe ze hiermee moeten omgaan en zijn daardoor in “gewetensnood” gekomen.
Meer meldingen van seksueel geweld
De politie heeft in 2024 meer meldingen van seksueel geweld binnengekregen, vooral in de tweede helft van het jaar. Er werden 14.802 meldingen gedaan, bijna 800 meer dan in 2023, toen het er 14.015 waren. Bijna de helft van de meldingen ging over fysiek seksueel geweld, zoals verkrachting (3391) en aanranding (3288). Online seksuele intimidatie werd 63 keer gemeld en straatintimidatie 235 keer. Ook kwamen er 131 meldingen van sexchatting. Dan stuurt een meerderjarige seksueel getinte berichten aan kinderen. Daarbij ging het vaak om grotere zaken met meerdere slachtoffers. In februari meldde het CBS dat vrouwen vaker dan mannen melden dat ze te maken hebben gehad met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Als het gaat om seksueel geweld, ligt het aantal bijna drie keer zo hoog.
Aantal gevallen van verkrachting of aanranding na spiking in zes jaar tijd meer dan verdubbeld in provincie Antwerpen. Spiking is het toedienen van drugs, medicatie of alcohol aan een persoon zonder dat die hiervan op de hoogte is. Dit kan gebeuren door toevoeging in een drankje of via een injectie. Spiking wordt vaak gebruikt om anderen gewilliger te maken voor seksueel contact of om hen te beroven.
Het aantal aangiftes van zedenmisdrijven was in 2023 al gestegen. Het aantal meldingen van seksuele misdrijven in 2024 met 16% gestegen ten opzichte van 2023, wat neerkomt op 800 extra meldingen. Het gaat daarbij om verkrachting en andere vormen van seksueel geweld, zoals incest en aanranding. Alleen al in Amsterdam werden er 678 zedendelicten geregistreerd — een categorie die alles omvat van sexting tot schennis tot aanranding en verboden pornografie. Van Sextortion zijn er binnen de Benelux tienduizenden meldingen. In 2024 kreeg de politie in totaal circa 15.000 meldingen van zedendelicten.
Slachtoffers kunnen straks in meer gevallen aangifte doen van verkrachting en aanranding en kunnen kosteloos hun naam wijzigen. Verdachten van ernstige misdrijven moeten verplicht aanwezig zijn op de inhoudelijke zitting in hun strafzaak. Op 1 juli 2024 traden verschillende wetten in werking op het terrein van Justitie en Veiligheid die dit bepalen.
De Wet seksuele misdrijven samengevat:
- Dwang is niet langer een vereiste voor een veroordeling voor aanranding of verkrachting;
- Iemand is strafbaar als degene die begint met seksueel contact doorgaat terwijl op enige manier duidelijk is dat de ander dat niet wil;
- Sexchatting en seksuele intimidatie in het openbaar worden strafbaar;
- De maximumstraffen voor een aantal seksuele misdrijven worden verhoogd;
Begin 2023 zijn in het Nationaal Actieprogramma Aanpak seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld verschillende maatregelen aangekondigd, waaronder het verplichten van een gedragscode. Het wetsvoorstel dat nu in internetconsultatie gaat, stelt een aantal eisen aan gedragscodes. Bijvoorbeeld dat werkgevers moeten zorgen voor voorlichting aan werknemers over de gedragscode. Tegelijkertijd blijft er ruimte voor maatwerk. Dat betekent dat werkgevers zelf, binnen de gestelde kaders, de inhoud van de gedragscode en het proces eromheen kunnen bepalen. Op dit moment zijn werkgevers al verplicht om beleid te voeren om psychosociale arbeidsbelasting tegen te gaan. De invoering van de verplichte gedragscode geeft hier deels invulling aan. Het wetsvoorstel maakt een uitzondering voor kleine werkgevers met minder dan tien werknemers in dienst.
Het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme van de politie maakt zich grote zorgen over het snel stijgende aantal mensen dat foto’s en filmpjes bekijkt van seksueel misbruik met minderjarigen. De ‘klassieke’ groep pedoseksuelen breidt zich snel uit met jongeren die kijken voor de kick. De vraag naar heftige beelden wordt groter. Beelden van kinderen die onder dwang vreselijke dingen meemaken.
Meisjes en vrouwen in conflictgebieden zijn steeds vaker het slachtoffer van seksueel misbruik, kindhuwelijken en genitale verminking (besnijdenis). Dat blijkt uit onderzoek van Plan International, waaraan ruim 10.000 jongeren meededen uit landen die kampen met een gewapend conflict, zoals Colombia, Oekraïne, Libanon en Soedan. Het onderzoek laat zien dat jongeren tussen de 15 en 24 jaar aangeven dat meisjes en jonge vrouwen vaker seksueel worden uitgebuit en dat het bestaande geweld tegen vrouwen toeneemt bij conflicten. Ook geeft bijna 40 procent van de jongeren aan dat meisjes in hun land vaker worden uitgehuwelijkt dan voor de start van het conflict. De GGD schat dat circa 20.000 meisjes en vrouwen in Amsterdam een besnijdenis hebben ondergaan. Nog eens duizenden Amsterdamse meisjes dreigen ook slachtoffer te worden van dit ritueel. De meisjes lopen het risico op allerlei complicaties en mentale problemen.
De aangiftetermijn is bij aanranding twaalf jaar en bij verkrachting vijftien jaar. Een minderjarige heeft nog meer tijd om aangifte te doen.
Ondanks dat de Marokkaanse wet de minimale leeftijd van 18 jaar hanteert als algemene regel voor de huwelijksbevoegdheid, blijft het huwelijk van minderjarigen nog steeds zeer actueel in de Marokkaanse samenleving Elk jaar worden er nog zon 20.000 jonge meisjes uitgehuwelijkt. In 2011 verbood Marokko het huwelijk met minderjarigen en hervormde tegelijkertijd de Marokkaanse Familiewet (moudawana). Het huwen van minderjarigen is verboden maar de wet voorziet tegelijkertijd wel in de mogelijkheid om vrijstelling te krijgen voor “bijzondere omstandigheden”.
In Niger trouwen 76 procent van de meisjes voordat ze de volwassen leeftijd bereiken. Niger staat daarmee bovenaan de zwarte lijst van CARE, gevolgd door Tsjaad, de Centraal Afrikaanse Republiek, Zuid-Sudan en Somalië. De meeste kindhuwelijken komen voor in Zuid-Azië, Sub-Sahara Afrika en in Zuid-Amerika en het Caribisch gebied, maar zelfs in Nederland komen kindhuwelijken voor.Tegenwoordig is het meer standaard dan een uitzondering dat zaken blijven liggen en af en toe wordt er een soort pilotgroep ingevlogen van rechercheurs die dan een achterstand moeten wegwerken, maar in no-time loopt die weer op. Er zijn gewoon te weinig gespecialiseerde zedenrechercheurs. Oorzaak is de vertgrijzing binnen de politie en een toename van het aantal zaken. Er zijn nu ook meer zaken dan vroeger strafbaar vanwege de nieuwe wetgeving en dat leidt ot meer aangiftes en een grotere achterttand.
Misbruik met deep fake naaktbeelden
Het is in Nederland strafbaar om zonder toestemming deepfake naaktbeelden van iemand te maken, verspreiden of in je bezit te hebben. Toch blijken uitkleed-apps lastig strafrechtelijk aan te pakken. Nederland loopt voorop in het strafbaar stellen van seksuele deepfakes. In veel andere Europese landen kun je hooguit worden veroordeeld voor smaad als je zo’n afbeelding van iemand maakt. In Nederland is het maken van dit soort beelden een seksueel misdrijf en kun je daar een stuk zwaarder voor worden gestraft. Op het maken van deepfake-naaktbeelden staat een maximale gevangenisstraf van twee jaar. Dan gaat het om het maken van beelden van iemand die meerderjarig is. Ook het verspreiden en in bezit hebben is strafbaar, maar het maken van de beelden wordt gezien als het meest ernstige delict.
Als iemand deepfake-naaktbeelden maakt van iemand die jonger is dan 18 jaar, dan is de maximale gevangenisstraf zes jaar – dan wordt het gezien als het vervaardigen van virtuele beelden van kindermisbruik. Dat wordt veel strenger bestraft. Het ligt ook aan de situatie. Als een jongen van 15 een deepfake-naaktfoto maakt van een meisje van 15, dan wordt dat feitelijk gezien als virtuele kinderporno. Maar omdat de jongen ook maar 15 jaar is, zal een officier van justitie dat meewegen en eerder een geldboete, taakstraf of lichte straf eisen. Ook kan bureau Halt worden ingeschakeld om herhaling te voorkomen. Als de jongen van 15 de naaktbeelden gebruikt voor afpersing of intimidatie, wordt een zwaardere straf geëist.
Het vervaardigen van seksuele deepfakes zonder toestemming is strafbaar, maar volgens het strafrecht doet de gebruiker van zo’n dienst dat, en niet per se de app. En een uitkleed-app kan bijvoorbeeld ook worden gebruikt als iemand toestemming geeft voor het maken van zo’n virtuele naaktfoto, en dan is het weer niet strafbaar. Er zijn wel situaties te bedenken waarbij vervolging misschien mogelijk is, bijvoorbeeld als er kan worden aangetoond dat ze vooral seksuele deepfakes van minderjarigen maken. Ook moeten deze diensten altijd reageren op verwijderverzoeken. Als ze dat niet doen, kunnen autoriteiten buiten het strafrecht ze aanpakken, zoals een privacywaakhond. Het zonder toestemming maken van seksuele deepfakes is dus strafbaar en vooral als het gaat om minderjarigen.
Misbruik door sextortion en online grooming
Catherine De Bolle, Directeur van Europol waarschuwt voor de opkomst van “gewelddadige onlinegemeenschappen” die minderjarigen manipuleren om ze uiteindelijk te misbruiken. Het Europese politieagentschap waarschuwt dat kinderen goed in de gaten gehouden moeten worden om te voorkomen dat ze door dit soort cultussen geworven worden. Er zijn volgens Europol meerdere van dit soort cultussen. Die hebben het vooral gemunt op kinderen en tieners van 8 tot 17 jaar oud, “met name lgbtq+, raciale minderheden en minderjarigen die worstelen met geestelijke problemen, zoals depressie en zelfmoordgedachten”. De cultussen gebruiken een tactiek genaamd ‘online grooming’. Het vertrouwen van de slachtoffers wordt eerst gewonnen, dan wordt hun persoonlijke informatie verzameld, waarna ze uiteindelijk misbruikt worden.
De misbruikte minderjarigen zouden al mensen hebben aangevallen of zelfs vermoord hebben, onder wie familieleden en soms willekeurige passanten. Misbruikers zouden ook kinderen dwingen om seksueel beeldmateriaal te maken en de beelden te delen met andere leden van de groep. De online gemeenschappen rekruteren volgens Europol daders en slachtoffers op wereldwijde schaal, en functioneren als sektes rond charismatische leiders die manipulatie en bedrog gebruiken om hun slachtoffers te lokken en controleren. De hiërarchie van de gemeenschappen is gebaseerd op de hoeveelheid (meestal extreem gewelddadige) gedeelde inhoud. “Vandaag de dag maken digitale platforms wereldwijde communicatie mogelijk, gewelddadige extremistische online gemeenschappen maken ook gebruik van deze mogelijkheid. Gewelddadige daders verspreiden schadelijke ideologieën, vaak gericht op onze jeugd. De daders maken gebruik van online gameplatforms, streamingdiensten en sociale mediaplatforms om hun slachtoffers te identificeren en te lokken.
In sommige gevallen infiltreren de daders in online zelfhulp- of ondersteuningsgemeenschappen voor mensen die met deze problemen te maken hebben. Deze gewelddadige criminelen gebruiken verschillende tactieken om hun slachtoffers te lokken en te manipuleren om expliciete seksuele inhoud te produceren, zichzelf te verwonden, anderen pijn te doen en zelfs moorden te plegen, stelt Europol. In het begin gebruiken daders vaak ‘love bombing’-technieken – extreme uitingen van zorg, vriendelijkheid en begrip om het vertrouwen van de minderjarigen te winnen – terwijl ze persoonlijke informatie over hun slachtoffers verzamelen. De daders gebruiken deze informatie in de uitbuitingsfase van de grooming, wanneer ze de kwetsbare minderjarigen dwingen om seksuele inhoud te maken en gewelddaden te plegen. De daders chanteren de slachtoffers vervolgens om nog schadelijkere handelingen te verrichten door te dreigen de expliciete inhoud van de slachtoffers te delen met hun familie, vrienden of online gemeenschappen.
Bij hulplijn Helpwanted, komen zeshonderd meldingen per maand binnen over het ongewenst verspreiden van intieme beelden of over sextortion. In 2024 meldden zich ruim 12.000 slachtoffers.
Het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme (TBKK) van de Eenheid Landelijke Opsporing en Interventies ziet een zorgelijke toename van kinderpornogroepen op end to end end encrypte chatapplicaties waarin heftig materiaal wordt gedeeld. Naast beelden van ernstig seksueel kindermisbruik worden er in deze groepen ook beelden van mishandelingen en martelingen van kinderen verstuurd. Daarnaast treffen ze in deze groepen andere schokkende en mensonterende beelden aan zoals onthoofdingen van volwassenen en grove mishandelingen van dieren. De politie ziet ook een alarmerende stijging in het aantal meldingen van seksuele delicten, met 14.802 meldingen in 2024, bijna 800 meer dan in 2023. Cijfers over online seksueel geweld ontbreken, omdat deze niet apart worden geregistreerd. De politie spreekt van een ‘veelkoppig monster’: online seksueel misbruik kent veel verschillende daders, uiteenlopende strafbare feiten en diverse slachtoffers.
Sinds de oprichting meer dan twintig jaar geleden, heeft de De Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ) in totaal meer dan 900 zaken behandeld. In circa 25 gevallen betrof het zedenzaken waarin sprake was van aspecten van ritueel misbruik, waarvan slechts drie in de afgelopen zeven jaar. Op basis van het veelal uitgebreide opsporingsonderzoek dat de politie in deze zaken uitvoerde voordat de zaak werd voorgelegd aan de LEBZ, bleek objectieve ondersteuning voor de geuite beschuldigingen in de vorm van forensisch, tactisch, digitaal of overig bewijs vaak te ontbreken en/of bevatte het dossier feiten die strijdig waren met de aangifte. In enkele zaken constateerde de LEBZ dat nog nadere opsporingshandelingen konden worden verricht en werd daarover advies uitgebracht. In geen van de genoemde 25 zaken is vervolging ingesteld door het openbaar ministerie.
Minister Grapperhaus zag geen aanleiding om meer actie te nemen. Michiel van Nispen (SP) uit zijn zorgen over de vooringenomenheid van de LEBZ. “De grote vraag is: waarom wordt ritueel misbruik niet onderzocht? Hij kreeg tientallen berichten van slachtoffers en hulpverleners die stellen dat de vooringenomen houding van de politie en de LEBZ daar een grote rol in speelt. De bemoeienis met de zorgstandaard maakt de vraag of de LEBZ niet vooringenomen is nog groter.” Caleidoscoop, de landelijke vereniging voor mensen met een dissociatieve stoornis, stelt – in een brief die ook door andere organisaties is ondertekend – dat ‘onafhankelijke onderzoeken noodzakelijk zijn naar ritueel misbruik in Nederland en de werkwijze van de LEBZ’. Als toelichting op de brief heeft Caleidoscoop 24 ervaringsverhalen verzameld rondom het doen van aangifte van georganiseerd misbruik. De woning van Grapperhaus werd in 2022 beklad. Op de voordeur en op de opstap naar de woning werd met zwarte verf ‘pedo nazi’ geschreven.
Wereldwijd is 1 op de 5 vrouwen tussen de 20 en 24 jaar voor haar 18e verjaardag getrouwd. Ieder jaar komen er 12 miljoen kindbruiden bij!
Verdachten en veroordeelden wegens seksueel misbruik
Hicham A.
De Amsterdamse serieverkrachter Hicham A. (20) uit West blijft voorlopig in de cel. Hij dwong meisjes tot seks in bioscopen en stationstoiletten. Hij zou jonge kwetsbare meisjes hebben gedwongen tot seks, waarna hij hen beval geld aan hem te betalen. Als ze dat niet zouden doen, zou hij wereldkundig maken dat de, veelal islamitische meisjes, seks hadden gehad. Volgens het Openbaar Ministerie is de 20-jarige Hicham A. schuldig aan verkrachting en aanranding van zeven jonge vrouwen. De zedendelicten zouden zijn gepleegd tussen 2021 en 2023 en vonden in bijna alle gevallen plaats in de publieke ruimte, zoals in de bioscoop of in het toilet van een station. De zeven vrouwen kennen elkaar niet en deden op een later moment aangifte tegen A. Een van de aangeefsters was ten tijde van de aanranding onder de zestien jaar oud.
Volgens het Openbaar Ministerie is er sprake van een ’duidelijke modus operandi.’ „Er is een duidelijk patroon zichtbaar. Bepaalde elementen van het gedrag van A. komen terug in het verhaal van de aangeefsters”, aldus de officier van justitie. Zo verklaarde een van de vrouwen dat A. haar meenam naar de bioscoop, waar de man haar op de wc vingerde en tegen haar wil in penetreerde. In de zaal dwong hij haar hem te pijpen. Daarna moest de vrouw hem 200 euro overmaken, anders zou hij haar omgeving vertellen wat er gebeurd was. Andere aangeefsters hadden een soortgelijk verhaal. Een vrouw verklaarde hoe A. haar aanrandde op het station, waarna hij haar dwong geld naar hem over te maken. Een andere vrouw kreeg eveneens in de bioscoop te maken met een opdringerige A. Hij dwong haar seksuele handelingen te verrichten en vroeg daarna om geld. A’s ex-vriendin verklaarde tijdens hun relatie zowel vrijwillig als onvrijwillig seks met A. te hebben gehad. De man zou zijn vriendin meermaals hebben verkracht. In totaal maakte de vrouw zo’n tweeduizend euro naar A. over. De naam en de foto van A. werd gedeeld in de Facebookgroep ’Ladies Talk’, waarin vrouwen elkaar een hart onder de riem steken.
Winston A.
De 26-jarige Winston A. man uit Enkhuizen werd na 1,5 jaar pas gearresteerd op verdenking van het bezit en maken van kinderporno van honderden jongens tussen de 10 en 16 jaar oud en het plegen van vergaande seksuele handelingen. De zaak werd vanwege capaciteitstekort bij de zedenpolitie niet eerder aangepakt. Ook zou hij een minderjarige jongen fysiek seksueel misbruikt hebben. Op zijn computer en telefoon werd veel beeldmateriaal gevonden. De verdachte deed zich via sociale media voor als een knappe, jonge vrouw en verleidde zo de jongens om seksuele handelingen te verrichten voor de camera. Daarvan maakte hij schermopnamen.
Bovendien vond de politie beelden van seksueel misbruik van een minderjarige jongen, gepleegd door de verdachte zelf. Het gaat om honderden slachtoffers verspreid over het hele land. Het gevonden beeldmateriaal is gemaakt vanaf 2016. Er zijn geen aanwijzingen dat het beeldmateriaal door de man verspreid is. De politie kwam de man op het spoor na twee meldingen van slachtoffers. Bij het onderzoek werden op zijn computer veel mapjes gevonden met jongensnamen. Daarin stonden de schermopnamen van de seksuele handelingen. De man gebruikte al sinds 2016 online nepaccounts op onder andere snapchat dat gesprekken en beeldmateriaal automatisch wist.
De verdachte maakte steeds met een ander toestel opnamen van de toegestuurde filmpjes, waarbij hij zich voordeed als een jong meisje en noemde zich onder andere Britt, Milou, Kate, Tess, en Suus. De politie heeft de afgelopen dagen contact opgenomen met een deel van de slachtoffers. Niet alle slachtoffers waren herkenbaar in beeld. De zedenzaak blijkt omvangrijker dan tot nu toe bekend was. Het Openbaar Ministerie verdenkt de 27-jarige Winston A. niet alleen van het groomen van honderden jongens, maar ook van het meermaals verkrachten van een 13-jarige jongen en het seksueel misbruiken van twee andere minderjarige jongens. Dat bleek tijdens de eerste pro-formazitting in Alkmaar. Na zijn arrestatie in september vonden agenten op de computer van A. bijna 500 mappen met beelden van jongens tussen de 10 en 16 jaar. De eerste beelden dateren uit 2016. Inmiddels liggen er tien aangiftes. Het politieonderzoek naar de man loopt nog steeds. Zes slachtoffers zijn nog niet opgespoord. De politie is onder anderen op zoek naar een slachtoffer dat door A. in een kleedkamer zou zijn misbruikt. Tijdens de rechtszitting betuigde de Enkhuizer spijt aan zijn slachtoffers. Ook zegt hij open te staan voor hulp. A. gaf toe vaak onder invloed van alcohol te zijn geweest. Dat ontremde hem.
Olav Agaatsz (45) ging volgens oud-leerlingen al eerder over de grens
Sam Altman
De topman van OpenAI, het bedrijf achter de populaire chatbot ChatGPT, is aangeklaagd door zijn zus. Ann Altman beschuldigt haar broer Sam Altman van jarenlang seksueel misbruik. De topman heeft de beweringen van zijn zus ’volstrekt onwaar’ genoemd. De dertigjarige Ann Altman stelt in haar aanklacht dat Sam Altman (39) haar vanaf het eind van de jaren negentig heeft misbruikt en gemanipuleerd. Het misbruik zou zijn begonnen toen zij drie jaar was en zijn gestopt toen de OpenAI-topman volwassen was en zij nog minderjarig.
Zijn zus heeft hem op sociale media eerder al beschuldigd van misbruik. Ze eist van haar broer een schadevergoeding en stelt dat ze ernstige emotionele schade heeft geleden. Ook zou ze steeds hogere medische kosten hebben voor haar psychische behandeling. Bloomberg News heeft het persoonlijk vermogen van Sam Altman vorig jaar geschat op meer dan $2 miljard. De aanklacht is ingediend bij de rechtbank in de Amerikaanse stad Saint Louis in Missouri. In die staat kunnen mensen aanklachten over seksueel misbruik in hun jeugd indienen totdat ze 31 jaar zijn. Sam Altman reageerde via een bericht op X op de aanklacht. „Deze situatie veroorzaakt enorm veel pijn voor onze hele familie”, stelt hij mede namens zijn moeder en broers.
Silvio Almeida
Lula da Silva heeft Silvio Almeida, de minister voor Mensenrechten ontslagen omdat die zich bij verschillende vrouwen schuldig zou hebben gemaakt aan seksueel grensoverschrijdend gedrag. Een van de slachtoffers is een collega-minister. Minister Almeida zou de vrouwen tegen hun wil hebben gekust en onzedelijk betast. Een van hen getuigde over een incident uit 2019, waarbij Almeida haar onder haar rok in het kruis zou hebben gegrepen. Ook zou hij medewerkers hebben gekoeioneerd. Almeida zelf ontkent iets fout te hebben gedaan. Hij noemt alle beschuldigingen een campagne om zijn imago als zwarte man op een prominente positie te besmeuren”. Hij zegt door het ontslag de handen vrij te hebben om de aanklachten te weerleggen.
Mohamed B.
Mohamed B. (29) uit Oosterhout perste zo’n 70 minderjarige meisjes af. Volgens justitie dwong hij de slachtoffers met chantage tot het sturen van naaktfoto’s. 5 maart was de inleidende zitting in Breda waar de dader zelf niet aanwezig was. De zitting duurde ook maar kort en er werd een half uur stilgestaan bij de stand van het onderzoek. Sinds de laatste zitting in december is het misbruik van zeker vier kinderen aan het dossier toegevoegd. Hij gebruikte een videogame waarin hij De man dwong een van de slachtoffers, een 11-jarig meisje, om zichzelf te bevredigen en daarvan foto’s naar hem door te sturen en hij dreigde de familie van het meisje iets aan te doen als ze zou weigeren om foto’s te maken. Een ander meisje van twaalf jaar oud, beloofde hij digitale diamanten in ruil voor foto’s van haar borsten. Dat deed hij via de chat van het spel en later via Instagram en andere sociale media.
Als zij vervolgens niet nog meer foto’s opstuurden, ging B. over tot chantage. Naast het online seksueel misbruik wordt Mohamed B. ook verdacht van het verkrachten van een 13-jarig meisje. Waar het eerst alleen bij afpersing bleef, ging de man in juli nog een stapje verder. Hij sprak af met een dertienjarig meisje uit Alblasserdam, waarna hij haar zou hebben verkracht. Ook dwong hij haar om hem af te trekken. Volgens het OM bleef de man doorgaan, ondanks dat het meisje hem meerdere keren zei dat ze ermee wilde stoppen. Mohamed B. werd 27 augustus 2024 opgepakt, na de aangifte van verkrachting. Bij huiszoeking vond de politie duizenden afbeeldingen en screenshots van chatgesprekken en een grote hoeveelheid kinderporno. Op telefoons, laptops en harde schijven van de man werden 34.000 foto’s en filmpjes gevonden. Zijn slachtoffers waren allemaal minderjarig en wonen in Nederland en België. Het politieonderzoek is nog gaande waarbij slachtoffers hulp wordt aangeboden en ze mogen nadenken of ze aangifte willen doen. De verwachting is dat justitie hier nog de komende maanden mee bezig is. Daarnaast zijn negentien slachtoffers niet te identificeren. De zaak is nog niet inhoudelijk behandeld. Mohamed B. zit momenteel vast en wordt onderzocht door een psycholoog en psychiater. Daar werkt hij volgens zijn advocaat aan mee. De volgende tussentijdse zitting is op 27 mei 2025.
Christopher Behn en John Thorogood
Een pedofiel (72) uit Nijmegen gaf ouders van kinderen geld in ruil voor logeerpartijtjes en was over een langere periode betrokken bij een pedo-bende waarvan de leden de wereld rondreisden om kwetsbare kinderen seksueel te misbruiken. De man maakte als amateurfilmer zeker tien jaar lang beelden van het misbruik door zijn handlangers en verspreidde die onder andere leden van het netwerk. De man uit Nijmegen werd in 2021 in Rotterdam veroordeeld voor tien jaar cel en tbs. Hij had – naast het filmen van zijn handlangers – ook zélf meerdere jongens seksueel misbruikt in verschillende landen, waaronder Vietnam, Sri Lanka, Oekraïne, Moldavië en India. Hij gaf kinderen geld, cadeautjes of maakte uitstapjes met ze om zo hun vertrouwen te winnen. Regelmatig zorgde hij ervoor dat de familie van zo’n jongetje financieel afhankelijk van hem werd. Hij leende hen geld en logeerde in ruil daarvoor bij hen. Tegenover de rechter vertelde hij dat het misbruik niet schadelijk zou zijn geweest voor de kinderen.
Mede daarom werd hem tbs opgelegd. ‘Hij praat zijn eigen gedrag goed onder het mom van culturele verschillen en legt de verantwoordelijkheid voor eventuele schade bij de slachtoffers neer bij de omgeving van het slachtoffer’, oordeelde de rechter in het vonnis. De Britse NCA onthulde dat hij een belangrijke rol speelde in een netwerk waar onder andere ook Britse pedofielen toe behoorden. Zo zijn twee oudere mannen uit Engeland – die inmiddels al vastzitten voor andere ernstige vergrijpen veroordeeld voor gevangenisstraffen vanwege hun betrokkenheid bij het rondreizende netwerk. Het gaat om Christopher Behn en John Thorogood uit Londen. Zij reisden jarenlang naar diverse landen in Azië en Afrika om daar het vertrouwen van kwetsbare jonge jongens te winnen met als uiteindelijke doel die kinderen seksueel te misbruiken.
De Britse inlichtingendiensten kregen, mede dankzij de Nederlandse politie, het netwerk in het vizier en gingen op onderzoek uit. Ze kwamen erachter dat Behn tussen 2008 en 2018 zeker 23 keer misbruik pleegde. Via zijn reisgegevens werd duidelijk dat de man sinds 2006 zo’n achttien keer Vietnam heeft bezocht. Ook ging hij samen met de Nederlander naar onder meer Thailand, Laos, Cambodja, India en Myanmar. Daar presenteerden de pedofielen zich als een soort vader voor de kinderen, die vaak in armoede leefden. De politie kreeg in het onderzoek een dagboek in handen, waarin Behn en de Nederlandse cameraman hele grafische en schokkende details van het misbruik omschreven. De NCA onderschepte later ook geheime gesprekken die de Brit voerde met andere daders via versleutelde e-mails. Daarin bespraken de pedofielen de kinderen die ze hadden ontmoet en misbruikt, de betalingen aan de slachtoffers en hun families en over mogelijke scenario’s waardoor ze ontmaskerd konden worden door de politie. De 68-jarige Behn werd vrijdag door de Britse rechter veroordeeld tot een gevangenisstraf van elf jaar wegens het seksueel misbruiken van jonge jongens in Vietnam gedurende een periode van tien jaar.
Hij werd eerder in 2020 door de NCA gearresteerd en zat al een gevangenisstraf van negen jaar uit, nadat hij schuldig werd bevonden voor het misbruiken van elf kinderen tijdens een reis naar Myanmar in 2016. Naast Behn werd ook John Thorogood, een zedendelinquent die al eerder is veroordeeld was voor het bezit van kinderporno gearresteerd. De inmiddels 78-jarige Thorogood misbruikte jonge jongens seksueel in Marokko. Dat zou in 2012 zijn gebeurd. Forensisch rechercheurs doorzochten zijn telefoon en computer en vonden meer dan 200.000 foto’s en video’s waarop jonge kinderen te zien zijn. Sommige foto’s waren gemaakt door Thorogood en toonden baby’s van ongeveer een jaar oud. Thorogood werd schuldig bevonden voor in totaal zeven ernstige delicten, waaronder ontucht met een 15-jarige jongen en een jongen tussen de 10 en 12 jaar oud. De NCA heeft verder nog eens vier vermeende pedofielen geïdentificeerd die in Groot-Brittannië gevestigd zijn en vermoedelijk banden hebben met het netwerk. Het is niet duidelijk of zij zijn gearresteerd. Er lopen nog onderzoeken in andere landen in Europa.
Tim den Besten
Presentator Tim den Besten gebruikte nepprofielen om seksueel getinte gesprekken te voeren. Zijn zaak werd door het Openbaar Ministerie geseponeerd na zijn bekentenis en een gesprek met zijn slachtoffers. Den besten maakte nepprofielen met persoonlijke foto’s van drie mannen op homodatingapp Grindr en Instagram en gebruikte deze om seksueel getinte gesprekken te voeren In een verklaring zegt de presentator dat hij veel spijt heeft dat hij foto’s en gegevens van andere mannen heeft gebruikt. “Daarmee deed ik mensen pijn en verdriet. Ik schaam mij diep.” Toen de zaak eind 2023 na berichtgeving door Het Parool aan het rollen kwam, schrapte omroep KRO-NCRV een aflevering van de familiespelshow Waku Waku, waarin Den Besten kandidaat was. De publieke omroep zei toen dat identiteitsfraude in de programma’s voor de jeugd een onderwerp is “waar we kinderen regelmatig voor waarschuwen en over berichten”.
Marius Borg Høiby
De zoon van de Noorse kroonprinses Mette-Marit (28) pleegde misbruik in kelder van koninklijke woning. In de afgelopen jaren organiseerde Marius regelmatig zogenaamde ‘Skaugum-festivals’ in de residentie van het Noorse kroonprinselijk paar, waarbij hij en zijn vrienden feestten. Tijdens deze bijeenkomsten liep het meerdere keren uit de hand. Marius en zijn vrienden zouden waardevolle voorwerpen hebben gestolen, waaronder een kroon met grote emotionele waarde voor de koninklijke familie, die later via veilinghuizen werd verkocht. Dit was niet de eerste keer dat het misging tijdens de ‘Skaugum-festivals’. In een exclusieve video, ingezien door ‘Se og Hør’, is te zien hoe Marius met een snelheid van 91 kilometer per uur over het domein scheurt, terwijl de maximumsnelheid daar 50 kilometer per uur is. Uiteindelijk botst hij met zijn auto tegen de omheining van het terrein. Deze gebeurtenissen volgen op de controverse van augustus, toen Marius werd gearresteerd na beschuldigingen van mishandeling van een twintiger in een appartement in Oslo. Hij werd 30 uur vastgehouden en aangeklaagd. Marius gaf later in een verklaring toe onder invloed te zijn geweest van alcohol en cocaïne tijdens het incident. In november 2024 werd Marius Borg Høiby, de zoon van kroonprinses Mette-Marit van Noorwegen, gearresteerd op verdenking van onder meer verkrachting, mishandeling en bedreiging. Mette-Marit zou nauw betrokken zijn bij de zaak. Toen er in september een inval werd gedaan in een jagershut in Skeikampen, waar Marius verbleef met drie andere mannen, zou de prinses daarvan meteen op de hoogte zijn gebracht. Bij de inval zouden zowel wapens als drugs gevonden zijn. Marius zou daarna afgevoerd zijn. Op dat moment werd Mette-Marit volgens het blad op haar privénummer gebeld door een van de aanwezigen in de hut, die een bekende crimineel zou zijn. De man zou haar alle details gegeven hebben en haar op de hoogte hebben gebracht van de arrestatie. Dat zo’n crimineel het privénummer van een lid van de koninklijke familie heeft, is opvallend. Het is in ieder geval niet de eerste keer dat Mette-Marit in het nieuws komt met de manier waarop ze de zaak aanpakt. Zo beweerde de Noorse krant ‘VG’ in november dat de kroonprinses op voorhand geïnformeerd was over z’n arrestatie op 4 augustus en daarvan gebruik maakte om z’n appartement op te ruimen voor de politie arriveerde. Ze had de politie haar werk moeten laten doen, zowel voor Marius zelf als om de monarchie te beschermen. Volgens de Noorse krant Se og Hør is er nieuw bewijsmateriaal tegen de Marius Borg Høiby. De zoon van kroonprinses Mette-Marit (51) wordt verdacht van verkrachting en huiselijk geweld. En dat zou hebben plaatsgevonden in de woning van Mette-Marit en haar man Haakon (51). Ook tv-ster Linni Meister (39) zou slachtoffer van Marius zijn geweest. De vrouw ontdekte dat zelf pas in het politiebureau, waar ze was uitgenodigd om te komen praten over haar ‘goede vriend’. In het bureau kreeg Meister tientallen foto’s te zien, waaronder ook drie video’s uit 2018. Op die beelden is te zien hoe vier jongeren een spelletje aan het spelen zijn in Skaugum, de officiële residentie van Haakon en Mette-Marit. De sfeer lijkt goed. Maar op beelden van later op de avond is het misbruik van Meister te zien in de kelder van de woning. Het zou gaan om ‘ernstige handelingen’. Een grote schok voor de tv-presentatrice, die Marius altijd als een goede vriend had beschouwd en geen herinnering meer had aan het misbruik. Zij herinnerde zich de avond net als een ‘gezellig samenzijn met vrienden’. Het misbruik was trouwens niet het enige strafbare feit dat in Skaugum plaatsvond. Ook zouden de vrienden van Marius spullen uit het huis gestolen hebben. Dat het misbruik net in Skaugum plaatsvond, is opmerkelijk. “Er zijn niet veel plaatsen in Noorwegen waar je je zo veilig zou moeten kunnen voelen als daar. Het pand heeft een zeer hoog beveiligingsniveau”. Zo zijn er altijd bewakers en lijfwachten aanwezig. Dat de aanval in hun eigen huis plaatsvond, moet extreem moeilijk zijn voor de familie. De woonkamer in de kelder was waarschijnlijk een natuurlijke ontmoetingsplaats voor de familie en een plek waar de kinderen met hun vrienden konden praten. Sinds hij midden januari z’n verblijf in een afkickkliniek in Londen beëindigde, bleef het stil totdat bleek hij verblijft in een luxeresort in Noorwegen, samen met z’n stiefvader Haakon (51). De twee zouden verbleven hebben in het ‘Malangen Resort’ in de buurt van Tromsø, meer dan 1.700 kilometer van hoofdstad Oslo.Ook z’n zusje, prinses Ingrid Alexandra (21), zouden hem daar bezocht hebben. Op 12 januari keerde Marius Borg Høiby terug uit Londen, waar hij zich had laten behandelen voor zijn drank- en drugsverslavingen. Hij wordt door meerdere vrouwen van verkrachting en huiselijk geweld beschuldigd. De kroonprins en z’n stiefzoon zouden samen op vakantie zijn om Marius ver van alle verleidingen te houden om zo te voorkomen dat hij zou hervallen. Ook prinses Ingrid Alexandra zou hen bezocht hebben in het resort. De prinses doet haar legerdienst in kamp Skjold, zo’n uur rijden van Malangen. De drie werden gezien terwijl ze een duik namen vanaf de steiger. Eind maart kwam er nota bene tijdens het onderzoek weer een nieuwe 5e aangifte binnen van seksueel misbruik in een hotel. Marius zou het op zijn telefoon ook gefilmd hebben. Marius Borg Høiby wordt in totaal verdacht van 23 misdrijven, waaronder drie verkrachtingen. Na tien maanden is het politieonderzoek naar de zoon van de Noorse kroonprinses Mette-Marit afgerond. Naast de drie verkrachtingen wordt Høiby verdacht van misbruik en bedreiging. Ook zou hij een politieagent hebben mishandeld en meerdere verkeersovertredingen hebben begaan. De politie houdt het aantal slachtoffers van Høiby in het midden, maar bevestigt dat het om minstens tien gaat. De politie heeft de zaak doorgestuurd naar het Openbaar Ministerie in Oslo. Dat moet bepalen of Høiby vervolgd wordt. De 28-jarige Høiby, geboren uit een relatie voor het huwelijk van Mette-Marit met kroonprins Haakon, werd in augustus opgepakt op verdenking van aanranding van zijn vriendin. Sindsdien zijn steeds meer beschuldigingen geuit. Omdat Høiby een stiefzoon van Haakon is, heeft hij geen koninklijke titel.
Marco Borsato
In december 2021 verzocht Borsato via Knoops’ advocaten het Openbaar Ministerie een onderzoek in te stellen naar de bron van sinds 2020 op internet aanhoudende insinuaties aan zijn adres over grensoverschrijdend seksueel gedrag met minderjarige meisjes. De aantijgingen werden door hem ontkend. Enkele dagen later deed een 22-jarige vrouw via advocaat Peter Plasman aangifte tegen Borsato. Volgens de aanklacht zou hij haar tussen 2014 en 2019 onzedelijk hebben betast en onder meer zijn hand onder haar rokje hebben gedaan en haar tussen haar benen hebben gestreeld. Borsato ontkende opnieuw en deed op zijn beurt aangifte tegen haar voor het doen van een valse aangifte en het indienen van een lasterlijke aanklacht. Tegelijkertijd deed hij aangifte tegen de moeder van de vrouw wegens medeplichtigheid en uitlokking. De zaak gaat over een meisje dat hij leerde kennen via haar moeder, die met hem bevriend was en een rol had in zijn fanclub. In 2021 deed ze aangifte. Borsato zou vooral sinds de dood van de vader van het vermeende slachtoffer een soort huisvriend zijn geweest. Een positie waar hij volgens de beschuldigingen ernstig misbruik van maakte. Er werd 28 maanden geleden aangifte gedaan, maar deze zaak blijft maar voortduren. Het advocatenechtpaar Knoops hebben onderzoekswensen doorgegeven en wilden 29 getuigen horen. Vlak na de aangifte trok hij zich terug als ambassadeur van War Child, naar eigen zeggen om zich op zijn verdediging te richten en War Child niet met deze kwestie te belasten. In september 2023 dagvaardde het Openbaar Ministerie Borsato wegens ontucht met een minderjarige. In de uitzending BOOS: This is The Voice van de YouTube-serie BOOS kwam ander vermeend seksueel grensoverschrijdend gedrag van Borsato aan bod. Naar aanleiding van deze uitzending verwijderde Madame Tussauds Amsterdam op 21 januari 2022 het wassen beeld van Borsato. De radiozenders NPO Radio 1, NPO Radio 2, NPO 3FM, Qmusic, 100% NL en die van Talpa besloten kort na de uitzending geen muziek meer te draaien van Borsato. Ook deze zenders besloten de uitkomst van nader onderzoek af te wachten. In maart 2023 werd bekend dat Borsato niet zou worden vervolgd inzake The voice of Holland vanwege gebrek aan bewijs waarbij Borsato opnieuw werd beschuldigd van het betasten van deelnemers en medewerkers. Terwijl het politiedossier al in de zomer van 2022 bij het OM lag liep de zaak steeds opnieuw vertraging op. Eén van de onderzoeken ging bijvoorbeeld over bepaalde dagboeknotities van het vermeende slachtoffer. Alle onderzoeken lijken nu te zijn voltooid en Marco Borsato (58) zal aanwezig zijn bij de rechtszaak die eind oktober tegen hem begint. De zanger, die wordt verdacht van ontucht met een minderjarig meisje, gaat daar uitgebreid verklaren, zo bevestigen zijn advocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops-Hamburger aan RTL Boulevard. De inhoudelijke behandelingen van de zaak zijn op 28 en 30 oktober gepland in de rechtbank van Utrecht.
Ali Bouali
Zanger en producer Ali Bouali moet twee jaar de gevangenis in vanwege een verkrachting in 2018 en een poging tot verkrachting in 2014. Ali B stond terecht voor vier zedendelicten bij drie vrouwen: twee aanrandingen en twee verkrachtingen. Hij werd vrijgesproken van een aanranding in Heiloo in 2018 en een aanranding in Amsterdam in datzelfde jaar. De rechter noemde Ali B “een tamelijk dwingend persoon die geen nee accepteert, weinig inlevingsvermogen in anderen toont en uitgaat van zijn eigen visie op zaken”. Bij de verkrachting en poging tot verkrachting waren zijn “eigen seksuele behoeftes leidend”, stelde de rechter. Hierbij had B volgens haar geen oog voor de psychische gevolgen voor de vrouwen. De straf was lager dan de eis van het Openbaar Ministerie, dat vorige maand had gevraagd om een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar. Advocaat Swier had om vrijspraak in alle zaken gevraagd. Ali B “accepteert wel degelijk nee”, stelde hij in zijn pleidooi. Van zangeres Ellen ten Damme lag er een melding van een verkrachting in 2014 in Marokko. Daarnaast was er een aangifte van een vrouw genaamd Naomi van aanranding en verkrachting op een schrijverskamp in Heiloo in 2018. Jill Helena (artiestennaam), oud-kandidaat van The Voice of Holland, had aangifte gedaan van een aanranding in 2018 in een auto in het Amsterdamse Bos. De verklaringen van alle vrouwen zijn betrouwbaar, oordeelt de rechter. Maar bij de ten laste gelegde aanrandingen in Heiloo en Amsterdam was er onvoldoende steunbewijs, wat wel nodig is voor een veroordeling. Daarnaast is het volgens de rechter niet zeker dat Ten Damme daadwerkelijk is verkracht, omdat ze één keer had verklaard dat Ali B bij haar was binnengedrongen, en hier later weer van terugkwam. Een poging tot verkrachting acht de rechter wel bewezen. Het OM gaat in beroep tegen alle drie de vrijspraken. Het OM zag na bestudering van het vonnis aanknopingspunten om de zaak opnieuw voor te leggen in hoger beroep waarvan de regiezitting 17 april 2025 diende. Hierbij werden onder meer de onderzoekswensen en verzoeken van de verdediging en aanklager ingediend. Ali B was zelf niet aanwezig en werd vertegenwoordigd door zijn advocaat Bart Swier, die stelde dat het OM, mogelijk door de BOOS-uitzending van Tim Hofman, een “een kwaadaardig frame” heeft geschetst van zijn cliënt. Ook zouden Bouali en zijn vrouw nooit getuigen hebben willen beïnvloeden Daarnaast wil Swier nieuwe getuigen horen, waaronder Ali’s ex-vrouw en Ronnie Flex, de man die aanwezig was op het schrijverskamp en die met Naomi M. onder de douche stond toen Ali B de ruimte binnenkwam. Het meisje was Flex oraal aan het bevredigen toen Ali B ongevraagd zijn vingers bij haar naar binnen stak, aldus het OM. Voor deze verkrachting werd Ali B afgelopen juli ook veroordeeld. Swier wil Ronnie Flex als getuige horen, omdat het bewijs in zijn ogen “bij elkaar gesprokkeld” is. Flex’ verklaringen zouden bovendien verkeerd door de politie zijn opgeschreven, maar door de rechtbank wel zijn gebruikt om Ali B voor verkrachting te veroordelen. Ook de veroordeling voor de poging tot verkrachting van Ellen ten Damme rammelt aan alle kanten, vindt Swier. Hij wil dat de verklaring van een getuige die ten tijde van het vermeende misdrijf in hetzelfde huis was, letterlijk wordt uitgewerkt. Woord voor woord. De audio-opnames van de getuigenverklaringen wil Ali B’s advocaat bovendien voorleggen aan een deskundige. Eén slachtoffer is erbij geweest in de rechtbank en heeft ook gebruik gemaakt van haar spreekrecht. Dat was Jill Helena. Maar Ellen ten Damme en Naomi zijn er geen van beiden geweest. Ten Damme had zelfs helemaal liever niet gehad dat ze hierbij betrokken was geweest. De onbekende getuigen die Swier wilde laten horen werden door de rechtbank afgewezen. Bouali’s vrouw Bregje Kommers zal niet als getuige worden gehoord. Ronnie Flex en de vrouw die van de toenmalige manager/vriend van Ellen ten Damme hoorde dat er “iets was gebeurd” zijn wel toegewezen als getuige.
Jacques Bouthier
De inmiddels ontslagen CEO van Assu2000 (Vilavi), Jacques Bouthier is gearresteerd en in staat van beschuldiging gesteld en op verdenking van het seksueel uitbuiten van minderjarigen, waaronder een Marokkaanse tiener. De zaak, die ook een poging tot het verdoezelen van bewijsmateriaal omvat, heeft geleid tot Bouthier’s ontslag als CEO. De zaak kwam aan het licht na een klacht van een Marokkaans meisje, Kenza (schuilnaam), die stelt dat ze op 16-jarige leeftijd aan Bouthier werd geleverd door haar nicht. Volgens Kenza begonnen haar seksuele ontmoetingen met Bouthier in 2016. Haar nicht ontving na elke ontmoeting 200 euro. In de zomer van 2017 zou Bouthier besloten hebben Kenza direct te betalen en haar een appartement in de regio Parijs te geven. Nadat ze volwassen was geworden, zou hij haar gedwongen hebben om seksclubs te bezoeken en seks te hebben met verschillende mannen aan wie hij 100 euro vroeg. Kenza beweert dat ze jarenlang Bouthier’s seksuele slaaf was en dat hij haar uiteindelijk in 2022 verliet. Kenza wilde wraak nemen en filmde een ontmoeting tussen Bouthier en een 14-jarig meisje. Ze gebruikte de video om hem te chanteren. Toen hij niet reageerde op haar dreigementen, besloot ze aangifte te doen. Bouthier werd afgeluisterd, wat leidde tot zijn arrestatie op 17 mei. Tijdens een huiszoeking werd pedopornografisch materiaal gevonden. Bouthier ontkende aanvankelijk de beschuldigingen maar gaf later toe seks te hebben gehad met de slachtoffers en te hebben geprobeerd de zaak in de doofpot te stoppen. Bouthier werd eind mei in staat van beschuldiging gesteld voor onder meer verkrachting en seksueel misbruik van minderjarigen, mensenhandel en het gebruik van een minderjarige prostituee. Het onderzoek loopt nog. Assu2000 is een groot verzekeringsbedrijf in Frankrijk.
Jos Brech
Nicky Verstappen (13 maart 1987) uit het Limburgse dorpje Heibloem verdween op 10 augustus 1998 toen hij met een groepje dorpsgenootjes op kamp was dat was georganiseerd door het plaatselijk jeugdwerk op De Heikop, een recreatieoord op de Brunssummerheide. Op de avond voor zijn verdwijning eindigden de activiteiten om 22.00 uur, waarna de kinderen naar hun tenten gingen. In de tent waar Nicky sliep, is hij de volgende morgen rond 5.00 uur nog gezien door een tentgenootje. Drie uur later bleek hij van het kampterrein te zijn verdwenen. De leidinggevenden gingen eerst zelf op zoek en toen ze Nicky niet konden vinden, schakelden ze de politie in. Die ondernam in eerste instantie geen actie. De leidinggevenden verspreidden affiches in de omgeving en ’s avonds kwamen mensen vanuit Heibloem helpen bij het zoeken. De jongen werd echter niet gevonden. De volgende dag werd een grootschalige zoekactie gestart met hulp van de politie, de marechaussee, militairen, een vliegtuig en een speurhond. Op 11 augustus 1998 rond 21.00 uur werd het lichaam van Nicky gevonden nabij een kerstbomenperceel, zo’n 1200 meter van het kampterrein. Drie dagen na de vondst van het lichaam werd sectie verricht. Vanwege vakantie was er eerder geen patholoog beschikbaar. Het moment van overlijden was daarom niet vast te stellen. Ook de doodsoorzaak was niet met 100% zekerheid vast te stellen. In de loop der jaren had justitie verschillende verdachten op het oog. In 2002 werd een drugsverslaafde uit Tegelen gearresteerd. Hij was een broer van een van de kampleiders. Het onderzoek naar hem leverde echter niets op en hij werd enkele weken later vrijgelaten. In Duitsland en Frankrijk werden verschillende bekende kindermoordenaars, zoals de Fransman Michel Fourniret, ondervraagd over betrokkenheid bij de dood van Nicky Verstappen. Ook hier werd echter geen link gevonden. Op 9 januari 2007 werd in Landgraaf een 36-jarige man aangehouden. Hij bleek brieven te hebben geschreven die het voorafgaande anderhalf jaar op het graf van Verstappen waren gevonden. Daarin suggereerde de schrijver meer te weten van de zaak. Na enkele weken werd hij weer vrijgelaten omdat hij niets met de zaak te maken bleek te hebben. Op 25 december 2007 werd hij opnieuw aangehouden nadat het monument was vernield en er opnieuw een brief was aangetroffen. Op 13 april 2008 werd ontdekt dat het monument opnieuw was vernield. Op 5 april 2019 heeft hij de gedenksteen voor een derde keer vernield. Peter R. de Vries onderzocht de zaak namens de familie van Nicky Verstappen. Hij richtte zijn onderzoek vooral op de kampleiders. Een van de kampleiders was in het verleden veroordeeld voor ontucht met minderjarigen. De hoogbejaarde man overleed in 2003. In 2010 werd zijn lichaam opgegraven, om zijn DNA te vergelijken met sporen die op Nicky’s lichaam waren gevonden. Zijn DNA bleek niet overeen te komen met het gevonden DNA-spoor. Twintig jaar na de dood van Nicky Verstappen zou mogelijk de vervolgingsverjaringstermijn verstrijken. De verjaring is volgens justitie gestuit doordat zij voor het verstrijken van de verjaringstermijn een onderzoekshandeling heeft uitgevoerd. In januari 2018 maakte de politie bekend een grootschalig DNA-verwantschapsonderzoek te gaan uitvoeren. Hiertoe werden 21.500 mannen opgeroepen die woonachtig waren − of dat in 1998 waren − in de omgeving waar het lichaam van Nicky Verstappen gevonden werd. In eerste instantie werden mannen opgeroepen uit Landgraaf, Heerlen en Brunssum. Daarna kwamen mannen die in 1998 rond de hei woonden en waren verhuisd, aan de beurt. Op 22 augustus 2018 maakte het Nederlandse Openbaar Ministerie bekend dat er een DNA-match was met de 55-jarige Jos Brech die ten tijde van het voorval in Simpelveld woonde. Het zou gaan om een bushcrafter, een fervent wildkampeerder die technieken beheerst om in de natuur te overleven. Daags na de moord op Nicky zou hij reeds nabij de plaats waar het stoffelijk overschot van het slachtoffer was gevonden door de politie zijn aangesproken als ’toevallige passant’. Later in het onderzoek werd hij nog tweemaal als getuige gehoord, maar niet als verdachte aangemerkt. Het betrof een volledige match met sporen op de kleding van de dode jongen. Het was op dat moment niet bekend waar Jos Brech verbleef. Hij was in februari 2018 vertrokken om te gaan wandelen in de Vogezen, waarna hij in februari voor het laatst werd gesignaleerd in Sainte-Marie-aux-Mines. Door zijn familie werd hij in april 2018 als vermist opgegeven. Doordat hij als vermist werd opgegeven kon zijn DNA worden verkregen van zijn eigendommen. Er werd een Europees aanhoudingsbevel tegen Brech uitgevaardigd en hij werd ook op de Nationale Opsporingslijst geplaatst. Brech werd op 26 augustus 2018 in het plaatsje Castellterçol in de buurt van Barcelona in Spanje, aangehouden na een tip van een Nederlandse toerist die hem herkende van de foto’s die via de media waren verspreid. De verdachte stemde in met uitlevering aan Nederland, waardoor deze op 6 september kon plaats vinden. Op 9 september diende de officier van justitie bij de rechtbank een vordering tot “rauwelijkse bewaring” in. De rechter-commissaris van de rechtbank Limburg heeft deze vordering dezelfde dag toegewezen. De voorafgaande pro formazittingen in de strafzaak tegen Brech vonden plaats in het voorjaar van 2020. Deze werden gehinderd door de maatregelen in verband met de coronacrisis. De inhoudelijke behandeling van het aan hem ten laste gelegde, werd uitgesteld en vond plaats in de periode van 28 september tot en met 16 oktober 2020. Op de eerste procesdag op 28 september 2020 ontkende de verdachte schuldig te zijn aan alle tenlasteleggingen. Zijn verklaring was dat hij het lichaam had gevonden tijdens een nachtelijke fietstocht waarna hij constateerde dat de jongen overleden was. Hij vertrok en heeft geen melding gedaan. Op de tweede procesdag gaf de verdachte geen antwoord op de vraag waarom zijn DNA voornamelijk voorkwam in de onderbroek van het slachtoffer. Op 5 oktober trok het Openbaar Ministerie zijn verklaring in twijfel door middel van een foto die in de nacht van 11 augustus 1998, op de dag dat Nicky werd gevonden, werd gemaakt. Op deze foto die de plek laat zien waar Nicky is gevonden, is te zien dat, vanaf de plek waar Brech beweert iets gezien te hebben, het onmogelijk is dat hij de jongen heeft kunnen zien. Op 8 oktober werd 15 jaar cel en tbs geëist voor het misbruiken en doden van Nicky. Het OM beargumenteerde waarom niemand anders dan de verdachte verantwoordelijk kon zijn voor de dood van de jongen. Brech werd op 20 november door de rechtbank schuldig bevonden aan vrijheidsbeneming, en seksueel misbruik dat de dood tot gevolg had. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar en 6 maanden. Ook het bezit van kinderpornografie werd bewezen geacht. De uitspraak werd rechtstreeks uitgezonden. Op de dag van de uitspraak kondigde zijn advocaat Gerald Roethof aan in hoger beroep te gaan. Op 28 januari 2022 achtte het gerechtshof in Den Bosch in hoger beroep het juridisch zwaardere ‘gekwalificeerde doodslag’ en verkrachting niet bewezen, maar Brech werd wel schuldig bevonden aan ontvoering, ontucht en doodslag van Nicky, naast het bezit van kinderporno. Hij werd veroordeeld tot 16 jaar cel. Zijn advocaat kondigde aan in cassatie te gaan tegen het vonnis. Op 26 september 2023 oordeelde de Hoge Raad dat de veroordeling zou blijven staan Nadat de strafzaak naar de dood van Nicky Verstappen werd afgerond. is al het verkregen DNA-materiaal door het NFI verzameld. Vervolgens heeft een door het Rijk aangewezen transportbedrijf dit opgehaald en naar een gecertificeerd vernietigingsbedrijf gebracht. Daar is al het DNA-materiaal verbrand en van een vernietigingsverklaring voorzien. Ook heeft het NFI alle geprinte DNA-profielen vernietigd en alle digitale bestanden verwijderd. Bij de start van het grootschalig DNA-onderzoek is aan alle deelnemers medegedeeld dat zij op de hoogte zouden worden gesteld wanneer het DNA-materiaal is vernietigd. De 2200 deelnemers die kozen voor onmiddellijke DNA-vernietiging hebben destijds hierover een brief ontvangen. De overige deelnemers ontvangen deze week een brief van het OM over de DNA-vernietiging waarin zij ook bedankt worden voor het vrijwillig afstaan van hun DNA. Het meewerken aan een dergelijk onderzoek kan voor de politie en het OM van grote waarde zijn voor het opsporingsonderzoek en in het bijzonder in de zoektocht naar de dader. Het onderzoeksmateriaal uit het grootschalig DNA-onderzoek in de zaak van Nicky Verstappen is in opdracht van het Openbaar Ministerie (OM) begin februari vernietigd. Het gaat om DNA en de daaruit opgemaakte DNA-profielen van mannen die in 2017/2018 vrijwillig DNA hebben afgestaan en toestemming gaven om het materiaal te bewaren totdat de strafzaak afgerond zou zijn.
Christian Brückner
De hoofdverdachte in de verdwijning van Madeleine McCann is door een Duitse rechtbank in een aantal andere misbruikzaken vrijgesproken. Christian Brückner stond terecht voor drie verkrachtingen en twee gevallen van seksueel misbruik van kinderen. De voorzitter van de meervoudige kamer oordeelde dat er onvoldoende bewijs was geleverd dat Brückner schuldig is in deze zaken. De aanklagers gaan in beroep. De zaken waarvoor Brückner terechtstond, speelden tussen 2000 en 2017 in Portugal. De aanklagers hadden vijftien jaar cel geëist tegen Brückner. Zijn advocaat vroeg om vrijspraak en zei dat Brückner alleen maar vervolgd werd omdat hij in beeld was in de zaak rond Madeleine. De Duitse justitie denkt dat Brückner verantwoordelijk is voor de dood van Madeleine uit Groot-Brittannië. Het meisje verdween in 2007 op driejarige leeftijd uit het appartement waar haar ouders vakantie vierden in het Portugese Praia da Luz. Het is nog altijd onduidelijk wat er met haar is gebeurd. Brücker ontkent iets met de zaak te maken te hebben. Hoewel Brückner dinsdag is vrijgesproken, blijft hij nog zeker tot september vastzitten voor een eerdere veroordeling. Hij heeft zeven jaar cel gekregen voor de verkrachting van een 72-jarige vrouw in Praia da Luz in 2005.
Arne Bye
Shawn Carter (rapper Jay-Z)
Rapper en muziekmagnaat Jay-Z, de achtgenoot van Beyoncé, is in een civiele rechtszaak beschuldigd van verkrachting van een 13-jarig meisje, samen met Sean ‘Diddy’ Combs. Dit zou 24 jaar geleden zijn gebeurd. De aanklaagster, die anoniem wil blijven en de schuilnaam “Jane Doe” heeft gekregen, zou hebben geprobeerd om zonder kaartje toegang te krijgen tot de MTV Video Awards of een afterparty. Ze benaderde daarvoor verschillende limousinechauffeurs die voor het gebouw stonden waar het evenement plaatsvond. Een van de chauffeurs, zo staat in de aanklacht, vertelde haar dat hij voor Combs werkte en dat zij “voldeed aan wat Diddy zocht”. Hij nodigde haar uit voor een feestje na de awardshow en zei haar dat ze later op de avond terug moest komen naar zijn auto, nadat hij Carter en Combs naar het feest had gereden. Later pikte de chauffeur haar op en na een rit van 20 minuten kwamen ze aan bij een wit huis met een U-vormige oprit. Ze zegt dat ze bij aankomst een geheimhoudingsverklaring moest tekenen om het feest binnen te komen, waar veel beroemdheden waren en verschillende drugs werden gebruikt. De aanklaagster zegt toen een drankje aangeboden te hebben gekregen, waardoor ze zich “duizelig en licht in haar hoofd voelde en het gevoel kreeg dat ze moest gaan liggen”. De vrouw zegt dat ze toen naar een kamer ging om uit te rusten, waarop Combs en Carter binnenkwamen en Combs “Je bent klaar om te feesten!” zou hebben geroepen. Hierop zegt ze dat Carter haar kleren uitdeed, haar vasthield en verkrachtte terwijl Combs en een vrouwelijke beroemdheid, wier naam niet bekend wordt gemaakt, toekeken. Ze zegt dat Combs haar ook verkrachtte terwijl Carter en de vrouw toekeken. Na de aanval, zo staat in de aanklacht, pakte ze haar kleren en vertrok. Ze liep naar een tankstation, waar ze haar vader belde. Ze eist een niet nader gespecificeerde schadevergoeding. Advocaat Tony Buzbee die de rechtszaak heeft aangespannen heeft ook Sean ‘Diddy’ Combs beschuldigt van aanranding en verkrachting. Dit is de eerste rechtszaak waarin hij een andere beroemdheid noemt. De rechtszaak waarin de verkrachting werd behandeld werd oorspronkelijk in oktober tegen Combs aangespannen. De rechtszaak werd opnieuw aangespannen om Shawn Carter in de dagvaarding op te nemen. Diddy zit sinds september in voorlopige hechtenis in afwachting van zijn proces dat in mei van start gaat. Eind vorige maand werd een derde verzoek om op borgtocht vrij te komen opnieuw afgewezen. Een rechter in New York oordeelde dat hij een te groot gevaar is voor de samenleving. Eerder trokken twee andere rechters eenzelfde conclusie. De verklaring van de nu 38 jarige vrouw lijkt aan alle kanten te rammelen en zou ongeloofwaardig zijn. Ook de vader van de vrouw ontkent dat hij de vrouw destijds zou hebben opgevangen. Ze erkent inmiddels onwaarheden te hebben verteld maar dat de feiten wel degelijk zouden zijn gebeurd en trok de aanklacht in, waarna JAY-Z een rechtszaak startte tegen de vrouw voor smaad. Volgens het juridische team van de rapper was de aanklacht, die werd ingediend door advocaten Tony Buzbee en David Fortney, “kwaadwillig” en “bedoeld om zoveel mogelijk pijn en leed toe te brengen” aan JAY-Z. Het team van JAY-Z beweert dat de vrouw Buzbee inhuurde “om geld te verdienen” en dat Buzbee haar aanzette “om door te gaan”, ondanks dat haar verhaal niet zou kloppen. De vrouw erkende eerder dat er fouten in haar verhaal zitten. JAY-Z wil de identiteit van de vrouw niet onthullen, maar haar wel verantwoordelijk houden voor smaad en “kwaadwillige vervolging op basis van bewust valse beschuldigingen”. Zijn advocaten hebben hun aanklacht ingediend in de Amerikaanse staat Alabama. Eerder dienden de advocaten van JAY-Z in Los Angeles al een aanklacht in tegen Buzbee wegens smaad. Het team van de rapper stelde toen dat iedereen “die ooit in contact is gekomen” met Diddy wordt geïntimideerd. Buzbee staat zo’n 120 mensen bij die Diddy beschuldigen van seksueel wangedrag.
Sean Combs/Rapper Diddy
Sean Combs (Rapper Diddy 55) werd 17 september 2024 gearresteerd. Zangeres Dawn Richard beschuldigt de rapper van seksueel misbruik en mishandeling. Dawn was lid van de meidengroep Danity Kane, die Diddy in het MTV-programma Making The Band (2004) samenstelde. De afgelopen tijd beschuldigden meerdere vrouwen hem van grensoverschrijdend gedrag. In oktober riep advocaat Buzbee mogelijke slachtoffers van Diddy op om zich te melden. Sindsdien heeft hij ‘ongeveer drieduizend’ telefoontjes gehad.
De rapper zou zich tijdens de opnames agressief hebben gedragen tegenover alle deelneemsters, maar had het volgens de zangeres vooral op haar gemunt. Zo zegt ze dat hij haar 48 uur lang aan één stuk door liet repeteren, waardoor ze uitgedroogd en uitgeput raakte. Later zou hij haar ook hebben aangerand. Ook zou Diddy haar twee uur in een auto hebben opgesloten. Sinds november hebben meerdere vermeende slachtoffers zich gemeld.
Niet lang daarvoor was al bekend geworden dat Diddy een schikking had getroffen met zijn ex Cassie, nadat ze hem had beschuldigd van verkrachting. Onlangs verscheen een video online waarin te zien is dat hij Cassie mishandelt in de gang van een hotel. Nadat de video wereldnieuws was geworden, bood Diddy zijn excuses aan. In juli werd de rapper ook aangeklaagd voor mensenhandel. Een vrouw zegt dat Diddy haar dwong drugs te gebruiken en seks te hebben met gasten op zijn feestjes. In maart werden al huiszoekingen gedaan in zijn huizen in Los Angeles en Miami vanwege zijn betrokkenheid bij mensenhandel voor seks. Een aanklacht van een zogeheten grand jury in New York zou de reden zijn voor de arrestatie.
Het advocatenteam van Diddy liet weten dat hij zou meewerken aan het onderzoek en dat vrijwillig naar New York is verhuisd in afwachting van de aanklachten. Combs wordt door nog eens 120 vermeende slachtoffers beschuldigd van seksueel geweld. Dat heeft advocaat Tony Buzbee, die de vermeende slachtoffers zal bijstaan, bekendgemaakt. De ene helft van de slachtoffers is vrouw en de andere helft man. 25 van hen waren minderjarig op het moment van misbruik. Een van de vermeende slachtoffers zou op 9-jarige leeftijd zijn misbruikt.
Het zou de eerste keer zijn dat Combs wordt aangeklaagd wegens seksueel misbruik van minderjarigen. De oudste beschuldigingen dateren al uit het begin van de jaren 90 – in de tijd dat Diddy doorbrak – maar volgens The Washington Post vonden veruit de meeste incidenten plaats na de eeuwwisseling. In veel gevallen zou het gaan om verkrachting op de seksfeesten die Combs organiseerde. De advocaat zegt dat voor ieder slachtoffer een individuele zaak wordt aangespannen. De slachtoffers werden steeds gedrogeerd, waarna ze seksueel misbruikt werden. Tegen Sean zijn er 120 klachten van seksueel misbruik van zowel mannen als vrouwen. 25 slachtoffers zouden toen minderjarig zijn geweest. De aanklagers in de zaak tegen Sean ‘Diddy’ Combs besloten een aantal aanklachten buiten beschouwing te laten. Het gaat onder meer om een poging tot kidnapping en een poging tot brandstichting.
De artiest ontkent alle aantijgingen. Woensdag 9 oktober 2024 moest hij voor het eerst voor de rechter verschijnen. Volgens Tony Buzbee, de advocaat die tientallen slachtoffers bijstaat in de misbruikzaak waarbij Sean betrokken is, hebben bekende vrienden van de artiest met slachtoffers geschikt. Dat stelde Buzbee in gesprek met de Amerikaanse entertainmentsite TMZ. Buzbee beweerde dat er plannen zijn om meerdere beroemdheden aan te klagen die de Diddy zouden hebben geholpen bij het verdoezelen van seksueel misbruik dat op zijn feestjes plaatsvond. Een paar grote namen hebben al met slachtoffers geschikt. Het juridische team van Diddy deed 9 oktober 2024 voor de derde keer een poging om hem op borgtocht vrij te krijgen, maar daar ging de rechter niet in mee. Tot de rechtszitting blijft Diddy achter de tralies van het Metropolitan Detentiecentrum (MDC) in New York City dat berucht is vanwege de slechte levensomstandigheden, personeelstekorten, geweld onder gevangenen en stroomstoringen.
De situatie in de gevangenis is zo slecht dat sommige rechters weigeren bepaalde gevangenen naar het detentiecentrum te sturen. Een rechter omschrijft de omstandigheden als ‘gevaarlijk’ en ‘barbaars’ Zeker zes mensen hebben 14 oktober in New York nieuwe rechtszaken aangespannen door zowel mannen als vrouwen die zeggen verkracht te zijn door de rapper. Ook zou Diddy een 16-jarige jongen hebben mishandeld. De aanklachten werden anoniem ingediend, door twee vrouwen en vier mannen. Een van hen stelt dat Diddy tijdens een feestje op de Hamptons in 1998 bij de 16 jaar oude jongen zijn broek omlaag trok. Daarna betastte Combs volgens de aanklacht zijn geslachtsdeel. De rapper claimde dat hij dit deed bij wijze van ontgroeningsritueel dat bij de muziekwereld hoorde. Een van de vrouwen stelt dat Combs haar in 2004 verkrachtte in een hotelkamer. Volgens de aanklacht zou Diddy haar hebben gedwongen tot orale seks bij hem en een vriend. Hij zou hebben gedreigd haar te vermoorden als ze niet inging op zijn seksuele wensen. De inhoudelijke behandeling van de lopende zaak tegen Combs vindt plaats, begin mei 2025. Het juridisch team van Combs beschuldigt de Amerikaanse overheid van laster.
Janice Combs, zijn moeder, heeft namelijk in een statement laten weten diepbedroefd te zijn door de beschuldigingen aan het adres van haar zoon. Volgens Janice wordt de rapper al publiekelijk veroordeeld, voordat hij een kans heeft gehad om zijn onschuld te bewijzen. Ze hoopt daarom dat hij een eerlijk proces krijgt en de rechter hem gelijk geeft. Ze bezocht hem samen met zijn twee tienerdochters D’Lila en Jessie in de gevangenis in Brooklyn. Er zijn recent nieuwe aanklachten van seksueel misbruik ingediend. Het gaat om misbruik van een 10-jarige jongen in 2005 en het seksueel misbruiken van een 17-jarige jongen in 2008. In een nieuwe aanklacht stelt een man dat hij door Vombs vijf jaar lang misbruikt, gedrogeerd is en gedwongen tot seksuele handelingen met vrouwen. Daarnaast wordt de artiest aangeklaagd door twee vrouwen. De man, die anoniem aangifte heeft gedaan, verklaart dat Combs hem een muziekcarrière had beloofd. Daarnaast zou de rapper hem met de dood hebben bedreigd en hebben gechanteerd met in het geheim gemaakte opnames van seksuele ontmoetingen. Ook twee vrouwen hebben Combs dinsdag aangeklaagd. Beiden verklaren dat ze in de jaren negentig zijn gedrogeerd en gedwongen tot seksuele handelingen met mensen uit de directe omgeving van Combs. Combs heeft een schadeclaim van 100 miljoen dollar wegens laster ingediend tegen NBC en streamingdienst Peacock vanwege de documentaire Diddy: The Making of a Bad Boy. Recentelijk kwamen er nog vijf nieuwe federale aanklachten binnen waaronder misbruik van twee jongens van 10 en 17 jaar oud. Diddy wordt verdacht van mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting, afpersing en het vervoer van mensen met het oog op prostitutie, zo blijkt uit gerechtelijke documenten. Zijn proces in de federale rechtbank in New York moet op 5 mei van start gaan.
De 55-jarige Combs wachtte sinds september in de gevangenis op zijn proces. Tientallen mensen beschuldigden Combs ook van seksueel wangedrag. Volgens de aanklagers heeft Diddy zijn muziekimperium ten dienste gesteld van een gewelddadig systeem van mensenhandel voor seksuele uitbuiting en afpersing. De zaak ging 12 mei inhoudelijk van start met de openingspleidooien van de aanklagers en zijn advocaten. De 55-jarige rapper wordt bijgestaan door Marc Agnifilo, Teny Geragos en Brian Steel.
Diddy werd in september 2024 opgepakt en zit sindsdien vast in een gevangenis in New York. Bij deze zaak zijn vier personen betrokken. Drie vermeende slachtoffers willen anoniem blijven. Diddy zou hen hebben gedwongen mee te doen aan seksfeestjes, die ‘freak-offs’ worden genoemd. De vierde persoon die centraal staat in deze rechtszaak is zangeres Cassie Ventura, met wie Diddy tussen 2007 en 2018 een relatie had. Agnifilo staat aan het hoofd van Diddy’s juridische team. Hij is een ervaren strafrechtadvocaat uit New York en is betrokken geweest bij een aantal spraakmakende zaken. Zo vertegenwoordigt hij Luigi Mangione, de 27-jarige Amerikaan die is aangeklaagd voor de moord op verzekeringstopman Brian Thompson. Ook was hij de raadsman van zelfhulpgoeroe Keith Raniere, de leider van een sekscult. Raniere werd beschuldigd van seksuele uitbuiting en afpersing en werd in 2020 veroordeeld tot een gevangenisstraf van 120 jaar. Teny Geragos is de tweede advocaat die Diddy bijstaat. Ze heeft ruime ervaring in het verdedigen en onderzoeken van beschuldigingen van seksueel wangedrag. Geragos bracht de zaak van Diddy onlangs nog onder de aandacht op TikTok. “Hij vecht. Hij is onschuldig en hij zal dat kunnen laten zien”, stelde ze.
Sinds kort heeft ook Brian Steel zich aangesloten bij Diddy’s juridische team. Diddy is niet de eerste rapper die wordt bijgestaan door Steel. Eerder was Steel de raadsman van Young Thug. De rapper werd in mei 2022 samen met nog 27 anderen opgepakt. Ze stonden terecht voor onder andere moord, mishandeling, autodiefstal en drugshandel. Young Thug hing een gevangenisstraf van 45 jaar boven het hoofd. Met Steel aan zijn zijde werd de rapper na een jarenlang proces vrijgesproken. Het proces ging ook Steel niet in de koude kleren zitten. De advocaat moest twintig dagen de cel in nadat hij de rechter en aanklagers had beschuldigd van een ongepast privégesprek met een kroongetuige. Ondertussen blijft Diddy de beschuldigingen stellig ontkennen. Volgens zijn advocaten is de rapper geen crimineel. Hij zou de “levensstijl” van een “swinger” hebben gehad. Iemand voor wie meerdere sekspartners, waaronder sekswerkers, “gepast” waren.
Jane voelde zich “verplicht” om seks te hebben met anderen, omdat Diddy 10.000 dollar aan huur betaalde voor haar appartement in Los Angeles. De muzikant zou de woning als drukmiddel hebben gebruikt om haar te dwingen aan de seksavonden deel te nemen. De ex-vriendin vertelde in de rechtbank dat de relatie met Diddy, die eindigde toen hij in september werd gearresteerd, ook mooie kanten had. Zo koesterde ze de momenten waarop ze met elkaar knuffelden en samen naar televisieprogramma’s keken. “Hij was mijn schatje”, zei ze. De liefde die zij voor de muzikant voelde, zou voor haar ook een reden zijn geweest om in te gaan op de seksuele behoeften van Diddy.
Een assistente, die sprak onder het pseudoniem Mia, begon in 2009 te werken voor Combs. Ze was toen in de twintig. Ze kwam terecht in wat ze omschreef als een “chaotische” en “giftige” werkomgeving waarin Combs alles bepaalde en zijn eigen wensen boven het welzijn van zijn personeel en dierbaren stelde. Ze verklaarde dat ze bang was voor de gewelddadige woedeaanvallen van Combs, die al snel de kop opstaken. Als persoonlijk assistent was ze vaak de eerste die met zijn agressie te maken kreeg. Zo gooide hij een bord spaghetti naar haar hoofd, dat haar ternauwernood miste. Iets soortgelijks gebeurde toen ze hem vertelde dat de wifi niet werkte.
Diddy verkrachtte en mishandelde haar als assistent, vertelt ze zelf aan de rechtbank. Het woord ‘nee’ was überhaupt niet toegestaan. Of hij nou om een broodje had gevraagd of iets anders. Daarnaast moest ze altijd binnen “zijn gezichtsveld” blijven en reageren op al zijn “behoeften, grillen en stemmingen”. Ook was er sprake van stelselmatig fysiek en seksueel geweld, maar durfde ze hem niet aan te geven. Dat zei een voormalig assistent van rapmagnaat Sean ‘Diddy’ Combs gisteren in de rechtbank in New York.
Ook was er sprake van seksueel geweld, verklaarde de zichtbaar geëmotioneerde Mia. Combs heeft haar meermaals seksueel misbruikt toen ze voor hem werkte, ook al in het eerste jaar, op zijn 40e verjaardagsfeestje. Toen stak hij zijn hand onder haar jurk en kuste haar met geweld. Een andere keer dwong hij haar tot orale seks terwijl ze hem hielp met inpakken voor een reis. Daarnaast vertelde ze over een keer dat ze sliep in het huis van Combs in Los Angeles. Toen werd ze wakker door het “gewicht van Combs” boven op zich toen hij haar begon te verkrachten. “Ik verstijfde,” zei ze. “Het ging heel snel, maar het voelde als een eeuwigheid.” Het misbruik was onvoorspelbaar, zei ze: “Altijd willekeurig, sporadisch, zo vreemd verspreid dat ik dacht dat het niet meer zou gebeuren.”
Mia is de tweede getuige in het proces tegen Combs die beweert dat Combs haar seksueel heeft misbruikt. Hiervoor had zijn ex-vriendin, Casandra of Cassie Ventura, hetzelfde gedaan. Ventura vertelde de rechtbank dat Combs haar had onderworpen aan honderden ‘freak-offs’. Dat waren drugsmarathons waarin ze naar eigen zeggen seksuele handelingen moest verrichtten met mannelijke sekswerkers terwijl Combs toekeek, filmde en coachte.
Mia bevestigde ook de verhalen van Ventura over het fysieke geweld in hun relatie. Toen Mia met het stel op vakantie ging naar de Turks- en Caicoseilanden, kwam het ook tot meermaals een geweldsuitbarsting. Ze verklaarde dat Ventura ’s avonds laat haar kamer binnen rende en schreeuwde dat Combs “haar zou vermoorden”. Ze vluchtten weg en verstopten zich samen op het strand, zei ze.
In dezelfde vakantie vluchtte Mia samen met Ventura op paddleboards het water op om te ontsnappen aan een woedende Combs, die heen en weer liep op het strand. Toen het weer begon om te slaan, in het gebied waar veel tropische stormen voorkomen, vroeg Mia zich af of “het enger zou zijn om Moeder Natuur onder ogen te komen, of terug te gaan naar Puff”, een van de bijnamen van Combs.Hoewel ze getuige was van de mishandeling van Ventura door Combs, ging Mia niet naar de politie. Dat kwam omdat ze dacht dat “zijn autoriteit boven die van de politie stond”. Eenzelfde verklaring had ze over het seksueel misbruik waar ze slachtoffer van was. Ze was bang wat hij zou doen als ze “nee” zou zeggen of als ze naar de politie zou gaan.
“Ik kende zijn macht,” zei ze. “Ik wist dat hij me in zijn macht had en ik wilde niet alles verliezen waar ik zo hard voor had gewerkt.” Volgens haar was een andere assistent ontslagen omdat die melding had gemaakt van het geweld van Combs tegen Ventura. Toen de aanklagers haar vroegen waarom ze nu haar verhaal wel in de rechtbank vertelde, antwoordde ze: “Ik moest de waarheid vertellen, de hele waarheid en niets dan de waarheid.” Mia zit vandaag opnieuw in het getuigenbankje. De verdediging van Combs was aan de beurt om haar te ondervragen, maar deed dat niet. 24 juni kwam daarmee na zeven weken een einde aan de getuigenverhoren. Combs zag er van af om zelf te getuigen. Op de vraag van de rechter of Combs zijn beslissing had besproken met zijn advocaten, antwoordde de artiest “ja, grondig”. Toen de rechter nogmaals vroeg of het zijn eigen beslissing was om niet te getuigen, zei Combs: “Dat is mijn beslissing, edelachtbare. Dat is uitsluitend mijn beslissing. Ik bedoel, het is mijn beslissing, samen met mijn advocaten.”
De afgelopen weken werden tientallen getuigen gehoord door aanklagers in de zaak. Onder hen was Cassie Ventura die ongeveer elf jaar lang een relatie met de rapper en producer had. Ook oud-werknemers van Diddy en politieagenten die bij het onderzoek betrokken waren, kwamen aan het woord.
De aanklachten waarover de jury het eens werd, gaan over sekshandel en het vervoeren van personen met het oog op prostitutie. Deze aanklachten hebben betrekking op Diddy’s ex-vriendin Cassie Ventura en een vrouw die tijdens de zaak een verklaring aflegde onder de naam ‘Jane’.
De laatste aanklacht gaat over deelname aan een criminele organisatie. Daar staat de zwaarste straf op. Als de 55-jarige Diddy schuldig wordt bevonden aan alle aanklachten, kan hij een levenslange gevangenisstraf krijgen.
Gérard Depardieu
De Franse acteur Gérard Depardieu staat terecht voor seksueel geweld en verkrachting. De beschuldigingen stapelen zich op tegen de acteur die zichzelf met een grote bek naar binnen werkte in de filmwereld.De oma van Gérard Depardieu was toiletjuffrouw. Ze maakte elke dag de wc’s schoon op vliegveld Orly, ten zuiden van Parijs. De jonge Gérard logeerde ’s zomers vaak bij haar en mocht dan mee naar haar werk. Geweldig vond hij dat, als kind. Addis- Abeba, Buenos Aires, Saigon: de meest exotische bestemmingen werden omgeroepen. ,,In mijn gedachten reisde ik heel de wereld over. Ik stond daar met mijn oma in het schijthuis van het vliegveld en zei tegen mezelf: ooit ga ik zelf die reizen maken’’, schrijft Depardieu in zijn autobiografie. Er waren ook genoeg redenen om weg te dromen. De wc’s van Orly waren een stuk gezelliger dan het ouderlijk huis in Châteauroux in Midden-Frankrijk. Gérards vader was analfabeet en een dronkenlap. Zijn moeder vertelde Gérard dat hij een ongewenst kind was. Zijn ouders konden zijn school niet betalen. Voor kleren was geen geld; die werden gratis opgehaald bij de kerk of hulporganisaties. Gérard, zijn twee broers en zijn drie zussen gingen allemaal hun eigen gang. ,,We aten nooit samen aan tafel. Niemand zei elkaar gedag. Mijn vader kwam vaak dronken en kotsend thuis en dan werd er geslagen en geschreeuwd.’ Gérard trok als tiener het liefst de deur achter zich dicht en leefde op straat. Hij maakte zich schuldig aan diefstal en zette illegale handeltjes op. ,,De enige op wie je kan vertrouwen, ben je zelf. Ik was een straathond.’’ Op 16-jarige leeftijd werd hij tot drie weken cel veroordeeld wegens autodiefstal. ,,Gérard Depardieu is iemand die geen opvoeding heeft gehad en nauwelijks naar school is geweest. Daardoor kreeg hij als kind ook geen sociale codes mee, over hoe je je wel en niet hoort te gedragen’’, vertelt schrijver Lionel Duroy, die Depardieu hielp met zijn autobiografie. ,,Ik heb hem twee maanden lang thuis in Parijs bezocht voor het boek. En vaak deed hij de deur open in zijn onderbroek. Gewoon omdat hij het warm had. We gingen naast elkaar zitten om te praten en dan bleef hij gewoon de hele tijd in zijn onderbroek zitten. Zo is hij. Hij heeft geen omgangsvormen van huis uit meegekregen. Wat anderen van hem denken interesseert hem niet.’ Wat in Depardieus jeugd ook speelde: een puberale seksuele fascinatie met vrouwen. In zijn autobiografie beschrijft hij pagina’s lang en zonder enige gêne hoe hij als jongen vrouwen beloerde en masturbeerde. Zijn buurvrouw, bij winkeletalages, op de kermis, dames op het strand: Depardieu bevredigde zichzelf aan de lopende band. Hij was niet alleen een straathond maar ook een straatvechter. Met bluf en een grote bek werkte hij zich naar binnen in de theater- en filmwereld. Hij meldde zich ongenodigd bij audities. Op het podium, voor een volle zaal, nam hij zelfs eens de tekst over van de acteur naast hem. Hij vond dat zijn collega te langzaam sprak. ,,Hij doet wat hij zelf wil. Hij kent geen gevoelens van schuld of schaamte’’, zegt Lionel Duroy. ,,Daardoor kan hij onbeleefd, onaangepast en respectloos zijn.’ Depardieu had talent en groeide uit tot een Franse en een internationale filmster. Roem en geld volgden. Exotische bestemmingen werden werkelijkheid en waren niet meer alleen gedroomde bestemmingen in de wc’s van vliegveld Orly. Gérard Depardieu (76) staat nu terecht. Hij wordt beschuldigd van seksueel geweld en verkrachting. De rechtszaak gaat over de klachten van twee vrouwen. Er zijn meer aanklachten ingediend bij justitie, maar die worden nog onderzocht. In de pers hebben zeker zestien vrouwen hun verhaal gedaan over grensoverschrijdend gedrag van de acteur. De acteur verwerpt alle aantijgingen. ,Veel vrouwen zeggen dat Depardieu continu seksueel getinte opmerkingen maakte’’, vertelt journaliste Marine Turchi van nieuwssite Mediapart. Zij verzamelde de afgelopen jaren getuigenissen en publiceerde hierover. Haar onderzoek leidde tot de rechtszaak die nu begint. ,,De vrouwen die ik sprak, zeggen ook dat Depardieu hun borsten en hun billen betastte. Hij pakte ze in hun kruis en zou met zijn hand in een onderbroek zijn gegaan.’ De beschuldigingen beslaan de periode van 2004 tot 2022. ,,Het is niet zo dat Depardieu eens een keer een misstap maakte. Nee, de vrouwen zeggen dat het systematisch gedrag was. Het was zijn vaste manier van doen.’’ Meteen als hij binnenkwam gaf hij vrouwen links en rechts tikken op hun billen. Hij ging ook doordacht te werk. ,,Hij koos vaak jonge actrices uit of vrouwen die achter de schermen werkten. Vrouwen van wie hij verwachtte dat ze niet durfden te protesteren. Slachtoffers die ik sprak zeiden allemaal: Depardieu deed het nooit bij vrouwelijke collega’s die zelf ook een ster waren, die zouden protesteren en die zouden wel geloofd worden. Gérard Depardieu gedraagt zich met vrouwen zoals hij zich als slecht opgevoede jongen in de jaren 60 met meisjes gedroeg’’, zegt Lionel Duroy. ,,Ik ben met hem op filmsets geweest. En meteen als hij binnenkwam gaf hij vrouwen links en rechts tikken op hun billen. Ik zei tegen hem: dat kan écht niet. Dan moest hij keihard lachen. ‘Maakt niet uit joh, dat vinden ze leuk’, zei hij dan. Hij bedoelt het volgens mij niet eens slecht. Hij is gewoon niet opgevoed. Daarom vertoont hij ongepast gedrag. Hij gedraagt zich nog steeds als dat onaangepaste kind.’ In een televisie-interview in 2017 vertelde Depardieu als tiener in Châteauroux ‘twee of drie meisjes’ aan Amerikaanse militairen te hebben voorgesteld voor seks. In zijn autobiografie schrijft hij: ,,Ik ben geen jota veranderd sinds ik 12 was. Ik leef nog steeds op precies dezelfde manier. Je zult me moeten nemen zoals ik ben.’’ Journaliste Marine Turchi zegt dat ook de Franse samenleving schuldig is. ,,Heel veel mensen wisten wat Depardieu deed. Maar niemand deed wat. Vrouwen die er iets van zeiden werden niet geloofd. En het heeft ook met de persoon van Depardieu te maken. Hij is een ster, een icoon. Hij wordt bewonderd, hij heeft veel prijzen gewonnen.’’ Bovendien is Depardieu excessief in heel zijn gedrag. Eten, drinken en politieke opmerkingen: hij doet er altijd een schepje bovenop. Hij verruilde zijn Franse staatsburgerschap voor het Russische omdat hij vond dat hij in Frankrijk te veel belasting moest betalen. Het woord ‘gematigd’ zit niet in zijn vocabulaire. Een documentaire over hem kreeg als titel De man die geen grenzen kent. ,,Ik denk dat Gérard de beschuldigingen van seksueel geweld en de rechtszaak met pijn ondergaat’’, zegt Duroy. ,,Hij praat nooit over liefde, maar ik weet dat het hem goed deed toen hij nog een publiekslieveling was. Nu is zijn carrière voorbij. Hij krijgt geen rollen meer aangeboden. Dat is voor hem een triest einde aan zijn carrière.’’ Heeft Depardieu het zien aankomen? Tien jaar geleden speelde hij de hoofdrol in de film Welcome to New York. Dat ging over de Franse politicus Dominique Strauss-Kahn die voor de rechter moest verschijnen wegens seksueel wangedrag. Over die film zei Depardieu: ,,Het is de tragedie van een man aan de top en die het slachtoffer wordt van zijn seksuele driften omdat hij zijn eigen gedrag nooit ter discussie stelt.’ Gérard Depardieu staat op 24 en 25 maart voor de rechter. Hij is door twee vrouwen beschuldigd van seksueel geweld. Dat zou zijn gebeurd in 2021 rond de opnames van de film Les volets verts. Volgens een decormedewerkster betastte de acteur haar hele lichaam en zei daarbij: ‘Als jij mijn grote parasol vastpakt, pak ik je bij je poes’. Een regie-assistente zegt dat Depardieu herhaaldelijk haar billen en borsten vastgreep. Nadat ze zich had beklaagd bij een collega noemde Depardieu haar ‘een verrader’. Hij wilde niet meer met haar samenwerken. ‘Hij schreeuwde en schold me uit’. Het Openbaar Ministerie in Parijs eist een voorwaardelijke gevangenisstraf van 18 maanden, een boete van 20.000 euro, een psychiatrische behandeling en een inschrijving in het register van zedendelinquenten.. Tijdens het proces gaf Depardieu toe dat hij vulgaire en seksueel getinte taal heeft gebruikt, en dat hij een van de vrouwen bij haar heup had gepakt. Gérard Depardieu wordt door zo’n twintig vrouwen beschuldigd van seksueel wangedrag. Dit is de eerste zaak die voor de rechter komt. Hij moet ook nog voor de rechter verschijnen voor verkrachting van een actrice. Nu Gérard Depardieu een voorwaardelijke gevangenisstraf van 18 maanden heeft gekregen voor seksuele aanrandingen, heeft zijn ex-partner Hélène Bizot—die hun zoon alleen opvoedt—besloten haar stilzwijgen te doorbreken. In Voici spreekt de Franse vrouw over haar relatie met de acteur en de vader van haar zoon, Jean Depardieu. Ze deelt haar woede en wanhoop: “Dit is de kreet van een moeder. Mijn zoon heet Jean Depardieu (vernoemd als eerbetoon aan Jean Carmet), hij wordt bijna 19 jaar, en hij is de zoon van Gérard Depardieu die ons vandaag de dag in de steek laat.” Hélène Bizot legt uit dat ze daadwerkelijk in de steek is gelaten door de Franse acteur. “Sinds 2012 mochten wij gebruikmaken van een flat in Parijs, maar nu zet Gérard ons op straat”, verklaart ze. “Afgelopen september liet zijn entourage mij weten dat hij de alimentatie stopzet en de flat wil verkopen.” Ondanks vele smeekbedes aan deze reus van de Franse cinema, zegt Bizot dat niets hem van gedachten deed veranderen. “Ik heb hem gesmeekt mij niet samen met onze zoon op straat te zetten en mij wat tijd te geven om een oplossing te vinden.” “Een paar maanden later stuurde hij mij de lijst van de lasten voor ons huis (die oplopen tot 7.400 euro per jaar).” Ze voegt eraan toe: “Hij weet heel goed dat ik al meer dan zes maanden geen inkomen meer heb en dat ik onze zoon alleen opvoed…”
Ross Davidsom (Wild)
De voormalige frontman van de Britse popband Spandau Ballet werd schuldig bevonden aan verkrachting en seksuele mishandeling. Ross Davidson (36), die tussen 2017 en 2019 frontman van Spandau Ballet was en beter gekend is onder zijn artiestennaam Ross Wild, werd donderdag veroordeeld voor het misbruik van drie vrouwen. De rechtbank oordeelde dat Davidson tot zes keer per nacht seks wou hebben en zich daardoor opdrong aan de vrouwen, die hem afwezen. De zanger ontkende de aanklachten en zei: “Ik heb nooit een vrouw verkracht, seksueel misbruikt of gedwongen in mijn leven.” Hij werd schuldig bevonden aan het verkrachten van een vrouw en het seksueel misbruiken van twee anderen. Juryleden spraken hem vrij van één aanklacht voor aanranding van de vrouw die hij verkrachtte. Davidson werd ook veroordeeld voor voyeurisme. De rechtbank hoorde dat Davidson “sadistisch en manipulatief” was en een heimelijk verlangen had om seks te hebben met vrouwen terwijl ze sliepen en “een kick” kreeg van het filmen van het misbruik. Hij vertelde de rechtbank dat hij geïnteresseerd was in “verkleedpartijtjes, slaapspelletjes en openstond voor andere kinks”. “Wat slaapspel voor mij is, is een klein seksspelletje waarbij iemand doet alsof hij slaapt en probeert niet te reageren terwijl iemand hem seksueel stimuleert”, zei hij. “Het duurt nooit langer dan een paar minuten voordat beide partijen niet anders kunnen dan eraan meedoen. Het is net een brutaal spelletje.” De aanklager, Richard Hearnden, beschreef de zanger tijdens een eerdere hoorzitting als een “beetje een sekssymbool” met een “donkere kant”. “Hij ziet er erg goed uit en is fysiek fit. Hij zingt, speelt gitaar en schijnt charmant en charismatisch te zijn. Zijn duistere kant is niet het eerste wat veel vrouwen en meisjes aan hem opmerken. Maar de vrouwen in deze zaak kunnen allemaal getuigen van dat sinistere deel van zijn persoonlijkheid. Hij heeft de afgelopen tien jaar een aantal jonge vrouwen verkracht en seksueel misbruikt.
Gerard Depardieu
En in maart begint de uitgestelde rechtszaak tegen acteur Gérard Depardieu. Meer dan tien vrouwen hebben hem beschuldigd van seksueel geweld en verkrachting. Depardieu is de afgelopen jaren meerdere keren beschuldigd van seksueel misbruik. In de zaak van maandag staan twee aanklachten van gebeurtenissen in 2021 centraal. Hij wordt door twee vrouwen beschuldigd van aanranding. Bij de opnames van Les volets verts(2022) zou Depardieu een crewlid tussen zijn benen hebben geklemd terwijl hij haar betastte. De acteur is onder andere bekend van de Asterix & Obelix-films. Hij wordt ook door actrice Charlotte Arnould beschuldigd van verkrachting. Die beschuldiging wordt niet behandeld in deze rechtszaak. President Macron nam het zelfs op voor de acteur nadat die was aangeklaagd wegens seksueel geweld.
Huw Edwards
Tegen de Britse voormalige 62 jarige BBC-nieuwspresentator Huw Edwards zijn drie aanklachten ingediend vanwege het maken en delen van “onfatsoenlijke” foto’s van kinderen. Er werden foto’s aangetroffen op de telefoon van Edwards. Het misbruik zou hebben plaatsgevonden tussen december 2020 en april 2022. Hij deelde de foto’s via WhatsApp. Edwards was lange tijd een van de bekendste gezichten op de Britse televisie. Hij werkte 40 jaar voor de BBC en was de anchorman van belangrijke uitzendingen rondom verkiezingen, de Olympische Spelen in Londen van 2012 en koninklijke huwelijken. De BBC schorste Edwards een jaar geleden nadat meerdere jongeren hem hadden beschuldigd van seksueel wangedrag. In april nam hij ontslag bij de omroep op “medisch advies”.
Jeffrey Epstein en Ghislaine Maxwell
De “klantenlijst” van zakenman en Israel’s geheim agent Jeffrey Epstein zou door een nieuwe taskforce van de Trump-administratie die belast is met het vrijgeven van federale geheimen worden vrijgegeven, maar tot dusver gebeurde dat slechts beperkt en mondjesmaat en de meeste passages met namen werden door de FBI zwart gemaakt. Onder de vrijgegeven documenten zijn slechts contactlijsten en vluchtplannen van Epstein en Ghislaine Maxwell, de dochter van de Britse tycoon Robert Maxwell. Zij zit sinds 2022 een gevangenisstraf van twintig jaar uit in New York. Ze werd veroordeeld voor grooming van vier minderjarige meisjes, oftewel het vertrouwen van ze winnen om ze vervolgens te laten misbruiken. De vrijgegeven documenten bevatten een zwartgelakt lijst met slachtoffers. Er zit bewijsmateriaal bij in de vorm van 150 foto’s van massagetafels, seksspeeltjes en naaktfoto’s. De “Phase 1”-release van 27 februari 2025, onder Patel en Bongino, was zwaar geredigeerd. Het is nu duidelijk dat er nieuwe details met Phase 2 onthuld zullen worden in de documenten die een dezer dagen alsnog openbaar gemaakt zullen worden. Het hoofd van de FBI Dennehy die de dossiers achter hield is ontslagen. Kash Patel en Dan Bongino zijn aangesteld om de FBI te leiden met een mandaat van loyaliteit aan Trump. Bondi’s brief van 27 februari 2025, waarin ze “duizenden pagina’s” eiste, en klokkenluider Garret O’Boyle’s claim van vernietigde dossiers, wijzen op een interne strijd. Trump’s strafblad (zwijggeldveroordeling), civiele verliezen (E. Jean Carroll), en Epstein-connecties maken ook hem kwetsbaar. Foto’s zoals die Michael Wolff beschrijft (Trump met topless vrouwen bij Epstein’s zwembad) of getuigenissen van slachtoffers zoals Stacey Williams zouden hem politiek en juridisch kunnen raken. Als Epstein een asset was – Mossad, CIA, of anderszins – bevatten de dossiers mogelijk namen en details die verder gaan dan criminelen, zoals geheime deals of chantageoperaties. Dit openbaren zou huidige veiligheidsstructuren kunnen ontwrichten. De FBI redigeert routinematig onder de Freedom of Information Act (FOIA) voor nationale veiligheid of privacy. De zwartgelakte lijsten in “Phase 1” kunnen deels hiermee verklaard worden. Epsteins daden lijken, naast zijn eigen bevrediging op Mossad-tactieken uit het verleden, zoals het compromitteren van vijanden (denk aan de Vanunu-zaak in 1986). Als Epstein’s dossiers details bevatten over een Mossad-operatie – namen van “klanten” die gechanteerd werden, banden met Israëlische inlichtingen, of zelfs Trump’s betrokkenheid – zou Israël druk kunnen uitoefenen op de VS om dit stil te houden. De zwartgelakte “Phase 1”-documenten (27 februari 2025) zouden dan een compromis zijn: wat oud materiaal vrijgeven, maar de kern achterhouden. Patel’s verleden met nationale veiligheidsgeheimen (Rusland-onderzoek) en Bongino’s “deep state”-kritiek maken hen geschikt om dit te balanceren: ze kunnen transparantie veinzen terwijl ze gevoelige delen weglaten. Onderdelen die via andere wegen eerder naar buiten kwamen staan hieronder. Tot nu toe is er, behalve Ghislaine, sinds 1996 nog niemand van de deelnemers aan de seksfeesten met honderden tienermeisjes veroordeeld. Jeffrey Epstein misbruikte op grote schaal tienermeisjes en liet hen naar zijn eiland Little Saint James in het Caribisch gebied brengen waar hij seksfeesten hield voor veel bekende personen warabij ook Donald Trump aanwezig was. Ghislaine Maxwell, met wie Epstein lange tijd een relatie had, ronselde zijn slachtoffers. Zij verloor het hoger beroep tegen haar veroordeling in 2021 voor mensenhandel. Ze werd veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf. Maxwell legde vaak het contact met jonge vrouwen zodat haar voormalige partner Jeffrey Epstein en zijn gasten ze seksueel kon misbruiken. De 62-jarige Maxwell zelf kreeg in 2019 een celstraf van twintig jaar voor het tussen 1994 en 2004 groomen van vier minderjarige meisjes. Eerder in 2007 werd Epstein ook al voor de rechter gesleept voor het op grote schaal misbruiken van bijna dertig meisjes, de meesten tussen de 13 en 16 jaar. Ze werden van over de hele wereld overgevlogen naar de huizen van Epstein in New York, Palm Beach en een Caribisch privé-eiland, waar ze als seksslaven werden gebruikt. Nadat hij gedeeltelijk schuldig had gepleit werd hij eerst nog veroordeeld tot 13 maanden gevangenisstraf. Maar het grootste deel van die tijd werd doorgebracht met werkverlof of in de privévleugel van een gevangenis. Hij stond geregistreerd als zedendelinquent in Florida onder een non-prosecution agreement die hij tekende met het US Attorney’s Office in Miami. Destijds was de hoogste aanklager in dat kantoor Alexander Acosta. Volgens aanklagers was Maxwell “de sleutel” in Epsteins plannen om zichzelf door tientallen minderjarige meisjes te laten masseren waarna hij ze misbruikte. Epstein zou in augustus 2019 een einde aan zijn leven hebben gemaakt in de gevangenis toen hij in afwachting was van een nieuwe misbruikzaak tegen hem. Vanwege zijn gebroken tongbeen zijn er vermoedens van een mogelijke moord in plaats van zelfmoord door ophanging. Ook functioneerden toevallig de twee camera’s die zicht hadden op de cel van Epstein niet, ze werden door de FBI in beslag genomen. Epstein zat vast in het Metropolitan Correctional Center in Manhattan, New York waar sprake was van ernstige onregelmatigheden. Het advocatenteam van Ghislaine Maxwell wil nog een keer in hoger beroep gaan, deze keer bij het hooggerechtshof. Momenteel zit Maxwell in een gevangenis in Tallahassee, Florida. Ze komt in aanmerking voor vrijlating in juli 2037. Een Amerikaanse rechter besliste dat documenten met de namen van meer dan honderdzeventig betrokkenen openbaar moesten worden gemaakt. Het eerste deel daarvan is in januari 2024 vrijgegeven. Het gaat om 943 pagina’s, met daarin onder meer de getuigenissen van Maxwell en slachtoffers Virginia Roberts Giuffre en Johanna Sjoberg. De getuigenissen waren onderdeel van een civiele rechtszaak uit 2015, die draaide om beschuldigingen tegen Maxwell. In de rechtbankdocumenten staan de namen van vermoedelijke medeplichtigen van Epstein, maar ook slachtoffers en medewerkers. Dat mensen op de lijst staan, betekent dus niet per definitie dat zij verdachten zijn of dat ooit zijn geweest. Ook mensen die zijdelings met Epstein te maken hadden en journalisten die aan de zaak werkten worden in het document genoemd. Onder meer de naam van de voormalige Amerikaanse president Bill Clinton (John Doe 36) komt voor in de getuigenis. Clinton wordt meer dan 50 keer genoemd in de documenten. Zijn naam is mogelijk gelinkt aan een rechtszaak uit 2015 van Epstein-aanklager Virginia Giuffre. Veel van de verwijzingen zijn mogelijk gerelateerd aan Giuffre’s poging om Clinton te overtuigen om te getuigen tegen Epstein en Maxwell. Clinton zou ook genoemd zijn in verband met zowel Maxwell als Giuffre om Epstein in 2016 schoon schip te laten maken. Van Clinton was al bekend dat hij meerdere keren aan boord is geweest van Epsteins privéjet, maar hij heeft altijd stellig ontkend dat hij iets wist over het misbruik. In de documenten stond dat de Britse prins Andrew weken lang doorbracht in de villa van Jeffrey Epstein in Florida. Prins Andrew legde, vanwege zijn betrokkenheid, zijn publieke taken voor onbepaalde tijd neer en werd in augustus 2021 door Virginia Roberts Giuffre aangeklaagd. Later bleek dat Prins Andrew nog een e-mail aan Epstein in februari 2011 had verzonden, terwijl hij zelf had beweerd dat hij Epstein niet meer had gezien of gesproken nadat hij in december 2010 naar zijn huis in New York was geweest. Een Amerikaanse rechtbank heeft een lijst met namen vrijgegeven van mensen die nauwe banden met Epstein hadden. Samen met andere lijsten zou het gaan om Ben Affleck, Kathy Alexander, Miles Alexander, Eva Andersson, James Michael Austrich, Alec Baldwin, Doug Band, Ehud Barak, Philip Barden, Ray Barzanna, Gwendolyn Beck, Sophie Biddle, Nadia Bjorlin, Cate Blanchett, David Boies, Laura Boothe, Evelyn Boulet, Rebecca Boylan, Richard Branson, Juliette Bryant, Jean Luc Brunel, Joshua Bunner, Sandy Burger, Ron Burke, Candice Bushell, Naomi Campbell, Mark Carney, Jim Carey, Carolyn Casey, Paul Cassell, Shawn Corey Carter/Jay Z, Sharon Churcher, Madonna Ciccone, Stephen Colbert, Phil Collins, Stephen Collins, Anderson Cooper, David Copperfield, Alexandra Cousteau, John Cusack, Teala Davies, Alan Dershowitz, Cameron Diaz, Leonardo DiCaprio, Dr. Mona Devanesan, Didier, Janice Dixon, Robert Downey jr, Glen Dubin, Bradley Edwards, Amanda Ellison, Eminem, Cimberly Espinosa, Annie Farmer, Marie Farmer, Alexandra Fekkai, Will Ferrell, Ralph Fienness, Crystal Figueroa, Anthony Figueroa, Tom Ford, James Franco, Louis Freeh, Lady Gaga, Eric Gany, Meg Garvin, Bill Gates, Jean Michelle Gathy, Sheridan Gibson-Butte, Robert Giuffre, Svetlana Gnaznova, Tiffany Gramza, Tyler Grasham, Seth Green, Alan C. Greenberg, Al Gore, Ross Gow, Fred Graff, Kathy Griffin, Matt Grope, Courtney Guest, Philip Guderyon, James Gunn, George Hamilton, Bill Hammond, Chelsey Handler, Shannon Harrison, Shelley Harrison, Stephen Hawking, Claire Hazel, Victoria Hazel, Brittany Henderson, Reid Hoffman, Dustin Hoffman, Greg Holbert, Catherine Hudson, Elizabeth Hurly, Laura Hutton, Michael Jackson, Brett Jaffe, Jimmy Mick Jagger, Jeffery Jones, , Sara Kellen, Carol Roberts Kess, Anthony Kiedis, Kimmel, Henry Kissinger, Beyonce Knowles David Koch, Lawrence Krauss, Dr. Karen Kutikoff, Fleur Perry Lang, Simon Lebon, John Legend, Shelley Lewis, Peter Listerman, Courtney Love, Mark Lloyd, George Lucas, Ricardo Legoretta, Cindy Lopez, Tony Lyons, Robert Maxwell, Bob Meister, Jamie A. Melanson, Lynn Miller, Marvin Minsky, George Mitchell, Andra Mitrovich, Juan Pablo Molineux, Demi Moore, David Mullen, Bill Murray, Nathan Myhrvold, George Nader, Boris Nikolic, Barak Obama, Joe Pagino, Mary Paluga, Andres Pastrana, Katy Perry, Linda Pinto, J. Stanley Pottinger, Tom Pritzker, Tommy Quin, Audrey Raimboult, Joshua Cooper Ramo, Mark Collins Rector, Joseph Recarey, Michael Reiter, Sharon Reynolds, Bill Richardson, Jason Richards, Joan Rivers, Sky Roberts, Kirsty Rodgers, Alyssa Rogers, Justin Rolland, Justin Rollin, Scott Rothstein, Gary Roxburgh,, Lynn Forrester de Rothchild, Victor Salva, Forest Sawyer, Koo Sark, Doug Schoetlle, Maria Shriver, Kevin Spacey, Kelly Spamm, Gwen Stefani, Will Smith, Larry Summers, Charlie Sheen, Rodney Slater, Kevin Spacey, Cecilia Stein, Wanda Sykes, Mark Tafoya, Brent Tindall, Emmy Tayler, Ed Tuttle, Chris Tucker, Christy Turlington, , Charlie Rose, Dan Schneider, Ellen Spencer, Steven Spielberg, Koo Stark, Gwen Stefani, Andy Stewart, Maryl Streep, Lisa en Larry Summers, Quentin Tarantino, Emmy Taylor, Chrissy Teigen, Kevin Thompson, Justin Trudeau, Ed Tuttle, Steven Tyler, Anthony Valladares, Kimberly Vaughan-Edwards, Emma Vaghan, Cresenda Valdes, Maritza Vazquez, Larry Visoski, Vera Wang, Chris Wagner, Vicky Ward, Casey Wasserman, Jarred Weisfeld, Bob Wendy, Leslie Wexner, Courtney Wild, Bruce Willis, Pharell Williams, Daniel Wilson, Oprah Winfrey, Freya Wissing, Michelle Wolf, David Yaroveski, Ira Zuckerman. Op nog een andere lijst staan ook grote persoonlijkheden uit de Formule 1. Zo staat voormalig F1-CEO Bernie Ecclestone op de lijst, maar ook Flavio Briatore en Lawrence Stroll. Er staan ook twee voormalige Formule 1 coureurs op de lijst: Jacques Villeneuve en Eddie Irvine. Ook Formule E-oprichter Alejandro Agag staat er bij.
Wexner, de oprichter van Limited Brands en een voormalig CEO van Victoria’s Secret had een zakelijke relatie met Epstein in de jaren 80 en die eindigde in 2007. Zijn naam kwam ter sprake in civiele rechtszaken met betrekking tot Epstein, maar hij ontkent kennis te hebben gehad van Epsteins wangedrag en werd niet aangeklaagd. In 2019 zei een advocaat die de slachtoffers van Epstein vertegenwoordigde dat het onwaarschijnlijk was dat Wexner op de hoogte was van Epsteins gedrag. Uit gerechtelijke documenten die in januari openbaar werden gemaakt, blijkt dat Epstein een aantal van zijn slachtoffers had gerekruteerd onder het voorwendsel dat ze mogelijk voor Victoria’s Secret zouden werken.
Bill Gates vloog met Epsteins vliegtuig en zocht hem ook wel eens thuis op. Later kregen de twee een zakelijk geschil. Het zou zelfs het einde van Gates zijn huwelijk met Melinda hebben betekend. Uit het nalatenschap van Epstein zou inmiddels zo’n 150 miljoen dollar aan schadevergoedingen richting meer dan 125 misbruikte vrouwen zijn betaald. Epstein bezat onder meer de eilanden Great en Little Saint James, die deel uitmaken van het district East End van Saint Thomas van de Maagdeneilanden. In zijn huis werd bij een huiszoeking een grote hoeveelheid naaktfoto’s van mogelijk minderjarige meisjes aangetroffen. In zijn woning in Manhattan bleken veel verborgen camera’s te zijn aangebracht, die de seksuele escapades van zijn machtige vrienden filmden. Door chantage van talrijke bekende, hooggeplaatste personen uit de politiek, de media en het zakenleven kon Epstein zijn invloed op zijn connecties in het (financiële) establishment behouden en versterken. Zo was Epstein goed bevriend met onder meer topbankier en gewezen zakenpartner Alan C. Greenberg, mediamagnaat Robert Maxwell en Victoria’s Secrets-bestuursvoorzitter Leslie Wexner. In mei 2023 maakte The Wall Street Journal bekend dat Epstein in 2017 geprobeerd zou hebben om Bill Gates te chanteren met een eerdere buitenechtelijke relatie tussen Gates en een veel jongere Russische bridgespeelster. In een gesprek met James Truman vertelt journalist Michael Wolff over een handvol foto’s die Epstein bezat. Op de foto’s, die eind jaren 90 zijn gemaakt staat Donald Trump met verschillende jonge vrouwen met ontbloot bovenlijf. De foto’s werden gemaakt aan het zwembad van Epstein’s villa in Palm Beach in Florida. Epstein bewaarde ze in zijn privékluis. Toen de FBI in juli van 2019 de huizen van Epstein in Palm Beach en Manhattan doorzochten, namen ze honderden foto’s van meisjes en jonge vrouwen in beslag, maar details werden nooit gegeven. Wolff zelf gaf aan dat hij zich verplicht voelde om dit verhaal te brengen, nadat een deelnemer aan Miss Switzerland 1992 deze week beweerde dat Donald Trump haar had aangerand. Het Amerikaanse model Stacey Williams vertelde een soortgelijk verhaal. Fotomodel Stacey Williams vertelde aan The Guardian dat ze begin jaren 90 enkele maanden uitging met Epstein. Het werd haar toen heel duidelijk dat Epstein en Donald heel goede vrienden waren en veel tijd samen doorbrachten. Model Amy Dorris besloot net als Katy Johnson (toen 13) haar aanranding door Trump openbaar te maken. Epstein stelde haar voor aan Trump op een kerstfeestje in 1992, en enkele maanden later bezochten Epstein en Stacey Williams Trump in zijn Trump Tower in Manhattan. Daar zou Trump haar naar zich toegetrokken hebben en haar borsten, middel en billen betast hebben, terwijl hij en Epstein naar elkaar glimlachten. Williams beschreef hoe het voorval op haar overkwam als een onderdeel van een “ziek spelletje” tussen Trump en Epstein. Trump zou haar later dat jaar nog een postkaartje gestuurd hebben vanuit Mar-a-Lago. De voorbije jaren hebben een twintigtal vrouwen Trump beschuldigd van seksueel wangedrag. Vorig jaar is hij veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding wegens het aanranden van columniste E. Jean Carroll in 1996. De voormalige Israëlische premier Ehud Barak was ook aanwezig bij een bijeenkomst in 2015 en bij verschillende andere bijeenkomsten. Andere gasten van Epstein waren Joshua Cooper Ramo, destijds co-chief executive van Henry Kissingers corporate consulting firma, en Ariane de Rothschild, die nu chief executive is van de Zwitserse private bank Edmond de Rothschild Group. Een schrijver en journalist uit New York heeft audio-opnames vrijgegeven waaruit ook blijkt dat Donald Trump een nauwe band had met Jeffrey Epstein. De tapes, uitgebracht als onderdeel van de podcastserie Fire and Fury door Michael Wolff, auteur van drie boeken over Trumps eerste termijn en zijn poging in 2020 voor een tweede termijn, en James Truman, voormalig journalist van NME en hoofdredacteur van Condé Nast, bevatten Epsteins gedachten over de interne werking van de innercircle van de voormalige Amerikaanse president. Wolff zegt dat de opnames zijn gemaakt tijdens een gesprek in 2017 met Epstein over het schrijven van zijn biografie. Wolff beweert dat het fragment slechts een fractie is van de “100 uur waarin Epstein praat over de interne werking van het Witte Huis van Trump en over zijn langdurige, diepe relatie met Donald Trump”. Epstein noemde Donald Trump zijn “beste vriend”. Trump op zijn beurt prees Epstein in een gesprek met New York magazine in 2002 en noemde hem “een geweldige vent” en hintte op zijn interesse in vrouwen “aan de jonge kant”. Maar hij beweerde dat het paar 15 jaar voor Epstein werd veroordeeld voor prostitutie in Florida in 2008 uit elkaar was gegaan. “Ik was geen fan van hem, dat kan ik u vertellen”, zei Trump nadat Epstein in 2019 werd gearresteerd. Een van Jeffrey Epsteins eerste slachtoffers, Maria Farmer, noemde Epsteins bedrijf als een verontrustend systeem van Joodse superioriteit, waarin zij werd gesegregeerd en als minderwaardig werd behandeld. Ze herinnerde zich hoe de mensen uit Epsteins kring zichzelf zagen als het ‘uitverkoren ras’ en geloofden dat hun DNA hen superieur maakte aan anderen. Volgens Maria Farmer leek hun gedrag op dat van een sekte, waarbij niet-Joodse mensen openlijk werden vernederd en neergekeken op hen, alsof ze minderwaardig waren. Epstein zelf was een Joodse Mossad agent en geruchten gaan dat Israël achter de aanslagen zat van JFK and RFK. Acosta verklaarde toen hij werd gescreend voor zijn kabinetspost in de regering van Trump: “Mij werd verteld dat Epstein ‘tot de inlichtingendienst behoorde’ en dat ik het met rust moest laten. Alle misbruikers zijn bekende, beroemde en vaak Joodse personen.Ook Robert Maxwell de vader van Ghislaine zou banden met de Mossad hebben. Zijn mysterieuze dood in 1991 (van zijn jacht gevallen) en claims van oud-inlichtingenagent Ari Ben-Menashe dat hij een Israëlische spion was, voeden speculaties dat Epstein via Ghislaine in een soortgelijk netwerk zat. Epstein’s rijkdom (deels onverklaarbaar) en zijn vermogen om elites te chanteren passen bij het profiel van een inlichtingenasset. Epstein’s huizen waren uitgerust met verborgen camera’s, en er werden naaktfoto’s en opnames gevonden bij FBI-invallen in 2019. Als hij voor de Mossad werkte, zoals gesuggereerd wordt, zou hij materiaal hebben verzameld om invloedrijke figuren (politici, zakenmensen, royalty) te controleren – een klassieke inlichtingentactiek. Dit zou Israël geopolitieke leverage hebben gegeven, bijvoorbeeld over de VS. Acosta’s verwees naar een buitenlandse dienst zoals de Mossad en dat verklaart waarom hij hier verder vaag over bleef . Het erkennen van buitenlandse inmenging in een Amerikaanse zaak zou diplomatieke gevolgen hebben gehad. Het ministerie van Justitie had in 2008 mogelijk druk gevoeld om dit stil te houden, vooral onder Bush, die nauwe banden had met Israël. James Dennehy van de FBI heeft hun identiteit al jaren verborgen gehouden en beschermd en doet dat ondanks toezeggingen tot op de dag van vandaag. Verdachten zouden gedreigd hebben te gaan praten als ze werden aangehouden. Zelf kan Dennehy ook niet aangepakt worden omdat hij teveel weet. Slachtoffers hebben rechtszaken tegen de FBI aangespannen. Advocaat Alan Dershowitz eist 80 miljoen dollar van Netflix omdat volgens hem onjuiste beweringen worden gedaan over zijn seksuele wangedrag in de vierdelige docuserie Jeffrey Epstein: Filthy Rich(2020). Virginia Giuffre beweerde in de docuserie dat behalve hij ook prins Andrew haar seksueel misbruikt heeft. De vrouw blijkt echter onbetrouwbaar en zou naar eigen zeggen op sterven liggen nadat ze een zwaar ongeluk zou hebben gehad. Twee dagen later liet een woordvoerder namens Giuffre weten ’dat ze een fout had gemaakt’ en toch niet stervende is. Ook was het niet de bedoeling om het bericht op Instagram te plaatsen, maar wilde ze het eigenlijk als privébericht op Facebook delen. Ze werd al binnen een week uit het ziekenhuis ontslagen. Het statement van de familie luidde: „Op 24 maart werd de auto waarin Virginia zat in West-Australië aangereden door een schoolbus. De politie werd gebeld, maar meldde dat er niemand beschikbaar was om naar de locatie van het incident te komen. Ze vroegen of er gewonden waren en adviseerden, indien dat het geval was, naar het ziekenhuis te gaan. De buschauffeur verklaarde dat er niets bijzonders aan de hand was en vertrok om de geschrokken kinderen in de bus naar huis te brengen en diende later een officieel rapport in bij de politie.”Daarnaast werd het verhaal over de fatale verwondingen ineens gebagatelliseerd. „Virginia had diverse kneuzingen en ging terug naar haar huis. Later verslechterde haar toestand en werd ze overgebracht naar het ziekenhuis”, aldus de familie. Voorafgaand aan het ongeluk was er nog heel iets anders aan de hand in het leven van Giuffre, meldt Daily Mail Australia. Ze moest namelijk tien dagen voor het ongeluk in de rechtbank zijn. Giuffre was aangeklaagd vanwege een vermeende schending van een contactverbod. Haar man Robert Giuffre, met wie ze in scheiding ligt na 22 jaar huwelijk, stond de maand daarvoor ook voor dezelfde rechtbank, omdat hij naar verluidt ’ontoereikende opslagfaciliteiten voor vuurwapens had geboden’. De scheiding zou volgens Daily Mail ontaardt zijn in een vechtscheiding, waarbij de twee in de clinch liggen over de voogdij over hun tienerzoon en dochter. In haar bericht op Instagram smeekte ze om haar kinderen ’nog één keer te zien’, wat erop lijkt te wijzen dat zij momenteel bij hun vader wonen. De 82-jarige Dershowitz was in 2007 de advocaat van Jeffrey Epstein, toen deze verwikkeld was in een zaak wegens seksueel misbruik van minderjarige meisjes. Mede dankzij hem hoefde de zakenman slechts een korte straf uit te zitten en een boete te betalen. Dershowitz ontkent seks te hebben gehad met Giuffre of enig ander slachtoffer van Epstein. Ook zegt de advocaat dat de producenten van de Netflix-documentaire hun afspraak om met bewijs te komen dat hij de fout in zou zijn gegaan, niet zijn nagekomen. Virginia is daarna op 41-jarige leeftijd overleden en zou door zelfdoding om het leven zijn gekomen. Ze stierf in Neergabby, ten noorden van de Australische stad Perth. Epstein is een voormalig optiehandelaar voor Bear Stearns Cos. die later zijn eigen bedrijf oprichtte, J. Epstein & Co. Hij was de belangrijkste investeerder en vermogensbeheerder van Leslie Wexner , de oprichter van Limited Brands, dat nu L Brands Inc. heet. Hij werd er ook van verdacht minderjarige meisjes te verhandelen vanuit het buitenland, voor seksfeestjes in zijn andere huizen in Manhattan, New Mexico en het Caribisch gebied. Epstein had, na zijn confrontatie met een federale aanklacht van 53 pagina’s, de rest van zijn leven in een federale gevangenis kunnen belanden. Maar er werdmeen deal gesloten: een buitengewone schikkingsovereenkomst die de volledige omvang van Epsteins misdaden en het aantal betrokkenen zou verhullen . Epstein zou niet alleen slechts 13 maanden in de gevangenis van de county zitten, maar de deal – een zogenaamde non-prosecution agreement – maakte in feite een einde aan een lopend FBI-onderzoek naar de vraag of er meer slachtoffers en andere machtige mensen waren die deelnamen aan Epsteins seksuele misdrijven. De deal vereiste dat Epstein schuldig pleitte aan twee prostitutieaanklachten in een staatsrechtbank. Epstein en vier van zijn medeplichtigen die in de overeenkomst werden genoemd, kregen immuniteit tegen alle federale strafrechtelijke aanklachten. Maar nog ongebruikelijker was dat de overeenkomst formuleringen bevatte die immuniteit verleenden aan “alle mogelijke medeplichtigen” die ook betrokken waren bij Epsteins misdaden. Deze medeplichtigen of deelnemers werden niet geïdentificeerd in de overeenkomst, waardoor het open bleef voor interpretatie of het mogelijk verwees naar andere invloedrijke mensen die seks hadden met minderjarige meisjes in Epsteins verschillende huizen of in zijn vliegtuig. Als onderdeel van de regeling stemde federale aanklager Alexander Acosta ermee in, ondanks een federale wet die het tegendeel beweerde, dat de deal voor de slachtoffers geheim zou blijven. Als gevolg hiervan werd de non-prosecution agreement verzegeld totdat deze door de rechter was goedgekeurd, waardoor elke kans werd voorkomen dat de meisjes — of iemand anders — voor de rechtbank zouden verschijnen en zouden proberen de zaak te laten ontsporen. Een van Epsteins slachtoffers, Michelle Licata: “Hij heeft mijn leven en het leven van veel meisjes verwoest. Mensen moeten weten wat hij heeft gedaan en waarom hij niet is vervolgd, zodat het nooit meer gebeurt.” Rechtbankverslagen onthullen details van de onderhandelingen en de rol die federale aanklager Alexander Acosta zou spelen bij het regelen van de deal, die het federale onderzoek naar een mogelijke internationale sekshandeloperatie de das omdeed. Acosta gaf Epsteins advocaten onder andere ongebruikelijke vrijheden bij het dicteren van de voorwaarden van de non-prosecution agreement. “De schade die in deze zaak is ontstaan, is onredelijk”, aldus Bradley Edwards, een voormalig officier van justitie die enkele slachtoffers van Epstein vertegenwoordigt. De politie verwees de zaak door naar de FBI, toen ze begonnen te vermoeden dat hun onderzoek werd ondermijnd door het Openbaar Ministerie van Palm Beach. Michael Reiter leidde het politieonderzoek. Epstein aasde op meisjes die in een slechte situatie zaten, meisjes die in feite dakloos waren. Hij ging achter meisjes aan waarvan hij dacht dat niemand naar hen zou luisteren en hij had gelijk,” zei Courtney Wild, die 14 was toen ze Epstein ontmoette. Courtney Wild, 30, was vanaf haar 14e slachtoffer van serieverkrachter Jeffrey Epstein. Epstein betaalde Wild en vele andere minderjarige meisjes om hem massages te geven, waarbij hij ze vaak liet uitkleden en seksuele handelingen liet verrichten. Epstein gebruikte de meisjes ook als recruiters en betaalde hen om hem andere minderjarige meisjes te brengen. Epstein, gaf als onderdeel van de pleidooiovereenkomst informatie over hoe de subprime hypotheekmarkt van het land instortte, wat leidde tot de wereldwijde financiële crisis van 2008. Epstein werd een belangrijke federale getuige in de strafrechtelijke vervolging van twee vooraanstaande bestuurders van Bear Stearns, de wereldwijde beleggingsmakelaardij die in 2008 failliet ging, die werden beschuldigd van fraude met bedrijfseffecten. Epstein was een van de grootste investeerders in het hedgefonds dat werd beheerd door de bestuurders, die later werden vrijgesproken. De Herald identificeerde ongeveer 80 vrouwen die zeggen dat ze tussen 2001 en 2006 door Epstein zijn lastiggevallen of op een andere manier seksueel zijn misbruikt. Ongeveer 60 van hen werden gelokaliseerd Acht van hen stemden in met een interview, on- of off the record. Vier van hen waren bereid om op video te spreken. De vrouwen zijn nu moeders, echtgenotes, verpleegsters, barmannen, makelaars, kappers en leraren. Een van hen is een Hollywood-actrice. Meerdere hebben te kampen gehad met trauma, depressie en verslaving. Sommigen hebben in de gevangenis gezeten. Een paar overleefden het niet. Een jonge vrouw werd vorig jaar dood aangetroffen in een vervallen motel in West Palm Beach. Ze nam een overdosis heroïne en liet een jonge zoon achter. Als onderdeel van Epsteins overeenkomst moest hij zich registreren als zedendelinquent en schadevergoeding betalen aan de drie dozijn slachtoffers die door de FBI waren geïdentificeerd. In veel gevallen kwamen de vertrouwelijke financiële schikkingen pas nadat Epsteins advocaten alle donkere hoeken van hun levens hadden blootgelegd in een poging de meisjes af te schilderen als goudzoekers. “Je slaat jezelf mentaal en fysiek kapot”, zei Jena-Lisa Jones, 30, die zei dat Epstein haar misbruikte toen ze 14 was. “Je kunt je gedachten nooit stoppen. Een woord kan iets triggeren. Voor mij is dat het woord ‘puur’, omdat hij me ‘puur’ noemde in die kamer en ik me dan herinner wat hij me in die kamer heeft aangedaan.” Jena Lisa Jones zegt dat ze slachtoffer is en dat ze pas 14 was toen ze aan Epstein werd voorgesteld en dat hij haar $ 200 betaalde om hem een massage te geven bij hem thuis. Jones zegt dat Epstein haar vertelde om al haar kleren uit te trekken en dat hij haar betastte tijdens de massage. Epstein bekende schuldig te zijn aan een enkele aanklacht van de staat voor het werven van prostitutie bij meisjes van 14 jaar en jonger. Epstein werd veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf. Hij zat 13 maanden in de Palm Beach Sheriff’s Office Stockade Facility, grotendeels buiten de poorten op ‘werkvrijlating’. Virginia Roberts werkte bij Mar-a-Lago toen ze werd gerekruteerd als masseuse voor Epstein. Ze werd volgens haar gelokt in een leven van verdorvenheid en seksueel misbruik. Ondanks substantieel fysiek bewijs en meerdere getuigen die de verhalen van de meisjes ondersteunden, stond de geheime deal Epstein toe om slechts schuldig te pleiten voor twee aanklachten van prostitutiemisdrijven. Epstein gaf toe slechts één overtreding te hebben begaan tegen een minderjarig meisje, dat als prostituee werd bestempeld, ook al was ze 14, wat ruim onder de leeftijd van toestemming ligt in Florida. Acosta zou in 2011 uitleggen dat hij onnodig onder druk werd gezet door Epsteins zwaargewicht advocaten: Lefkowitz, Harvard-professor Alan Dershowitz, Jack Goldberger, Roy Black, voormalig Amerikaans aanklager Guy Lewis, Gerald Lefcourt en Kenneth Starr, de voormalige speciale aanklager van Whitewater die onderzoek deed naar de seksuele affaires tussen Bill Clinton en Monica Lewinsky. Acosta en de hoofdofficier van justitie van de federale overheid, A. Marie Villafaña, gingen akkoord met de eisen van Epsteins advocatenteam. De samenzwering tussen de overheid en Epstein kwam er eigenlijk op neer dat we een manier moesten vinden om het hele gedoe zo geruisloos mogelijk te laten verlopen”, aldus Edwards, die Wild en Jane Doe No. 2 vertegenwoordigt en die weigerde commentaar te geven voor dit verhaal. ‘Doordat er nooit met de slachtoffers werd overlegd en het geheim werd gehouden, werd duidelijk dat iemand met geld zich overal uit kan kopen.” Het was verre van de laatste keer dat Epstein VIP-behandeling zou krijgen. In tegenstelling tot andere veroordeelde zedendelinquenten, werd Epstein niet geconfronteerd met het soort harde rechtspraak dat kindermisbruikers in de staatsgevangenissen van Florida krijgen. In plaats van naar de staatsgevangenis te worden gestuurd, werd Epstein ondergebracht in een privévleugel van de gevangenis van Palm Beach County. En in plaats van hem het grootste deel van de dag in een cel te laten zitten, gaf het Palm Beach County Sheriff’s Office Epstein werkvrijlatingsrechten, waardoor hij zes dagen per week, 12 uur per dag, de gevangenis kon verlaten om naar een comfortabel kantoor te gaan dat Epstein in West Palm Beach had opgezet. Dit werd verleend ondanks de expliciete regels van de sheriff’s department die stelden dat zedendelinquenten niet in aanmerking komen voor werkvrijlating. Jeffrey Epstein vergeleek zijn vermeende misdaden ooit met ‘het stelen van een bagel.’ Tijdens de getuigenissen die werden afgenomen als onderdeel van twee dozijn rechtszaken die door zijn slachtoffers tegen hem waren aangespannen, heeft Epstein zijn Vijfde Amendement-recht tegen zelfincriminatie ingeroepen, in één geval zelfs meer dan 200 keer. In 2011 diende Epstein een verzoekschrift in om zijn status als zedendelinquent te verlagen in New York, waar hij een huis heeft en zich elke 90 dagen moet registreren. In New York werd hij geclassificeerd als een overtreder van niveau 3 — het hoogste veiligheidsrisico vanwege de waarschijnlijkheid dat hij opnieuw in de fout gaat. Een officier van justitie onder de districtsadvocaat van New York County, Cyrus Vance, pleitte namens Epstein en vertelde rechter Ruth Pickholtz van het Hooggerechtshof van New York dat de zaak in Florida nooit tot een aanklacht had geleid en dat zijn minderjarige slachtoffers niet hadden meegewerkt aan de zaak. Pickholtz wees het verzoek echter af en uitte zijn verbazing dat een officier van justitie in New York zo’n verzoek zou doen namens een serieverkrachter die ervan werd beschuldigd zoveel meisjes te hebben misbruikt. “Ik moet je vertellen dat ik een beetje overweldigd ben, want ik heb nog nooit een officier van justitie zoiets zien doen. De vrouwen die als meisjes het landhuis van Jeffrey Epstein bezochten, verdelen hun leven doorgaans in twee delen: het leven vóór Jeffrey en het leven ná Jeffrey. Voordat ze Epstein ontmoette, was Courtney Wild aanvoerder van het cheerleadingteam, eerste trompettist in de band en een A-leerling op de Lake Worth Middle School. Nadat ze Epstein ontmoette, was ze stripper, drugsverslaafde en gevangene in de Gadsden Correctional Institution in de Panhandle in Florida. Wild droeg nog steeds een beugel toen ze hem in 2002 op 14-jarige leeftijd voor het eerst zag. Ze was blond, tenger en slank, blond en had blauwe ogen. Wild, die later hielp andere meisjes te rekruteren, zei dat Epstein de voorkeur gaf aan meisjes die blank waren, er prepuberaal uitzagen en die makkelijk te manipuleren waren om elke keer verder te gaan. “Toen ik 16 was, had ik hem waarschijnlijk 70 tot 80 meisjes gebracht die allemaal 14 en 15 jaar oud waren. Hij was jarenlang betrokken bij mijn leven”, aldus Wild, die in oktober werd vrijgelaten uit de gevangenis na drie jaar te hebben gezeten voor drugsbeschuldigingen. De meisjes – meestal tussen de 13 en 16 jaar oud – werden naar zijn roze landhuis aan het water gelokt door Wild en andere meisjes, die naar winkelcentra, huisfeesten en andere plekken gingen waar meisjes samenkwamen. Ze vertelden de rekruten dat ze $ 200 tot $ 300 konden verdienen om een man – Epstein – een massage te geven, volgens een niet-geredigeerde kopie van het politieonderzoek in Palm Beach, verkregen door de Herald. De hoofdrechercheur van de politie van Palm Beach die de zaak behandelde, Joseph Recarey, zei dat Epsteins operatie werkte als een seksueel piramidespel. Voormalig rechercheur van de politie van Palm Beach County Joe Recarey was de hoofdrechercheur in de zaak van het werven van minderjarigen tegen miljardair Jeffrey Epstein. Het gebruikelijke interview met een meisje ging als volgt: ‘Ik werd daarheen gebracht door die en die. Ik voelde me niet op mijn gemak met wat er gebeurde, maar ik werd goed betaald, dus werd me verteld dat als ik me niet op mijn gemak voelde, ik iemand anders kon meenemen en nog steeds betaald kon krijgen,’ ” zei Recarey. Tijdens de massagesessies zou Epstein volgens Recarey de meisjes lastigvallen en hen premies betalen voor orale seks en geslachtsgemeenschap. Ook zou hij hen een extra beloning aanbieden als ze hem meer meisjes zouden vinden. Recarey zei in zijn eerste interview over de zaak dat het bewijsmateriaal dat de afdeling had verzameld ter ondersteuning van de verhalen van de meisjes overweldigend was. Hij had onder meer telefoongesprekken, kopieën van geschreven telefoonberichten van de meisjes die in Epsteins afval waren gevonden en Epsteins vluchtlogboeken, waaruit bleek dat hij in een privéjet in Palm Beach zat op de dagen dat de meisjes hem massages zouden geven. Epstein zou een gulle weldoener kunnen zijn, zei Recarey, die zijn favoriete meisjes cadeaus kocht. Hij zou een auto kunnen huren voor een jong meisje, zodat het voor haar gemakkelijker is om langs te komen en hem te bedienen. Eens stuurde hij een emmer rozen naar de plaatselijke middelbare school nadat een van zijn meisjes in een toneelvoorstelling had gespeeld. De instructies voor de bezorging van bloemen en een rapport van een van de meisjes werden gevonden bij een doorzoeking van zijn landhuis en afval. De politie kreeg ook bonnetjes van de huurauto’s en cadeaus, zei Recarey. Epstein adviseerde de meisjes over hun scholing en vertelde hen dat hij hen zou helpen om op de universiteit, modellenschool, modeontwerp of acteren te komen. Minstens twee van Epsteins slachtoffers vertelden de politie dat ze verliefd op hem waren, aldus het politieverslag. Uit het politiedossier blijkt hoe verbazingwekkend consistent de verhalen van de meisjes waren, tot en met de gedetailleerde beschrijvingen van Epsteins geslachtsdelen. “We hadden slachtoffers die elkaar niet kenden, elkaar nooit ontmoet hadden en die allemaal onafhankelijk van elkaar hetzelfde verhaal vertelden,” aldus Reiter, de gepensioneerde politiechef van Palm Beach. Michael Reiter is de voormalige politiechef in Palm Beach. Reiter was chef tijdens het onderzoek naar Palm Beach-inwoner Jeffrey Epstein. Emily Michot emichot@miamiherald.com Reiter, die ook voor het eerst sprak, zei dat rechercheurs versteld stonden van het grote aantal jonge meisjes dat bij zijn huis in- en uitging, de frequentie ervan – soms meerdere op dezelfde dag – en de jonge leeftijd van de meisjes. “Het begon met een massage van de rug van een man, maar in veel gevallen werd het iets veel ergers dan dat, verheven tot een ernstig misdrijf, in sommige gevallen zelfs tot seksuele mishandeling”, zei hij. De meeste meisjes zeiden dat ze met de auto of taxi kwamen en via de zijdeur naar binnen gingen, waar ze door een vrouwelijke assistent, Sarah Kellen, naar een keuken werden geleid, aldus het rapport. Een chef-kok kon een maaltijd voor ze klaarmaken of ze ontbijtgranen aanbieden. De meisjes — de meesten van lokale scholen — zouden dan een trap vanuit de keuken oplopen, naar een grote hoofdslaapkamer en badkamer. Ze werden opgewacht door Epstein, gekleed in een handdoek. Hij zou een lotion selecteren uit een reeks die op een tafel stond opgesteld, dan met het gezicht naar beneden op een massagetafel gaan liggen, het meisje instrueren om zich gedeeltelijk of volledig uit te kleden, en hen instrueren om zijn voeten en billen te masseren. Dan zou hij zich omdraaien en hen zijn borst laten masseren, vaak instruerend om zijn tepels te knijpen, terwijl hij masturbeerde, volgens het politieverslag. Soms, als hij gedurfd was, probeerde hij ze met zijn vingers te penetreren of een vibrator op ze te gebruiken. Hij ging zover als de meisjes hem wilden laten gaan, inclusief geslachtsgemeenschap, volgens politiedocumenten. Soms gaf hij een jonge vrouw die hij beschreef als zijn Joegoslavische seksslaaf, Nadia Marcinkova, die ouder was dan 18, opdracht om mee te doen, vertelden de meisjes aan Recarey. Epstein maakte vaak foto’s van de meisjes die seks hadden en zette die in het huis neer, zei de rechercheur. Zodra Epstein seksueel bevredigd was, nam hij een douche in zijn enorme badkamer. De meisjes beschreven de badkamer als een grote douche en een felroze en mintgroene bank. Kellen (nu Vickers) en Marcinkova wilden, via hun advocaten, geen commentaar geven voor dit verhaal. Een meisje vertelde de politie dat ze op 16-jarige leeftijd door een recruiter van Epstein werd benaderd en in het winkelcentrum Wellington werkte. In de loop van meer dan een jaar ging ze honderden keren naar Epsteins huis, zei ze. Het meisje vertelde Recarey met tranen in haar ogen dat ze vaak seks had met Marcinkova, die strap-on dildo’s en andere speeltjes gebruikte, terwijl Epstein toekeek en haar bewegingen choreografeerde om zichzelf te plezieren, aldus het politieverslag. Vaak, zei ze, was ze na de ontmoetingen zo pijnlijk dat ze nauwelijks kon lopen, aldus het politieverslag. Maar ze zei dat ze er vastberaden in was dat ze geen seks met Epstein wilde. Op een dag zei het meisje echter dat Epstein, die zichzelf niet kon beheersen, haar op een massagetafel had vastgehouden en haar had gepenetreerd, aldus het politieverslag. Het meisje, dat toen 16 of 17 was, zei dat Epstein zijn excuses had aangeboden en haar $ 1.000 had betaald, aldus het politieverslag. De meeste meisjes kwamen uit kansarme gezinnen, eenoudergezinnen of pleeggezinnen. Sommigen hadden problemen meegemaakt die hun leeftijd verraadden: ze hadden ouders en vrienden die zelfmoord pleegden; moeders die mishandeld werden door hun echtgenoten en vriendjes; vaders die hen molesteerden en sloegen. Veel meisjes waren maar één stap verwijderd van dakloosheid. “We waren domme, arme kinderen”, zei een vrouw, die niet bij naam genoemd wilde worden omdat ze nooit iemand over Epstein had verteld. Ze zei dat ze destijds 14 was en een eerstejaarsstudent op de middelbare school. “We wilden alleen geld voor schoolkleding, voor schoenen. Ik weet nog dat ik drie jaar achter elkaar te strakke schoenen droeg. We hadden geen familie en geen begeleiding, en ons werd verteld dat we gewoon topless in een kamer moesten zitten en dat hij ons alleen maar zou aankijken. Het klonk zo simpel, en het zou makkelijk geld opleveren om daar maar te zitten.” De meisjes die door Jeffrey Epstein zijn misbruikt en de agenten die hun zaak bepleitten, zijn nog steeds boos over wat zij als een groot onrecht beschouwen. Ondertussen zijn Epsteins werknemers en degenen die zijn overeenkomst om niet te vervolgen hebben opgesteld, succesvol. Door Marta Oliver Craviotto De vrouw, die meerdere keren naar Epsteins huis ging, zei dat Epstein haar niet aardig vond omdat haar borsten te groot waren. De laatste keer dat ze ging, zei ze, kwam er een meisje huilend naar buiten en ze kregen de opdracht het huis te verlaten en moesten zelf voor hun taxi naar huis betalen. Sommige meisjes vertelden de politie dat ze door hun peer recruiters waren gecoacht om tegen Epstein te liegen over hun leeftijd en te zeggen dat ze 18 waren. Epsteins juridische team zou later beweren dat zelfs als de meisjes jonger dan 18 waren, hij het op geen enkele manier had kunnen weten. Volgens de wet van Florida is onwetendheid over de leeftijd van een sekspartner echter geen verdediging voor het hebben van seks met een minderjarige. Wild zei dat hij zich terdege bewust was van hun jonge leeftijd, omdat hij eiste dat ze jong waren. “Hij vertelde me dat hij ze zo jong mogelijk wilde hebben,” zei ze, en legde uit dat naarmate ze ouder werd en minder toegang had tot jonge meisjes, Epstein steeds bozer werd omdat ze hem niet de jonge meisjes kon vinden die hij wenste. “Als ik een meisje had om hem mee te nemen bij het ontbijt, de lunch en het avondeten, dan ging ik zo vaak per dag. Hij wilde zoveel meisjes als ik hem kon geven. Het was nooit genoeg.” Epsteins plan begon voor het eerst te ontrafelen in maart 2005, toen de ouders van een 14-jarig meisje de politie van Palm Beach vertelden dat ze door Epstein was misbruikt in zijn landhuis. Het meisje bekende schoorvoetend dat ze daarheen was gebracht door twee andere meisjes, en die meisjes wezen naar nog twee meisjes die daar waren geweest. Tegen de tijd dat rechercheurs één slachtoffer hadden opgespoord, waren er al twee en nog drie te vinden. Al snel waren het er tientallen. Het privévliegtuig van Jeffrey Epstein, dat in een opvallende blauwe tint is geschilderd, staat geparkeerd op Palm Beach International Airport op donderdagochtend 24 mei 2018. Het vliegtuig landde op woensdag 23 mei 2018 op de luchthaven. Emily Michot “We wisten niet waar de slachtoffers ooit zouden belanden”, aldus Reiter. Uiteindelijk vertelden de meisjes hen over nog andere meisjes en jonge vrouwen die ze bij Epstein thuis hadden gezien, van wie velen geen Engels spraken, zei Recarey. Dat leidde Recarey tot het vermoeden dat Epsteins avonturen niet alleen beperkt waren tot Palm Beach. De politie kreeg de vluchtlogboeken van zijn privéjet in handen en vond vrouwelijke namen en initialen op de lijst van mensen die in het vliegtuig hadden gevlogen — inclusief de namen van enkele beroemde en machtige mensen die ook passagiers waren geweest, zei Recarey. Uit een onlangs vrijgegeven FBI-rapport blijkt dat het bureau op het moment dat de non-prosecution deal werd uitgevoerd, getuigen en slachtoffers ‘uit de hele Verenigde Staten’ ondervroeg. Het onderzoek strekte zich uit van Florida tot New York en New Mexico, zo blijkt uit documenten. Het rapport werd vrijgegeven door de FBI als reactie op een rechtszaak aangespannen door Radar Online en werd beschikbaar gesteld op de website van het bureau nadat de Miami Herald en andere nieuwsorganisaties verzoeken hadden ingediend, aldus Daniel Novack, de advocaat die de Freedom of Information Act-zaak pro bono aanspande. Eén rechtszaak, die nog steeds in New York loopt, beweert dat Epstein een internationaal modellenbureau gebruikte om meisjes van 13 jaar uit Europa, Ecuador en Brazilië te rekruteren. De meisjes woonden in een gebouw in New York dat eigendom was van Epstein, die hun visa betaalde, volgens de beëdigde verklaring van Maritza Vasquez, de voormalige boekhouder van Mc2, het modellenbureau. Mike Fisten, een voormalige politieagent van Miami-Dade die ook een moordonderzoeker was en lid van de FBI Organized Crime Task Force, zei dat de FBI genoeg bewijs had om Epstein voor een lange tijd op te sluiten, maar dat Acosta dat niet deed. Sommige agenten die bij de zaak betrokken waren, waren teleurgesteld dat Acosta zich overgaf aan de druk van Epsteins advocaten, zei hij. In 2009 klaagde Epstein Edwards aan, bewerend dat Edwards betrokken was bij Rothstein en de civiele rechtszaken van de meisjes gebruikte om Rothsteins enorme Ponzi-operatie in stand te houden. Maar Rothstein zei dat Edwards niets wist van het plan, en Epstein liet de rechtszaak vallen. Edwards diende een tegenzaak in wegens kwaadwillige vervolging. Hij stelde dat Epstein hem had aangeklaagd als vergelding voor zijn agressieve vertegenwoordiging van Epsteins slachtoffers. Verschillende vrouwen die als minderjarige meisjes naar Epsteins huis kwamen, zullen voor het eerst tegen hem getuigen. Toen Acosta in 2017 door Trump werd genomineerd als minister van Arbeid, werd hij tijdens een hoorzitting in de Senaat ondervraagd over de zaak-Epstein. “Uiteindelijk hebben professionals binnen het Openbaar Ministerie op basis van het bewijsmateriaal besloten dat een verzoek dat garandeert dat iemand naar de gevangenis gaat, dat garandeert dat hij in het algemeen wordt geregistreerd en dat andere uitkomsten garandeert, een goede zaak is,” aldus Acosta over zijn besluit om Epstein niet federaal te vervolgen. Acosta moest Trump uit de schijnwerpers halen en is hiervoor beloond met diverse benoemingen. Leden van het Congres dienden echter een formeel verzoek in bij het Amerikaanse ministerie van Justitie om de rol van Acosta in de Epstein-deal te herzien en eisten het aftreden of de beëindiging van Acosta’s toenmalige functie als minister van Arbeid. De Democratische senator Dianne Feinstein uit Californië, die Acosta als minister van Arbeid afwees, merkte op dat “zijn behandeling van een zaak met betrekking tot sekshandel van minderjarige meisjes, suggereert dat hij de belangen van werknemers en gewone mensen niet boven de machtigen en goed geconnecteerden stelt. Tijdens het proces tegen Ghislaine Maxwell identificeerde de Amerikaanse districtsrechter Alison Nathan Kellen als “een bewuste deelnemer aan de criminele samenzwering” en zei dat ze “een crimineel verantwoordelijke deelnemer” was, zo meldde Business Insider. Ze werd echter nooit gearresteerd of aangeklaagd, en de reden is onduidelijk. Ondanks het schandaal en haar betrokkenheid leeft Kellen en haar man een leven buiten de schijnwerpers in een luxe appartement in Miami Beach.
Julian F.
De 25 jarige Julian F. heeft gedurende bijna twee jaar in 2021 en 2022 meerdere keren een varken en een hond verkracht. Hij zou bij meer dierenmisbruik betrokken zijn, maar de zaak tegen hem bleef beperkt tot deze twee. Het varken werd hem aangeboden door een varkenshouder in Overijssel die het misbruik ook zou hebben gefilmd. De 25-jarige man uit Schagen, Julian F., werd 23 juli 2024 veroordeeld tot drie jaar cel en tbs met dwangverpleging, mede vanwege kindermisbruik, het maken van kinderporno en seks met een hond. Bij het misbruik van de peuter is de man volgens de rechtbank zeer berekenend te werk gegaan. Hij heeft zich geen moment om het jonge slachtoffer bekommerd en was louter bezig met het bevredigen van zijn eigen seksuele driften, zei de rechtbankvoorzitter in het vonnis. Het misbruik werd gefilmd en opgeslagen op de computer van de 25-jarige man. Het dier zou zijn aangeboden door een varkenshouder in Overijssel, die het misbruik gefilmd zou hebben. Volgens persbureau ANP loopt het onderzoek van het Openbaar Ministerie naar de varkenshouder nog. Het is niet bekend waar in Overijssel de man woont. Naast het verkrachten van een varken, heeft de man ook meermaals een hond in Utrecht misbruikt. Zijn seksuele fantasieën deelde hij met een 38-jarige man uit Alkmaar. De Schagenaar bood zich ook als oppas aan, waarbij hij heeft bekend dat hij een peuter van twee jaar oud heeft misbruikt. Julian F. werd in juli werd veroordeeld voor kinder- en dierenmisbruik Een onderzoek nar verdachten die als contact in de telefoon van F. stonden loopt in verschillende regio’s. Zo doet het OM Oost-Nederland, waar Overijssel en Gelderland onder vallen, onderzoek naar negen personen. Zij zijn voor verhoor opgeroepen of aangehouden, maar zitten op dit moment niet vast. Het onderzoek richt zich op verschillende verdenkingen, zoals ontucht met dieren of het maken of verspreiden van dierenporno. Ook in andere regio’s lopen onderzoeken. Zo gaat het in de regio Amsterdam om twee verdachten, in de regio Den Haag om drie en in Zeeland-West-Brabant om twee. In Utrecht loopt bovendien al een rechtszaak tegen een contact van F. Volgens het OM bood de 52-jarige man zijn hond aan F. aan, zodat F. seks met het dier kon hebben. De man zit vast, op 6 februari komt de zaak voor de rechter. Bij een eerdere zitting in februari vroeg de rechter om een psychisch onderzoek in het Pieter Baan Centrum. De onderzoeken kwamen aan het rollen uit het strafrechtelijk onderzoek naar Julian F. Hij kreeg in juli drie jaar cel en tbs met dwangverpleging opgelegd voor kinder- en dierenmisbruik. Het kindermisbruik pleegde hij in een oppasgezin. Daar maakte hij ook beelden van, die hij deelde met een andere man. Die man kreeg een celstraf van 1,5 jaar en tbs. Er waren verdenkingen dat F. bij meer gezinnen kinderen zou hebben misbruikt, maar door een gebrek aan bewijs werd hij daar niet voor vervolgd. Op de computer van F. kwam de politie wel beelden van seksueel kindermisbruik tegen. Julian F. had in zijn telefoon honderden telefoonnummers opgeslagen onder verschillende dierennamen, zoals ‘varken’, ‘paard’ of ‘reu’, meldt NH Nieuws. Het gaat vermoedelijk om nummers van contactpersonen die een rol speelden bij het dierenmisbruik.
Mohamed Al Fayed
De Egyptische zakenman Mohamed Al Fayed wordt door twintig voormalig medewerkers beschuldigd van seksueel misbruik. Vijf van hen zeggen verkracht te zijn door de overleden miljardair. Inmiddels is het aantal vrouwen dat zegt seksueel misbruikt te zijn door Fayed volgens advocaten opgelopen tot 37. Vijf van de vrouwen in een documentaire zeggen dat de vorig jaar overleden zakenman hen heeft verkracht. Nog eens acht spreken van seksueel misbruik, inclusief pogingen tot verkrachting. Daarnaast dreigde Fayed dat ze niet naar de politie moesten stappen. Al Fayed was eigenaar van het luxe warenhuis Harrods, vijfsterrenhotel Ritz in Parijs en de voetbalclub Fulham. Al Fayed overleed vorig jaar op 94-jarige leeftijd. Hij was ook de vader van Dodi Fayed, die een verhouding had met de Britse prinses Diana. Dat stel kwam in 1997 om het leven bij een auto-ongeluk in Parijs. Het misbruik van Al Fayed vond plaats over een periode van jaren. Harrods zou niet hebben ingegrepen en wangedrag hebben weggewuifd. In een podcast van de nieuwszender zeggen zeker twintig oud-medewerkers van Al Fayed dat hij ze misbruikt heeft. Dat misbruik zou hebben plaatsgevonden in Londen, Parijs, Saint-Tropez en Abu Dhabi. Hij maakte geregeld rondes over de winkelvloer van Harrods, op zoek naar jonge, vrouwelijke verkopers die hij aantrekkelijk vond. Vervolgens werden ze bevorderd naar een baan op de hoger gelegen verdiepingen, waar hij kantoor hield. Het misbruik vond plaats in het pand van Harrods, maar ook in Al Fayeds appartement in Londen, het Ritz en in zijn villa in Parijs en op andere reisjes. “We zagen elkaar allemaal door die deur lopen, we dachten ‘arm meisje, vandaag ben jij aan de beurt’ maar we konden er helemaal niets aan doen”, zegt een anonieme medewerker van Harrods in een podcast. Andere oud-medewerkers zeggen dat Al Fayeds gedrag “een publiek geheim was en dat hij onder meer met spionage druk uitoefende om te voorkomen dat beschuldigingen naar buiten komen”. Harrods is in gesprek met meer dan 250 vrouwen om beschuldigingen van seksueel wangedrag door Mohamed Al-Fayed te schikken. Het aantal vrouwen dat juridische stappen zet, neemt daarmee nog altijd toe. Al-Fayed was van midden jaren tachtig tot 2010 (mede)eigenaar van Harrods. Zijn zoon Dodi kwam in 1997 om het leven bij een auto-ongeluk in Parijs, samen met prinses Diana, de voormalige vrouw van koning Charles III. Volgens advocaat, Bruce Drummond, zijn er meer dan 400 claims ingediend door vrouwen uit Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Australië, Maleisië, Spanje, Zuid-Afrika en andere landen. “Wij zijn van mening dat er sprake is van misbruik op industriële schaal”, zei Drummond. Hij voegde eraan toe dat het misbruik plaatsvond “binnen de muren van Harrods”, maar ook op andere locaties die verbonden zijn met Al Fayeds zakenimperium, zoals Fulham Football Club, het Ritz Paris en zijn landgoed in Surrey. ook Salah, een van de drie broers die in 1985 samen het luxewarenhuis Harrods kochten, van gelijkaardige feiten wordt beschuldigd. Drie voormalige werknemers van Harrods betichtten ook Salah, die in 2010 overleed aan alvleesklierkanker, van seksueel misbruik en mensenhandel. De vrouwen beweren onder meer dat Salah hen tussen 1989 en 1997 heeft misbruikt in Londen, in Zuid-Frankrijk en in Monaco. Een van de vrouwen beweert dat ze door Salah werd verkracht nadat ze was gedrogeerd. De drie vrouwen zeggen dat ze ook seksueel zijn misbruikt door Mohamed Al-Fayed. De slachtoffers kunnen tot 385.000 Britse pond schadevergoeding krijgen van het bedrijf. Harrods maakte het plan op 1 april 2025 bekend en geeft slachtoffers een jaar de tijd om zich aan te melden. Het warenhuis biedt excuses aan aan de slachtoffers van Al Fayed. “Hij maakte misbruik van zijn macht, waar hij zich ook bevond”, schrijft Harrods op de website waar de vergoeding kan worden aangevraagd.
Wander Franco
Rex Heuermann
De politie in New York heeft in juli 2023 voor het eerst een verdachte opgepakt in een zaak over een vermoedelijke seriemoordenaar die jarenlang actief moet zijn geweest in het stadsdeel Long Island. Het gaat om de 59-jarige Rex Heuermann, eigenaar van een architectenbureau in New York. In 2020 werd een riem gevonden met daarop de mogelijke initialen van de verdachte. Hierop lanceerden de autoriteiten een website waar mensen tips konden inzenden. De verdachte werd uiteindelijk donderdag gearresteerd. Hij wordt nu officieel aangeklaagd voor drie van de moorden namelijk van Amber Lynn Costello, Megan Waterman en Melissa Barthelemy. Voor de dood van een andere vrouw, wordt hij nog niet aangeklaagd maar geldt hij wel als de voornaamste verdachte. Bij zijn voorgeleiding in de rechtbank ontkende hij alle beschuldigingen. Sinds 2010 werden menselijke resten van zeker tien slachtoffers gevonden op een strand van Long Island. Het is nu voor het eerst dat er na jaren onderzoek iemand werd opgepakt. De zogeheten Gilgo Beach-moordzaak houdt de politie al jaren bezig en leidde tot tegenstrijdige theorieën over de vraag of een seriemoordenaar actief was in de regio. De eerste menselijke resten werden in 2010 gevonden bij een afgelegen stuk strand. Dat gebeurde tijdens de zoektocht naar een 23-jarige vermiste vrouw. Het bleek echter om een andere vrouw te gaan. Het daaropvolgende jaar werden de lichamen van nog eens negen mensen gevonden op verschillende delen van het eiland. Meerdere slachtoffers zouden voorafgaand aan hun dood actief zijn geweest in de prostitutie en online advertenties hebben geplaatst. Ze werden allen gewurgd. De man is onlangs gescheiden. Zijn vrouw Asa Ellerup en zijn twee kinderen Victoria Heuermann en Christopher Sheridan geloven niet in zijn schuld, maar het dna onderzoek van zijn haren zou positief zijn. Ellerup werkte bij het Long Island Jewish Medical Center en was de tweede vrouw van Heuermann. Ze trouwden in 1996 en delen twee kinderen. Zijn eerste vrouw was Elizabeth R. Ryan uit North Brunswick. Op zijn werk stond de man bekend als een pietje-precies en volgens zijn buren moest je hem vooral mijden. Rex Heuermann is een duivel die onder ons rondloopt. Een roofdier dat families verwoest heeft.” Fraai was het niet, hoe de 59-jarige architect vrijdag omschreven werd door Rodney Harrison, politiecommissaris in Suffolk County, New York. “En zonder onze mensen liep hij nog vrij rond.” De avond voordien was de politie de man gaan arresteren in de stad New York, waar diens architectenbureau op Fifth Avenue gevestigd is. Al een jaar lang werd onderzocht of Heuermann iets te maken had met de dood van de ‘Gilgo Four’. Terwijl hij in hechtenis zat, werd hij 16 januari 2024 vervolgens ook nog aangeklaagd voor de dood van vier andere vrouwen: Valerie Mack in 2000, Jessica Taylor in 2003, Maureen Brainard-Barnes in 2007 en Sandra Costilla in 1993. De aanklachten voor de moord op Amber Lynn Costello en Jessica Taylor werden in juni toegevoegd, terwijl een aanklacht waarbij Heuermann werd beschuldigd van de moord op Valerie Mack in december werd onthuld. De zaak van de ‘Gilgo Four’ deed veel stof opwaaien. Het begon allemaal toen agenten op 11 december 2010 het lichaam van de 24-jarige Melissa Barthelemy vonden in de buurt van het strand, terwijl ze eigenlijk op zoek waren naar de al meer dan een half jaar vermiste Shannan Gilbert (23) uit New Jersey. Twee dagen later werden de lichamen van nog drie vermoorde vrouwen gevonden: Maureen Brainard-Barnes, Amber Costello en Megan Waterman. Hoe meer er over de slachtoffers bekend raakte, hoe meer de speurders begonnen te vermoeden dat er een seriemoordenaar aan het werk was geweest. De modus operandi vertoonde heel wat gelijkenissen: de lichamen van Barthelemy, Brainard-Barnes, Costello en Waterman waren in een gelijkaardige houding aangetroffen, vastgebonden met een riem of tape. Drie onder hen waren bovendien in jute gewikkeld, en dan was er ook nog het feit dat ze alle vier als escortdame werkten, niet al te groot en mager gebouwd waren en hun diensten op dezelfde manier adverteerden. In de maanden die volgden, werden lichaamsdelen van nog meer dan vijf andere mensen in de buurt gevonden. Maar niets leek erop te wijzen dat ze iets te maken hadden met de ‘Gilgo Four’, en dus bleven speurders jagen op de seriemoordenaar achter die eerste vier moorden. Pas vorig jaar kwamen de speurders de architect op het spoor. Het begon met een tip over een truck, een Chevrolet Avalanche om precies te zijn, die een getuige jaren geleden enkele uren voor de verdwijning van een van de slachtoffers op haar oprit had zien staan. De speurders hadden een lijst opgesteld met de namen van enkele mensen van wie de telefoongegevens aangaven dat zij in de buurt waren in de periode van de moorden en architect Heuermann bleek zo’n truck gehad te hebben. Uit zijn internetverkeer bleek ook dat hij geregeld opzoekingswerk deed naar de voortgang van het onderzoek. Begin dit jaar volgde de echte doorbraak, toen speurders DNA-materiaal van Heuermann konden bemachtigen via een pizzadoos die bij het afval aan zijn werk stond. En wat bleek: zijn DNA kwam overeen met dat van een haar dat op een van de slachtoffers gevonden werd. In alle stilte werd de man nog heel wat weken in de gaten gehouden. Hij bleek nog steeds sekswerkers te benaderen, valse identiteitsbewijzen en wegwerptelefoons te gebruiken, en omdat hij vergunningen had voor maar liefst 92 vuurwapens, groeide de vrees dat hij opnieuw zou toeslaan. Die vrees, en het feit dat de bewijslast zo groot geworden was, deed het parket beslissen hem te laten arresteren en officieel in vervolging te stellen. In Amerikaanse kranten wordt Heuermann geschetst als een man met twee gezichten. Volgens (ex-)collega’s en klanten was hij een nauwgezette werker. Een architect die op de ene indruk maakte met zijn oog voor detail, maar anderen tot wanhoop dreef. Zelf zei hij daarover in een interview dat vorig jaar op Youtube werd gepost, dat hij degene is die gebeld wordt “wanneer een routineklus plots toch niet zo vanzelfsprekend is”. Een man met een ferme staat van dienst, die al voor heel wat klanten werkte en succesvol gebouwen ontwierp. Buren hebben het dan weer over een gevaarlijk en onberekenbaar iemand, die al eens met een bijl stond te zwaaien in zijn voortuin om kinderen te ontmoedigen hem om lekkers te vragen op Halloween. “We staken de straat over als we hem zagen”, zegt Nichols Ferchaw (24), een van die buren, in The New York Times. “Hij was geen persoon die je dichtbij je wilde.”
Mike Jeffries
Mike Jeffries (80), de homofiele ex-topman van het Amerikaanse modemerk Abercrombie & Fitch, is in in oktober 2024 in Florida gearresteerd op verdenking van sekshandel. Meer dan veertig mannen hebben zich gemeld met een aanklacht en zeggen dat ze door hem zijn verkracht, aangerand en gedrogeerd. Jeffries was van 1992 tot 2014 ceo van het Amerikaanse modemerk. Hij werd in eerste instantie door acht mensen beschuldigd van seksuele uitbuiting. Later kwam daar de verdenking van sekshandel bij, een vorm van mensenhandel waarbij mensen naar andere landen worden gebracht om onder dwang seks te hebben voor geld. Jeffries zou onder het mom van modellenwerk voor het modemerk mannen hebben misbruikt. De laatste claims tegen hem dateren uit de jaren 90, toen hij bij Abercrombie & Fitch kwam werken. A&F wordt ook aangeklaagd voor nalatigheid. Een aantal mensen die aangifte hebben gedaan, zeggen dat ze al bij het bedrijf werkten toen het misbruik plaatsvond. De zaak kwam aan het licht na onderzoek van de BBC. De Britse omroep ontdekte dat Jeffries samen met zijn partner Matthew Smith en tussenpersoon James Jacobson jonge mannen ‘scoutte’ voor modellenwerk, terwijl ze die in werkelijkheid verhandelden voor seks in de Verenigde Staten, Europa en Noord-Afrika. Ook zou jonge modellen zijn gevraagd om evenementen van Jeffries bij te wonen, waarbij hun een carrière bij Abercrombie zou zijn voorgespiegeld. In werkelijkheid zouden ze tijdens die bijeenkomsten gedwongen zijn tot seksuele handelingen. Een advocaat van een van de mannen zegt dat het machtsverschil “extreem” was en dat Jeffries en Smith daar “schaamteloos gebruik van maakten”. Abercrombie zou daarbij weggekeken hebben, ten behoeve van de winst van het bedrijf. Een andere man, die naar New York was gevlogen voor een A&F-casting bij Jeffries thuis, zegt dat hem werd gevraagd of hij seks zou willen hebben met een man in ruil voor geld of cadeaus. Toen hij dat aanbod afwees en zei dat hij hetero was, kwam het tot een worsteling met Jeffries, die hem daarna zou hebben verkracht. Jeffries spreekt alle beschuldigingen tegen. Hij zit sinds oktober in huisarrest, net als de twee medeverdachten Smith en Jacobson. Ook twee andere mannen zijn opgepakt, waaronder de man van Jeffries, Matthew Smith. De naam van een derde verdachte is nog niet vrijgegeven. In 2023 werd al bekend dat Jeffries door acht mannen werd beschuldigd van seksuele uitbuiting. Een tussenpersoon ging voor hem pp zoek naar mannen om tegen betaling evenementen van de topman en zijn man bij te wonen. Een deel van de mannen zei toen misleid te zijn over de aard van die bijeenkomsten. Anderen zeiden dat ze wisten dat het om seksuele bijeenkomsten ging, maar niet wisten wat er van ze werd verwacht. De slachtoffers zeiden onder druk te zijn gezet om mee te doen aan seksuele handelingen. De tussenpersoon, James Jacobson, zou hen een carrière als model voor Abercrombie & Fitch in het vooruitzicht hebben gesteld als ze naar de bijeenkomsten zouden gaan. Jeffries had tussen 1992 en 2014 de leiding over de modeketen en maakte de kleding razend populair onder tieners en twintigers. Bij de ingangen van de winkels stonden stonden jongens met ontbloot bovenlijf. Klanten konden met hen op de foto. Jeffries lag bij zijn vertrek al onder vuur vanwege slechte verkoopcijfers en uitspraken over de klandizie die hij bij Abercrombie & Fitch wenste. Het merk was volgens hem alleen bedoeld voor “cool kids” en “goed uitziende mensen”.
Fred Houben
De bassist van de Limburgse punkrockband Heideroosjes zit vast in een kinderpornozaak. Fred Houben (50) werd op dinsdag 25 februari gearresteerd. Hij blijft voorlopig vastzitten. Houben stopt ook per direct als bassist bij de band. De Limburger uit Sevenum is opgepakt omdat hij ervan wordt verdacht zich te hebben ingelaten met kinderpornografische afbeeldingen’. Het OM wil dat verder niet toelichten zolang het politieonderzoek nog loopt. Op donderdag 13 maart heeft de raadkamer van de rechtbank Limburg besloten om zijn voorlopige hechtenis te verlengen voor een periode van dertig dagen. Zijn advocaat, Guy Koppen, heeft daar beroep tegen aangetekend. ,,Mijn cliënt heeft een gezin en een eigen bedrijf, naast dat hij bassist is. Er zijn vele redenen waarom hij niet langer in hechtenis zou moeten blijven. Volgens Koppen draait het in de zaak voornamelijk om bezit van kinderporno. „Hij heeft online extreme spanning gezocht om om te kunnen gaan met stress, die hij zowel zakelijk als privé ervoer. Hij wilde spanning met spanning killen, zeg maar. Hij ontkent elke seksuele voorkeur voor minderjarigen en daar zijn ook geen aanwijzingen voor gevonden. Volgens de advocaat zal H. op een later moment ‘in de openbaarheid verantwoording afleggen’. ,,Hij vraagt nu eerst rust en ruimte om hier een modus in te vinden, samen met zijn gezin. De 50-jarige Houben maakt sinds de oprichting in 1989 deel uit van Heideroosjes. De punkrockband is bekend van nummers als Sjonnie & Anita, Klapvee, Damclub hooligan en Lekker belangrijk, en behaalde met name in de jaren 90 grote successen. In 2012 besloot de band te stoppen, maar het viertal maakte zes jaar geleden een doorstart. De overige bandleden laten op Instagram weten dat ze zich zijn kapot geschrokken van het nieuws over hun bassist. ‘Dit hadden we nooit zien aankomen. De feiten waarvan Fred wordt verdacht botsen keihard met de waarden die wij als Heideroosjes altijd hebben uitgedragen’, schrijven ze. ‘Fred heeft aangegeven ons niet te willen belasten met deze privékwestie. Hij stopt daarom per direct als bassist van onze band. We zijn diepbedroefd over dit bittere en verdrietige einde van onze samenwerking sinds 1989. Maar bovenal ligt ons hart bij iedereen die bij deze zaak betrokken is, en bij Freds gezin. We moeten deze gebeurtenis een plek geven en hebben daarvoor tijd nodig. Of de zaak gevolgen heeft voor het optreden van Heideroosjes op Nirwana Tuinfeest op 8 augustus is bij de organisatie van het festival in Lierop nog niet bekend.
Alan Jones
De Australische voormalig radiopresentator Alan Jones is 17 november 2024 gearresteerd op verdenking van het aanranden van jonge mannen. De zedenmisdrijven zouden hebben plaatsgevonden tussen 2001 en 2019. De inmiddels 83-jarige Jones wordt aangeklaagd voor 24 zedenmisdrijven. Het jongste van de in totaal acht slachtoffers was destijds zeventien jaar, schrijft The Sydney Morning Herald. Jones ontkent alle beschuldigingen. Jones is een van de invloedrijkste mediapersoonlijkheden in Australië. Hij presenteerde ongeveer veertig jaar lang radioshows, waaronder een populaire ontbijtshow op radiozender 2GB. In 1984 werd hij coach van het Australische rugbyteam. Hij leidde het team in vier jaar tijd naar 102 overwinningen. De mediapersoonlijkheid staat in Australië bekend om zijn conservatieve ideeën en het scherp ondervragen van premiers op de radio. Jones was eerder onderwerp van verschillende rechtszaken wegens smaad.
R. Kelly
De Amerikaanse zanger R. Kelly (57) kreeg in hoger beroep een gevangenisstraf van twintig jaar voor kinderporno. De artiest werd wereldwijd bekend om zijn hit “I Believe I Can Fly” en zijn 75 miljoen verkochte platen. Hij werd in september 2021 veroordeeld omdat hij jarenlang jongeren en tienermeisjes misbruikte. In juni 2022 werd hij door een federale rechtbank in New York veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf. In februari 2023 werd hij eveneens veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf wegens het produceren van kinderporno en het laten verdwijnen van een minderjarige. De rechter bepaalde dat hij nog maar één jaar gevangenisstraf moest uitzitten nadat hij zijn eerste straf had uitgezeten. Door een complex plan te gebruiken om de slachtoffers het zwijgen op te leggen, ontweek hij lange tijd de gevolgen. De processen tegen R. Kelly werden gezien als een belangrijke mijlpaal in de #MeToo-beweging: voor het eerst bestond de meerderheid van de eisers uit zwarte vrouwen die een zwarte artiestbeschuldigden. Tijdens het proces werden fragmenten uitgezonden van video’s waarin seksueel geweld door R. Kelly tegen jonge meisjes, van wie er één nog maar 14 jaar oud was, te zien waren. Decennia lang werd het succes van R. Kelly bezoedeld door vermoedens van seksueel geweld, het onderwerp van aanhoudende geruchten. Hij slaagde er heel lang in om hen het zwijgen op te leggen door ze af te kopen. De zanger trouwde in 1994 kort met de 15-jarige ster Aaliyah, wiens ouders het huwelijk vervolgens nietig lieten verklaren. De zangeres en actrice kwamen in 2001 om het leven bij een vliegtuigongeluk. De eerste beschuldigingen aan het adres van de zangeres doken ruim twintig jaar geleden op. Hij werd in 2002 aangeklaagd voor het filmen van seksuele handelingen tussen hem en een 14-jarig meisje, maar werd uiteindelijk in 2008 vrijgesproken. Zijn platenmaatschappij RCA, een dochteronderneming van Sony Music, liet hem begin 2019 vallen na een documentaire over het beschuldigen van meerdere seksuele handelingen. aanrandingen en in februari van hetzelfde jaar werd hij beschuldigd van aanranding, vooral tegen minderjarigen. De oudste dochter van R. Kelly zegt dat ze door haar vader is misbruikt toen ze 8 of 9 jaar oud was. De inmiddels 26-jarige Buku Abi, geboren als Joann Kelly, spreekt er voor het eerst publiekelijk over in de nieuwe documentaire Karma: a daughter’s journey van TVEI. Kelly zou Abi hebben betast toen ze sliep. „Ik herinner me dat ik wakker werd en dat hij me aanraakte. En ik wist niet wat ik moest doen, dus ik bleef gewoon liggen en deed alsof ik sliep”, vertelt ze volgens Amerikaanse media huilend in de documentaire. Het vermeende misbruik hield Abi jarenlang geheim. „Ik was te bang om het aan iemand te vertellen. Ik was te bang om het aan mijn moeder te vertellen”, zo stelt ze. De vrouw deed dat later, toen Kelly in opspraak kwam door beschuldigingen van seksueel misbruik, alsnog. Ze diende een aanklacht tegen haar vader in, maar justitie kon hem daar niet meer voor vervolgen omdat ze „te lang had gewacht.” „Het voelde op dat moment alsof ik er voor niets mee naar buiten was gekomen.
R. Kelly (58) heeft een verzoek ingediend voor tijdelijke vrijlating, omdat hij vreest voor zijn leven in de gevangenis. Dat staat in een nieuw document dat Kelly’s advocaten hebben ingediend bij de federale rechtbank van Chicago. De veroordeelde zanger beschuldigt gevangenisbeambten van een moordcomplot.
“Er is nu expliciet bewijs naar voren gekomen dat de functionarissen die belast zijn met de bescherming van gedetineerden, de moord op dhr. Kelly hebben beraamd”, aldus advocaat Beau B. Brindley in de aanvraag. R. Kelly werd in 2022 veroordeeld tot een celstraf van dertig jaar nadat hij schuldig was bevonden aan onder meer seksueel misbruik. Daar kwam later nog twintig jaar cel bij vanwege kinderporno en afpersing.
Volgens Amerikaanse media zal dit nieuws in veel kringen met scepsis worden ontvangen. In de verklaring staat dat gedetineerde Mikeal Glenn Stine door een bewaker werd opgedragen ‘R. Kelly te executeren’, om te voorkomen dat schadelijke informatie naar buiten zou komen. Advocaat Brindley vroeg een rechter tevergeefs om Kelly onder huisarrest vrij te laten.
Thaddeus Kotik/‘Father Thadd’
Op Caldey, een eiland voor de kust van Wales, hebben monniken vier decennia lang kinderen misbruikt. Slachtoffers trokken al jaren aan de bel, maar hun klachten werden telkens onder de mat geveegd. In totaal werden meer dan vijftig kinderen misbruikt op het eiland. De slachtoffers kregen stelselmatig te maken met ‘ontkenning en een alomtegenwoordige veronderstelling dat ze logen.” In totaal deelden zestien slachtoffers hun ervaringen. Uit het onderzoek blijkt dat tussen 1960 en 1992 minstens 54 kinderen, sommigen nog maar 3 jaar oud, seksueel werden misbruikt door zowel monniken als leken, onder wie sommigen met een strafblad die onder een valse naam op het eiland woonden. In de extreemste gevallen ging het misbruik zelfs gepaard met verkrachting. De overgrote meerderheid van de slachtoffers zou het eiland bezocht hebben op vakantie met familie of tijdens uitstapjes die werden geregeld en betaald door katholieke jeugdgroepen en scholen.Het onderzoek gaat in het bijzonder over Thaddeus Kotik, bekend als ‘Father Thadd’, die in de jaren 70 en 80 een reeks kinderen misbruikte en tot aan zijn dood in 1992 gerechtigheid ontliep. Kotik gebruikte ‘complexe strategieën’ om jonge kinderen te lokken en het vertrouwen van hun ouders te winnen. Kotik had een schildpad als huisdier en talloze kittens om de interesse van jonge kinderen te wekken voordat hij ze naar de zuivelfabriek op het eiland lokte of naar verborgen baaien waar hij ongezien zijn misbruik kon plegen. In sommige gevallen won hij het vertrouwen van ouders en bood hij aan om op hun kinderen te passen, zodat hij ongehinderd zijn slachtoffers kon misbruiken. Een van de slachtoffers was 10 jaar oud toen Kotik hem naar eigen zeggen ‘chocolade en snoepjes’ gaf voordat hij hem ‘knuffelde en kuste’. De man vertelde dat hij bang was om in problemen te komen als hij niet instemde met de ontmoeting met de monnik en dat hij dit zelfs vrijwillig deed om zijn jongere broer voor hetzelfde lot te behoeden. Pater Thaddeus Kotik werd na zijn dood in 1992 begraven op het eiland. In 2017 riep een anoniem vrouwelijk slachtoffer op om de stoffelijke resten van de monnik op te graven en van het eiland te verwijderen, waarbij ze haar verdriet uitte over het feit dat een plek van zulke natuurlijke schoonheid ‘weerzinwekkende monsters moest herbergen’. Maar wie dacht dat het misbruik op Caldey stierf met pater Thaddeus, had het bij het verkeerde eind. Want het bleef tot ver in de 21ste eeuw een veilige thuishaven voor pedofielen. In 2011 werd de toen 58-jarige pater John Shannon veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf voor het downloaden van 740 onfatsoenlijke foto’s van kinderen tussen 9 en 15 jaar. Paul Ashton, oorspronkelijk afkomstig uit West Sussex, sloeg in 2004 op de vlucht nadat hij was beschuldigd van het bezit van onfatsoenlijke afbeeldingen van kinderen. Hij werd in 2011 op het eiland gearresteerd nadat een inwoner van Caldey hem had herkend van een most wanted lijst en de politie tipte. De veroordeelde pedofiel leidde onder een valse naam een comfortabel leven in de abdij. In ruil daarvoor zou Ashton ‘het satellietinternet- en telefoonsysteem van het eiland hebben bediend, online reserveringen voor accommodatie en de boekhouding hebben beheerd’. Later kwam aan het licht dat hij zijn toegang tot de IT- en internetsystemen van de abdij had misbruikt om nog eens duizenden onfatsoenlijke afbeeldingen van kinderen te downloaden. Ashton, toen 59 jaar oud, pleitte schuldig in maart 2012 en werd veroordeeld tot dertig maanden gevangenisstraf. Uiteindelijk resulteerde een civiele claim tegen de abdij in maart 2017 in een schikking voor zes slachtoffers. Rebecca, die tot haar 5,5 jaar op het eiland woonde en te lijden had onder seksueel misbruik, beschouwde de schadevergoeding als ‘zwijggeld’. Pater Jan Rossey, die vorig jaar tot abt werd benoemd, zei: ,,Ik bied mijn oprechte excuses aan. Het spijt me heel erg voor al het lijden, maar ook daarna, voor de slachtoffers dat er niet naar hen geluisterd werd.”
Brian L
Brian L. (28) uit Deventer werd in 2022 veroordeeld voor het seksueel misbruiken en chanteren van minderjarige meisjes. Hij manipuleerde slachtoffers tussen de 10 en 18 jaar om naaktbeelden te sturen en zette hen vervolgens onder zware druk. Eén van de meisjes werd zelfs gedwongen om opnames te maken van haar jongere zusje. In sommige gevallen deelde L. de beelden met familie en vrienden van de slachtoffers als zij weigerden verder mee te werken. In 2023 ging L. opnieuw de fout in. Hij vergreep zich toen hij nog in Gramsbergen woonde aan twee meisjes van 5 en 8 jaar oud in een toiletgebouw op camping De Zandstuve in Rheeze. “Ik ben 10 jaar oud, maar was 8 toen jij mijn hand in mijn broek stopte. Nu ben ik bang. Bang voor mannen, bang voor groepen, bang voor de wereld”, verklaarde een van de meisjes destijds in de rechtbank. Ondanks de eis van 4 jaar cel, kreeg L. slechts 2 jaar gevangenisstraf opgelegd, waarvan 1 jaar voorwaardelijk. Zijn belofte om zijn leven te beteren speelde daarbij een rol. Brian L. (27) werd dus al twee keer veroordeeld vanwege ernstige zedendelicten en moest een intensieve behandeling volgen en mocht ‘op geen enkele wijze’ contact met kinderen. Dat deed hij wel want justitie verdenkt Brian L. nu opnieuw van een verkrachting van een 5-jarig meisje in Zutphen op 12 oktober 2024. Daarnaast wordt hij beschuldigd van seksuele handelingen met een 10-jarig meisje en van ontucht in het bijzijn van twee kinderen van 5 en 7 jaar. 27 maart 2025 kwam in de rechtbank daarbovenop nog het verwijt dat hij dertien kinderen tussen 5 en 10 jaar seksueel benaderd heeft, in Schalkhaar en Zutphen. Daarbij zou het onder meer gaan om het laten zien van een piemel of onderbroek. Brian L. blijft voorlopig nog in de cel en woonde de zitting bij via een videoverbinding bij vanuit de gevangenis in Almelo. Hij heeft inmiddels gesprekken gevoerd met een psycholoog en een psychiater. De eerstvolgende zitting staat gepland voor 22 mei. Ook op die datum komt het nog niet tot een inhoudelijke behandeling.
Benno Larue
Oud-zwemleraar Benno L., die in Nederland heeft vastgezeten voor kindermisbruik op grote schaal, is in Duitsland opnieuw veroordeeld. In Nederland kreeg hij in 2011 in hoger beroep zes jaar cel voor het misbruiken van 57 kinderen, toen hij in Den Bosch als zweminstructeur werkte. In Duitsland zou hij tussen 2018 en 2022 opnieuw kinderen hebben misbruikt, schrijft tijdschrift Panorama. Hij heeft een celstraf van negen jaar gekregen, bevestigt de Duitse rechtbank die hem veroordeelde tegenover de NOS. L. is tegen zijn straf in beroep gegaan. Volgens Panorama wierp de nu 74-jarige L. zich op zo’n 50 kilometer van de Nederlandse grens op als familievriend die klusjes deed en op kinderen van twee gezinnen paste. Dat deed hij onder een valse naam. Panorama schrijft dat L. de kinderen van die gezinnen heeft misbruikt, onder meer toen ze bij hem logeerden. Op 20 mei 2022 deed de moeder van een van de gezinnen aangifte. De rechter oordeelde op 10 mei 2023 dat Benno L. zich opnieuw schuldig had gemaakt aan kindermisbruik, het maken van kinderporno en het aantasten van de persoonlijke levenssfeer. In Nederland kwam L. in 2013 op vrije voeten, nadat hij twee derde van zijn straf had uitgezeten. De zaak van L., die in 2009 aan het licht kwam, leidde tot veel beroering. L. stond in Nederland terecht voor drie pogingen tot verkrachting, pogingen tot seksueel binnendringen en 29 aanrandingen. Verder ging het in de zaak om veertig gevallen van ontucht en het bezit van kinderporno. Hij zocht bij zijn daden met opzet verstandelijk gehandicapte meisjes uit, “om de kans op ontdekking zo klein mogelijk te houden”, zo zei hij in de rechtszaal. Na zijn vrijlating kreeg L. een gebiedsverbod voor de elf Brabantse gemeenten waar zijn slachtoffers woonden. De rechtbank in het Duitse Aken heeft Benno L. uiteindelijk tbs opgelegd. Deskundigen achtten de kans op herhaling groot, waardoor hij nu ook tbs heeft gekregen. L. blijft zijn daden volgens een van de deskundigen bagatelliseren. Zij vergeleek haar bevindingen met die van haar Nederlandse collega’s en concludeert dat L. de ernst van zijn wangedrag niet inziet. Volgens haar heeft hij het gevoel dat “de Nederlanders alles hebben overdreven” en benadrukt hij dat hij de kinderen nooit pijn heeft gedaan. L. werd in 2011 in Nederland in hoger beroep veroordeeld tot zes jaar cel voor het misbruiken van tientallen meisjes tijdens de zwemles. Veel slachtoffertjes waren zwakbegaafd. In 2013 kwam hij op vrije voeten, nadat hij twee derde van zijn straf had uitgezeten. Hij verhuisde naar Duitsland. Zo’n vijftig kilometer over de grens wierp hij zich onder een andere naam op als ‘familievriend’ die klusjes deed en op kinderen van twee gezinnen paste. Op 20 mei 2022 deed de moeder van een van de gezinnen aangifte. Uit onderzoek naar L. bleek dat vier meisjes uit een gezin af en toe bij hem logeerden. Daarbij moesten de meisjes om de beurt bij hem in zijn slaapkamer slapen. Daarbij betastte hij ze. Ook maakte hij heimelijk opnames van de kinderen als ze zich afdroogden. L. kon nog in hoger beroep tegen de tbs-maatregel, maar het gerechtshof in Aken heeft nu besloten dat zijn beroep ongegrond is. De maatregel blijft dus in stand.
Jörg L.
De politie in Duitsland kreeg in 2019 te maken met een misbruikzaak waarbij twee vaders hun kinderen hebben geruild om ze te kunnen misbruiken. In de zaak, die begon in de plaats Bergisch Gladbach bij Keulen, zijn tot nu toe negen slachtoffertjes geïdentificeerd, van wie de jongste nog geen jaar oud is. Bij het Duitse politie onderzoek in Noordrijn-Westfalenek naar het kindermisbruiknetwerk rond Jörg L. zijn in totaal 65 kinderen gered. Ook zijn 429 verdachten geïdentificeerd, onder wie twee Nederlanders. Dat maakte de politie in Keulen bekend op een persconferentie die werd gehouden vanwege het einde van het onderzoek. Hoofdverdachte Jörg L. werd gearresteerd voor misbruik van zijn toen 2-jarige dochter. In het onderzoek stuitte de politie op enorme hoeveelheden beeldmateriaal van kindermisbruik. Alleen al op L.’s telefoon stonden 130.000 foto’s en 12.000 video’s. De politie kreeg duizenden verdachten in beeld. Sommige zouden hun eigen kinderen hebben misbruikt en de beelden daarvan online hebben verspreid. Ook wisselden ze tips uit, bijvoorbeeld over het toedienen van kalmeringsmiddelen aan kinderen. Van de duizenden verdachten die in beeld waren, werden er 429 geïdentificeerd. Twee Nederlandse verdachten zijn volgens de Duitse politie nog niet gearresteerd. De 43-jarige hoofdverdachte kreeg in oktober 2020 12 jaar cel en tbs. In de deelstaat , waar de meeste verdachten en slachtoffers vandaan komen, zitten zeven verdachten vast in afwachting van hun proces.
Jared Leto
De 53-jarige acteur en muzikant zou zich jarenlang ongepast hebben gedragen tegenover minstens negen vrouwen, van wie sommigen minderjarig waren. De slachtoffers deden hun verhaal in een artikel van het magazine Air Mail. Leto zou onder meer seksueel getinte vragen hebben gesteld aan een 16-jarig meisje, naakt een kamer zijn binnengelopen voor een 17-jarig meisje en voor een 18-jarige hebben gemasturbeerd terwijl zij moest helpen. Volgens de vrouwen is er sprake van een langdurig patroon en is zijn ongepaste gedrag “een publiek geheim”. Een vertegenwoordiger van Leto ontkent “uitdrukkelijk” alle beschuldigingen. De acteur, die in 2014 een Oscar won voor zijn rol in Dallas Buyers Club, heeft zelf nog niet gereageerd. Leto is tevens de frontman van rockband Thirty Seconds to Mars.
Kylian Mbappé
De Franse prof voetballer Kylian Mbappé is betrokken bij een onderzoek naar een verkrachting in Stockholm. Mbappé verbleef vorige week met enkele vrienden in de Zweedse hoofdstad Stockholm. De groep wordt sindsdien beschuldigd en onderzocht vanwege de verkrachting van een vrouw. Het slachtoffer zou medische hulp hebben gezocht. 14 oktober meldde de pers dat het onderzoek naar verkrachting en seksuele agressie specifiek is gericht op Mbappé. De politie beschouwt de Fransman als “redelijk verdacht”. Dat is het laagste niveau van verdenking in Zweden.
Donny Marwa
De 25-jarige Donny M. is door de rechtbank in Maastricht veroordeeld tot een gevangenisstraf van 25 jaar en tbs met dwangverpleging voor het ontvoeren en seksueel misbruiken van, en de moord op de 9-jarige Gino van der Straeten. Dat de straf lager uitvalt dan de eis heeft te maken met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van Donny M. ten tijde van het seksueel misbruik en het doden van de jongen, zegt de rechtbank. Toch concludeerde ook de rechtbank dat Donny M. op bepaalde momenten, zoal de ontvoering van Gino, wel degelijk in staat was om afwegingen te maken en de gevolgen van zijn daden te overzien. Hij vertoonde berekenend gedrag vanaf het moment dat hij Gino op straat zag lopen en besloot dat hij seks met hem wilde. „Als het niet goedschiks kon, dan maar kwaadschiks”, aldus de rechtbank. Donny M. probeerde de huilende en schreeuwende jongen af en toe wel gerust te stellen, maar deed dat volgens de rechtbank uit pure berekening. Het Openbaar Ministerie had een gevangenisstraf van 28 jaar geëist. De officier van justitie noemde de ontvoering en het doden van Gino ‘de grootste nachtmerrie van iedere ouder, iedere zus, iedere broer’. Gino was volgens hem ‘de prooi van een roofdier dat op zoek was naar seks met een jongetje’. Over Gino zei hij: “Zijn leed verdient de eerste focus in de behandeling van deze zaak.” En: “Hij heeft gevochten, maar het was geen eerlijke strijd.” Het handelen van Donny M. benoemde de officier als ‘uitermate berekenend’. “De verdachte had de volledige controle.” Verklaringen van de verdachte dat hij stemmen hoorde en in een soort roes handelde, noemde justitie ‘volstrekt ongeloofwaardig’. “Alles overziend kan wettig en overtuigend bewezen worden verklaard dat verdachte de 9-jarige Gino heeft ontvoerd, zwaar heeft mishandeld, dat hij Gino seksueel heeft misbruikt, dat hij Gino heeft vermoord door hem met een kussen te verstikken.” Daarom vindt justitie de verdenking van ‘moord met voorbedachten rade’ op zijn plaats. Psychiatrisch onderzoek door het Pieter Baan Centrum heeft uitgewezen dat Donny M. aan meerdere stoornissen lijdt, waaronder een ernstige persoonlijkheidsstoornis en een pedofiele stoornis. Ook heeft de verdachte ‘de neiging tot leugenachtigheid’. Het OM gaat erin mee ‘dat de feiten hem niet volledig toe te rekenen zijn’. Donny M. heeft zelf toegegeven dat hij op 1 juni 2022 Gino heeft ontvoerd, seksueel misbruikt en gedood. Anderhalf jaar voordat Donny M de 9-jarige Gino vermoordde, vond de politie in Limburg kinderporno op zijn telefoon die in beslag werd genomen in verband met vuurwerkdelicten. Het basisteam meldde dit en vervolgens gebeurde er niets mee. De telefoon zelf lag nog bij TBKK. Die is echter aan hun aandacht ontsnapt. De politie Limburg wijt dit aan de drukke tijd waarin de telefoon binnenkwam. Het team bestaat uit zeven mensen die veel opsporingszaken behandelen. Vanwege de coronamaatregelen moesten deze specialisten ook de straat op om te zorgen dat mensen zich hielden aan de toen geldende avondklok.
Gino doden ‘deed ik zonder erbij na te denken’, verklaarde de verdachte tijdens het verhoor, maar aan die verklaring hecht de officier van justitie weinig waarde: “Hij realiseerde zich dat Gino dood moest om het schreeuwen te doen stoppen. Hij drukte het kussen met kracht op het gezicht van de tegenstribbelende Gino, totdat die definitief zou stoppen met protesteren, schreeuwen en huilen. Die dag had Donny M. zich ziekgemeld op zijn werk, hoewel hij niet ziek was. Hij nam in zijn auto een cocktail van drugs. Daarna volgde de ontmoeting met Gino in Kerkrade. “Ik wilde iets gaan eten omdat ik xtc had genomen”, vertelde de verdachte maandag in de rechtbank, “dus ik rij door. In een keer zie ik Gino. Het was alsof er een knop omging. Mijn focus was alleen maar op hem. Ik wilde iets met hem gaan doen op seksueel gebied.” Donny M. volgde Gino vervolgens met zijn auto en parkeerde zijn auto vlakbij het speelveldje waar Gino aan het voetballen was met andere kinderen. Hij speelde mee om ‘het vertrouwen te wekken’ van Gino. “Uiteindelijk kreeg ik in mijn hoofd dat ik hem wilde meenemen naar een andere plek.” Na het voetballen bood hij aan Gino naar huis te brengen. Tijdens de autorit begon Gino te schreeuwen. “Ik werd helemaal gek van dat geschreeuw”, verklaarde Donny M. Thuis drogeerde hij zijn slachtoffer met mdma en viagra, om te kijken of de jongen er opgewonden van zou worden. “Dat zou de situatie beter maken. Dat er geen spanningen waren. Hij gaf Gino ook nog onder dwang xtc en andere drugs. En hij misbruikte en verkrachtte hem, waarbij hij Gino meerdere verwondingen aan zijn lichaam en zijn huid toebracht. Daarna heeft de verdachte Gino gedood door verwurging. Rond diezelfde tijd heeft Donny M. op internet gezocht op ‘verstikking door een kussen’. Gino’s lichaam, verpakt in vuilniszakken, heeft hij gedumpt achter een schutting. Drie dagen later werd hij opgepakt, korte tijd later bekende hij zijn daden en wees hij de politie waar het lichaam van Gino lag. Ook Gino’s zus Naomi sprak de verdachte toe, en hield hem onder andere voor dat hun moeder is ‘gestorven van immens verdriet’. De moeder van Gino en zijn zussen overleed een paar maanden na de dood van haar zoon. Bij beide zussen heerst ‘ongeloof’ over wat er is misgegaan bij het onderzoek naar een telefoon van M. waarop in 2021 kinderporno werd aangetroffen, die na overdracht tussen politiediensten niet werd geregistreerd. De zussen overwegen de politie hiervoor aansprakelijk te stellen. In zijn requisitoir besprak de officier van justitie nadrukkelijk dat Donny eerder betrapt was op het bezit van een grote hoeveelheid kinderporno. Hij noemde het ‘zorgwekkend’ dat op veel van die foto’s jonge jongens vastgebonden zitten met tape. Donny M. werd eerder ook al veroordeeld is voor het seksueel misbruik van een minderjarige jongen.
Martijn Nnekoui
Martijn Nnekoui, de oud-directeur van cultureel platform Moam stond vanwege negen zedenfeiten voor de rechter. N. is door meer dan honderd mannen beschuldigd van gewelddadig en seksueel grensoverschrijdend gedrag en van ontucht met minderjarigen en poging tot zware mishandeling, waarvoor het OM acht jaar cel eist. N. richtte Moam in 2014 op om jong talent aan (mode)merken te koppelen. Instellingen als het Rijksmuseum, ARTIS, de HEMA en Het Concertgebouw werken samen met het platform. Ook maakte de VPRO een documentaire over de carrière van N. Hij werd namelijk gezien als een van de invloedrijkste personen binnen de Nederlandse mode- en cultuurwereld. In 2018 riep het Amerikaanse tijdschrift Forbes hem uit tot een van de dertig succesvolste jonge ondernemers van Europa. Het culturele platform kwam in maart 2021 in opspraak na een gezamenlijk onderzoek van Het Parool en NRC naar directeur Martijn N. De kranten hebben met 146 betrokkenen gesproken. Ook hebben ze getuigenverklaringen en documenten verzameld, zoals gesprekken op WhatsApp en Facebook en een politierapport. 28 mannen beschuldigen N. van gewelddadig en seksueel grensoverschrijdend gedrag en drogering. Elf van hen waren tijdens het contact met N. minderjarig. De vermeende slachtoffers spreken van gewelddadige en onveilige seks, aanranding en verkrachting. Sommigen vermoeden dat ze met GHB gedrogeerd zijn. De verklaringen gaan over een periode van tien jaar die in 2010 is begonnen. Het Moam-bestuur zette vervolgens de directeur op non-actief. Bij Moam en het Amsterdam Fashion Institute (AMFI), de hbo-opleiding waaraan hij verbonden was, werden onderzoeken gestart. Daaruit bleek dat er bij beide organisaties sprake is van een onveilige werkomgeving. N. zou hierin een belangrijke rol spelen. Deze uitkomst vormt voor het Moam-bestuur de aanleiding om de samenwerking met hem definitief te beëindigen. Eerder concludeerde het bestuur al dat de stichting weinig toekomst heeft, omdat instellingen en sponsors zich vanwege de ophef hadden teruggetrokken. N. werd in januari 2022 aangehouden op verdenking van twee verkrachtingen en seksueel misbruik van een minderjarige. Hij wacht zijn proces in vrijheid af. Bijna drie jaar na de arrestatie wordt bekend dat de inmiddels 36-jarige N. officieel werd vervolgd door het Openbaar Ministerie (OM). Ondertussen hebben meer mannen hun verhaal gedaan bij de politie. N. werd in negen zaken verdacht van verkrachting, maar daarvoor was onvoldoende bewijs. In twee gevallen gaat het om mannen die destijds tussen de twaalf en zestien jaar waren. De rechter deed op 23 oktober uitspraak. De poging tot zware mishandeling vond in 2015 in Zweden plaats toen hij daar met een vriend verbleef en die hij vervolgens mishandelde. Martijn werd veroordeeld tot achttien maanden celstraf, waarvan acht maanden voorwaardelijk, voor ontucht met twee jongens en voor een aanranding. Hij was ook aangeklaagd voor het drogeren en verkrachten van jongens en mannen, maar werd daarvan vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Het Openbaar Ministerie had 8 jaar gevangenisstraf geëist. De rechtbank achtte hem ‘enigszins verminderd toerekeningsvatbaar’, mede omdat er meerdere persoonlijkheidsstoornissen bij hem zijn vastgesteld.
Michael Panhuis
Michael Panhuis (27) uit Zeewolde werd gepakt voor de vermissing van Anne Faber (25) Anne Faber werd sinds 29 september vermist. Ze maakte die dag een fietstocht via Soest, waarna ze spoorloos verdween. Panhuis was al in 2012 was veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar omdat hij in 2010 in de nacht van 30 april op 1 mei, (Koninginnedag) twee meisjes van 16 en 17 verkrachtte. Hij bedreigde de twee meisjes in Nijkerk met een nepvuurwapen en liet ze seksuele handelingen met elkaar verrichten, waarna hij ze verkrachtte. Tegenover getuigen verklaarde de man dat hij trots was op zijn daden en dat “een droom was uitgekomen”. Hij leed aan een persoonlijkheidsstoornis met borderline en antisociale kenmerken. Ook was hij verslaafd aan alcohol, cocaïne en ritalin. Hij pleegde na de verkrachtingen ook nog enkele afpersingen, poging tot diefstal met geweld in vereniging en verboden wapenbezit. De rechtbank van Arnhem veroordeelde hem in eerste instantie tot 16 jaar cel, maar in hoger beroep werd het vonnis 4 jaar minder. Hij kreeg toen nog geen tbs omdat hij weigerde mee te werken aan een psychiatrisch onderzoek. Ten tijde van de verdwijning van Anne Faber verbleef hij in de psychiatrische kliniek Altrecht Aventurijn in Den Dolder en was bezig aan een resocialisatie-traject, de zogenoemde detentiefasering. Veroordeelden komen anderhalf jaar voor het einde van een celstraf in aanmerking voor zo’n traject. In 2012 werd hij veroordeeld voor de verkrachting van de twee meisjes en zat ten tijde van de moord op anne Faber in een forensisch psychiatrische kliniek in Den Dolder, een plek langs de fietsroute van Faber. In een natuurgebied in Zeewolde werd het lichaam van Anne Faber uiteindelijk gevonden. Uit het forensisch onderzoek bleek dat Panhuis veel geweld had toegepast. Dat werd geconcludeerd uit het forse letsel en een groot aantal bloeduitstortingen, die bij leven waren toegebracht. Hij doodde Anne door met een mes haar keel door te snijden en begroef haar eerst provisorisch onder wat bladeren en later ondiep onder het zand gedood op de voormalige vliegbasis Soesterberg. Een deel van Anne’s eigendommen, zoals haar jas, fiets, rugtas en pasjes, heeft hij later die avond in de omgeving op verschillende locaties achtergelaten of verstopt. De volgende avond leende hij de auto van zijn moeder, reed naar Zeewolde en groef daar aan een bospad een kuil. Daarna reed hij terug naar Soest, waar hij Fabers lichaam opgroef, in de auto legde en naar Zeewolde bracht. Daar maakte hij het lichaam schoon met chloor, waarna hij het opnieuw begroef. De auto liet hij reinigen. Panhuis gaf pas na enige tijd informatie aan de politie over de plaats waar hij het het lichaam had begraven. In juli 2018 werd Michael Panhuis voor het ontvoeren, verkrachten en doden van Faber in eerste aanleg veroordeeld tot 28 jaar celstraf, tbs met dwangverpleging en het betalen van een schadevergoeding van ruim een ton. In hoger beroep werd hij in juli 2019 opnieuw tot dezelfde celstraf en tbs veroordeeld. Verder moest hij de ouders en broer van Faber een schadevergoeding van minstens 137.354,65 euro betalen. Hij werd ook veroordeeld wegens het mishandelen van twee veiligheidsmedewerkers in het Pieter Baan Centrum en drie medewerkers van deze psychiatrische kliniek, waar hij verbleef ten tijde van het vooronderzoek. Panhuis is niet veroordeeld voor moord, maar vanwege een speciaal soort doodslag die in juridische termen “gekwalificeerde doodslag” heet. Er kon namelijk niet worden bewezen dat hij Anne opzettelijk en met voorbedachten rade om het leven heeft gebracht, alhoewel wel veel hierop wijst. Er werd geen levenslang opgelegd omdat dit niet te combineren is met tbs. Bovendien zou levenslang in de praktijk hebben betekend dat Panhuis na 25 jaar vrij had kunnen komen zonder dan een adequate behandeling te hebben gehad. Het OM acht dit scenario volstrekt onverantwoord. Het feit dat het arrestatieteam een avulsiefractuur bij hem had veroorzaakt om hem te doen bekennen waar het lichaam was, werd niet gezien als een reden tot strafvermindering, omdat de behandeling er niet toe had geleid dat hij een relevante, belastende verklaring had afgelegd. De Hoge Raad verlaagde in juni 2020 de opgelegde celstraf met vier maanden. Minister Dekker liet daarna onder politieke druk geen uitplaatsingen meer toe voor gedetineerden die niet meewerken aan het verstrekken van alle benodigde informatie. Met het Besluit forensische zorg, waarmee het kabinet instemde, werd vanaf begin juni 2019 meer informatie-uitwisseling verplicht gesteld. Gegevens uit het persoonsdossier (onder meer de pro Justitia-rapportage en reclasseringsrapporten), het behandeldossier en informatie over de behandeltrouw van de gedetineerde dienden in het vervolg gedeeld te worden met de forensische instelling en/of de reclassering.
Dominique Pelicot
De Franse Dominique, de ex echtgenoot van Dominque Pelicot, drogeerde en misbruikte zijn vrouw bijna tien jaar lang. Hij liet haar ook verkrachten door vreemden terwijl ze bewusteloos was. Hij kreeg een gevangenisstraf van 20 jaar opgelegd en gaat hiertegen niet in hoger beroep. De openbaar aanklager had dezelfde gevangenisstraf geëist tegen de Fransman die wordt verdacht in de geruchtmakende serieverkrachtingszaak. In totaal staan 51 mannen terecht in de zaak, die draait om het jarenlange misbruik van de nu 71-jarige Gisèle Pelicot. “De maximumstraf van 20 jaar is een lange straf, maar tegelijkertijd te weinig, als je kijkt naar de ernst van wat er gebeurd is”, zei aanklager Laure Chabaud eind november tegen de rechter. Pelicot denkt dat ze ongeveer tweehonderd keer is verkracht. Fransman Dominique Pelicot vroeg tijdens zijn slotverklaring om vergiffenis. De 50 medeverdachten konden worden geïdentificeerd op basis van videobeelden die Dominique zelf van de verkrachtingen heeft gemaakt. Zij zijn allemaal schuldig bevonden, wisselend van seksueel misbruik tot gewelddadige verkrachting. Enkele verdachten verklaarden dat ze door anderen waren gedwongen, gedronken hadden of mogelijk zelf waren gedrogeerd. Die verklaringen noemde Pelicot ‘onacceptabel en onverdraaglijk’. Door de verkrachtingszaak klinkt de roep om een strengere wet tegen seksueel geweld steeds luider in Frankrijk. Caroline Darian, de dochter van het echtpaar klaagt haar vader aan voor verkrachting. Ze is ervan overtuigd dat hij haar heeft gedrogeerd en misbruikt, net als hij jarenlang bij haar moeder deed. Tijdens het proces van haar moeder zei Darian al dat ze er zeker van was dat haar vader haar ook heeft misbruikt. Bij de 20.000 foto’s en video’s die de politie bij hem thuis vond, zaten ook twee foto’s van Darian, waarop ze bijna naakt en buiten bewustzijn op een bed ligt. Ze herkende haar eigen huis op de beelden. Het ondergoed dat ze droeg, herkende ze niet en ook lag ze in een houding die voor haar ongewoon is. Dominique Pelicot ontkende tijdens de rechtszaak bij hoog en laag dat hij zijn dochter ooit had aangeraakt. Hij gaf tegenstrijdige verklaringen over de foto’s. De 46-jarige Darian spant de zaak aan om erkenning te krijgen voor wat haar is aangedaan, zegt ze tegen persbureau AFP. Maar vooral wil ze andere slachtoffers laten zien dat “er dingen gedaan kunnen worden en dat we nooit mogen opgeven”.
Een zelfde zaak deed zich onlangs voor in België
In de Belgische provincie Limburg werd op 25 juni 2025 een bankier gearresteerd op verdenking van jarenlang ernstig misbruik van zijn echtgenote. De man, wiens identiteit niet openbaar is gemaakt, drogeerde zijn vrouw gedurende ongeveer tien jaar met zware slaap- en pijnmedicatie, waardoor zij regelmatig het bewustzijn verloor. Tijdens deze periodes van bewusteloosheid verkrachtte hij haar herhaaldelijk, waarbij hij gebruikmaakte van “allerlei attributen”. Vrijwel al deze handelingen werden door de dader gefilmd. In tegenstelling tot de geruchtmakende Franse zaak rond Dominique Pelicot, waarbij derden betrokken waren, handelde de Belgische verdachte alleen.
De vrouw kampte jarenlang met onverklaarbare klachten. Ze werd vaak versuft en vergeetachtig wakker, en kon zich dan niet herinneren waar ze de avond ervoor met haar kinderen over had gesproken. Aanvankelijk schreef ze deze symptomen toe aan vermoeidheid of andere oorzaken. Pas later begon ze een verband te vermoeden met haar echtgenoot. Ze merkte dat ze zich opvallend beter voelde en haar avonden wél kon herinneren op dagen dat haar man geen kop thee voor haar had klaargemaakt, wat anders een vast ritueel was.
Gedreven door deze observaties besloot de vrouw naar haar huisarts te stappen. Een bloedonderzoek, uitgevoerd begin 2025, wees uit dat haar lichaam sporen bevatte van veelvuldig toegediende slaap- en pijnmedicatie, die zonder haar medeweten was ingenomen. Deze bevindingen leidden tot een politieonderzoek, waarbij op 20 juni 2025 een huiszoeking werd uitgevoerd in de woning van het echtpaar. Tijdens deze inval werden verschillende digitale gegevensdragers in beslag genomen, waaronder harde schijven en usb-sticks. Op deze dragers vond de politie beeldmateriaal dat volgens de autoriteiten “extreme vormen van verkrachting” toonde.
Op 27 juni 2025 besliste de rechtbank in Limburg om zijn voorarrest met twee maanden te verlengen, in afwachting van verder onderzoek en een eventuele aanklacht. Het onderzoek is nog in volle gang, en de autoriteiten hebben aangegeven dat er mogelijk meer details zullen volgen na analyse van het in beslag genomen materiaal. De zaak heeft in België veel opschudding veroorzaakt vanwege de ernst van de misdrijven en de systematische aard van het misbruik.
Sven Pichal
De 45-jarige Pichal, presentator van een consumentenprogramma op de VRT radio krijgt een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar voor het verspreiden van kinderporno. Hij blijft uit de cel als hij de komende vijf jaar niet opnieuw de fout in gaat en zich aan enkele andere voorwaarden houdt. Zo krijgt hij een alcohol- en drugsverbod, moet hij in therapie en mag hij nooit meer contact zoeken met kinderen. De Belgische radiopresentator , werd in augustus 2023 opgepakt na een melding dat hij online beelden van kindermisbruik deelde. Op zijn telefoon werden tientallen foto’s van misbruik gevonden, waaronder afbeeldingen met baby’s. Hij bleek ook in gesprekken te fantaseren over kindermisbruik. “De feiten zijn zeer ernstig”, oordeelde de rechter in het vonnis. “Ze getuigen van een buitensporig verminderd normbesef, een laakbare mentaliteit en een totaal gebrek aan respect voor het leed dat schuilgaat achter beelden van seksueel misbruik van deze extreem jonge kinderen.” Het OM had daarom 37 maanden cel geëist waarvan zeker een jaar onvoorwaardelijk. Ook zou hij een boete van 8000 euro moeten betalen. De rechter ging deels mee in die laatste eis: de helft van de boete werd voorwaardelijk. De straf valt lager uit omdat Pichal nog geen strafblad had. Ook bekende hij schuld en bood hij slachtoffers excuses aan. De zaak deed veel stof opwaaien in België omdat hij een bekende presentator was. Hij zocht bovendien geregeld de media als voorvechter van rechten voor de lhbti-gemeenschap. Pichal nam na zijn arrestatie onmiddellijk ontslag bij de VRT. Kort voor de uitspraak was er nog een incident. Een man bespoot Pichel bij het binnengaan van de rechtbank met een vloeistof. Volgens Belgische media ging het om urine. Pichal, die zoals gebruikelijk arriveerde met een mondkapje en zonnebril, werd op zijn capuchon geraakt met de vloeistof. De dader ging ervandoor. De advocaat van Pichal gaat ervan uit dat hij nog zal worden vervolgd voor de aanval op zijn cliënt. Eerder werden al drie mannen veroordeeld met wie Pichal in contact stond. De zwaarste straf was voor een man die niet alleen kinderporno had verspreid, maar zelf ook twee kinderen had verkracht. Hij kreeg zeven jaar cel. De twee anderen kregen net als Pichal voorwaardelijke celstraffen van 30 en 18 maanden.
Thijs Römer
Acteur Thijs Römer stuurde drie meisjes van onder de achttien seksueel getinte appjes en werd in augustus 2024 veroordeeld tot een celstraf van drie maanden (waarvan twee voorwaardelijk) en de maximale taakstraf van 240 uur. De rechter achtte hem schuldig aan het verleiden van de meisjes en het verwerven van kinderporno. Hij liet hen ontuchtige handelingen bij zichzelf plegen en naaktfoto’s sturen, aldus de rechter. Dat gebeurde tussen 2015 en 2017, toen de meisjes 14, 15 en 16 jaar waren. Het drietal was fan van de acteur. Ook moet hij zijn slachtoffers 13.600 euro betalen, maar dat geld heeft hij niet, aldus zijn advocaat Bénédicte Ficq. Het is niet bekend of Thijs al de schadevergoeding van 13.600 euro aan zijn slachtoffers heeft betaald. Römer ging niet in hoger beroep en mocht terug naar zijn echtgenote Linda de Mol.
Jimmy Savile
Jimmy Savile was een bekende tv persoonlijkheid en kwam vaak in contact met zijn slachtoffers via zijn creatieve projecten voor de BBC en zijn liefdadigheidswerk voor de NHS. Hij bracht 20 jaar door vanaf 1964 met het presenteren van Top of the Pops , gericht op een tienerpubliek, en een overlappende 20 jaar met het presenteren van Jim’ll Fix It , waarin hij hielp de wensen van kijkers, voornamelijk kinderen, te vervullen. Tijdens zijn leven werden er twee politieonderzoeken uitgevoerd naar rapporten over Savile, waarvan de eerste bekend was in 1958, maar geen daarvan had geleid tot aanklachten; de rapporten hadden allebei geconcludeerd dat er onvoldoende bewijs was voor aanklachten met betrekking tot seksuele misdrijven. Sporadische beschuldigingen van kindermisbruik werden tegen hem gedaan die teruggingen tot 1963, maar deze werden pas breed gepubliceerd na zijn dood. Op 12 november 2012 maakte de Metropolitan Police bekend dat de omvang van de seksuele beschuldigingen die tegen Savile werden gemeld “ongekend” was in Groot-Brittannië: in totaal hadden 450 vermeende slachtoffers contact opgenomen met de politie in de tien weken sinds het onderzoek was gestart. Agenten registreerden 199 misdaden in 17 politiegebieden waarin Savile een verdachte was, waaronder 31 beschuldigingen van verkrachting in zeven politiegebieden. 82% van degenen die zich meldden om misbruik te melden, waren vrouwen en 80% kinderen of jongeren. Volgens een voormalige Broadmoor -verpleegster zei Savile dat hij necrofiele handelingen uitvoerde met lijken in het mortuarium van Leeds General Infirmary. Savile zou bevriend zijn geweest met de hoofdbegrafenisondernemer, die hem vrijwel onbeperkte toegang gaf.
Justin Heath Smith
Een bekende pornoacteur, Justin Heath Smith, bekend als “Austin Wolf”, wordt gearresteerd voor het verzenden en ontvangen van minstens 200 video’s met kinderporno , waaronder een van een 10-jarige jongen die wordt vastgebonden en verkracht. De acteur werd eind juni gearresteerd na aanklachten die waren ingediend door de Amerikaanse procureur van het zuidelijke district van New York, Damian Williams en de FBI . Volgens de autoriteiten gebruikte Smith, 43, een Telegram-account om de porno uit te wisselen met een andere gebruiker. Later vonden ze de porno opgeslagen op een geheugenkaart in zijn appartement in New York City. Smith, die ruim 947.500 volgers heeft op X, waar hij veel van zijn filmmateriaal voor volwassenen verspreidt, wordt beschuldigd van twee vermeende overtredingen: één aanklacht wegens distributie en ontvangst van kinderpornografie en één aanklacht wegens bezit van kinderpornografie.
Donald Trump
Donald Trump zijn strafblad bevat zes strafzaken, waaronder het betalen van zwijggeld aan een pornoactrice vanuit de partijkas, het verduisteren van geheime Staatsdocumenten naar zijn woonhuis op zijn landgoed in Mar-a-Lago, zijn rol in de Capitoolbestorming, het onder druk zetten van vicepresident Mike Pence, verkiezingsfraude, samenzwering en daarnaast nog twee civiele zaken voor vermogensfraude en smaad na seksueel misbruik en onveilige sex. Trump moet nog eens 83,3 miljoen dollar betalen aan schrijfster E. Jean Carroll, die hem eerder van verkrachting beschuldigde. In mei vorig jaar werd Trump al veroordeeld tot het betalen van 5 miljoen dollar in de civiele rechtszaak over het seksueel misbruik en smaad en afgelopen september wachtte hem in deze tweede smaadzaak ook een veroordeling tot schadevergoeding. Het bedrag van de borgsom werd verlaagd van 454 miljoen naar 175 miljoen dollar. In januari 2025 werd hij officieel schuldig bevonden aan zijn rol in de zwijggeldbetalingen aan pornoactrice Stormy Daniels. Hij kreeg een ‘unconditional discharge’ opgelegd, wat betekent dat hij wel schuldig is bevonden, maar geen verdere straf of voorwaarden kreeg. Daarmee is hij de eerste zittende president met een strafblad. Zijn escapades met Jeffrey Epstein lest u in het betreffende hoofdstuk. Bongino werd door Trump benoemd tot FBIO adjunct directeur en hij beschikt over veel inside deepstate informatie. Hij gaat samenwerken met FBI directeur Kash Patel, die jarenlang in conflict was met de FBI en de CIA, met name met betrekking tot zijn omgang met geheimen van de nationale veiligheid, wat de CIA ertoe bracht het eerste Trump Justice Department te vragen een strafrechtelijk onderzoek naar zijn activiteiten te starten. De CIA beweerde dat Patel, in een poging het FBI-onderzoek naar Russische inmenging in diskrediet te brengen, geheime informatie over de Russische pogingen om zich te bemoeien met de presidentsverkiezingen van 2016 had verspreid onder overheidsfunctionarissen die niet bevoegd waren om deze informatie in te zien. Patel was een van de 43 personen wiens telefoongegevens in het geheim werden verkregen in een grootschalig onderzoek naar lekken tijdens Trumps eerste presidentschap.
Gerard Tuns
De Utrechtse serieverkrachter Gerard Tuns heeft voor het eerst gesproken over de gruwelijke en zeer gewelddadige verkrachtingen waarvoor hij tot in hoger beroep werd veroordeeld. Hij komt in maart 2025 in aanmerking voor vervroegde vrijlating, maar volgens het Openbaar Ministerie is T. daar nog niet klaar voor. T. was actief in de jaren 90 en in 2001. Hij sloeg telkens toe in het gebied tussen Utrecht en De Bilt, terwijl zijn vrouw en kind thuis bleven. Op zijn mountainbike of zijn scooter achtervolgde hij jonge vrouwen, waarna hij hen bedreigde met een mes meenam en vastbond met tie-wraps en tape. Hij verkrachtte meerdere vrouwen, dwong ze tot orale sex en deed nog meer pogingen. De politie ging undercover, trok duizenden tips na en vroeg bijna 300 mannen om vrijwillig DNA af te staan, maar wist Tuns jarenlang uit handen van justitie te blijven. Pas toen hij uit Nieuwegein in 2014 werd veroordeeld voor het stelen van een lokfiets, kwam er een match met het DNA-profiel. Hij was in de jaren 90 al in beeld bij de politie, maar weigerde toen DNA af te staan. Gerard T. werd in 2017 in hoger beroep veroordeeld tot 16 jaar celstraf voor vier van de verkrachtingen. Het Openbaar Ministerie verdacht hem van nog achttien zedenzaken, maar beschikte over te weinig bewijs om hem daarvoor te vervolgen. De 61-jarige T. komt op 14 maart aanstaande in aanmerking voor vervroegde vrijlating onder voorwaarden. Hij heeft dan twee derde van zijn straf uitgezeten. T. zou volgens het OM eerst in een beveiligde kliniek moeten worden behandeld voordat hij stapsgewijs kan terugkeren in de maatschappij en bepleitte daarom in de rechtbank om zijn vrijlating met een half jaar uit te stellen. Deskundigen hebben geoordeeld dat T. vanwege zijn psychische problemen, zijn verslaving en problemen met spanning nog niet op eigen benen kan staan. T. zei dat hij wil meewerken aan een behandeling en opname. T. kan zich naar eigen zeggen niets herinneren van de vier gewelddadige verkrachtingen, maar zei in de rechtszaal dat hij er verantwoordelijkheid voor neemt. Hij was in die periode naar eigen zeggen zwaar cocaïneverslaafd. “Ik weet echt niet wat er gebeurd is”, zei hij. “Ik heb in die tijd ontiegelijk veel gebruikt.”T. gaat naar bijeenkomsten van de AA (Anonieme Alcoholisten) vanwege zijn verslaving en volgde in de gevangenis langdurig therapie. “Ik sta ermee op en ik ga er mee naar bed. Ik weet zeker dat ik goed fout ben geweest en dat dit niet meer moet gebeuren”, zei T. Meerdere slachtoffers hebben de zitting on-line gevolgd in een andere zaal. “Het is voor hen belangrijk om te weten hoe die vervroegde vrijlating wordt vormgegeven. We moeten zekerheid creëren, zodat Tuns uiteindelijk toch stapsgewijs terug kan naar de maatschappij, want de straf is nou eenmaal eindig”, aldus de officier. De rechtbank doet in maart uitspraak.
Andrew en Tristan Tate
Andrew Tate moet volgend jaar al voor de rechter verschijnen in het Verenigd Koninkrijk. Daar klagen vier vrouwen hem aan voor mishandeling en seksueel misbruik. Het gaat hier om een civiele procedure, maar er loopt in het Verenigd Koninkrijk ook een strafzaak tegen Tate. Een van de vrouwen zou volgens advocaten door de voormalige kickbokser zijn bedreigd met een vuurwapen. Een andere vrouw beschuldigt de influencer ervan haar tijdens de seks te hebben gewurgd tot ze bewusteloos was. De identiteit van de vier is niet bekendgemaakt. Een gerechtshof in Londen besloot woensdag dat de zaak in juni 2026 begint. De behandeling stond eigenlijk gepland voor 2027, maar dat vond het hof te laat. Het Britse OM heeft bekendgemaakt dat er in totaal 21 aanklachten lopen tegen de broers. De beschuldigingen zijn onder meer verkrachting, het toebrengen van lichamelijk letsel en mensenhandel.
Een vrouw uit de Verenigde Staten heeft de broers Andrew en Tristan Tate ook aangeklaagd omdat ze haar zouden hebben gedwongen tot het verrichten van sekswerk. Ze beschuldigt de broers ervan haar naar Roemenië te hebben gelokt en haar te hebben belasterd nadat ze een verklaring aan de Roemeense autoriteiten had afgelegd. Het is de eerste aanklacht die in de Verenigde Staten is ingediend tegen de broers. Tegen de twee zijn verschillende civiele zaken en strafzaken aangespannen in Roemenië en het Verenigd Koninkrijk. Ze worden onder meer beschuldigd van het vormen van een criminele organisatie, mensenhandel, ontucht met minderjarigen en witwaspraktijken. De identiteit van de vrouw, en van haar ouders, zijn uit veiligheidsoverwegingen niet bekendgemaakt. In 2023 hadden de broers haar aangeklaagd voor smaad. In de zaak die de vrouw heeft ingediend werd volgens Amerikaanse media dat de twee haar probeerden te pesten en lastig te vallen via de lasterzaak. Andrew en Tristan Tate zijn internationale internetfenomenen. Vooral Andrew staat bekend om zijn vrouwonvriendelijke uitspraken waar hij een miljoenenpubliek mee wist te bereiken. De oud-kickbokser noemde zichzelf in het verleden expliciet een vrouwenhater. Volgens de influencer zijn “echte mannen” sterk, rijk en houden ze hun vrouw onder de duim. Hij stelt onder meer dat “vrouwen eigendom zijn van de man” en dat “vrouwen die zichzelf in een positie brengen om verkracht te worden, daar deels zelf voor verantwoordelijk zijn”.
Tate werd van verschillende socialemediakanalen geweerd. Ook op het voormalige Twitter werd zijn account geblokkeerd, maar nadat Musk het platform kocht, mocht Tate daar op terugkeren. De broers werden verschillende keren opgepakt in Roemenië waar ze al jarenlang wonen. Vorig jaar werd Andrew vrijgelaten uit zijn cel, maar bleef hij wel onder huisarrest staan. Vorige maand werd ook dat huisarrest opgeheven en mocht hij zicht weer vrij bewegen in Roemenië. Hij mag het land niet verlaten omdat er nog steeds een zaak tegen hem en zijn broer loopt. Tate werd van verschillende socialmedia kanalen geweerd. Ook op Twitter werd zijn account geblokkeerd, maar nadat Musk het platform had gekocht, mocht Tate terugkeren. In februari 2025 hebben de gebroeders Tate Roemenië verlaten en met een privévliegtuig naar de VS zijn gevlogen. De Roemeense aanklager heeft, ondanks die lopende zaken, om onduidelijke redenen toestemming gegeven. De broers zijn fervente Trump aanhangers. Eerder deze maand schreef de krant The Financial Times al dat er vanuit de VS druk was gezet op Roemenië om de broers hun paspoorten terug te geven.
De procureur-generaal van de Amerikaanse staat Florida heeft een strafrechtelijk onderzoek aangekondigd naar de broers Andrew en Tristan Tate. De influencers zijn sinds een week in Florida, nadat ze eerder hadden vastgezeten in Roemenië. De broers Tate werden in het Oost-Europese land in verband gebracht met mensenhandel, het vormen van een criminele organisatie, seks met een minderjarige en het witwassen van geld. Influencer Andrew Tate heeft zich maandag, samen met zijn broer, gemeld bij de Roemeense politie. Roemenië doet onderzoek naar de rechts-radicale influencers. Zij worden verdacht van mensenhandel, het vormen van een criminele organisatie, seks met een minderjarige en witwassen. De gebroeders Tate houden vol onschuldig te zijn.
Overzicht lopende rechtszaken tegen de broers:
Roemenië (Strafzaak):
Aanklachten: De broers zijn aangeklaagd op verdenking van het vormen van een criminele organisatie, mensenhandel, ontucht met minderjarigen en witwaspraktijken en zouden betrokken zijn bij commerciële seksuele uitbuiting van vrouwen in Roemenië en in andere landen, waaronder Amerika en Engeland.
Het proces werd uitgesteld omdat een Roemeense rechtbank in december 2024 “onregelmatigheden” en procedurefouten in het dossier had vastgesteld. De zaak is teruggestuurd naar de aanklagers om het onderzoek te herzien en eventueel nieuw bewijs te leveren. De broers werden, samen met twee Roemeense vrouwen, ervan beschuldigd deel uit te maken van een criminele organisatie. De aanklagers in Roemenië zeiden in januari vorig jaar dat ze vijftien auto’s en meer dan tien huizen en andere bezittingen, zoals designerhorloges, in beslag hadden genomen, om te voorkomen dat deze werden verkocht of verborgen. Ook die beslissing heeft de Roemeense rechtbank teruggedraaid. Dit betekent dat het proces voorlopig stilligt totdat het dossier is gecorrigeerd.
Verenigd Koninkrijk (Strafzaak):
Aanklachten: In mei 2025 is bekendgemaakt dat er in het Verenigd Koninkrijk in totaal 21 aanklachten lopen tegen Andrew en Tristan Tate, waaronder verkrachting, het toebrengen van lichamelijk letsel en mensenhandel. Deze beschuldigingen hebben betrekking op gebeurtenissen tussen 2012 en 2015.
Uitlevering: Het Britse Openbaar Ministerie heeft een uitleveringsverzoek ingediend bij Roemenië. Roemenië heeft ingestemd met de uitlevering, maar deze kan pas plaatsvinden nadat de rechtszaak in Roemenië is afgerond.
Verenigd Koninkrijk (Civiele zaak):
Aanklachten: Een Amerikaanse vrouw heeft in februari 2025 een civiele rechtszaak aangespannen tegen de broers Tate, waarin zij beweert door hen te zijn gedwongen tot sekswerk nadat ze naar Roemenië was gelokt.
De gebroeders Andrew en Tristan Tate hadden Roemenië voor een periode verlaten en waren naar de Verenigde Staten gereisd. In maart 2025 keerden ze terug naar Roemenië. De Roemeense autoriteiten verwachten dat ze in het land blijven voor de lopende rechtszaken, hoewel ze zich nu vrij mogen bewegen binnen Roemenië en niet langer onder huisarrest staan.
Harvey Weinstein
Harvey Weinstein (73) is 11 juni 2025 door een jury schuldig bevonden aan seksueel misbruik. Het gaat om een zaak die opnieuw behandeld moest worden nadat zijn veroordeling uit 2020 vorig jaar was teruggedraaid. De jury achtte de aanranding van Haley bewezen, die van Sokola niet. Over de derde aanklacht is nog geen oordeel bereikt. Weinstein is door tientallen vrouwen beschuldigd van wangedrag. De voormalige filmproducent heeft de beschuldigingen altijd ontkend. Hoewel zijn veroordeling werd teruggedraaid, zit Weinstein nog steeds in de gevangenis omdat hij in 2022 in een andere verkrachtingszaak werd veroordeeld tot zestien jaar cel. In die zaak is Weinstein overigens in beroep gegaan. Harvey Weinstein moest op 15 april 2025 alsnog voor de rechter verschijnen voor een zaak waarin hij eerder is veroordeeld. Een eerder vonnis werd ongedaan gemaakt, omdat de rechter oordeelde dat de rechtszaak niet eerlijk was verlopen. Weinstein werd in 2020 veroordeeld tot 23 jaar celstraf in de rechtszaak, die draait om de verkrachting en aanranding van twee vrouwen. Maar het vonnis werd in 2024 ongedaan gemaakt, nadat het hof van New York had geoordeeld dat de rechtbank “ernstige fouten” had gemaakt. De rechtbank had getuigenissen van vermeende slachtoffers over strafbare feiten waarvoor Weinstein niet terechtstond toegelaten. In de herbehandeling kwam daar nog een aanklacht bij, namelijk het aanranden van de destijds 16-jarige Kaja Sokola in 2002. Het gedrag van de voormalige filmproducent in het verleden zou daardoor hebben bijgedragen aan zijn veroordeling in déze zaak, en dat mag niet. Er werd met vier tegen drie gestemd voor de beslissing om de veroordeling terug te draaien wegens een oneerlijk proces. Dat betekent dat de rechtszaak opnieuw moest worden behandeld. Weinstein smeekte de rechter om het proces te vervroegen. Hij denkt het geplande proces op 15 april niet te halen en vroeg daarom om een zitting op 7 april. “Ik ga het niet volhouden. Ik smeek u om de datum te verzetten”, zei de oud-filmproducent, die elke dag in de gevangenis “een strijd” noemde.De oud-filmproducent zit momenteel al in de gevangenis, omdat hij in een eerdere rechtszaak tot zestien jaar cel is veroordeeld voor verkrachting. In Rikers Island, de grootste gevangenis van New York, heeft Weinstein inmiddels al meerdere medische behandelingen ondergaan. Zo werd hij vorig jaar behandeld aan leukemie en onderging hij een spoedoperatie aan zijn hart. Weinstein heeft daarnaast meerdere aandoeningen, waaronder diabetes. Eind 2024 spanden zijn advocaten een zaak aan tegen de stad New York, omdat er sprake zou zijn van een gebrek aan medische zorg en slechte hygiëne in de gevangenis waar hij zijn straf uitzit. Weinstein wordt door tientallen vrouwen, onder wie bekende actrices, beschuldigd van seksueel wangedrag, aanranding en verkrachting. Zijn vervolging werd gezien als een mijlpaal voor de MeToo-beweging. Half april 2025 Afgelopen week begon in New York opnieuw het proces waarin Weinstein wordt beschuldigd van verkrachting en aanranding. Hij mag tijdens het komende strafproces tegen hem in een ziekenhuis verblijven. Dat heeft een Amerikaanse rechter bepaald nadat het juridische team van Weinstein daartoe had verzocht. Hij is overgeplaatst van een gevangenis naar een ziekenhuis in New York. Volgens het team kreeg de 73-jarige in de cel niet de juiste gezondheidszorg. Weinstein zou kampen met veel medische problemen, zoals kanker, diabetes, pijn op de borst, slaapapneu, schildklierproblemen, obesitas, bloedarmoede en hoge bloeddruk. De behandeling van een van de andere aanklachten is nietig verklaard omdat een jurylid zich heeft teruggetrokken. Het proces moet daarom deels opnieuw. De aanklacht draait om de beschuldiging van haarstylist actrice Jessica Mann in 2013. Zij zegt dat de nu 73-jarige Weinstein haar heeft verkracht in een hotelkamer. Het jurylid dat nu niet meer wil verdergaan, zegt dat andere juryleden hem hebben bedreigd. Volgens hem werd hij onder druk gezet om zijn oordeel te veranderen. Het is niet bekend wat zijn oordeel was. Andere juryleden spreken zijn verhaal tegen. Een van hen ontkent dat de man werd bedreigd. Een ander zegt dat de gesprekken verhit raakten, maar dat ze altijd respectvol verliepen. Afgelopen vrijdag waren er al berichten over spanningen binnen de jury. In de huidige zaak stond Weinstein terecht voor drie aanklachten; twee gevallen van aanranding en een van verkrachting. Gisteren oordeelde de jury dat de voormalige filmproducent schuldig was aan aanranding van productie-assistent Miriam Haley in 2006 toen ze 16 jaar was. Bij de andere aanklacht, die van Kaja Sokola, oordeelde de jury dat Weinstein niet schuldig was. Sokola beschuldigde Weinstein ervan haar in 2002 te hebben aangerand. Naar aanleiding van Manns aanklacht werd Weinstein in 2020 al tot 23 jaar cel veroordeeld. Dat oordeel werd vorig jaar teruggedraaid omdat de rechters vonden dat de filmproducent geen eerlijk proces had gehad. Aanklagers zijn daarom opnieuw begonnen aan de zaak. Op 2 juli moet Weinstein weer voor de rechter verschijnen. Hij kan een gevangenisstraf van 25 jaar opgelegd krijgen als hij schuldig wordt bevonden.
Phuoc-Vinh Tran en Joël le Scouarnec
Een 74 jarige gynaecoloog in Frankrijk wordt verdacht van van seksueel geweld en verkrachting van 92 patiëntes, van 18 tot 52 jaar oud. Dat gebeurde van 2005 tot 2014. De zaak kwam aan het licht in 2013 toen een vrouw naar de politie stapte. Ze zei dat gynaecoloog Phuoc-Vinh Tran haar tijdens een consult ongepast zou hebben betast. Ze diende een aanklacht in. De vrouw vertelde het ook aan haar huisarts, die zei dat meer vrouwen zich over de gynaecoloog hadden beklaagd. Tijdens het politieonderzoek kwamen meer beschuldigingen aan het licht. In totaal deden zo’n 130 vrouwen aangifte. Een aantal feiten bleek verjaard en voor andere was er onvoldoende bewijs. Voor 92 vrouwen denkt justitie nu wel het bewijs rond te hebben. Het OM denkt dat zij het slachtoffer zijn van, opgeteld, 79 verkrachtingen en 16 gevallen van seksueel geweld. De gynaecoloog, die nu 74 jaar oud is, werkte in Domont, ten noorden van Parijs. Volgens hem ging het in alle gevallen om ‘medische handelingen’ die hij bij de vrouwen verrichtte. In de aanklacht staat echter wat de man deed, inclusief repetitieve penetratie met zijn vingers en strelingen op onnodige plekken, ‘met het doel de vrouwen seksueel te stimuleren. Frankrijk wordt dezer dagen opgeschrikt door een hele serie, vaak grote, ontucht- en zedenschandalen.
Eind februari 2025 startte ook het proces tegen Joël le Scouarnec, een Franse chirurg (73). Hij heeft in 25 jaar 299 kinderen seksueel misbruikt, terwijl zijn familie en superieuren wisten dat hij een pedofiel was en eerder veroordeeld was wegens het bezit van kinderporno. De voormalige Franse chirurg, is de grootste serieverkrachter van Frankrijk en misbruikte kinderen, soms onder verdoving. Hij stond na een jarenlang politieonderzoek terecht in Vannes en werd veroordeeld tot 20 jaar cel. De chirurg vindt zichzelf ook verantwoordelijk voor de latere dood van twee slachtoffers die omkwamen door zelfdoding en een overdosis, meldt Le Monde. Le S. zei eerder in de rechtbank geen enkele mildheid te verdienen. Sinds het begin van het proces, op 24 februari, stelde de veroordeelde man dat hij zich weinig herinnerde van zijn misdaden. In maart bekende hij alle aanklachten en biechtte hij zelfs aanrandingen op die nog niet bekend waren. In het huis van de oud-chirurg werden zo’n 300.000 afbeeldingen van kindermisbruik gevonden. Bovendien lagen er dagboeken waarin hij het misbruik van kinderen en dieren had vastgelegd. Daarin schreef hij “heel blij” te zijn dat hij een “pedofiel” is. De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers was elf jaar. Le S. werd in 2005 al veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf voor het bezit van beelden waarop kindermisbruik te zien is. Daarna kon hij ongestoord doorgaan met het verkrachten en misbruiken van kinderen, stelde justitie. Hij misbruikte tussen 1989 en 2014 158 jongens en 141 meisjes hebben misbruikt, waaronder 111 gevallen van verkrachting en 189 van seksuele aanranding .Het merendeel was ooit zijn patiënt en werd door hem misbruikt in de ziekenhuizen waar hij werkte. Soms terwijl ze nog half verdoofd waren na een operatie. Soms onder het mom van ‘een medische behandeling’. Dus de slachtoffertjes merkten niets of dachten dat de dokter ‘gewoon’ onderzoek bij ze deed. Een van de vragen die naar verwachting een rol zal spelen tijdens de zaak: in hoeverre werd Le Scouarnec beschermd door zijn collega’s? Nadat de FBI de Franse autoriteiten had gewaarschuwd dat hij kindermisbruikwebsites bezocht, kreeg hij bijvoorbeeld enkel een schorsing. Er wordt ook gezegd dat familieleden van zijn pedofilie afwisten, maar er niet in slaagden hem te stoppen. Zo’n vier jaar geleden stond de arts al terecht voor een ándere reeks misbruikzaken: die van zijn buurmeisje, van twee nichtjes en van een 4-jarig patiëntje. Tijdens het onderzoek werd duidelijk dat er nog meer slachtoffers waren. Dat kwam naar voren uit gevonden dagboeken, waarin Le Scouarnec alles minutieus bijhield. Er staan teksten in als: ‘Ik ontbloot haar onderlijf en doe alsof ik onderzoek doe.’ Slachtoffers hoorden tijdens een politieverhoor fragmenten uit die dagboeken, waarin hij schreef wat hij hen aandeed. Dat geldt bijvoorbeeld voor Marie en Amélie, die nu beiden rond de veertig zijn. Amélie wilde niet alle details weten, vertelde ze in 2020. ,,Het voelt alsof je in een horrorfilm terecht bent gekomen.” Marie vertelde: ,,Hij beschrijft hoe ik er als 10-jarige naakt bij lag op een bed. Hij beschrijft mijn lichaam en welke driften hij dan voelt. En hij beschrijft hoe hij mij (met vingers penetreert.” De twee vrouwen hadden aanvankelijk geen actieve herinneringen aan het misbruik door Le Scouarnec. En zoals hen zijn er dus nog veel meer. Advocaat Francesca Satta, die meerdere slachtoffers bijstaat, vertelde dat onder haar cliënten ook ‘de familie van twee mannen die het zich wel herinnerden en die zichzelf van het leven beroofden’ is. Joel Le Scouarnec had honderden dagboeken waarin hij in detail zijn misdaden opschreef. Ook schreef hij elk jaar op zijn verjaardag zijn leeftijd neer, gevolgd door: “Ik ben een pedofiel en ik ben er trots op.” Naast de dagboeken vond de politie bij een huiszoeking nog 300.000 ongepaste foto’s en video’s van kinderen en 70 poppen op kinderformaat, waarvan sommige waren vastgeketend. De gemiddelde leeftijd van zijn slachtoffers was 11 jaar, met een bijna gelijk aantal jongens en meisjes. Le Scouarnec werd uiteindelijk in 2017 gestopt, na onderzoeken van verschillende politiemachten en zelfs de FBI. Na jaren zijn patiënten te misbruiken zonder enig gevolg, dacht Le Scouarnec dat hij onaantastbaar was. Zijn misdaden kwamen aan het licht nadat zijn 6-jarige buurmeisje haar moeder vertelde dat ze door hem seksueel misbruikt was. De daaropvolgende onderzoeken leidden tot een veroordeling en gevangenisstraf voor het verkrachten en aanranden van vier meisjes in 2020. Verdere bewijzen onthulden misbruik op een veel grotere schaal. In 2004 hield de FBI een wereldwijd onderzoek naar het netwerk van pedofielen. Daar vonden ze bewijzen dat Le Scouarnec pornografische beelden van kinderen downloadde en deelde. De FBI verwittigde Franse autoriteiten die op hun beurt de voormalige chirurg arresteerden. Tijdens de rechtszaak in 2005 werd er niet gekeken naar zijn activiteiten als dokter en kreeg hij een voorwaardelijke straf van vier maanden. Zo kon hij zijn misbruik voortzetten. Een van de slachtoffers was een 9-jarig meisje. Le Scouarnec was haar chirurg en schreef in zijn dagboek hoe hij haar misbruikte terwijl ze onder anesthesie was. Zoals vele slachtoffers kwam zij er ook pas later achter wat er met haar was gebeurd. “Deze man heeft mijn leven, en dat van zoveel andere kinderen, kapot gemaakt. Toen ik hoorde over andere slachtoffers vond ik het ontbrekende puzzelstukje. Ik begon het verband te leggen tussen dit en de problemen die ik ervaar, vooral problemen met intimiteit en relaties met mannen. Ook de grootouders, Roland en Mauricette, van de 10-jarige Mathis Vinet getuigen. Hun kleinzoon werd opgenomen in het ziekenhuis onder de zorg van Le Scouarnec. Die nacht zou hij de jongen hebben misbruikt toen hij in bed lag. Mathis, die ervan hield om zijn grootvader in de tuin te helpen, veranderde in een jongen met een drugsprobleem. Mathis begon drugs te gebruiken dus toen er iemand plots voor de deur stond, dacht hij dat hij in de problemen zat. Nadat speurders hem vertelden wat er was gebeurd, stortte zijn wereld in. Hij kreeg flashbacks en belde ons de volgende dag om te zeggen dat hij het moeilijk had.” In 2021 pleegde Mathis zelfmoord op 24-jarige leeftijd.
Jan in ’t Veld
Jan in ’t Veld (73) is veroordeeld voor kindermisbruik en het bezit van kinderporno in Kenia. Hij werd veroordeeld voor tien aanklachten, waaronder seksueel misbruik van minderjarigen, het verspreiden van kinderpornografisch materiaal en sexting. De rechtbank in Nairobi oordeelde dat hij zich jarenlang schuldig maakte aan grensoverschrijdend gedrag jegens kwetsbare kinderen. 23 November 2023 werd hij op het Jomo Kenyatta International Airport in Nairobi gearresteerd, toen hij probeerde te vluchten naar Nederland.Bij onderzoek op zijn elektronische apparaten werden belastende beelden en berichten gevonden, wat leidde tot zijn uiteindelijke veroordeling. Jan misbruikte zijn invloed als filantroop en zocht alleenstaande moeders die financiële steun nodig hadden, om zo toegang te krijgen tot hun kinderen. Kenianen die hij bezoekt noemden hem “Teacher Jan’. Het in sterkte verstelbare brilletje van een tientje dat zijn stichting Focus in Vision dankzij sponsoren verstrekte, wordt gedragen door honderdduizenden mensen die in gebieden wonen waar brillen moeilijk te verkrijgen zijn. Zijn stiefzoon ontwierp in 2003 voor zijn afstudeeropdracht een in sterkte verstelbare bril, en die verspreidde In ’t Veld over de hele wereld, wat hem toegang gaf tot kansarme gezinnen. Een keer of vier per jaar stapt hij dan ook zelf het vliegtuig in naar Tanzania en Kenia. Slachtoffers beschreven hoe hij hen ongewenst aanraakte, blootstelde aan pornografisch materiaal en hen via sociale media tot seksuele gesprekken dwong. Digitale forensische experts presenteerden expliciete WhatsApp-gesprekken tussen de verdachte en een 17-jarige jongen, waarin hij de minderjarige aanmoedigde tot seksuele handelingen. Hij manipuleerde en misbruikte volgens de rechter op seksuele wijze kwetsbare kinderen, op systematische manier, onder het voorwendsel van liefdadigheidswerk”. Het Openbaar Ministerie toonde schokkende beelden en video’s die op zijn telefoon waren aangetroffen en waarop seksueel misbruik van kinderen te zien was. Daarnaast werd vastgesteld dat de verdachte zonder geldig visum in Kenia verbleef en in het verleden naar meer dan honderd landen had gereisd. Tijdens de rechtszaak probeerde Jan in ’t V. zijn daden te rechtvaardigen met de bewering dat de wettelijke leeftijd voor seksuele toestemming in Kenia ‘onredelijk hoog’ is. Hij verwees zelfs naar Bijbelse teksten om zijn acties te legitimeren, wat hem op forse kritiek kwam te staan van zowel het Openbaar Ministerie als de rechter. Zijn verdediging werd verworpen, en de rechter wees op de ernstige schade die hij had toegebracht aan kwetsbare kinderen. Jan werd op borgtocht vrijgelaten na het betalen van ruim 12.000 euro en wacht nu op zijn strafuitspraak in maart 2025. De aanklagers pleiten voor een lange gevangenisstraf, gezien de ernst van zijn misdaden en het systematische karakter van zijn misdrijven.
Gianni de W.
Gianni de W. (25) uit Etten leur perste circa 171 meisjes en vrouwen af met naaktfoto’s. Daarvan waren er 93 minderjarig of waren dat ten tijde van de afpersing. Er zijn ook minstens twee meisjes uit België slachtoffer. Van 40 meerderjarige en 93 minderjarige slachtoffers is de identiteit inmiddels achterhaald. Er moeten in totaal nog zestien minderjarige slachtoffers worden benaderd en geïnformeerd. Twee van die meisjes wonen in België, maakte de officier van justitie bekend tijdens de pro forma-zitting. Eén van de Belgische meisjes gaat ook aangifte doen, zij heeft al contact gehad met de Belgische politie. Bij de Nederlandse politie zijn er nu 26 aangiftes binnen, er wordt verwacht dat er nog meer zullen volgen. 38 slachtoffers zijn nog niet geïdentificeerd. Van één van de slachtoffers ontdekte het Nederlandse gerecht meer dan 100.000 beelden. Zo werden van filmpjes ook nog eens allemaal losse frames gemaakt. Gianni durfde zelf niet aanwezig te zijn in de rechtbank in Breda. Wel aanwezig waren zo’n acht slachtoffers onder wie het meisje dat als allereerste aangifte deed. De rechter zegt dat “het wel eens goed is als de verdachte de media-aandacht een keer ondergaat”. “Anders laten we hem halen”,zei jij. Gianni de W. zit al sinds 11 oktober 2022 vast, maar de zaak kwam pas in januari voor in een niet-inhoudelijke zitting. De Nederlandse officier van justitie sprak toen van het “grootste onderzoek naar online misbruik van minderjarigen ooit in Nederland”. Hij handelde onder nepnamen met de terugkerende alias Bryan -en probeerde dan online bevriend met ze te raken om ze na een eerste blootfoto te chanteren. Het leven van sommige slachtoffers werd een tijdlang totaal beheerst door Gianni. Via sociale media, waaronder Snapchat en Instagram, legde hij contact met de meisjes. Hij startte een gesprek en bood de meisjes geld aan om naaktfoto’s en filmpjes te maken. Als de meisjes wilden stoppen, dreigde hij ermee de beelden online te zetten. In zijn computer vond de politie in totaal ruim 150 mappen met verschillende meisjesnamen. In sommige daarvan stonden soms duizenden afbeeldingen van een slachtoffer. De impact van de sextortion op de slachtoffers is enorm. Sommige meisjes werden er geestelijk heel fors door beschadigd”, concludeerde de officier van justitie eerder op basis van de aangiftes. Gianni heeft met nepnamen ook negen goede vriendinnen van hem in het echte leven verleid tot het sturen van naaktfoto’s. Daarnaast zou de verdachte een van zijn slachtoffers ook hebben gevraagd om seks te hebben met haar vriend en dat voor hem te filmen. Op de computer van de man uit Etten-Leur is tevens een grote hoeveelheid kinderpornografisch materiaal gevonden. Hij kreeg 6,5 jaar cel en tbs met voorwaarden voor het afdwingen van naaktfoto’s en video’s van vele tientallen minderjarige meisjes en het maken van kinderporno. De straf werd lager dan geëist. De eis was zeven jaar cel en tbs met dwangverpleging. Maar de rechter vond het iets mildere tbs met voorwaarden (waarbij je niet binnen zit, maar zelf naar de kliniek komt) passender omdat Gianni de W. erkent dat hij geholpen moet worden. De celstraf is een combinatie van vijf jaar cel volgens het volwassenenstrafrecht en achttien maanden jeugddetentie (omdat De W. een aantal feiten pleegde toen hij minderjarig was).
Anthony Weiner
Het voor sexting veroordeelde Amerikaanse oud-Congreslid Anthony Weiner kwam vanwege goed gedrag drie maanden eerder vrij. Hij werd in 2019 uit de gevangenis in Massachusetts verplaatst naar een reïntegratiecentrum in New York. De Democraat was in 2017 veroordeeld tot 21 maanden cel voor het sturen van seksueel getinte berichten aan een meisje van 15. Hoewel hij wist dat zij minderjarig was, vroeg hij haar onder meer of ze zichzelf kon bevredigen voor de camera. Ook beschreef hij op expliciete wijze wat hij met haar zou doen als ze 18 was. De ophef kostte Weiner zijn zetel in het Huis van Afgevaardigden voor de Democraten. Ook verspeelde hij zijn kandidatuur voor het burgemeesterschap van de stad New York. De zaak-Weiner betekende ook een fikse tegenslag voor Hillary Clinton. Weiners vrouw, Huma Abedin, was een naaste medewerker van de voormalige presidentskandidaat. Bij het onderzoek naar Weiners escapades werd een laptop in beslag genomen, waarop ook e-mails van Clinton stonden. Voor de FBI was dat vlak voor de presidentsverkiezingen reden om het slepende onderzoek naar Clintons e-mails te heropenen. Anthony Weiner probeert nu opnieuw een politieke comeback te maken. Weiner, 60, die door sommigen de schuld wordt gegeven van Hillary Clintons nederlaag bij de presidentsverkiezingen in 2016, meldde zich als kandidaat voor de gemeenteraad van New York City. Een invloedrijke speler in de politiek van Brooklyn die nu zitting heeft in de kiesraad, organiseerde een fondsenwervingsactie voor de campagne van Anthony Weiner voor de gemeenteraad. Frank Seddio, de voormalige Democratische leider van Kings County, stuurde uitnodigingen voor een ontbijtinzamelingsactie op 10 maart bij Junior’s voor Weiner, die zich kandidaat stelt om delen van Lower Manhattan te vertegenwoordigen. Weiner vertegenwoordigde eerder zuidelijk Brooklyn als gemeenteraadslid en afgevaardigde van de VS voordat hij zijn carrière om zeep hielp. “Anthony is een oude vriend die een geweldige raadsman zal zijn,” staat er in de uitnodiging van Seddio. “Als hij gekozen wordt, zal hij een uitstekende ambtenaar zijn. Help ons alstublieft om hem te helpen opnieuw een eer te zijn voor de mensen van NYC. Susan Lerner, hoofd van de organisatie voor goed bestuur Common Cause New York, zei dat Seddio’s besluit om een fondsenwervingsactie te organiseren onderstreept waarom politiek uit de kiesraad moet worden verwijderd en dat het agentschap een professionele, onpartijdige organisatie moet worden. Seddio, die in januari werd benoemd tot zijn rol bij de Board of Elections, zei dat hij alleen een e-mail stuurde. Hij zei dat de Weiner-campagne de fondsenwerving organiseerde. “Er is geen verbod voor een Board of Elections-commissaris om de kandidaat te steunen, hoewel ik hem alleen een plezier doe door de flyer erover te versturen. Maar er is geen verbod op,” zei Seddio. Weiner beschreef Seddio als “een oude vriend.” Weiner zei dat hij zich strikt hield aan de regels die gelden voor het campagnefinancieringssysteem van de stad.
De Lev Tahor-sekte
De Lev Tahor-sekte – wat ‘zuiver hart’ betekent in het Hebreeuws – werd opgericht in de jaren tachtig en praktiseert een ultraorthodoxe vorm van Jodendom, waarbij vrouwen zwarte gewaden dragen die hen van top tot teen bedekken. De gemeenschap is voornamelijk verspreid over Guatemala, de Verenigde Staten en Canada. Ze zou uit ongeveer vijftig families bestaan. De sekte in Guatemala wordt verdacht van seksueel geweld tegen minderjarigen. Er is een huiszoeking uitgevoerd in een woning die aan Lev Tahor toebehoort in Oratorio, op ongeveer 60 kilometer ten zuidoosten van Guatemala-Stad. Aanleiding tot de huiszoeking waren vermoedens van mensenhandel ‘in de vorm van gedwongen zwangerschappen, kindermisbruik en verkrachting. Tijdens de huiszoeking werden ook de vermoedelijke overblijfselen van een minderjarige gevonden. In verschillende landen is de sekte in juridische problemen geraakt. In 2022 arresteerden Mexicaanse autoriteiten een leider van de sekte bij de grens met Guatemala en verwijderden een aantal vrouwen en kinderen uit hun kamp. In 2021 werden twee leiders van de groep veroordeeld voor ontvoering en seksuele uitbuiting van kinderen in New York. Ze zouden twee kinderen bij hun moeder hebben ontvoerd om een 14-jarig meisje terug te sturen naar een illegale seksuele relatie met een volwassen man.
Kinderen zoek
In de afgelopen drie jaar zijn 51.433 kinderen binnen Europa verdwenen uit asielzoekerscentra. Dat blijkt uit onderzoek van het journalistencollectief Lost in Europe in samenwerking met de Belgische media VRT, Knack en De Standaard. Van deze minderjarigen is onbekend waar ze zijn gebleven. Het gaat om kinderen die zonder begeleiding naar Europa zijn gereisd en zich in een lidstaat hebben gemeld in een asielzoekerscentrum. Daar zijn ze na hun verdwijning als vermist geregistreerd. Meestal gaat het om kinderen tussen 12 en 18 jaar, maar ook hele jonge kinderen raken ‘kwijt’. Het aantal van ruim 50.000 is meer dan een verdubbeling ten opzichte van de drie jaar ervoor. In de periode van 2018 tot en met 2020 werden 18.292 vermissingen geregistreerd. De onderzoekers zien de laatste jaren een flinke toename van kinderen die uit Afghanistan komen, waar sinds 2021 de Taliban weer aan de macht zijn. Daarnaast heeft Oostenrijk nu meer zicht op de cijfers, en daar zijn de aantallen ook fors.
Pedofielennetwerk
Duitsland werd het afgelopen jaar meerdere keren geconfronteerd met grote misbruikzaken. Op een camping in Lügde woonde een man die – met hulp van handlangers – over een periode van tien jaar meer dan dertig kinderen misbruikte. In een volkstuincomplex in Münster werd onlangs een pedofielennetwerk ontmaskerd, met zeker drie slachtoffers en elf verdachten. En de politie maakte bekend dat ze de Duitse Christian B. ervan verdenken het Britse meisje Madeleine McCann te hebben ontvoerd en vermoord.
Pedo website
Een 44-jarige man uit de gemeente Halderberge is opgepakt, omdat hij een website met kinderporno beheerde. Ook zou hij zelf strafbare beelden hebben gedeeld op de website. Hij is aangehouden door het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme (TBKK) van de Eenheid Landelijke Opsporing en Interventies (LO). Op de ontoegankelijk gemaakte website ‘boywankers’ deelden gebruikers strafbare beelden van jongens tussen de 10 en 18 jaar. Vermoedelijk werden minderjarige jongens misleid om seksuele handelingen te doen met zichzelf of met andere jongens. Deze handelingen werden dan opgenomen met webcams en door gebruikers van de website gedeeld. De politie onderzoekt wie de slachtoffers, gebruikers en beheerders zijn van de website. Er zijn twee aangiftes gedaan, onder wie de ouders van een 12-jarig slachtoffer. Justitie denkt dat de beheerders van de site veel geld hebben verdiend. Met cryptogeld konden gebruikers toegang krijgen tot een afgeschermd gedeelte. Er waren meer dan 2500 gebruikersaccounts. Daarom is beslag gelegd op de cryptotegoeden, contant geld en het huis van de verdachte.
Pedofilie via Telegram
Eind januari 2024 werd een 57-jarige man uit Zoetermeer opgepakt voor het delen van gewelddadig beeldmateriaal van extreem seksueel kindermisbruik via Telegram. Uit het onderzoek naar de inhoud van de telefoon van de man bleek dat hij lid is van tientallen extreme Telegram-groepen. Ook was hij de beheerder van een aantal groepen daarvan, maakte het OM bekend. De groepen hebben tientallen tot wel 1500 leden. In de groepen zijn naast de kinderporno, ook legio gewelddadige video’s van onder meer onthoofdingen aangetroffen.
Pedofiele leraar
Jarenlang zocht een basisschool- en tennisleraar uit Pijnacker bewust het contact met jonge meisjes, terwijl hij wist dat hij zich seksueel tot hen aangetrokken voelde. Ook zette hij bewust ’s ochtends de computer aan, zodat er ’s middags nieuwe kinderporno was gedownload als hij thuis kwam van school. Vandaag stond de 62-jarige man uit Pijnacker voor de rechter voor ontucht met zes meisjes en bezit van grote hoeveelheden kinderporno. De zaak kwam aan het licht toen één van de slachtoffers de moed vond naar de politie te stappen.
Pedofielen en bestialiteiten
Het Openbaar Ministerie (OM) heeft 5 juli 2024 gevangenisstraffen van 3 jaar en 18 maanden én tbs met dwangverpleging geëist tegen twee mannen die verdacht worden van het seksueel misbruiken van één minderjarige en het bezitten van kinder- en dierenporno. Eén van de mannen wordt ook verdacht van het seksueel misbruiken van twee andere minderjarigen, van het vervaardigen en verspreiden van kinderporno, en van ontucht met een hond en een varken. Eén van de verdachten, een 25-jarige man uit de gemeente Schagen, bood zich sinds 2019 via Marktplaats al aan als oppas en heeft op deze manier op verschillende adressen in het land opgepast op jonge kinderen. De man toonde zich in foto’s in een uniform van handhaving. Hij heeft hij in ieder geval één kind misbruikt, dat toen 1 jaar oud was. Van het misbruik van dit kind maakte hij opnamen. Deze opnamen deelde hij met de medeverdachte, een bekende van hem. Deze medeverdachte was op afstand aanwezig bij het misbruik (via de mobiele telefoon) en gaf de 25-jarige man aanwijzingen en opdrachten. Het OM heeft vrijspraak gevraagd voor het misbruik van de twee andere kinderen. Niet omdat het OM denkt dat er geen misbruik heeft plaatsgevonden, maar omdat er geen getuigen of ondersteunende verklaringen zijn. Daardoor valt het misbruik niet wettig en overtuigend te bewijzen. De medeverdachte, een 39-jarige man uit Alkmaar, had contact met de 25-jarige man over de oppas-activiteiten en over het (voorgenomen) misbruik. Hij ging uiteindelijk niet mee naar het oppasadres en pleegde zelf geen seksueel misbruik. Wel moedigde hij zijn medeverdachte aan en gaf aan het jonge kind graag seksueel te willen misbruiken. De chats tussen beide verdachten over het misbruik van het kind zijn wat dat betreft veelzeggend en daarnaast heel schokkend. Bij de 39-jarige verdachte werd ook een grote hoeveelheid kinderporno aangetroffen. De man pleegde een deel van zijn delicten terwijl hij nog in een tbs-traject (met voorwaarden) zat. Hij leidde daarbij de reclassering om de tuin, door bijvoorbeeld kinderporno te verzamelen op een aparte telefoon die hij in de slaapkamer van zijn vader verborg. De politie kwam de hoofdverdachte op het spoor na een melding van een buurvrouw. Ze gaf aan dat de 25-jarige man speelgoed en kleren uit haar tuin stal en contact probeerde te leggen met haar 9-jarige zoon. Het gedrag van de man gaf haar een heel naar gevoel. Deze melding heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat het misbruik zich heeft beperkt tot de feiten waarvoor de mannen vandaag en gisteren voor de rechter stonden. Het aantal slachtoffers was zonder deze melding en het snelle ingrijpen van politie en justitie mogelijk groter geweest. Dit onderstreept nog eens het belang van het melden van verdachte situaties. Bij het politieonderzoek dat volgde op de melding werden berichten op de telefoon van de 25-jarige verdachte gevonden die wezen op betrokkenheid van de tweede verdachte. Vervolgens werd bij beide mannen een grote hoeveelheid kinderporno en dierenporno ontdekt. Ook vond de politie foto’s waarop de 25-jarige zelf seksuele handelingen verrichtte met dieren. Hij bleek diverse boeren en een hondenbezitter te hebben benaderd met het verzoek dieren ter beschikking te stellen voor seks en dit te (laten) filmen, wat ook gebeurde. Naar deze zaken wordt onderzoek gedaan in de regio’s waar het misbruik van de dieren heeft plaatsgevonden: Oost-Nederland en Midden-Nederland. Er zijn meer gevallen van misbruik van dieren, die niet in deze zaak zijn meegenomen, maar wel worden opgepakt door de autoriteiten in de betreffende gebieden. Dat kan leiden tot strafzaken met mogelijk een houdverbod van dieren, of een waarschuwing. Het politieonderzoek leverde elf oppasadressen op in verschillende delen van het land, waar de 25-jarige verdachte heeft opgepast. De politie heeft contact gehad met alle ouders die bij deze adressen horen en hen ingelicht over het onderzoek en de verdenkingen. Daar zijn geen bewijsbare zaken uitgekomen. Of er daarmee niet meer misbruik heeft plaatsgevonden is niet zeker. Dat komt onder andere omdat de 25-jarige verdachte per ongeluk een telefoon terug had gezet naar fabrieksinstellingen, waarbij de inhoud verloren ging, en omdat de verdachte op zoek leek naar oppaskindjes die nog niet konden praten. De officieren van justitie gaven vandaag op zitting aan dat de werkwijze van de verdachten geraffineerd en berekend was. Zo was de 25-jarige tijdens de zitting ‘Huilend, op het oog openhartig. Maar bij betere bestudering: alleen over feiten waar hij niet onderuit kon’. Volgens een deskundige van het Pieter Baan Centrum is duidelijk dat de man aan stoornissen leidt, ondanks ‘massieve tegenwerking’ van de verdachte aan het onderzoek: “Er is bij hem veel mis gegaan op veel terreinen en het recidiverisico is groot. Tbs met dwangverpleging zou een passende straf kunnen zijn”. Het OM wil dat de 39-jarige verdachte opnieuw tbs krijgt, maar dan met dwangverpleging. Dit omdat hij tijdens de tbs met voorwaarden heeft laten zien daar niet mee om te kunnen gaan, door het om de tuin leiden van de reclassering. Een deskundige van de reclassering: ‘’Voor tbs met voorwaarden is een zekere betrouwbaarheid nodig en verdachte heeft zich volstrekt onbetrouwbaar getoond”.
Pedofiele scouter
Tijdens twee scoutingkampen in België zijn eind juli 2024 verborgen camera’s gevonden. Zo werd er op een kamp in Luik begin juli een verborgen camera op een openluchttoilet ontdekt. En op een kamp in Beringen (Belgisch Limburg) werd er vrijdag een in een douche gevonden.
Je kunt je melden bij de organisatie Stop it Now. Er is een telefonische hulplijn: 0800- 266 64 36
Save the Children
Justitie in Guatemala deed inval bij kantoren van Save the Children vanwege vermeend kindermisbruik. De inval volgt op berichten in lokale media dat Guatemalteekse aanklagers het kantoor van de procureur-generaal van Texas om hulp hebben gevraagd bij het onderzoeken van de vermeende handel in Guatemalteekse kinderen aan de zuidelijke Amerikaanse grens. De Guatemalteekse autoriteiten hebben op donderdag 25 april 2024 een inval gedaan in de kantoren van de internationale organisatie Save the Children in wat volgens het openbaar ministerie onderdeel was van een onderzoek naar vermeend misbruik tegen minderjarigen. De operatie was het resultaat van “een transnationaal onderzoek. De Guatemalteekse autoriteiten hadden hulp gezocht bij justitie in de Amerikaanse staat Texas, bij het onderzoeken van de vermeende handel in Guatemalteekse kinderen aan de zuidelijke Amerikaanse grens. Het openbaar ministerie stuurde op 12 april een brief naar de procureur-generaal van Texas, waarin Save the Children en verschillende andere NGO’s werden genoemd die onder verdenking stonden. Volgens het rapport werden de organisaties verdacht van ‘deelname aan een kinderhandeloperatie’.
Nieuw Zeelanders misbruikt door kerk en zorginstellingen
De Nieuw-Zeelandse premier Christopher Luxon bood 11 november 2024 officieel zijn excuses aan de vele jongeren en kwetsbaren die jarenlang werden mishandeld of misbruikt in zorginstellingen van de overheid en de kerk. Daarmee reageerde hij op een uitgebreid overheidsrapport na vijf jaar onderzoek. Een overheidscommissie deed in het rapport meer dan 130 aanbevelingen. Eén daarvan was excuses door de premier, maar ook die van de paus, omdat een deel van het misbruik plaatsvond in rooms-katholieke zorginstellingen. Van de 650.000 kinderen en kwetsbare volwassenen die tussen 1950 en 2019 in een Nieuw-Zeelandse zorginstelling zaten, kreeg bijna een derde te maken met fysiek, seksueel, verbaal of psychologisch misbruik. Nog veel meer werden uitgebuit of verwaarloosd, staat in het rapport. Bijna zeventig jaar lang werden vooral kinderen, jongeren en gehandicapten verkracht, mishandeld en soms zelfs tegen hun wil gesteriliseerd. Kinderen van de inheemse Maori-bevolking hebben het ergst geleden: meer dan 80 procent van Maori-kinderen in zorginstellingen werd mishandeld of misbruikt. Ook waren dat misbruik en de mishandeling heftiger dan die van anderen, blijkt uit het onderzoek. De resultaten zijn een nationale schandvlek, schrijft de commissie. De meeste misbruikte kinderen waren tussen de 5 en 17 jaar oud, maar er waren ook slachtoffers van slechts negen maanden oud. Zo’n 2300 slachtoffers werden gehoord voor het parlementair onderzoek, nadat er jarenlang klachten waren geweest van slachtoffers. Naast de excuses van zowel de Nieuw-Zeelandse premier als de paus en het religieuze hoofd van de Anglicaanse Kerk, de Aartsbisschop van Canterbury, werden nog meer aanbevelingen gedaan door de commissie. Zo zou de Nieuw-Zeelandse politie een speciale afdeling moeten oprichten voor mishandeling en misbruik bij zorginstellingen. Ook pleit de commissie voor compensatie van de slachtoffers in geld. Hoeveel zegt de commissie niet, maar in het rapport staat een schatting over wat de mishandeling en het misbruik een slachtoffer gemiddeld heeft gekost: ongeveer 857.000 Nieuw-Zeelandse dollar, bijna een half miljoen euro. Premier Christopher Luxon beloofde verandering en uitte zijn spijt over “deze duistere dag in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland”. Een officiële verontschuldiging volgt op 12 november, zei hij. Ook de katholieke kerk van Nieuw Zeeland erkende de mishandeling en het misbruik: “We garanderen dat we actie zullen ondernemen”. De Anglicaanse Kerk van Nieuw-Zeeland voegde toe “volledige verantwoordelijkheid te nemen voor ons onvermogen om de veilige en zorgzame omgeving te bieden waar degenen die onder onze zorg zijn geplaatst recht op hadden”. “Dit rapport maakt heel veel los in Nieuw-Zeeland, vooral bij de duizenden slachtoffers die jarenlang niet zijn gehoord. De afgelopen jaren is steeds meer bekend geworden over de omvang van het schandaal. Er is lang gewacht op het definitieve rapport, het werd verschillende keren uitgesteld omdat steeds meer slachtoffers zich meldden. Het misbruik is volgens deskundigen nog niet voorbij, nog steeds krijgen jongeren in zorginstellingen hiermee te maken. Officiële excuses, een plan om het aan te pakken en een compensatieregeling zijn de belangrijkste eerste stappen, maar voor veel slachtoffers komt het te laat. Een groot aantal van hen heeft zelfmoord gepleegd.” Bij een bezoek aan België bood Paus Franciscus meermaals excuses aan voor het jarenlange misbruik door priesters en sprak over een financiële regeling voor de slachtoffers. Tijdens zijn bezoek arresteerden Belgische agenten een 67 jaar oude pastoor vanwege zijn betrokkenheid bij de dood van een andere pastoor. De Engelse pastoor was op bezoek bij een collega in de Belgische plaats Kalmthout, vlak over de grens bij Roosendaal, vanwege het bezoek van de paus. De Belgische pastoor wordt verdacht van handel in verdovende middelen met de dood tot gevolg. In een urinetest werden sporen van amfetamine en MDMA gevonden. De verdachte blijft in de cel tot een autopsie van de overleden Engelse pastoor meer duidelijkheid geeft over de doodsoorzaak. Luxon kondigde ook aan dat 12 november een nationale herdenkingsdag moet worden en dat “bewezen daders” van bijvoorbeeld straatnaamborden zullen worden verwijderd. Naast de premier boden ook anderen hun excuses aan. Het gaat onder meer om het ministerie van Sociale Ontwikkeling, de politie en gezondheidsdiensten. In sommige gevallen werden zij uitgejouwd door de toehoorders, meldt The New Zealand Herald. Veel slachtoffers vinden dat de excuses te laat komen en dat die zonder een concrete compensatieregeling weinig voorstellen.
Operatie Kelk
Voor “Operatie Kelk“, een misbruikzaak uit 2010 komt na 15 jaar onderzoek geen proces omdat vervolging van de 68 verdachten om uiteenlopende redenen niet mogelijk zou zijn. 37 van de daders zijn inmiddels overleden, vier zijn al veroordeeld en in de 27 overige gevallen zijn de feiten verjaard. 21 januari vond de laatste zitting van de parlementaire onderzoekscommissie naar Operatie Kelk plaats achter gesloten deuren. De neef van Aartsbisschop Roger Vangheluwe maakte destijds bekend dat hij door zijn oom seksueel was misbruikt. Aartsbisschop Vangheluwe legde een bekentenis af en stapte op als Bisschop. Er waren huiszoekingen in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen, in privéwoningen van privéwoning van toenmalig kardinaal Danneels en andere verdachten en zelfs in het Aartsbisschoppelijk paleis in Mechelen. Daarbij werden dossiers in beslag genomen die in een later stadium nietig verklaard werden voor het onderzoek, omdat ze onterecht in beslag waren genomen. De zaak werd al snel groter en uiteindelijk kwamen 68 verdachten en 475 slachtoffers in beeld. Met de beslissing om de misbruikzaak te laten vervallen volgt de rechtbank de wens van het Openbaar Ministerie. Het OM had al weten niemand te willen vervolgen, mede omdat de feiten ondertussen verjaard zijn. Slachtoffers reageren emotioneel op de beslissing: “Ik ben radeloos. Ik heb geen vertrouwen meer, niet in de kerk, niet in justitie”, zegt een van de slachtoffers: “Ik had op zijn minst gehoopt dat er erkenning zou komen.” Advocaat Christine Mussche, die veel slachtoffers vertegenwoordigt, spreekt van een “gehandicapt dossier”. Ze wijst erop dat door de jaren heen veel bewijsstukken uit het dossier zijn gehaald vanwege twijfels over de rechtmatigheid van de huiszoekingen. Volgens Mussche ontbrak als gevolg daarvan zeker twee derde van het dossier. Ze overweegt nog om in hoger beroep te gaan. In een verklaring zeggen de Belgische bisschoppen dat ze “eerst en vooral herhalen mee te leven met het lijden dat de slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk hebben ondergaan. Daders moeten worden vervolgd en beoordeeld volgens de regels van de rechtsstaat”. Zij benadrukken dat de katholieke kerk ook verantwoordelijkheid neemt wanneer de feiten verjaard zijn. De zaak heeft zich jaren voortgesleept. Eind 2015 probeerde het Openbaar Ministerie voor het eerst om de zaak voor de rechter te krijgen, maar toen vroegen de slachtoffers om extra onderzoek. De Hoge Raad vond geen formele bewijzen van een “doofpot”, maar wel strubbelingen onder magistraten, disfuncties in de procedure en indicaties van druk.De bevoegde Verenigde advies- en onderzoekscommissie (VAOC) van de Hoge Raad voor de Justitie startte het onderzoek naar aanleiding van de kritiek in de tv-documentaire ‘Godvergeten’. Het bijzonder onderzoek, dat zes maanden duurde en startte op 5 oktober 2023, draaide rond vijf onderzoeksvragen, bepaald door de Verenigde advies- en onderzoekscommissie (VAOC) van de Hoge Raad voor de Justitie. Om het onderzoek te voeren, maakte de Hoge Raad voor de Justitie gebruik van de mogelijkheid om lopende gerechtelijke dossiers te raadplegen, wat kan sinds 1 januari 2020. De Hoge Raad voor de Justitie analyseerde de 104 kaften uit het onderzoeksdossier, met minstens 500 bladzijden per kaft, en verhoorde 35 personen, voornamelijk magistraten, advocaten en speurders van de politie. Kort gesteld gaat de polemiek in het gerechtelijk onderzoek “Kelk” over de ruime of beperkte reikwijdte van de opdracht van de onderzoeksrechter wanneer hij in 2010 besluit om enerzijds diverse huiszoekingen uit te voeren, onder meer in het aartsbisschoppelijk paleis in Mechelen, en anderzijds om veel stukken in beslag te nemen tijdens de huiszoekingen. Archiefdozen die uit het raam naar de vrachtwagen worden gegooid, zijn het bekendste beeld van die huiszoekingen. Daarop volgt een procedureslag over de nietigverklaring van de huiszoekingen en de mogelijke teruggave van in beslag genomen stukken aan de kerk. De slachtoffers worden als burgerlijke partij meermaals niet opgeroepen waardoor ze geen kennis hebben van arresten, en ze evenmin ter zitting hun zienswijze kunnen verdedigen. Voor de zittingen en arresten uit 2010 heeft het niet toestaan van een debat over het tegensprekelijk karakter van de procedure in aanwezigheid van een advocaat van slachtoffers geen invloed gehad op de verdere procedure, behoudens een beperkte vertraging. Voor de zitting van 18 maart 2014, die aanleiding gaf tot het arrest van de Kamer van inbeschuldigingstelling van 20 maart 2014, ligt dat anders. Omdat de burgerlijke partijen niet werden opgeroepen, noch voor de zitting van 18 maart noch voor die van 20 maart 2014, waren ze onwetend en konden ze niet in cassatie gaan tegen de beslissing om stukken terug te geven. Dit is een disfunctie.
De Hoge Raad voor de Justitie stelde tijdens het bijzonder onderzoek ook vast dat de zittingen van 18 en 20 maart 2014 werden voorgezeten door een magistraat die eerder in deze zaak gewraakt werd. De Hoge Raad voor de Justitie stelt tevens vast dat het federaal parket had moeten weten dat de magistraat in deze zaak gewraakt was geworden. Het federaal parket had dus bezwaar kunnen aantekenen tegen de aanwezigheid van deze magistraat. Zowel het zetelen als het ontbreken van bezwaar, zijn een disfunctie.
Overige disfuncties zijn onder meer de lange duur van het onderzoek, het niet tijdig beantwoorden van brieven van een advocaat van slachtoffers en de partnerrelatie tussen de griffier van de onderzoeksrechter en de procureur des Konings.
De Hoge Raad voor de Justitie stelde vast dat niet alles is verlopen zoals het moest of had mogen verwacht worden. In totaal identificeerde de Hoge Raad voor de Justitie negen disfuncties, waarvoor de Hoge Raad zeventien aanbevelingen formuleert. Om de disfuncties aan te pakken, stelt de Hoge Raad voor de Justitie onder meer voor om wrakingsverzoeken en de wraking zelf van magistraten op te nemen in het strafdossier en de leidinggevende magistraat (de korpschef) altijd op de hoogte te brengen. De Hoge Raad voor de Justitie stelde tijdens zijn werkzaamheden vast dat de hoogspanning in de zaak voor druk kan hebben gezorgd of minstens de perceptie daarvan, niet alleen vanuit de kerk, en dat confessionele overtuigingen een rol kunnen hebben gespeeld. Op basis van de elementen die hij ter beschikking heeft, concludeert de Hoge Raad voor de Justitie dat er indicaties van druk zijn, maar geen formeel bewijs. Geen enkele door de Hoge Raad voor de Justitie gehoorde magistraat of rechercheur heeft tijdens het onderzoek verklaard persoonlijk onder druk te zijn gezet door vertegenwoordigers van de kerk. De Hoge Raad voor de Justitie concludeert op basis van de elementen waarop hij zijn onderzoek kon baseren dat druk vanuit de katholieke kerk noch bewezen, noch uitgesloten kan worden. “Er zijn door de HRJ geen formele bewijzen gevonden dat het gerecht, moedwillig, onder druk van de kerk, de procedure heeft gedwarsboomd of zaken in de doofpot heeft gestoken of heeft willen steken. De HRJ heeft echter wel vastgesteld dat de procedure werd bemoeilijkt door onderlinge strubbelingen tussen magistraten.” – citaat verslag bijzonder onderzoek “Kelk” Tijdens het bijzonder onderzoek had de Hoge Raad voor de Justitie geen inzage in de zogenaamde werkkaften, met daarin onder meer de aantekeningen en vragen tussen magistraten onderling en de persoonlijke notities van magistraten. Wat betreft het parket van de procureur des Konings van Brussel zijn deze kaften conform het archiveringsbeleid vernietigd na tien jaar, wat betreft de werkkaften van de procureur-generaal van Brussel en de federale procureur werd geen toestemming tot volledige inzage verleend. Daardoor kon onder meer, ook na herhaaldelijk aandringen, niet achterhaald worden wat de inhoud was van een ontmoeting die tijdens het bijzonder onderzoek aan het licht kwam. “Op vraag van mr. Keuleneer heeft begin augustus 2010 een ontmoeting plaatsgevonden tussen hem en enkele leden van het Parket-Generaal in het gerechtsgebouw. Enkele dagen later wijzigde het parket-generaal zijn standpunt in de vordering die hij op 30 juli 2010 had genomen ten aanzien van de KI. De HRJ stelt ook vast dat de redacteurs van de vordering van 30 juli 2010 niet dezelfde waren als de redacteur van de vordering van 12 augustus 2010. De Hoge Raad voor de Justitie hekelt ook het lange verloop van de procedure. Tot 1 september 2014, de datum van de eerste beschikking tot mededeling van het dossier door de onderzoeksrechter aan het federaal parket voor het opstellen van een eindvordering, blijkt in het omvangrijke en complexe dossier veel te zijn gewerkt en gebeurd. Vanaf dan blijkt echter dat er in bepaalde periodes weinig is gebeurd, zonder dat daar een overtuigende verklaring voor is te vinden. Deze lange duurtijd noemt de Hoge Raad voor de Justitie in zijn verslag een disfunctie. De Verenigde advies- en onderzoekscommissie belast met het bijzonder onderzoek “Kelk” heeft zo snel als mogelijk gewerkt, maar zonder in te boeten op grondigheid en volledigheid. Analyse van het volledige en complexe onderzoeksdossier en de daaropvolgende verhoren hebben de ruimte gekregen die nodig was.
Pedofiel netwerk in Telford Engeland
Sinds 1989 zijn de afgelopen decennia meer dan duizend kinderen in de Britse stad Telford ongestoord seksueel misbruikt, omdat de politie en de lokale overheid niet ingrepen en daders niet onderzochten. De kinderen werden vernederd, gedeeld met anderen en verhandeld. Telford is een stad met ongeveer 140.000 inwoners, iets ten noordwesten van Birmingham. Het onderzoek volgde op berichtgeving in de krant Sunday Mirror in 2018 over oudere rapporten over seksuele uitbuiting. Inmiddels is vastgesteld dat het misbruik kon doorgaan doordat de kinderen de schuld kregen, niet de daders. Leraren en jeugdwerkers werden ontmoedigd seksueel misbruik van kinderen te melden. De politie vreesde dat onderzoek naar enkele van de Aziatische mannen die misbruik pleegden, raciale spanningen in de samenleving zouden veroorzaken. Slachtoffers vertelden tijdens het onderzoek dat volwassen mannen hun best deden het vertrouwen van kinderen te winnen voordat ze ‘dat vertrouwen meedogenloos beschaamden door hen te behandelen als seksuele objecten of handelswaar’. De Sunday Mirror meldde vier jaar geleden al dat in Telford sinds de jaren 80 honderden meisjes waren gedrogeerd, misbruikt en mishandeld. Volgens een onderzoekscommissie werd de uitbuiting van de vaak jonge meisjes onvoldoende onderzocht, vanwege “nervositeit over ras”. De autoriteiten waren bang dat een onderzoek naar de Aziatische verdachten zou leiden tot “raciale spanningen”. Commissievoorzitter Crowther spreekt van een “verschrikkelijk lijden van generaties kinderen”. Volgens hem hebben meerdere slachtoffers aan de commissie verteld hoe volwassen mannen eerst hun vertrouwen probeerden te winnen, waarna dat “meedogenloos” werd geschaad. De mannen richtten zich op kwetsbare kinderen, voor wie ze bijvoorbeeld eten, alcohol of sigaretten kochten. Vaak probeerden ze het meisje in kwestie zo ver te krijgen dat die hun “vriendinnetje” zou worden. Als tegenprestatie voor de cadeaus lieten ze de kinderen vervolgens seksuele handelingen uitvoeren, zo staat in het rapport. Sommige meisjes raakten zwanger nadat ze waren verkracht, aldus de commissie. Ook ontvingen veel slachtoffers en hun familie doodsbedreigingen als ze probeerden het misbruik een halt toe te roepen. In het rapport wordt de situatie van een 16-jarig meisje genoemd. Zij raakte ongewenst zwanger van taxichauffeur Azhar Ali Mehmood, toen ze 14 jaar was. Twee jaar later stak Mehmood het huis van het meisje, haar zus en moeder in brand. Ze kwamen daarbij alle drie om het leven. Mehmood kreeg in 2001 een levenslange gevangenisstraf opgelegd. De commissie heeft tientallen aanbevelingen gedaan om een misbruikschandaal als dit in de toekomst te voorkomen. Zo zou er een ‘klokkenluiderslijn’ moeten komen om anoniem informatie te kunnen doorgeven. Ook raadt de commissie betrokken organisaties aan om beter samen te werken en informatie uit te wisselen. Uit het onderzoek komt naar voren dat dat niet voldoende is gebeurd. De politie van West Mercia biedt naar aanleiding van het rapport “ondubbelzinnig” haar excuses aan voor de gebeurtenissen in het verleden. Politiechef Richard Cooper zegt dat hij sorry wil zeggen tegen alle slachtoffers. “Onze acties bleven ver achter bij de hulp en bescherming die jullie van ons had moeten krijgen. Het was onaanvaardbaar, we hebben jullie teleurgesteld.” Volgens Cooper heeft de politie nu teams die zich bezighouden met het voorkomen en aanpakken van kinderuitbuiting.
Kindermisbruik op Notre-Dame de Bétharram school
Bij justitie in Frankrijk ziNotre-Dame de Bétharram school.jn 112 meldingen binnengekomen van ex-leerlingen die zeggen het slachtoffer te zijn van fysiek en seksueel geweld op de Het betreft een katholieke onderwijsinstelling in de Zuid-Franse Pyreneeën. Meer dan 70 mensen hebben een officiële aanklacht ingediend. Het meeste geweld zou zijn gepleegd van de jaren 50 tot de jaren 2010. Bijna alle slachtoffer waren jongens, van 8 tot 13 jaar. De veronderstelde daders zijn zowel geestelijken als niet-gelovigen die op de school werkten. De klachten worden sinds vorig jaar door justitie onderzocht. In 1996 werd er al een eerste klacht ingediend vanwege mishandeling. De dader, een medewerker op de school, werd toen veroordeeld. De huidige premier Bayrou (73) trad half december 2024 aan en was destijds minister van Onderwijs (1993-1997). In 1998 werd de schooldirecteur aangeklaagd wegens verkrachting van een leerling; de man pleegde daarna zelfmoord. Bayrou was toen geen minister meer, maar wel regionaal bestuurder. Daarmee was hij medeverantwoordelijk voor het onderwijs in de regio waar de Bétharram-school stond. Franse media meldden dat Bayrou op de hoogte was van de misstanden, maar er nooit iets tegen heeft ondernomen. Zijn eigen kinderen zaten op de school en zijn vrouw werkte er en de school ligt in de buurt van zijn woonplaats en in zijn kiesdistrict. Bayrou ontkend: “Ik ben nooit over de feiten, de beschuldigingen of de aanklachten op de hoogte gebracht”, zei Bayrou deze week in het parlement, op vragen van de oppositie. Hij deed de zaak af als “een relletje over niet-bestaande feiten”. Maar in de Franse pers worden aan de lopende band bewijzen getoond waaruit zou blijken dat Bayrou wél allang wist wat er speelde. Een onderzoeksrechter heeft verteld dat Bayrou in 1998 persoonlijk bij hem op bezoek is geweest om te praten over de aantijgingen. “Ik snap niet waarom hij nu zegt dat dat niet zo is”, aldus de rechter. In krantenartikelen uit de jaren 90 blijkt dat Bayrou als minister op bezoek ging bij de school en ook antwoorden gaf op vragen van journalisten over het misbruik. Hij zei destijds navraag te hebben gedaan naar de beschuldigingen en volgens hem was er niets aan de hand. De omvang van het fysieke en seksuele geweld op de school werd pas duidelijk nadat in 2023 een collectief was opgericht van oud-leerlingen die zeggen slachtoffer te zijn. Toen bleek ook dat het misbruik al in de jaren 50 begon en zelfs nog recent plaatshad. Vorig jaar werd een schoolmedewerker geschorst tegen wie acht aanklachten waren ingediend wegens geweld, verkrachting en seksueel geweld. Deze week demonstreerden activisten bij de school tegen pedocriminaliteit. Op spandoeken stonden leuzen als ’50 jaar ontkenning’ en ‘Bayrou leugenaar’. Bayrou heeft het collectief van slachtoffers gebeld. “Het was een eerlijk gesprek maar het kwam voor ons wel een beetje als mosterd na de maaltijd”, zei voorzitter Alain Esquerre. “Ik heb hem gezegd dat ik niet van een premier verwacht dat hij zegt dat er niets van waar is. Waarom hij belde weet ik eigenlijk niet. Hij heeft niets toegezegd en hij heeft niets beloofd. Esquerre vindt dat Bayrou opening van zaken moet geven. Het verhullen en ontkennen zou ook betrokkenheid kunnen betekenen.
Pedofiel in het jeugddorp De Glind
Vier mensen deden aangifte tegen een 67 jarige pleegvader die in het jeugddorp De Glind werkte. De slachtoffers werden door hem misbruikt. Het Gelderse dorp kwam al eerder in het nieuws vanwege “grootschalig misbruik”. “Er is eind augustus 2024 aangifte gedaan. De slachtoffers zijn drie vrouwen en een man en waren op het moment van het misbruik 5, 6, 7 en 10 jaar oud. Laatstgenoemde verliet het jeugddorp in 1992. De aangiftes vormen een eerste concrete stap richting een eventuele rechtszaak. In de meldingen beschrijven de slachtoffers de man als een “agressieve man die ’s avonds aan hun bed kwam”. De man zou de pleegkinderen hebben betast. De aangiftes volgen op eerder nieuws over “grootschalig seksueel misbruik en mishandeling” in het jeugddorp De Glind. Uit onderzoek van Omroep Gelderland kwam in oktober 2022 naar voren dat tientallen oud-pleegkinderen zouden zijn mishandeld door verzorgers in het dorp. Meerdere mensen zeiden ook seksueel te zijn misbruikt. Het misbruik vond veelal plaats tussen 1984 en 2000, maar ook recenter zijn meldingen gemaakt. Na een uitzending van het programma In het Vizier van de Jager kwamen opnieuw meldingen binnen. Oud-bewoners spreken over “vernedering”, “gekleineerd worden”, “in elkaar geslagen worden” en “aan de haren van de trap afgesleept worden”. Er wordt ook gesproken over grensoverschrijdend gedrag en seksueel misbruik. De Glind is een dorp in Gelderland waar 120 uit huis geplaatste kinderen kunnen worden opgevangen in gezinshuizen. De oud-pleegkinderen zeiden eerder dat er een “ons-kent-ons cultuur” hing en dat ze niemand konden vertrouwen. Ze voelden zich onveilig en niet gehoord.
Grootste zedenzaak van de laatste jaren
Een 45-jarige Mels van B. uit de wijk Molenvliet in Barendrecht werd op 13 december 2024 in Rotterdam voorgeleid bij een eerste zitting voor zeer ernstige zedemisbruik met 22 meisjes tussen 10 en 12 jaar. Hij maakte misbruik van in totaal achttien kinderen. Dertien andere kinderen zijn misbruikt door het maken van video’s. Het is een van de grootste zedenzaken van de laatste jaren. Van B., een ICT’er, staat 3 maart 2025 in een 2e profomra zaak terecht. Van B. gaf sommige kinderen slaapmiddelen voor het misbruik. Hij kende de meisjes uit zijn eigen sociale kring: via de waterpolovereniging, de (school)vriendinnen van zijn kinderen en een camping in het Noord-Brabantse Hoeven, waar hij een seizoensplaats had voor zijn caravan. Tien meisjes werden in zijn caravan misbruikt. Van B. verbleef daar regelmatig. Vier meisjes zijn in zijn woonplaats Barendrecht misbruikt. Nog eens vier andere meisjes zijn op beide plaatsen misbruikt. Het misbruik vond plaats tussen januari 2023 en september 2024. Mels van B. zou beelden hebben gemaakt van kinderen die hij misbruikte en ook van dertien andere kinderen. De politie vond tijdens het onderzoek ook kinderporno die de verdachte niet zelf zou hebben gemaakt. Veel families kwamen er pas na zijn bekentenis achter dat hun kind ook tot de slachtoffers zou kunnen behoren. Ze werden door de politie ingelicht. De rechter-commissaris heeft besloten dat Van B. moet worden onderzocht in het Pieter Baan Centrum, zodat er meer zicht komt op zijn psyche. De wachttijd hiervoor bedraagt ongeveer een half jaar. De inhoudelijke behandeling laat daarom nog even op zich wachten. Op 3 maart is de volgende voorbereidende zitting. De man kwam bij politie en justitie in beeld nadat er aangifte tegen hem was gedaan. De man werd 10 september aangehouden, nadat hij zichzelf had gemeld. Het betreft een gescheiden vader van twee jonge kinderen in de zelfde leeftijd als zijn slachtoffers. Het echtpaar woonde 14 jaar in de wijk. De vrouw woont in de buurt en de kinderen zitten ook in de buurt op school. De woning van het echtpaar werd beklad en met eieren bekogeld. Inmiddels zijn er 31 slachtoffers bekend. Ze werden gedrogeerd, misbruikt en vastgelegd op beeld. Een meisje logeerde begin september bij Mels van B. in Barendrecht. Ze ontwaakte op een onaangename manier. De vader van haar vriendinnetje pleegde seksuele handelingen bij haar. Geschrokken vertelde ze thuis aan haar ouders wat haar overkomen was. Die trokken meteen aan de bel bij de Rotterdamse politie en deden aangifte. Op tien september gaf Van B. zich aan bij de politie. Na de arrestatie van Mels van B. op tien september ging het hard. Van B. biechtte meer en meer zaken op, totdat de teller op 31 stond. Sommige meisjes en jongetjes, waarvan een aantal slechts zes jaar oud waren, werden gedrogeerd en misbruikt én gefilmd. Bij anderen was er alleen sprake van filmen of fotograferen. De modus operandi was altijd dezelfde: de verdachte gebruikte zijn eigen kinderen als lokaas. Ze namen logeetjes mee, die vervolgens misbruikt werden. Dit gebeurde jaren achtereen. Er zijn zedenexperts van het Goofy-team voor kindermishandeling en seksueel misbruik van het Erasmus MC ingezet bij het onderzoek om de politie te assisteren en vooral adviezen te geven aan de families. Mels wordt waarschijnlijk eind mei in het Pieter Baan Centrum opgenomen voor onderzoek door gedragsdeskundigen. Volgens zijn advocaat zal Van B. daar volledig aan meewerken. De verdachte was niet in de rechtszaal aanwezig. De families van de kinderen volgden de zitting via een videoverbinding uit een andere rechtszaal. De volgende voorbereidende zitting in de zaak is op 20 mei. Het is nog niet bekend wanneer de eerste inhoudelijke zitting is. In september werd aangifte gedaan waarna hij zich meldde bij de politie en bekende. Sindsdien zit hij in voorlopige hechtenis.
Pedofiele politievrijwilliger
De politie Midden-Nederland heeft een politievrijwilliger aangehouden die wordt verdacht van seksueel contact met een minderjarige. De 36-jarige zou daarnaast in het bezit zijn van kinderporno. De man is geschorst. De politie kreeg in mei een melding over mogelijk seksueel getint contact tussen een minderjarige jongen en de politievrijwilliger uit de eenheid Midden-Nederland. Het Openbaar Ministerie gaf vervolgens de afdeling Zeden van politie de opdracht om verder onderzoek te doen. Deze afdeling houdt zich bezig met seksueel misbruik, zoals onder meer aanranding, verkrachting en het bezit van kinderporno. De politie zegt dat na de melding gegevensdragers, zoals bijvoorbeeld een telefoon of laptop, in beslag zijn genomen om deze technisch te onderzoeken. Na dit onderzoek is de man vandaag aangehouden en geschorst. Sinds zijn aanhouding op 28 augustus zit de man in voorarrest. De Utrechter is een vrijwilliger van de politie-eenheid Midden-Nederland. Hij wordt niet alleen verdacht van ontucht, maar ook van grooming; een proces waarbij een dader het vertrouwen wint van een slachtoffer met als doel die persoon (online) seksueel te misbruiken. Daarnaast zou hij kinderpornografisch materiaal in bezit hebben. Op dit moment zijn drie slachtoffers van 14 en 15 jaar bekend. De man zou hen hebben benaderd via sociale media. In mei meldde een van de minderjarigen bij de politie dat hij seksueel getinte berichten had ontvangen van een volwassene. De man werd aangehouden en zijn telefoons werden in beslag genomen. Daarop werden chats met de melder en andere minderjarigen gevonden. Ook stond er kinderporno op het toestel. Namens een van de minderjarigen is aangifte gedaan van fysiek seksueel misbruik. Een woordvoerder van het OM laat weten dat er nog volop onderzoek wordt gedaan naar de zaak. Het kan zijn dat de aanklacht de komende tijd wordt uitgebreid, zegt zij, waardoor meer slachtoffers op de aanklacht vermeld zullen worden. De volgende zitting is op 28 februari 2025.
Pedofiele rechter
In een rechtbank in de Amerikaanse staat Kentucky is een rechter doodgeschoten door de lokale sheriff. De sheriff sprak de rechter aan op misbruik van zijn minderjarige dochter. De vader en sheriff vroeg of hij de rechter in zijn kantoor kon spreken. Daarna werden de deuren gesloten en hoorden medewerkers schoten. De sheriff kwam daarna met zijn armen in de lucht naar buiten. De dood van de rechter, de 54-jarige Kevin Mullins, werd bevestigd door gouverneur Andy Beshear.
Misbruik kinderen bij zwemles
Het Openbaar Ministerie Limburg (OM) eist een gevangenisstraf van 30 maanden en een tbs-maatregel met voorwaarden tegen een 43-jarige verdachte uit Reuver. Het OM acht bewezen dat de man gedurende een periode van meerdere jaren kinderporno heeft verworven, verspreid en in bezit heeft gehad. De verdachte heeft volgens het OM in 2022 en 2023 stiekem afbeeldingen van naakte kinderen gemaakt tijdens de zwemlessen van zijn kinderen in Roermond en Steyl. Ook had de man een ruime collectie kinderporno via internet verzameld en verstuurde hij online zelf ook kinderporno. Het OM acht ook bewezen dat de verdachte zijn ex-partner stiekem heeft gefilmd en haar afbeeldingen vervolgens online heeft gedeeld. Verder heeft de verdachte dierenporno in zijn bezit gehad. Deskundigen, die de verdachte hebben onderzocht, adviseerden om de feiten in verminderde mate aan de verdachte toe te rekenen. Het OM ziet de noodzaak van een langdurige en verplichte behandeling voor de verdachte. Vanwege de hoge kans op herhaling eiste de officier van justitie naast een gevangenisstraf en een tbs-maatregel, een gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel. Met deze maatregel kan de verdachte nog langer begeleid en in de gaten gehouden worden. Ook moet de verdachte schadevergoeding aan diverse slachtoffers betalen. De rechtbank deed op 23 oktober uitspraak in deze zaak.
Misbruik door gevangenisbewaarders
De rechtbank van Utrecht heeft 25 november 2024 celstraffen opgelegd tegen twee ex-gevangenisbewaarders vanwege de verkrachting, aanranding en mishandeling van gedetineerden. Daarnaast hebben ze een beroepsverbod opgelegd gekregen. Het seksueel misbruik vond op onverwachte momenten plaats, waarop de vrouwen op hun kwetsbaarst waren. De 62-jarige Wouter van B. uit Doorn moet 4 jaar de gevangenis in, daarnaast mag hij zes jaar niet werken als cipier. Drie vrouwen hadden aangifte gedaan tegen de voormalige gevangenisbewaarder, voor verkrachting, aanranding en mishandeling. Van B. zou zich in juli 2022 oraal hebben laten bevredigen in een ruimte waar gedetineerden kunnen skypen. Dat gaf hij ook toe, eerder in de rechtbank van Utrecht. Volgens Van B. zou vooral de vrouw een actieve rol hebben gespeeld bij de seksuele handelingen, die ook in de cel plaatsvonden. Maar het OM noemde dat eerder al totaal ongeloofwaardig. Van B. zou zodanige psychische druk hebben uitgeoefend op de gedetineerde, dat verzet niet mogelijk was.
Fred K. misbruikt dochter en nichtje
Fred K. uit Boekel heeft volgens het Openbaar Ministerie (OM) zijn minderjarige dochter en nichtje jarenlang verkracht en misbruikt. Ook pleegde hij online ontucht en maakte kinderporno. Het Openbaar Ministerie eiste 9 jaar cel en een verplichte behandeling. Wanneer de dochter en het nichtje zich in het voorjaar van 2023 meldden bij de politie, begon de zaak te rollen. De man zou over een lange periode, van 2014 tot 2023, seksueel misbruik hebben gepleegd. Tijdens een huiszoeking kwam aan het licht dat hij in dezelfde periode ook online ontucht zou hebben gepleegd met 14 slachtoffers en een grote hoeveelheid kinderporno zou hebben vervaardigd. Tijdens een videobelgesprek of chatgesprek zou de verdachte schermopnames hebben gemaakt en verzocht hij de meisjes om zichzelf te bevredigen. Het Openbaar Ministerie verwijt de verdachte dat hij zich op stuitend grote schaal bezig heeft gehouden met het plegen van uiteenlopende zedendelicten. De officier van justitie: ‘Verdachte misbruikte zijn eigen dochter en nichtje, die aan zijn zorg waren toevertrouwd. Meisjes die zich voor de webcam op hun kwetsbaarst toonden aan hem, voelden zich schuldig en schaamden zich toen de politie contact opnam met hun ouders. Terwijl er in deze zaak maar één iemand schuldig is: verdachte. Het OM eist in deze zaak 9 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Ook acht het OM de kans op herhaling groot en eist daarom een gedrag beïnvloedende en vrijheid beperkende maatregel wanneer hij zijn straf heeft uitgezeten. De rechter deed op 17 februari 2025 uitspraak en heeft Fred K. (47) conform de eis veroordeeld tot negen jaar cel voor seksueel misbruik van zijn dochter en achternicht en voor online ontucht met tientallen andere minderjarige meisjes. De jongsten waren acht jaar oud. De straf is conform de eis van het Openbaar Ministerie. K. is volledig toerekeningsvatbaar verklaard. Daarom kwam de officier van justitie tot een eis van negen jaar cel. Daarnaast moet K. behandeld worden aan zijn pedoseksuele stoornis. Verder heeft hij een contactverbod en mag niet meer in de buurt van jonge kinderen komen.
Rechter Rueb
Schrijfster Yvonne Keuls schreef in haar boek ‘Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel’ hoe een Haagse rechter (Rueb) zich vergreep aan jongens. Keuls was woedend over ‘de godvergeten arrogantie’ binnen de Haagse rechtbank en over ‘de lafheid van politici en Justitie’. Terwijl nota bene in het Haagse Paleis van Justitie pedo-pornofoto’s werden gemaakt, keken de machthebbers de andere kant op. En werd niet Rueb, maar Keuls belasterd en bedreigd. Wijlen rechter Rueb kon ‘zijn handen niet thuis houden’ en ‘liet gewoon met een dienstauto van Justitie kindertjes ophalen waar hem het welgevallig oog op was gevallen’. De schrijfster kaartte de zaak in 1985 in haar boek aan en bleef er daarna voortdurend op hameren dat helemaal niemand ingreep. In Vrij Nederland vertelde Keuls in mei 2010 nog dat de pedofiele praktijken van Rueb ‘algemeen bekend waren bij de Haagse rechtbank, maar ze lieten hem veertien jaar gewoon zijn gang gaan. Het was één groot complot.” Dat gebeurde in een volgens Keuls ‘ziek klimaat’. In dat klimaat bezondigde, zo bleek later, ook rechter Stolk zich aan hetzelfde misdrijf. Na het verschijnen van haar boek is Keuls bedreigd en belasterd. Aangiftes tegen Rueb werden geseponeerd. De beerput en doofpot bleven gesloten. Van 1986 tot 2003 werkte de als gevolg van zijn wangedrag in de Chipshol-zaak gevallen NMa-baas Kalbfleisch bij de rechtbank Den Haag. En ook liegende rechter Westenberg (eveneens gesneuveld door toedoen van Chipshol) was bij de Haagse rechtbank van de partij, van 1985 tot zijn smadelijke aftocht in 2009. Wat wisten de twee prominenten gedurende hun lange periode bij de ‘zieke’ Haagse rechtbank van deze en andere zaken? Hebben zij er hun mond open over gedaan of vielen/vallen zij onder de door Keuls gesignaleerde ‘lafheid van politici en Justitie’? Saillant: als lid van de commissie Deetman die het misbruik binnen de R.K. Kerk onderzocht, bleef Kalbfleisch volledig buiten beeld.
Keuls kaartte de Haagse zaak aan en werd meteen gemarginaliseerd. De Haagse griffier die de misdragingen van Kalbfleisch en Westenberg openbaarde onderging eenzelfde lot. En wie in alle redelijkheid en rust om een onderzoek naar aanhoudende pedo-beschuldigingen jegens Justitie-topman Demmink vraagt, wordt al evenzeer aangepakt. Terwijl serieus onderzoek naar de Haagse heren Westenberg, Rueb, Stolk en Kalbfleisch niet van de grond komt en willens en wetens wordt getraineerd. Er is in al die tijd niets veranderd. Net als in de jaren 80 kijken politici en Justitie nog steeds laf de andere kant op als het wangedrag van tuig in een toga wordt aangekaart. De beerput mag blijkbaar onder geen beding worden geopend.
Officier van justitie Joris Demmink
Ed Nijpels pleitte er in 1978 voor dat het verbod op seksuele relaties met minderjarigen uit het wetboek van strafrecht zou worden gehaald en dat kinderen zelf zouden mogen kiezen of ze seksuele relaties met volwassenen zouden willen aangaan. Dit pleidooi voor pedofilie bracht Nijpels in botsing met CDA-senator en hoogleraar pedagogiek Van Hulst, die vond dat kinderen op school juist beschermd moesten worden tegen de lusten van volwassenen. Ook de JOVD kwam op voor pedofielen. In november 1988 trad de toen 21-jarige Mark Rutte aan als landelijk voorzitter van deze club. Mark Rutte werkte later, naast zijn baan als premier, enkele uren per week als leraar. Op een middelbare school in Den Haag gaf hij één keer per week het vak maatschappijleer. VVD-minister Frits Korthals Altes stelde in 1985 ook al voor om seks met jongeren vanaf twaalf jaar te legaliseren. Alleen als er sprake was van omkoping met geld of goederen, machtsmisbruik of misleiding zou er pas straf moeten volgen. In het land sloeg het wetsvoorstel in als een bom en Korthals Altes besloot het voorstel toch maar niet in te dienen bij het parlement.
In 1982 maakte Demmink zijn entree op het Ministerie van Justitie, het jaar dat Koos Hertogs werd veroordeeld tot levenslang.
De jonge Joris Demmink (11/12/1947) was tot zijn pensionering eind 2012 de hoogste ambtenaar op het ministerie van Justitie, groeide op als enig kind in een hecht Goois gezin. In 1966 deed Demmink eindexamen en verhuisde hij naar Leiden om Nederlands recht te studeren. Daar trad hij toe als lid van het Leidsch Studenten Corps (tegenwoordig Minerva geheten). Demmink koos daarna voor een zekere loopbaan bij de overheid. Joris Demmink was van 1982 tot zijn pensionering in 2012 in dienst bij het ministerie van Justitie. Voordat hij in 2002 secretaris-generaal van het ministerie van Justitie werd, was hij van 1982 tot 1983 plaatsvervangend directeur bij de directie Politie en van 1983 tot 1988 was hij het hoofd van de directie Politie en aansluitend tot 1990 hoofddirecteur bij de Organisatie Rechtspleging. Van 1990 tot 1993 bekleedde hij de functie van directeur-generaal Rechtspleging. In dat laatste jaar werd hij benoemd tot directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken.
In 1996 zou Demmink in Turkije talloze jongens tussen de twaalf en zestien jaar seksueel hebben misbruikt waarvoor hij in Turkije werd aangehouden. Slachtoffer Mustafa was twaalf toen hij zou zijn gerekruteerd door politieagent Mehemet Korkmaz, waarna hij naar de kamers van Demmink zou zijn gebracht en waar hij herhaaldelijk seksueel zou zijn misbruikt. Een ander slachtoffer genaamd Osman was veertien toen hij naar Demmink zou zijn gebracht en seksueel zou zijn misbruikt. Mustafa en Osman hebben beiden in september 2008 en mei 2010 aangifte gedaan tegen Demmink. Agent Korkmaz, de persoon die verantwoordelijk was voor het brengen van de jongens naar Demmink, heeft de rekeningen van Mustafa en Osman geverifieerd. Mustafa, Osman en officier Korkmaz waren bereid om een gezworen getuigenis af te leggen van alle daden die ze hebben doorstaan en waar ze getuige van waren, waaronder nog een vermeend derde kindslachtoffer van aanranding, Yacine. Mustafa Y. en Osman B., zijn vervolgens in Turkije ernstig bedreigd en mishandeld. Ook hun familieleden werden benaderd en bedreigd door Emin Arslan, de voormalige plaatsvervangend chef van de Turkse nationale politie. Hetzelfde gebeurde met de journalist Burhan Kazmali die als eerste publiceerde over de bezoeken van Joris Demmink aan Turkije en die onder pseudonaam Joseph Stein daar verbleef. De twee jongens werd geld aangeboden en een nieuwe Turkse advocaat wanneer ze de ingediende klacht bij het Gerechtshof te Den Haag zouden intrekken. Osman weigerde en werd ernstig fysiek mishandeld. Mustafa werd met zijn gezin in veiligheid gebracht in een safe house. De journalist Burhan Kazmali werd opnieuw benaderd door Emin Arslan en een familielid met de eis het nieuwe adres van Mustafa af te geven. Nadat Kazmali dit weigerde is hij op straat bewusteloos geslagen. Van alle intimidaties en mishandelingen werd vergeefs aangifte gedaan, terwijl er voldoende ondersteunend bewijs voorhanden was. Beide jongens hebben Mehmet Korkmaz geïdentificeerd als de politieagent die hen naar Demmink had gebracht. Korkmaz verklaarde zelf ook in een video-interview dat hij Mustafa en andere jongens naar Demmink had gebracht voor seksueel misbruik. De toenmalige baas van Korkmaz, de voormalige politiechef van Istanbul, bevestigde dat zijn politie Demmink beschermde tijdens zijn bezoeken aan Turkije in de jaren negentig. In een rapport beschrijft de hoge Turkse veiligheidsfunctionaris Huseyin Celebi de kwetsbaarheid van Demmink voor chantage nadat hij in 1995 werd betrapt op kindermisbruik in Turkije. Huseyin Celebi legde ook de data uit de jaren negentig uit waarin Demmink Turkije had bezocht. Deze data hebben betrekking op de periode die in beide politierapporten wordt vermeld. Van de gouverneur van Istanbul ontving het Nederlandse Openbaar Ministerie bovendien een soortgelijke lijst met data waarop Demmink het land was binnen gekomen. De data op de lijst komen overeen met het bezoek aan Ankara van de EU K4 Commissie, een Europese commissie waarin Demmink Nederland vertegenwoordigde. Demmink ontkende dat hij überhaupt in Turkije was geweest. Het Landelijk Openbaar Ministerie heeft dit ondersteunende bewijs ook volledig overgeslagen. Twee andere Turkse getuigen meldden zich ook in deze zaak. Een van hen verklaarde Demmink te hebben ontmoet tijdens het K4-bezoek aan Ankara in 1998. Een tweede getuige verklaarde hem persoonlijk te hebben ontmoet tijdens een Interpol-bijeenkomst in Antalya. Officier van justitie Murat Gök werd op 12 april dood aangetroffen in zijn huis. Gök werd de “Super Aanklager” genoemd vanwege de succesvolle operaties die onder zijn leiding werden uitgevoerd en was sinds 2009 in functie. Operaties waarbij Gök betrokken was, varieerden van corruptie tot kindermishandeling. Hij hield toezicht op de arrestatie van meer dan 20 verdachten in wat de Barbaros-operatie werd genoemd, die volgde op een reeks beschuldigingen van verkrachting en misbruik in Barbaros Children’s Village. Een andere operatie hield toezicht op de arrestatie van zeven verdachten, waaronder politici en zakenmensen, in een corruptiezaak in de gemeente Urla. Soortgelijke corruptiezaken vonden ook plaats in Buca, Güzelbahçe, Değirmen, Alaçatı en andere steden, wat resulteerde in tientallen arrestaties. Zembla-journalist Sinan Can werd volgens advocate v.d. Plas met de dood bedreigd als hij door zou gaan met onderzoek naar pedofiele activiteiten van Demmink. In 1998 was bij Netwerk op televisie te horen hoe Demmink kinderen bestelde bij een crimineel netwerk van kinderhandelaren waarmee hij rechtstreeks in contact stond. Desondanks was de doorslaggevende kracht achter de benoeming van Demmink Piet- Hein Donner die op dat moment net minister van Justitie was geworden. Ook het Koninklijk Huis zou achter zijn benoeming staan.
Naar aanleiding van verklaringen van Nico Langeveld, een zedendelinquent in diens eigen strafzaak over misbruik van jongens beneden de 16 jaar, dat zou hebben plaatsgevonden vanuit een (homo-)bordeel annex escortbureau in Amsterdam werd een onderzoek gestart. Het onderzoek leidde uiteindelijk in 1999 tot vervolging en veroordeling van twee personen, de bordeelhouder en één van diens ronselaars, tot respectievelijk 3 jaar gevangenisstraf en vijftien maanden gevangenisstraf waarvan 6 maanden voorwaardelijk. Omdat Nico Langeveld in zijn verklaringen had gemeld dat twee (toenmalige) hoofdofficieren van justitie en enkele politieambtenaren van het politiekorps Amsterdam-Amstelland. diensten zouden afnemen bij het homobordeel, werd het Rolodex-onderzoek gestart waarbinnen deze specifieke signalen werden onderzocht. Het Rolodex onderzoek werd vernoemd naar de rolodex van professor Ger van Roon. Deze inmiddels overleden historicus zou de spil van het netwerk zijn geweest. In zijn rolodex zouden de namen en nummers van alle betrokkenen staan. Een aangifte van getuige Jetty Bruggenwirth, was mede een aanleiding voor het Rolodexonderzoek. Zij stapte naar de politie nadat haar vriend Nico Langeveld haar dochter had misbruikt. Een voormalig zedenrechercheur noemde Nico Langeveld, een chauffeur voor jongensbordelen, de ‘gevaarlijkste psychopaat’ die hij ooit had ontmoet. Hij werd later veroordeeld tot 8 jaar cel en tbs. In het Rolodexonderzoek kwam de politie er in 1997 achter dat er ook een zestal mensen in dienst van de overheid betrokken waren bij de kinderprostitutie. Toenmalige hoofdofficieren van justitie Jan Wolter Wabeke, Henk Wooldrik en Hans Holthuis en Joris Demmink van het ministerie van Justitie lagen in het vizier bij CIE en Rijksrecherche als verdachten van ontucht met minderjarige jongens. De verdenking volgde na een tip van een eenvoudige ontuchtpleger, die aangaf dat “hooggeplaatste personen alles mogen, terwijl ik ben opgepakt”. Een getuige werd als veertienjarige door Demmink misbruikt. Hij zou door een pooier zijn gechanteerd en in contact gebracht zijn met Van Roon, die hem weer zou hebben doorgespeeld aan Demmink. Wabeke was, na een glansrijke carrière als onder meer hoofdofficier van justitie en Ombudsman Financiële Dienstverlening, raadsheer bij het gerechtshof in Den Haag. Demmink werd in 2003 door de bladen Panorama en de Gay Krant in verband gebracht met seksueel misbruik van minderjarige jongens. De Rijksrecherche concludeerde in haar onderzoek dat er geen bewijzen waren voor strafbare feiten, waarop Panorama en de Gay Krant hun eerdere beweringen rectificeerden. Een valse aangifte tegen Demmink in oktober 2003 werd bestraft door de politierechter met een voorwaardelijke celstraf van 2 maanden. De verklaringen waren volgens de politierechter “onjuist en leugenachtig”.
Karel Maasdam en Willy Schmitz runden jarenlang een jongensbordeel aan de Insulindeweg 109 in Amsterdam-Oost. Maasdam werd in 1998 veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf. Maasdam verklaarde zich een zondebok te voelen. Jarenlang werd zijn bordeel gedoogd. Zowel agenten als sociaal werkers kwamen er over de vloer. En ineens mocht het niet meer. Na zijn vrijlating liet hij zich ontvallen dat de Amerikaanse inlichtingendienst zijn klantenbestand hadden doorgenomen, en dat de Nederlandse inlichtingendienst BVD zich daar daarover zeer misnoegd over had getoond. Karel Maasdam (72) moest later in het getuigenbankje plaatsnemen, maar kwam niet opdagen. Hij wist niets van een gerechtelijke oproep. Verslaggever Koen Voskuil is hem uiteindelijk gaan ophalen. Hij zegt met gezondheidsklachten te kampen en mogelijk aan dementie te lijden. Uiteindelijk is besloten afstand van hem te doen als getuige. Hij oogde te verward.
Naar aanleiding van een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur is op 23 december 2013 een samenvatting en een inventarisatie van het Rolodex onderzoek openbaar gemaakt.
Op 21 januari 2014 startte het gerechtshof ’s-Hertogenbosch de vervolging van Joris Demmink en droeg het OM op daartoe een opsporingsonderzoek in te stellen. Lopende het onderzoek kwamen ook twee andere medewerkers met een juridische overheidsfunctie in beeld. Uit onderzoeksbevindingen kwam naar voren dat deze twee personen ook afnemers waren van de homoseksuele diensten van het bordeel. Het College van procureurs-generaal kwam tot de conclusie dat op grond van het onderzoek de twee hoofdofficieren van justitie niet als verdachte konden worden beschouwd. Ten aanzien van de twee medewerkers met een juridische overheidsfunctie kwam het College ook tot de conclusie dat niet gebleken is dat zij zich schuldig zouden hebben gemaakt aan strafbare feiten.
Jetty Bruggenwirth verklaarde dat Nico Langeveld de zoon was van Maurits de Vries/Zwarte Joop (de Godfather van de Amsterdamse onderwereld). “kippenboer” Nico Langeveld werkte bij de Sociale Dienst van Amsterdam en was ook gastouder. Hij leverde als pooier jongetjes aan de topambtenaren van justitie en werkte samen met Robby Volkers, waarmee hij in de Bijlmerbajes had gezeten! Zelf draaide Jetty Bruggenwirth (53) in april 2016 ook 10 maanden de cel in wegens medeplichtigheid, hoewel ze tot op de dag van vandaag volhoudt dat ze onschuldig is en verplicht had moeten toekijken hoe Nico Langeveld haar dochter verkrachtte. Bij aanvang van de zitting werd Bruggenwirth gevraagd naar haar relatie met Nico Langeveld ,,Ik heb gegijzeld gezeten in zijn woning”, vertelde ze. Daarnaast ontkende ze dat Nico haar partner was. ,,Het was een vriend waar ik bij kon onderduiken.” Dat onderduikadres bleek na verloop van tijd geen veilige haven meer. Bruggenwirth verklaarde onder meer dat Nico langeveld op haar had geschoten. Het ging mis vanaf de dag waarop Rien Blokker en Walter Stevens van de CID voor de deur stonden. Daarna werd Nico gewelddadig, aldus Bruggenwirth. Na drie maanden probeerde ze bij hem weg te komen, waarna hij haar opsloot op de zolder van zijn woning aan de Walenburgersingel 127 waar hij haar dochter regelmatig verkrachtte. En daar bleef het niet bij. ,,Nico verhuurde zijn eigen kinderen, ook aan hoge ambtenaren. Dat had zij gezien aan de hand van betaalcheques. Hij bracht kinderen naar de woningen van Van Roon, Salomonson, Demmink, Wabeke en Holthuis.” Volgens Bruggenwirth haalde Nico geld op in de 3e Oosterparkstraat bij Willy Schmidts, de man die samen met bordeelhouder Karel Maasdam, van wie Nico chauffeur was, in 1998 was veroordeeld. Van Schmidts hoorde Bruggenwirth dat er feestjes waren op de woonboot van drugsbaron Klaas Bruinsma. Ook daar kwamen hoge ambtenaren. ,,De kinderen heb ik zelf gezien”, vertelde ze. ,,Ze waren kwetsbaar. Ze rookten en slikten valiumtabletten. Ze waren niet ouder dan 14 jaar, schat ik.” De pedofeesten vonden ook plaats op een eikenhouten woonboot aan de Amstel en in een appartement aan de Beemsterstraat, maar ook in de kelder van het gerechtsgebouw in Amsterdam. De twee kwamen vaak samen bij cafe Ruk en Pluk op de Linaeusstraat in Amsterdam waar ook kinderporno werd verkocht. De zus van Johan Verhoek (de hakkelaar) woonde op een dubbeldeks woonboot bij de Schellingwouderbrug en ook daar werd kinderporno verkocht onder andere van opnames die in het Amstelhotel werden gemaakt.
Demmink kwam in de jaren negentig regelmatig bij zijn collega Wabeke over de vloer in een Brabantse boerderij. Over Wabeke is er van 28 augustus 2003 een gespreksverslag van onbekende herkomst. Het was een openhartig en intiem gesprek met voormalig hoofdofficier van Justitie Jan Wolther Wabeke (JW) en zijn partner Jan Swinkels. Demmink zou Libor Ctvrtlík, een Tsjechische vriend mee hebben genomen naar het huis van Wabeke. De Tjech was pornoacteur – iets waarover geregeld gegniffeld werd op justitiefeestjes en diners. In 2019 stelde de socialistische partij (SP) er vragen over aan het kabinet, die ook in het onderzoek werd genoemd. Maar Henk Krol, inmiddels fractievoorzitter van 50plus in de Tweede Kamer, vertelde tijdens een voorlopig getuigenverhoor in Utrecht: Wabeke heeft hem een videoband met homoseksuele pornografie laten zien, die hij van Demmink cadeau had gekregen. De hoofdrol in die pornofilm wordt gespeeld door Demminks jonge vriendje, de Tsjechische acteur Libor Ctvrtlík. De titel was Das f***ende Klassenzimmer,” herinnerde Krol zich. “Of het minderjarige jongens waren weet ik niet. Maar zijn vriendje was jong, de kinderen in de klas nog jonger.” Uit Krols woorden blijkt dat Wabeke die video aan hem heeft willen doorgeven. Wabeke was, na een glansrijke carrière als onder meer hoofdofficier van justitie en Ombudsman Financiële Dienstverlening, raadsheer bij het gerechtshof in Den Haag “toen zijn naam in 2014 in een minder fraai dossier opdook. De stichting De Roestige Spijker probeerde helderheid in die zaken te krijgen. Het lukte om oud-zedenrechercheurs en -justitiemedewerkers onder ede te laten getuigen. Het was een Amsterdamse zedenrechercheur die Wabeke noemde als één van de hoofdofficieren van justitie die volgens een tipgever aanwezig zou zijn op seksfeesten bij Ger van Roon, een professor in Amsterdam-Noord. In het diepste geheim werd onderzoek gedaan naar die bewering, maar toch lekte het onderzoek uit waardoor alle betrokkenen op de hoogte waren. Tot frustratie van het rechercheteam werd het onderzoek stopgezet.
Emile Broersma was eind jaren ‘90 commandant van het observatieteam bij een afdeling van de dienst Bijzondere Recherchezaken van de politie. Uit het proces-verbaal van zijn getuigenverklaring blijkt dat meerdere verdachten naar voren kwamen: “Onze opdracht hield in om informatie te verzamelen over vier verdachten, waarnaar de Rijksrecherche op dat moment onderzoek deed. Eén van die verdachten was Demmink.” Broersma verklaart dat dit onderzoek maar een aantal dagen gelopen heeft: “De reden waarom dit onderzoek zo kort liep was dat de zaak op enig moment stuk was.” De reden hiervan was volgens hem “dat er gelekt werd naar een van de betrokken verdachten. Dat betrof volgens Broersma officier van justitie van het landelijk parket Hans Holthuis. “Dit laatste is mij verteld door mijn direct leidinggevende, de heer Knapen (bureauchef). Hij vertelde mij dat onze dienstleiding (die valt ook onder het landelijk parket) het erg ingewikkeld vond om dit onderzoek naar bazen te doen.” Even later in het verhoor noemt Broersma ook de twee andere verdachten, die eveneens tot hun ‘bazen’ bleken te behoren: “Naast de namen die hij al genoemd had waren verdachten in het onderzoek de heren Wabeke en Woldrik.” Beiden waren ook officier van justitie. Het observatieteam kreeg de instructie om het onderzoek direct te stoppen. Een aanvraag bij de toenmalige landelijke recherche informatiedienst voor de inzet van observatieteams op Demmink en de officieren werd afgewezen door het hoofd van de dienst, de Amsterdamse korpschef, Pieter-Jaap Aalbersberg.
Ook Leen de Koter, indertijd rechercheur bij de CIE (Criminele Inlichtingeneenheden), legde een verklaring af waarin Wabeke werd genoemd. Hij legde uit dat de CIE over informatie beschikte dat hooggeplaatste personen betrokken zouden zijn bij misbruik van minderjarigen, met name jongens. “Het CIE-onderzoek was gericht op hoogleraar Ger van Roon, die in zijn eigen woning feestjes zou organiseren waarbij er seksorgies met minderjarigen plaatsvonden.” De Koter verklaarde net als Broersma onder ede over welke hooggeplaatste personen het ging. Dat waren de heren Waabeeke, Woldrik, Holthuijzen en Demmink.” Ook De Koter liet er geen twijfel over bestaan dat het onderzoek werd stukgemaakt: Er heeft een aantal huiszoekingen plaatsgevonden onder andere in de woning van Van Roon. Het onderzoek in de woning van Van Roon leverde niets op. Ik ben daar zelf bij geweest en mij viel direct op dat Van Roon duidelijk voorbereid was op onze komst. Terwijl de huiszoekingen als een gecoördineerde actie uitgevoerd moesten worden, kwam de rechter-commissaris bij Van Roon pas binnen om 8 uur, terwijl de andere invallen eerder (om 6 uur) hadden plaatsgevonden. Ik ga ervan uit dat dit tijdsverschil in uitvoering van de huiszoekingen op gezag van het Openbaar Ministerie is gebeurd. Dit is niet gebruikelijk, omdat het bij dit soort gecoördineerde acties natuurlijk de bedoeling is om die op een en hetzelfde tijdstip uit te voeren. Van Roon deed de deur open, had bij wijze van spreken de koffie voor ons klaar en vroeg ook helemaal niet wat we kwamen doen. Na een korte uitleg van de rechter-commissaris konden wij wat betreft Van Roon onze gang gaan. Mij viel op in het kastje waarin de tv stond, dat er een videoaansluiting was en dat er een videorecorder en banden gestaan moeten hebben die verwijderd waren. Ik kon dat zien aan stofresten. Ook was opvallend dat er wel een computeraansluiting en -kabels waren, maar geen computer was aangetroffen. In zijn verklaring bevestigt De Koter bovendien dat Fred Teeven de namen van de verdachten ook kende. Een derde getuigenverklaring waarin Wabeke naar voren kwam is die van Jaap Hoek, die indertijd bij de Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam werkzaam was als hoofdinspecteur en daar het kinderpornoteam leidde. Hoek bevestigt de lezing van De Koter, en herinnert zich ook hoe het onderzoek werd gesaboteerd: “omdat ik zelf heb moeten constateren dat direct na aanvang van het onderzoek dit onderzoek stuk viel. Het kan niet anders dan dat er gesproken is. Als je het hebt over een onderzoek dat stuk gemaakt wordt, kun je ook wel het woord “verlinken” daarbij bedenken.” De Koter was in 1997, betrokken bij het Rolodex-onderzoek als rechercheur van de criminele inlichtingendienst.
Ex- Minister Opstelten heeft later beweerd dat Demmink geen verdachte was in die tijd, terwijl dat wel degelijk zo was. Toen nog oud-rechercheur Leen de Koter verklaarde echter als getuige bij de rechter-commissaris in Utrecht dat Demmink en drie andere hoofdofficieren van justitie bij de Rolodex-zaak wel degelijk zijn genoemd als verdachten. Oud-staatssecretaris Fred Teeven leidde als officier van justitie eind jaren negentig het onderzoek in de ‘Rolodex-zaak’. Via dit geheime project werd de mogelijke betrokkenheid van vier hooggeplaatste personen uit de justitiële wereld bij seksfeesten met minderjarige jongens onderzocht.
De namen van Demmink en 3 andere hoofdofficieren kwamen opnieuw naar buiten toen in een agenda van schandknapen de geheime telefoonnummers van hen opdoken. In april 2014 zei ook ex recherche chef Emile Broersma dat Joris Demmink, Jan Wolter Wabeke, Hans Holthuis en Henk Wooldrik verdachten waren in het onderzoek en dat zij geschaduwd moesten worden. Chef van de KLPD J. de Wijs maakte vervolgens het onderzoek stuk door Hans Holthuis te informeren over het onderzoek naar hen.
Koos van Woudenberg, stelt op jonge leeftijd misbruikt te zijn in een appartement in Amsterdam van professor Ger van Roon. In het huis ontmoette hij naar eigen zeggen onder meer oud burgemeester Ed van Thijn, prins Claus en voormalig minister Onno Ruding. Volgens Van Woudenberg moest hij Ruding oraal bevredigen. Prins Claus zou hij ook in een horecagelegenheid hebben gezien ‘in relatie tot jonge jongens’. Zijn verklaring is echter wankel. Professor Ger van Roon woonde inderdaad in een flatje in Amsterdam Noord, maar dat gebouw is pas in 1995 gebouwd, zo blijkt uit gegevens van het kadaster. Het is dus de vraag in welk appartement Van Woudenberg in 1982 dan zou moeten zijn geweest.
De voormalig medewerker van de toenmalige GG&GD Raphael Beth (70), orthopedagoog en toentertijd in dienst van de GGD als sociaal werker werd een tweede getuige in de zaak. Hij hield eind jaren ’80 een lijst bij van jonge jongens die in de prostitutie werkten in Amsterdam. Raphael Beth kwam bij een eerste telling tot 350. Volgens de officiële cijfers zou het gaan om ‘slechts’ 35 jongens. Beth kwam echter tot het tienvoudige, hij stelde dat de jongens elkaar ronselden. Ze hadden allemaal lijsten bij zich met de namen van mannen die ze konden bezoeken. Beth had naar eigen zeggen goed zicht op de groep omdat ze voor problemen bij hem kwamen. Bovendien bezocht hij één keer per week de zes of zeven jongensbordelen in Amsterdam om te praten met de eigenaar. Beth stelt dat de ‘hele pedoprostitutie’ in die tijd gedoogd werd, er was geen repressief beleid. Hij stelde de door getuige Van Woudenberg als ‘spin in het web’ genoemde Ger van Roon echter niet te kennen. Raphael Beth, legde 3 augustus 1998 een verklaring af omdat hij tussen 1988 en 1994 vrijwel dagelijks als streetcornerworker in Amsterdamse bordelen, oppikplaatsen en homobars verkeerde en verklaarde: “De jongenshoerenscene is in grote lijnen onder te verdelen in het reguliere en het pedoprostitutiecircuit. Die eerste groep, waar onderzoeker Beth zich voornamelijk op richtte, werkt in bordelen en bars in de Paardenstraat, het gebied rond de Nieuwendijk, het Centraal Station en enkele parken. Zo’n 400 jongens uit binnen- en buitenland verdienden er hun brood”. De 43-jarige jongensprostituee Bart van Well kampt nog steeds met posttraumatische stress en stemmingswisselingen. Daarvoor houdt hij de staat, die volgens hem harder had moeten optreden tegen jeugdprostitutie, verantwoordelijk.
De hoofdredacteur van het NOS-Journaal, Hans Laroes verklaarde in januari 2004 voor de Raad van Journalistiek dat de researchafdeling van het journaal vanaf 2000 al op de hoogte was van geruchten over Demmink. Opsporingsambtenaren zouden tegen de onderzoeksjournalisten hebben gezegd dat Demmink een rol speelde in het Rolodex-onderzoek en ervan verdacht werd de verdachten te hebben getipt.
Joris Demmink zou regelmatig seksueel contact hebben met jonge jongens in het Anne Frankplantsoen in Eindhoven en in Praag en op de achterbank van zijn dienstauto. PSV directeur Fons Spooren werd daar eerder ook aangehouden nadat hij daar seks had met minderjarige jongens. Ook de Deken van Weert en een niet met name genoemde geestelijke zouden er regelmatig zijn, zo zou later uit onderzoek van het tijdschrift Panorama blijken. In het homopark zou een verloren identificatiepas van het ministerie van Justitie gevonden zijn.
In 2007 berichtte de Telegraaf dat observatieteams tijdens het Rolodex-onderzoek in 1998 hadden geconstateerd dat zeer jonge jongens op het Centraal Station van Amsterdam arriveerden om vervolgens naar de flat van van Roon in Amsterdam-Noord te worden gebracht voor “sinistere seksfeestjes’. De krant wist ook te melden dat er een zogenaamde contra-actie door criminelen was uitgevoerd: een anonieme bron – die tot de verdachten in het Rolodexonderzoek behoorde – had aangifte van kindermisbruik gedaan tegen een bij het onderzoek betrokken officier van justitie, in de hoop het onderzoek te destabiliseren. Daarom zou het onderzoek zijn stopgezet. De Telegraaf refereerde vervolgens aan de nooit opgeloste moord op de kinderarts Joyce Labruyere uit 1991. Een informant zou destijds aan de BVD hebben doorgespeeld dat de moord verband hield met seksfeestjes met minderjarigen waarbij ook een officier van justitie uit Rotterdam betrokken zou zijn. Advocaat Adèle van der Plas die Hüseyin Baybasin bijstond probeerde in 2008 via een artikel 12-procedure alsnog vervolging van Demmink af te dwingen.
Op Kleintje Muurkrant verschenen berichten over de betrokkenheid van Demmink bij de staatsgreep van Desi Bouterse toen hij nog werkzaam was voor het Ministerie van Defensie (tot 1982) Volgens een CRI- bron zou de aanleiding tot het naar het naar buiten dragen van Joris bij Defensie van seksuele aard zijn geweest. Joris zou namelijk een bloeiende relatie hebben onderhouden met een jonge Surinaamse militair uit het Bouta-team, dat in 1982 verantwoordelijk was voor de September-moorden. Ook Stan de Jong schrijft over dit aspect van de affaire.
Ben van den Brink kwam in 2009 in het nieuws over misstanden in de Jeugdzorg in Nederland. Van den Brink kwam er naar eigen zeggen achter dat zijn beide dochters door zijn schoonvader werden misbruikt. Van den Brink geraakte daarop in conflict met de autoriteiten, werd vervolgd wegens bedreiging en verboden wapenbezit en zag zijn kinderen onder de hoede geplaatst worden van Bureau Jeugdzorg. Volgens Van den Brink ging het misbruik daar alleen maar door. Van den Brink refereerde aan het ‘zeer machtige kindermisbruikcircuit’ dat in Nederland al decennialang kon floreren ‘onder leiding van volkomen corrupte justitiefiguren, waarbij Joris Demmink een centrale rol zou hebben gespeeld. Op dinsdag 13 september 2022 werd in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam een boekpresentatie gehouden van het boek “Een politieke gevangene in Nederland, het verhaal van Hüseyin Baybasin” van auteur Rein Gerritsen. Yücel Yesilgöz de vader van de nu demissionair minister van justitie Dilan Yesilgoz framede Hüseyin Baybasin, die nog steeds voor levenslang gedetineerd is nadat een Turkse tolk T.Cetinkaya een verkeerde vertaling zou hebben gegeven bij de verhoren en de tabs van Baybasin. Op 12 april 2007, tien dagen nadat Baybasin aangifte deed tegen Demmink, ging Demmink bij de Baybasin ‘op gevangenisbezoek’ samen met mr. M. Kolkert (de AG bij het Hof Den Bosch die in 2002 de veroordeling tot levenslang binnenhaalde voor Demmink) en mr. G. Wouters, de hoofddirecteur van de Dienst Justitiële Inrichtingen op het ministerie, zeg maar de ‘grote gevangenisbaas’ van ons land. Over dit bezoek werden op 7 mei 2007 kamervragen gesteld. Opmerkelijk in de beantwoording is, dat de minister de aanwezigheid van Kolkert in de ‘ambtelijke delegatie’ met klem ontkende. Doel van het bezoek van de ‘ambtelijke delegatie’ was om Baybasin te intimideren zijn aangifte in te trekken. Door deze unieke actie leverde Demmink als het ware zelf extra bewijs voor zijn betrokkenheid bij de gemanipuleerde rechtsgang.
De website “Klokkenluideronline” van oud NRC journalist Micha Kat, plaatste de zaak Demmink in de context van een verondersteld ‘Nederlands Dutroux-netwerk’. ‘In Nederland was lange tijd, vanaf het begin van de jaren negentig, een netwerk actief van hoogwaardigheidsbekleders dat zich zou overgeven aan de meest weerzinwekkende vormen van sex met minderjarige kinderen. ‘De meeste leden van dit netwerk zouden sleutelposities hebben in de wereld van recht en justitie en ambtenarij. Volgens de website zouden in het netwerk sleutelrollen zijn weggelegd voor Frits Salomonson, de juridisch adviseur van het koningshuis, prins Claus, oud-officieren van justitie Hans Holthuis, Jan Wolter Wabeke en Joost Tonino, oud-hoogleraar Ger van Roon, oud-minister Job de Ruiter, VVD-prominent Ed Nijpels, oud-vice president van de Maastrichtse rechtbank Fokke Fernhout en PvdA prominent Ed van Tijn. De website bleef in november 2008 over Demmink publiceren en putte daarbij onder andere uit het politiedossier van de zaak rond het Anne Frankplantsoen en gespreksaantekeningen tussen oud-Panorama-journalist Fred de Brouwer en oud LPF-minister Hilbrand Nawijn, waarin werd gesuggereerd dat de chauffeur van Demmink, Rob Mostert, een onnatuurlijke dood was gestorven omdat hij over zijn baas uit de school zou willen gaan klappen. Op 52-jarige leeftijd overleed Mostert aan hartfalen één dag voordat hij een verklaring over zijn baas zou afleggen bij de politie. Een gebeurtenis waarover de Amsterdamse oud-hoofdcommissaris van politie Eric Nordholt tegen vice-admiraal Nico Buis, voormalig hoofd van de BVD, tijdens een lunch gezegd zou hebben: “Die Demmink heeft ook wel blind geluk. Mostert zou voor Demmink schandknapen op hebben moeten pikken met zijn dienstauto. Demmink zou dan seksuele handelingen met de jongens op de achterbank van zijn dienstauto hebben verricht in bijzijn van Mostert. Demmink zou er de gewoonte van hebben gemaakt om zijn Mostert om twee uur ‘s nachts uit zijn bed te bellen om hem op te halen bij een bekende homoclub in Den Haag, waarna hij de dienstauto onderkotste omdat hij straalbezopen was. Mostert stapte naar zijn chef en maakte melding van dit gedrag. Die chef sprak zijn DG erop aan. Die wilde geen ruchtbaarheid en daarmee ontstond een doofpotzaak die de chef op overplaatsing kwam te staan. Hilbrand Nawijn zou over Demmink onder meer hebben gezegd: ‘Deze man gaat over lijken als zijn positie in gevaar komt. Hij doet er echt alles aan om zijn macht te behouden. Hij is geslepen. Let maar goed op: jij zou de eerste niet zijn wiens remleidingen plotseling blijken doorgeroest. Zo viel eerder Gerard Hamer, advocaat van Frank Leenders (jeugdprostituee die in 2003 aangifte deed tegen Demmink, en een bron van De Brouwer), in Amsterdam dood van zijn fiets. Frank Leenders zou als kind door Demmink zijn misbruikt. Rob Van Gijzel en Van Rijsewijk adviseerden hem om aangifte te doen bij de politie, maar de volgende dag werd hij door de politie van zijn bed gelicht en trok hij zijn verklaring in. Onder druk van politieagenten en Demmink’s ministerie, denken ze. Leenders vertrok naar het buitenland omdat hij zich niet meer veilig voelt en werd vervolgd voor meineed. Minister Donner dreigde ondertussen alle media die ‘de ambtenaar’ nader identificeren ‘voor de rechter te slepen’ en meldt ook ‘dat er nog geen spoor van rook is, laat staan vuur’. Ten kantore van de advocaat van Demmink, Harro Knijff van De Brauw Blackstone Westbroek, werd ‘een deal’ gesloten ‘waarover niemand iets naar buiten mag brengen. Demmink gaf aan deze ‘deal’ de voorkeur boven een dagvaarding aan beide bladen, iets waar Donner met klem op aandrong. De hoofdredacteuren van GayKrant en Panorama mochten niet meer over Demmink praten of schrijven op straffe van een dwangsom van 100.000 Euro. Dit op grond van een kortgeding dat tegen de bladen is aangespannen door de deken van Weert die eveneens van kindermisbruik in het Anne Frank-plantsoen werd beschuldigd. Deze deken won, maar de rechter in Den Bosch weigerde het bewijsmateriaal van de bladen in te zien. Begin november 2003 ontstond er ‘rumoer’ op de redacties van de Gay Krant en Panorama omdat er gedwongen zou moeten worden gerectificeerd ‘terwijl Demmink toch van alles had toegegeven’. Demmink had in het gesprek op 19 oktober ‘drie Tsjechische jongens met naam en toenaam genoemd’ en ‘kon niet uitsluiten dat hij ook met minderjarige jongens heeft geslapen. Demmink heeft toegegeven niet altijd naar de leeftijd van ‘zijn jongens’ te hebben gevraagd. Ook de Duitse krant “Die Welt” schreef in een artikel: “Kein Einzeltater” een link tussen Dutroux en een Nederlands pedofielennetwerk en maakt melding van een film waarin de 13-jarige Duitse jongen Manuel Schadwald gedwongen wordt de perverse lusten van meerdere mannen te bevredigen. Nadat hij werd gedwongen stiket hij. De film die hiervan werd gemaakt werd aangetroffen in Zandvoort bij de later vermoorde Gerrit Ulrich. Verder wordt melding gemaakt van zogenaamde ‘snuff movies’.
In oktober 2024 laaide de kwestie Demmink en de betrokkenheid van Rutte opnieuw op en werd het trending op platform X. Het ministerie van Justitie bleek bijna 120.000 euro te hebben bijgedragen aan de verdediging van Demmink. De kosten zijn in 2013 en 2014 gemaakt voor rechtsbijstand in een strafvorderingsprocedure (ruim 64.000) en bijstand in civiele procedures (bijna 49.000). Bovenop deze uitgaven kwam nog een bedrag van 6.529,50 euro die Demmink moest betalen in het proces dat hij vergeefs had aangespannen tegen het AD. Hij wilde dat de krant artikelen over hem zou rectificeren, maar de rechter wees dat af. In dat vonnis sprak de rechter van ‘zorgvuldige’ verslaggeving door het AD. Demmink had rectificatie en een forse schadevergoeding van het AD geëist, omdat hij onterecht schade zou hebben ondervonden door berichtgeving. In het AD-artikel in oktober 2012 stelden meerdere ooggetuigen dat de toenmalig Defensieambtenaar begin jaren ’80 contact had met een beruchte Haagse jongenspooier. De Rotterdamse rechtbank vond dat het AD zorgvuldig genoeg was in haar publicaties. Auteur Koen Voskuil had de betrouwbaarheid van bronnen getoetst en geen onjuiste feiten gepubliceerd. Opstelten was ondanks dit vonnis bereid ook de ruim 6.500 euro voor deze zaak te vergoeden. Zijn uitleg was dat ‘niet was komen vast te staan dat de door het AD geuite beschuldigingen gegrond waren.
Demmink en Heineman zouden volgens Leenders samen ook homoclubs in Praag bezocht hebben. Nawijn kwam in dit verband ook te spreken over de chauffeur van Hans Heinemann die zou zijn vermoord. Hans Heinemann is de Nederlandse topdiplomaat met wie Demmink kinderen misbruikte in de Pinokkio-bar te Praag.
Vanuit het Ministerie van Justitie meldde zich Fred Bakker, de rechterhand van Demmink bij Panorama en de GayKrant in een poging de naderende publicatie pro-Demmink te beïnvloeden. Op 8 oktober 2003 publiceren Panorama en de Gaykrant dan toch een artikel waarin stond dat Demmink zowel in Eindhoven (Anne Frankplantsoen) als in Praag (sexbar Pinoccio) minderjarige kinderen misbruikte. In beide gevallen zette Demmink hiertoe zijn dienstauto in. Frank Leenders meldde zich bij GayKrant als ’aangever-getuige’. Bij de Pinocchio-bar herkende de portier Demmink van een aan hem getoonde foto en zei: ‘Ja, die man kennen we wel. Hij komt hier met een dienstauto van de ambassade.‘ Het was ook Fred de Brouwer die van oud-minister van Justitie Hilbrand Nawijn bevestiging van de geruchten over Demmink kreeg. Ironisch genoeg plaatste Nawijn de kanttekening dat Demmink ’letterlijk over lijken ging wat betreft zijn carrière,’ en dat je moest oppassen met voor hem belastende verklaringen: ’voor je het wist was er een remleiding doorgeroest.’
Een anonieme getuige – die naar eigen zeggen op dat moment in een kliniek verbleef vanwege depressies verklaarde – dat Paul de Leeuw, André van Duin en Ed van Tijn kinderen verkracht zouden hebben, en dat hij zelf door Demmink en prins Claus misbruikt was in de ‘martelkamer’ van Salomonson. Robert Mink Kok zou in het bezit zijn van compromitterend foto- en filmmateriaal waarop leden van het Koninklijk Huis, rechters, hoge ambtenaren van Ministerie van Veiligheid en Justitie te zien zouden zijn. Volgens Holtrop werden de criminelen Stanley Hills en Evert Hingst door de Nederlandse geheime diensten geliquideerd omdat ze met het compromitterende materiaal Demmink en anderen chanteerden. De 59-jarige Micha Kat werd gearresteerd op verdenking van onder meer opruiing en bedreiging. Medio 2021 is hij in Noord-Ierland opgepakt en hij zit sindsdien vast, inmiddels in Nederland. Volgens Kat is zijn regime verzwaard omdat hij onder meer audioberichten zou versturen die vervolgens op een website zijn geplaatst. Micha Kat werd in het verleden al meerdere keren veroordeeld voor zijn uitlatingen en ook voor onder meer vernieling en valse bommeldingen. Hij kreeg tien maanden celstraf opgelegd omdat hij hoofdredacteur Marcel Gelauff van de NOS verweet banden te hebben met een netwerk van pedofielen. Recent werd hij in hoger beroep veroordeeld tot zeven dagen celstraf voor meerdere doodsbedreigingen aan het adres van journalist Bart Mos van de Telegraaf.
In november 2012 stelde Pieter Omtzigt Kamervragen over de Demmink-affaire aan de toenmalige ministers van Buitenlandse Zaken (Timmermans) en van Veiligheid en Justitie (Opstelten). In 2013 werd Omtzigt via Sybrand Buma onder druk gezet om te stoppen met vragen stellen over Demmink. Oud-minister Donner en daarna Hirsch Ballin waarschuwden hem om zich van verdere acties inzake Demmink te onthouden. Omtzigt was benaderd door een voormalig gevangenisdirecteur, die uit eigen waarneming meldde dat een (vroegere) assistente van Demmink ‘bijzonder geërgerd’ was geweest over het feit dat zij voor haar baas afspraakjes had moeten regelen met ‘jonge, minderjarige mannen’. Omtzigt liet rond die tijd in een interview met ThePostOnline weten dat hij ook nog door de Turkse geheime dienst werd geschaduwd. Omtzigt en zijn collega lieten zich nog steeds niet geheel uit het veld slaan en stelden in oktober 2013 opnieuw Kamervragen over de kwestie. Er waren namelijk uit in- en uitreisgegevens in het onderzoeksdossier waaruit bleek dat Demmink op 20 juli 1996 toch wel degelijk in Turkije was, terwijl steeds bij hoog en bij laag was beweerd dat hij daar nooit was geweest. Dankzij de vastberadenheid van Pieter Omtzigt werd bekend dat de Staat destijds alle advocatenkosten van Demmink betaalde.
De zaak Demmink was ondertussen uitgegroeid tot een internationaal schandaal. Er bleek een stelselmatige weigering van het Nederlandse Openbaar Ministerie om een strafrechtelijk onderzoek in te stellen. Een groep Amerikaanse congresleden beklaagde zich bij de Europese Unie over de manier waarop het Nederlandse ministerie van Justitie de zaak Demmink ter hand had genomen. De vragen gingen over de twee minderjarige jongens die Demmink hadden beschuldigd van verkrachting in Turkije en over een geruststellende brief van de Nederlandse ambassadeur in Washington hierover aan het Amerikaanse Congres. Omtzigt en Oskam wilden onder meer van het kabinet weten of het waar was wat de ambassadeur had geschreven en of er een grondig onderzoek was gedaan naar de aan het adres van Demmink geuite beschuldigingen. En of het wel klopte dat Demmink helemaal niet in Turkije zou zijn geweest in de periode dat de Turkse jongens zeiden te zijn verkracht. Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken en Ivo Opstelten van Justitie antwoordden door te zeggen dat ze volledig achter de brief van de ambassadeur stonden. Dankzij vragen van Omtzigt en Oskam, zou een jaar later blijken dat Demmink wel degelijk in Turkije was geweest in de door de jongens aangegeven periode. Er bleek toen ook dat het OM zelfs niet eens navraag had gedaan bij de Turkse autoriteiten over de inreisgegevens van Demmink. Hoewel dus van de brief van ambassadeur Rudolf Bekink geen spaan heel bleef, lieten Opstelten en Frans Timmermans weten niet bereid te zijn om aan Bekink te vragen de brief aan de Amerikaanse congresleden te rectificeren. Omtzigt was stiekem nog even doorgegaan nadat Buma hem had opgedragen de zaak Demmink te laten rusten. Dit blijkt ook uit het gesprek dat hij daarna nog met Ottens heeft gevoerd. De derde en laatste keer dat Omtzigt Kamervragen stelde over Demmink was in september 2013. Ottens bekleedde van 1991 tot en met 2005 diverse directiefuncties op het ministerie van Justitie, en heeft op die manier Demmink persoonlijk leren kennen en ook met hem samengewerkt en hem vergezeld op enkele dienstreizen. Hij verklaart desgevraagd nooit iets te hebben gemerkt van pedoseksuele activiteiten van de toenmalige directeur-generaal. Ottens wist dat Demmink homo was en had van een voorliefde voor minderjarige jongens nooit iets gemerkt. Maar door de getuigenverklaringen bij de rechtbank Utrecht is hij daar later wel van overtuigd geraakt. Volgens Ottens is het ook niet zonder risico je bezig te houden met de zaak Demmink. Na gesprekken met een aantal van zijn oud-collega’s bij justitie over de zaak Demmink trof hij zijn auto aan met vier lek geprikte banden. Hij deed aangifte en er werd proces-verbaal opgemaakt, maar de politie heeft er verder niks mee kunnen doen. Zeven mensen die zich met de zaak Demmink hebben bezig gehouden zijn daarna een onnatuurlijke dood gestorven. Ottens herinnert zich nog goed hoe Omtzigt hem vertelde dat hij het gesprek met Donner als buitengewoon onprettig had ervaren en het grote indruk op hem had gemaakt. Buma, die sinds 2019 burgemeester is van Leeuwarden, liet eerder via zijn woordvoerder weten geen commentaar te willen geven op het spreekverbod dat hij Pieter Omtzigt zou hebben opgelegd. Uiteindelijk raakte Omtzigt door alle tegenwerking overspannen.
Onder internationale druk startte het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM) in 2014 alsnog een strafrechtelijk onderzoek naar Demmink. Dit gebeurde op last van het gerechtshof in Arnhem. Op 20 januari 2014 beval het Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch in een artikel 12 Sv-procedure vervolging van Demmink wegens vermeende verkrachting van de twee Turkse jongens in de jaren ’90. Voor het eerst werden er in het openbaar getuigen gehoord over de pedofiliegeruchten. Ook het Openbaar Ministerie deed onderzoek, en Demmink werd voor het eerst officieel verdachte. Geruchten over zijn pedofile praktijken samen met prins Claus in het huis van Salomonson werden breed uitmeten in de pers. Het onderzoek leidde echter opnieuw niet tot vervolging. Drie jaar later, op 18 augustus 2017, oordeelde het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden tot niet verdere vervolging. Het onderzoek zou overtuigend hebben aangetoond dat er ten aanzien van de gerezen verdenkingen slechts sprake is van speculaties en veronderstellingen. In een andere zaak in 2014 tegen Andre Beemster, de directeur van Jeugdzorg kreeg het slachtoffer 60.000 euro schadevergoeding van Jeugdzorg, maar Beemster mocht zijn functie behouden. In januari 2014 kwam er alsnog een strafrechtelijk onderzoek naar Demmink. Omtzigt bleek toen nog allerminst overtuigd van de onschuld van de topambtenaar. Op 5 maart 2014, toen er in het kader van het onderzoek getuigenverhoren plaatsvonden in Utrecht, schreef Omtzigt op Twitter dat Opstelten niet neutraal was omdat hij de kosten betaalde van de rechtszaak die Demmink voerde tegen een AD-journalist wegens smaad. Omtzigt suggereerde daarmee dat er meer aan de hand was, Demmink misschien toch schuldig was en hem de hand boven het hoofd werd gehouden. Vanaf 2015 liet Omtzigt de Demmink-zaak over aan VNL-Kamerlid Louis Bontes, maar toen die een motie indiende waarin hij de regering verzocht bij Turkije de druk te verhogen om mee te werken aan de rechtshulpverzoeken inzake Demmink, werd die motie weggestemd door de VVD. Mark Rutte zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat Omtzigt van het Demmink-dossier werd afgehaald. Omtzigt is gestopt toen Sybrand Buma woest in zijn werkkamer kwam. Want die had van Rutte een opdracht gekregen dat hij moest stoppen met Kamervragen over Demmink, waarna hij het dossier overdroeg aan Bontes.
De Amsterdamse rechtbank liet Joris Demmink, Ivo Opstelten en Fred Teeven getuigen over kindermisbruik in de jaren ’80 en ’90, naar aanleiding van een verzoek van Bart van Well, een ex-prostituee die zegt misbruikt te zijn geweest door Demmink toen hij 15 jaar was. Van Well claimt in 1988 tegen betaling seks te hebben gehad met Joris Demmink. Pas ruim vijftien jaar later herkende Bart hem naar eigen zeggen ineens in een tijdschrift. De inmiddels gepensioneerde Demmink heeft de aantijgingen altijd stellig ontkend. Eerder onderzoek leverde volgens het Openbaar Ministerie geen bewijs op voor misbruik. Van Well kwam als minderjarige jongen in de jaren ’80 in Amsterdam terecht in een netwerk van kinderporno en prostitutie in Amsterdam. De politie was op de hoogte van die netwerken, maar pakte ze niet aan”, zei Martin de Witte, advocaat van Van Well. De rechtbank in Amsterdam stond niet toe dat media opnames maakten van de verhoren van Joris Demmink en Fred Teeven tijdens het voorlopige getuigenverhoor in de zaak. Fred Teeven ging in beroep tegen de beslissing van de rechtbank, die hem dwong onder ede te getuigen over het Rolodexonderzoek.
In juni 2016 besloot het Openbaar Ministerie om opnieuw niet tot strafvervolging over te gaan en vroeg het hof van Den Haag met de wens niet te vervolgen in te stemmen. Volgens het OM had het twee jaar durende onderzoek geen vermoedens van strafbare feiten opgeleverd. Complicerende factor bij het onderzoek was dat Turkije geen rechtshulp wilde verlenen.
In 2017 meldde een voormalig campagnemedewerker van de Amerikaanse president Donald Trump, Roger Stone, op Twitter dat de gewezen veiligheidsadviseur van Trump, Michael Flynn, in het bezit was van een lijst van praktiserende pedofielen in hogere kringen, en dat de publicatie hiervan de nodig stof zou doen opwaaien. Het hof in Arnhem willigde een verzoek in van het OM om af te mogen zien van vervolging van Demmink wegens een gebrek aan bewijs. Dit gebeurde overigens nadat de voorzitter van de rechtbank die tot vervolging had besloten, Rob van de Heuvel, vlak voordat hij arrest zou wijzen, om het leven kwam nadat zijn roeiboot toevallig werd overvaren op de Nederrijn bij Huissen. Het Gerechtshof onder voorzitterschap van rechter Rob van den Heuvel had in januari 2014 een onderzoek naar de mogelijkheden van strafvervolging van Joris Demmink gestart. Enkele maanden voor de cruciale zitting kreeg Rob van den Heuvel het bizarre en fatale ongeluk.
In 2018 en 2019 werd Joris Demmink opnieuw genoemd in verband met een seksschandaal. Een 15-jarig meisje beweerde herhaaldelijk te zijn misbruikt, met een mes op haar keel bedreigd, gechanteerd en bezwangerd door haar vader en een groep mannen, onder wie Demmink. Er was door de oma van het kind al eerder aangifte gedaan nadat ze de vader zou hebben betrapt. Ook de broer van het meisje zou zijn gedrogeerd en misbruikt. Medisch onderzoek werd haar bij de aangifte onthouden. De vader is later gehuwd met een Haagse rechter. Hofman bedrijfsrecherche onderzocht de computers en vonden wel degelijk duizenden kinderporno downloads en een programma om netwerken te onderzoeken op wachtwoorden. In een later politieonderzoek genaamd Waterhoen werd porno aangetroffen van jonge meisjes op de computers van de vader, maar die zouden zogenaamd niet van hem geweest zijn, maar van zijn stagiaire of een boekhouder die was ontslagen. Maar zelfs na het ontslag van de boekhouder was nog ’s nachts op de sexsites ingelogd. Dat zou gebeurd zijn in een bovenkamer van een café in Den haag, in het Nieuwe Scheveningse bos vlak bij haar huis, in de ouderlijke woning en in een kubuswoning in Rotterdam Marlies van Muiswinkel, de moeder van het meisje probeerde via de rechter het OM te dwingen tot vervolging over te gaan en schreef er een boek over. Maar de rechtbank wees het verzoek af, omdat de verklaring verdacht en niet consistent zou zijn. Twee gynaecologen verklaarden echter dat het misbruikte meisje inderdaad zwanger was geweest. De vrucht zou volgens het meisje in het bos begraven zijn. Speurhonden hebben later in het bos aangegeven dat er iets in de bodem heeft gelegen, waarna pas later ook door de politie onderzoek naar gedaan maar toen werd er niets gevonden. Het meisje is al jarenlang zwaar getraumatiseerd. Twee aangiftes haalden het niet. De oudere zus van het misbruikte kind ontdekte dat de vader op allerlei kindersites als HABO en pornosites stond. Hij toonde daar interesse voor Gangbangs en droeg vrouwenkleding, maar de man ontkent dit ten stelligste. Hij gebruikte de naam van de oudere zus op allerlei sexsites. De politie trof op de doorzochte computers en harde schijven in eerste instantie echter niets aan en deze werden aan de vader teruggegeven. Minister Grapperhaus maakte er ook nooit werk van. Schrijfster Yvonne Keuls schreef er over en diende tegen een Haagse rechter een aanklacht in. Volgens Yvonne Keuls werden er in het Paleis van Justitie tientallen jongeren gegeseld die werden opgehaald in kindertehuizen. Thomas van der Ven kinderrechter in Nijmegen werd voor kinderporno veroordeeld, maar verdween spoorslags naar Portugal. De behandelend rechter, Jan Wolter Wabeke wees een artikel 12 procedure in de zaak van het meisje af. Wabeke was zelf eerder verdachte en dus niet bepaald onpartijdig. Het radioprogramma Argos kreeg een foto in handen Van Demmink bij voormalig hoofdofficier van justitie Wabeke thuis in Best. Wabeke streed met Henk Krol sinds de jaren tachtig voor de totstandkoming van het homohuwelijk. Niet alleen dorpsgenoot Henk Krol maar ook Adrianus Marinus Kyvon (alias Andre van Duin) waren bevriend met Wabeke. In februari 2023 werd Adrianus Marinus Kyvon plotseling met de zaak gechanteerd. Kyvon deed hiervan aangifte. (André van Duin werd geboren onder de naam Adrianus Marinus Kloot. (In 1966 werd dat per Koninklijk besluit verandert in Kyvon).
Op 8 december 2018 maakte een andere uitzending van het programma Argos ook veel los in Nederland. Deze ging over ‘ritueel kindermisbruik’. Minister van Justitie Ferdinand Grapperhaus antwoordde op Kamervragen dat hij geen aanleiding zag voor nader onderzoek naar de aard en omvang van deze vorm van kindermisbruik in Nederland. Een klokkenluider uit de recherchewereld vertelde over “een groot pedofielennetwerk In Den Haag”, waarin niet alleen Demmink, maar “veel meer hoge ambtenaren en politici betrokken zouden zijn”. De zaak werd echter nooit bewezen. Omtzigt zag het met lede ogen aan en mocht zich verder nergens meer over uitlaten, waarna hij overspannen werd en sindsdien nooit meer helemaal herstelde.
Edward Brongersma, een Nederlands politicus, advocaat, rechtsgeleerde en criminoloog, namens de PvdA was van 1946 tot 1950 en van 1963 tot 1977 lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal en was een groot voorstander en promotor van pedofilie.
De rechtbank Rotterdam heeft 4 december 2024 de 56-jarige Huig Plug uit Katwijk vrijgesproken van doxing. Het Openbaar Ministerie (OM) had een celstraf van twee maanden geëist tegen de complotdenker in een van de eerste strafzaken over doxing: het opzettelijk delen van persoonsgegevens met het doel iemand te intimideren. De Katwijker deelde eind december vorig jaar op X de persoonsgegevens van Demmink. Dat gebeurde tijdens een lopende strafzaak tegen Kamerlid Gideon van Meijeren van Forum voor Democratie. De rechtbank oordeelde dat doxing in deze zaak niet is bewezen. ‘De berichten zijn op X gezet vóór de invoering van de wet die doxing strafbaar stelt per 1 januari 2024. Het niet verwijderen van de berichten na deze datum kan niet worden gezien als strafbare verspreiding van de gegevens‘, stelt de rechtbank. Plug werd op 31 januari 2025 aangehouden en zat een dag vast in een Rotterdamse politiecel. De politie doorzocht zijn huis en nam een computer in beslag en verwijderde daarmee de berichten. Ook een vrouw van 54 uit Uithoorn werd gearresteerd na een aangifte door Demmink. Opvallend is dat er in deze zaak drie jonge meisjes, een advocaat, een Turkse officier van Justitie, een hoofdcommissaris van de politie, een chauffeur en de vrouw van Stolk het leven lieten. Bronnen: Topambtenaren in pedonetwerk , De Wabeke Papers, Runderkamp Papers, Rolodexonderzoek, Richard Carl Samsom, Reconstructie Rolodexonderzoek, Samenvatting rolodexonderzoek en inventarisatie, Informatievoorziening m.b.t. het rolodexonderzoek, Verdwijning Manuel Schadwald, De aangiften van verkrachting en seksueel misbruik, De feiten over Hüseyin Baybasin, De zaak Baybasin, De moord op Joyce Labruyere, Affaire Fons Spooren, Getuige ‘Bart’, Schikkingen door Justitie met slachtoffers, Slachtoffer Mustafa Y. Video verklaring Politieman Mehmet Korkmaz, Aangifte tegen Ivo Opstelten, Aangifte Mustafa Y.
Rechter Cornelis Stolk en seriemoordenaar Koos Hertogs
In 1980 nam de pedofiele rechter commissaris Chris Stolk de toen dertigjarige kinderseriemoordenaar Koos Hertogs (16/12/1949) in bescherming. Over Cornelis Stolk zegt hij, dat hij hem al kende sinds begin jaren zeventig. Toen was Stolk de rechter die hem een straf oplegde. Tijdens deze detentie ontstond het intense contact tussen Hertogs en Stolk. Het was toen dat hij de rijlessen kreeg en naar eigen zeggen tijdens het examen ‘een paar simpele oefeningen moest doen en een kenteken oplezen’, waarna hij was geslaagd. Ook had Stolk een gratieverzoek ingediend toen Hertogs weer eens vast kwam te zitten. Bij een andere arrestatie vertelde Hertogs tegen Stolk dat hij schuldig was, maar ondanks dat sprak Stolk hem vrij. Een medeverdachte kreeg wel straf. Hertogs groeide op in een gezin van zeventien kinderen aan de Jan Steenstraat in de Haagse Schilderswijk en vermoorde 8 tot 16 kinderen en werd er slechts voor 3 veroordeeld tot levenslang. Hij eindigde in EBI in Vught waar hij in de long stay kwam te zitten. Zijn moeder was schoonmaakster in een bordeel en zijn vader was straatventer en alcoholist. Zijn moeder droeg hem op te gaan stelen. Volgens Hertogs werd hij vernederd door haar omdat hij ongewenst was. Hij ging van internaat naar internaat en kreeg zelfs jeugd TBS. Tussen zijn vijftiende en 30e werd hij voor zo’n vijftig delicten veroordeeld, waaronder roofovervallen, poging tot doodslag en vuurwapenbezit. In 1973 werd hij onderzocht door een psychiater en omschreven als een psychopaat die in een narcistische schijnwereld leeft, zonder schuldgevoel en een gevaar voor de openbare orde. Hertogs werd een sexclubportier en werkte daarvoor geruime tijd als schandknaap. Bij een van zijn veroordelingen kreeg hij Cornelis Stolk als rechter. Stolk bezocht Hendriks in de gevangenis en liet een rijschoolhouder die politieagent was hem tijdens zijn detentie rijlessen geven en een rijbewijs halen in ruil voor seksuele diensten. Hij zorgde er ook voor dat Hertogs een advocaat en een psychiater kreeg waarmee hij vroegtijdig vrij kwam waardoor deze de kindermoorden kon plegen. Stolk kwam zelf op de woning met martelkamer aan de Zuidwal. De psychiater (Liane Latour) was een bevriende onderbuurvrouw van Stolk. Hertogs vermoorde in vijf jaar tijd Tialda Visser (12),Edith Post(11), Emy den Boer (18) en hoogstwaarschijnlijk ook Anita Porthuis, Marjo Winkens (17), Riky Bartels en twee Zweedse meisjes Ann Jonsson (18) en Gun Johansson (19). Alle slachtoffers liepen steek en/of schotwonden op en werden ontdaan van hun oorringen die Hertogs bewaarde. Hendriks had aan de Zuidwal in Den Haag een martelkamer boven zijn woning en vermoorde daar zijn jonge slachtoffers nadat hij ze eerst gevangen liet, bedwelmde met chloroform, martelde en seksueel misbruikte. De rechter die regelmatig naar Thailand ging voor seksvakanties om daar jonge jongetjes te misbruiken werd nooit serieus vervolgd en stierf op 10 juli 2004. Hendriks heeft nooit bekend en volgens zijn door Stolk geregelde advocaat Duynstee, die van de uitspattingen van rechter Stolk op de hoogte was, zou Hendriks er nooit over gesproken hebben. Stolk verving de oorspronkelijke advocaat van Hendriks omdat die loslippig was over zijn seksuele uitspattingen met Hendriks. Advocaat Generaal H. Feber zocht Hendriks in de Bijlmerbajes in zijn cel op samen met twee BVD mensen en zou Hendriks in zijn cel bedreigd hebben Feber zei dat hij zijn mond moest houden over de relatie met Stolk en zei hem letterlijk dat hij door de geruchten die nu op gang kwamen met één been in het graf stond.’ Volgens Hertogs werd hij niet lang daarna uit zijn cel gehaald voor een telefoontje. Dat telefoontje kwam er niet, maar toen hij terug in zijn cel kwam waren alle brieven die hij ooit van Stolk had ontvangen weg. De inmiddels overleden journalist Sytze van der Zee schreef een boek over Koos Hertogs; “Zuidwal, dossier van een Nederlandse seriemoordenaar”. Een van de twee Haagse rechercheurs die op de zaak waren gezet ging er uiteindelijk zelf aan onderdoor. Hertogs wordt uiteindelijk in 1981 tot in hoger beroep tot levenslang veroordeeld voor drie van de moorden, hoewel hij verdacht wordt van ruim zestien moorden. Als bewijs was een bijtwond in zijn pink door Emy, de oorringen, de gevonden chloroform, gevonden bloed en haren van zijn slachtoffers. Hertogs, die desondanks altijd volhield onschuldig te zijn, legde enkele jaren geleden ‘een deelbekentenis’ af, die hij herhaalde in de met een verborgen camera opgenomen reportage die in 2010 werd uitgezonden in het programma van Peter R. de Vries. Deze deelbekentenis had de kindermoordenaar gedaan om te worden opgenomen in een TBS kliniek, waardoor hij zijn straf (voorlopig) niet meer in de gevangenis hoefde uit te zitten. Peter benaderde een jeugdvriend van Hendriks Nico van Empel, een fraudeur die zich schuil hield in Thailand met een vrouw en twee kinderen en liet hem een brief naar de EBI sturen om zo Hertogs een bekentenis te ontlokken. Peter R. de Vries heeft op de Nederlandse televisie beelden van Koos Hertogs enigszins verhuld uitgezonden na een verbod van de rechter om dat in zijn geheel te doen. De Vries liet Van Empel met een verborgen camera opnamen in de cel van Koos Hertogs maken. Van Empel bezocht Hertogs acht keer. Tijdens deze ontmoetingen bekende Hertogs dat hij vanwege door zijn persoonlijkheidsstoornis meisjes wilde misbruiken en dat hij nog meer drugs ging gebruiken om dit te onderdrukken, maar dat hem dat niet lukte. Hij zei dat zijn eerste moordslachtoffer Tialda Visser was. Bij zijn bekentenissen zei Hertogs kennis te hebben van de moord op twee Zweedse meisjes in de Belgische Ardennen. De Belgische recherche kwam hem daarover ondervragen in 1989. De meisjes werden in 1976 doodgeschoten en in de Ardennen teruggevonden. De Zweedse toeristen waren de dag tevoren nog in een club geweest waar Koos Hertogs portier was. Volgens Hertogs heeft hij de moorden op de Zweedse meisjes niet gepleegd, maar wist hij wel wie het wel had gedaan. Tegen Van Empel en op de in het geheim opgenomen beelden bekende Hertogs de andere moorden uitgebreid en gaf daarbij gruwelijke details over de misdrijven. Van Empel was niet alleen een jeugdvriend maar had ook samen met Hertogs in de gevangenis gezeten en had hem zelfs een keertje geholpen om te ontsnappen. Hendriks, die in 2015 overleed stuurde zelf ook een brief aan Stolk, Van Asperen met de vraag waarom hij hem niet opnieuw had geholpen om vrij te komen. Hertog vriendin Ingrid heeft nooit veel meer losgelaten dan dat Hertogs tijdens hun vrijpartij met haar naar zijn in de martelkamer gevangen slachtoffer moest om deze het zwijgen op te leggen. Hertogs moest wel steeds een ‘wederdienst’ doen voor alles wat Stolk voor hem deed. ‘Stolk wilde orale seks. Dat gaf hij hem. Hij zich ervoor te schamen, maar het heeft hem vaak geholpen. In ruil voor zijn diensten werd hij vrijgesproken en hielp hij hem.’ Volgens Hertogs koos Stolk juist hem uit, omdat hij zijn dossier kende en wist dat hij vroeger seksuele diensten aan mannen verleende voor geld in Amsterdam. Hertogs zorgde ook voor kinderporno-materiaal met jongetjes voor hem. Toen Hertogs zijn eerste moord had gepleegd, wilde hij zichzelf aangeven en vertelde dat aan Stolk. Hij merkte aan zijn reactie dat hij erg schrok en het niet zag zitten dat hij zich vrijwillig zou laten opnemen, maar ging toch naar het detentiecentrum om zich te melden. Daar werd hij echter afgewimpeld. Toen durfde hij niet meer en is hij weggegaan. De laatste ontmoeting met Stolk was volgens Hertogs in de rechtszaal toen hij veroordeeld werd voor de drie moorden. ‘Het laatste wat hij van Stolk had gezien was in de rechtszaal. Hij zat achterin en knikte veelzeggend naar me. Zo van: het komt wel goed. Daarna heeft hij Stolk niet meer ontmoet. In 1991 werd het dode lichaam van de 41 jaar oude kinderarts Joyce Labruyere uit Hummelo gevonden. Het recherchebijstandsteam (RBT) van de rijkspolitie district Nijmegen arresteerde hiervoor vijf maanden later een 39-jarige inwoner uit Den Bosch. De man werd al enige tijd verdacht van de moord op de kinderarts, maar was lange tijd onvindbaar voor de politie. Eerder werden in deze zaak al vier Arnhemmers aangehouden. verdween op donderdagavond 21 februari. Joyce Labruyere zou op familiebezoek gaan in Hoofddorp, maar kwam daar nooit aan. Getuigen zeiden dat zij haar een dag, later nog in Hummelo gezien hadden. Haar auto werd twee dagen later uitgebrand in Ubbergen bij Nijmegen gevonden waarna enkele weken later haar lichaam in de Maas werd aangetroffen. In de weken dat ze vrouw zoek was werd met haar giropas en pincode geld opgenomen in Oss. Dat werd ook geprobeerd in Arnhem, maar daar mislukten de pogingen. Wel kochten een man en een vrouw in Arnhem voor duizenden guldens stereo-apparatuur en een televisie, die zij met cheques van de Labruyere betaalden. De Arnhemmers worden ervan verdacht bij deze aankopen betrokken te zijn geweest. 3 juni 1997 sprak het gerechtshof in Den Bosch de verdachte vervroegd vrij. Er was elf dagen geleden vijftien jaar gevangenisstraf geëist, dezelfde straf die het hof in Arnhem hem in 1994 oplegde. De Hoge Raad vernietigde het Arnhemse arrest deels en verwees de zaak naar het hof in Den Bosch, die hem vrijgesprak wegens gebrek aan bewijs. Aan een bevriende crimineel zou de verdachte hebben verteld dat hij de kinderarts had gedood. Mede op grond van de getuigenis van deze man was hij veroordeeld. Volgens de voorzitter van het rechtscollege heeft het Hof de betrouwbaarheid van de getuige niet voldoende kunnen toetsen. In cassatie bepaalde de Hoge Raad dat er smetten kleefden aan de wijze waarop de getuige anoniem was gehoord omdat hij bedreigd zou zijn. Procureur-generaal mr. A. Franken vond dat met nieuwe verhoren van de anonymus deze fout was “gerepareerd”. Zij meende dat er voldoende bewijs was voor de doodslag. Advocaat mr. G. Knoops voerde onder meer aan dat de getuige zichzelf vaak heeft tegengesproken en dat de beloning van 24.000 gulden voor de man na de veroordeling van de Bosschenaar de getuigenis nog onbetrouwbaarder maakt. Hij vroeg het hof om vrijspraak voor zijn cliënt, die al 3,5 jaar in voorarrest zat. In 1994 werd een speciaal politieteam opgericht, het HIK-team (Handel In Kinderen). Het team werd in eerste instantie opgericht om het vermiste Duitse jongetje Manuel Schadewald op te sporen die vermoedelijk in het prostitutiecircuit in Rotterdam was beland. Het HIK-team stuitte daarbij op een escort-club voor jonge jongens, beheerd door de Duitser Lothar G. Deze G. stond aan het hoofd van een netwerk in handel en seks met minderjarige jongens. Niet alleen in zijn pand werden jongens seksueel misbruikt, maar ook in een privé-huis in een van de kubuswoningen. Daarnaast stuurde G. vaak kinderen op escort naar een klant op diens adres. Vanuit Polen werden jongens gesmokkeld naar Nederland met medewerking van een Nederlandse topambtenaar. Een reconstructie aan de hand van afgetapte telefoongesprekken, processen-verbaal en aantekeningen van de politie liet zien hoe in Nederland mannen minderjarige jongens bestellen voor seks en hoe nieuwe jongens via vriendjes die al in het circuit zitten worden geronseld. Lothar G. werd veroordeeld tot vijfeneenhalf jaar gevangenisstraf.
Pedofielennetwerk Martijn
In dezelfde periode ontstond ook de Vereniging Martijn. Een Nederlandse vereniging die streefde naar wettelijke en maatschappelijke acceptatie van seksuele relaties tussen volwassenen en kinderen. Op 27 juni 2012 heeft de rechtbank in Assen de vereniging op verzoek van het openbaar ministerie verboden verklaard en ontbonden. Op 2 april 2013 werd de beschikking tot ontbinding door het gerechtshof in Leeuwarden in hoger beroep echter vernietigd. Op 18 april 2014 vernietigde de Hoge Raad op zijn beurt de beschikking van het hof uit 2013 in cassatie en bekrachtigde de beschikking van de rechtbank in Assen, waardoor de vereniging alsnog definitief verboden werd. De pedofielenorganisatie werd in 1982 in Hoogeveen opgericht. Het oorspronkelijke idee was afkomstig van een man bekend als ‘Theo’, toen Martijn met hem in de gevangenis zat wegens een zedendelict in ‘s-Hertogenbosch. Tijdens het uitzitten van zijn straf kwam hij zo op het idee om een vereniging of stichting te beginnen om pedofielen, die hetzelfde meemaakten of meegemaakt hadden als hij, middels een publicatie bij elkaar te brengen. Nog vanuit de gevangenis begon hij met het uitgeven van het blad Martijn (de voorloper van OK magazine, niet te verwarren met het gelijknamige Engelstalige glossyblad). Het blad werd in elkaar gezet door drie vrienden in Hoogeveen. Nadat Theo afhaakte, werd er een nieuwe club gevormd door het initiatief van iemand die bekendstaat als ‘Duif’. Uiteindelijk leidde dit in november 1982 tot officiële registratie van de vereniging. De vereniging was dus vernoemd naar het blad Martijn. Marthijn Uittenbogaard, medeoprichter en voorzitter van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (PNVD) was diverse jaren bestuurslid bij Vereniging MARTIJN. Uittenbogaard is een aantal keer thuis geweest bij de hoofdverdachten in de schokkende Amsterdamse kinderpornozaak, van Roberts Miķelsons en Richard van Olfen. Van Olfen was kort lid van Martijn en zat in de redactie van het verenigingsblad. Van Olfen kreeg 4,5 jaar, na een eis van 12 jaar. Zijn echtgenoot Mikelsons misbruikte tientallen (zeer) jonge kinderen en legde veel van dit misbruik op beeld vast. Roberts kon gedurende de drie jaar dat hij op het kinderdagverblijf Hofnarretje werkte, ongestoord kinderen misbruiken. Het gerechtshof in Amsterdam veroordeelde Mikelons (30)hiervoor in april 2013 tot 19 jaar cel en tbs met dwangverpleging. Volgens het hof pleegde ook Van Olfen ontucht met een 15-jarige jongen en was hij in één geval medeplichtig aan kindermisbruik door zijn Mikelsons en had hij kinderporno in zijn bezit. Het hof sprak Van Olfen vrij van het medeplegen van en medeplichtigheid aan het misbruik van een reeks kinderen op oppasadressen. Roberts Mikelsons en Richard van Olfen traden in 2004 in het huwelijk. De mannen hadden elkaar via internet leren kennen. Roberts Mikelsons geboren in Letland, werd in Duitsland veroordeeld wegens het verspreiden van kinderpornografie. Daarna heeft Van Olfen hem naar Nederland gehaald. Mikelsons trok bij hem in. Tijdens het proces bleek dat Mikelsons zijn wederhelft vooral heeft gebruikt als vehikel om zich in Nederland staande te kunnen houden en zich in een positie te manoeuvreren die hem in staat stelde systematisch kinderen te misbruiken. Mikelsons werkte enkele jaren in diverse kinderdagverblijven en fungeerde in zijn vrije tijd als privé-oppas. Roberts liet een andere man tegen betaling een kind misbruiken. De 37-jarige man uit Amstelveen heeft toegegeven 50 euro te hebben betaald om samen met hem een baby te misbruiken in diens woning. Eerder werd al bekend dat Mikelsons met twee andere mannen kinderen zou hebben misbruikt. Naast de Amstelvener was dat een inmiddels overleden Engelsman. Hij zou zich met Mikelsons aan vier kinderen hebben vergrepen. Met een man uit Dinteloord waren er ontmoetingen die mogelijk hadden moeten leiden tot misbruik. Deze verdachte heeft inmiddels zelfmoord gepleegd. Edwin R., een 39-jarige medewerker op kinderdagverblijf Het Hofnarretje, werd ook verdacht van webcamseks met minderjarigen en het bezit van kinderporno. Hij werd op 3 maart 2011 onder voorwaarden in vrijheid gesteld en uiteindelijk niet vervolgd, omdat het Openbaar Ministerie verwachtte dat de duur van een eventueel opgelegde gevangenisstraf korter zou zijn dan de tijd die hij in voorarrest had doorgebracht. Mikelsons heeft kinderporno met een groot aantal mensen uit de hele wereld gedeeld. Een behoorlijk aantal van hen is inmiddels opgepakt door de lokale autoriteiten. Hij heeft inmiddels bekend 87 kinderen te hebben misbruikt. Sommige kinderen gebruikte hij slechts een keer, anderen werden tientallen keren slachtoffer. Van in ieder geval 35 van deze kinderen heeft Mikelsons volgens het Openbaar Ministerie kinderporno gemaakt. Zij zijn te zien op de honderden foto- en videobestanden die bij de verdachte zijn aangetroffen. Richard van Olfen(38) heeft Roberts actief geholpen bij het misbruiken van kinderen. Van Olefen zou glijmiddel hebben gekocht voor Mikelsons en speciale zakjes waarmee hij dat kon meenemen naar oppasadressen en de crèches waar hij werkte. Ook bracht hij Mikelsons vaak naar oppasadressen, terwijl Van Olfen wist dat hij daar kinderen zou misbruiken. Verder zou Van Olfen zijn echtgenoot hebben geholpen met het vinden van werk op kinderdagverblijven of als oppas. Dat deed hij onder meer door advertenties op te hangen. Hij betaalde ook diens opleiding tot sociaal-pedagogisch werker. Van Olfen zou ook regelmatig naar de kinderporno van zijn man hebben gekeken. Wanneer Mikelsons andere mannen uitnodigde om kinderen te misbruiken, zou hij niet hebben ingegrepen, maar hun woning hebben verlaten. De twee leerden elkaar in 2001 kennen via een chatsite voor pedofielen. M. woonde toen nog in Letland, waar hij vandaan komt. Van O. zou hem naar Nederland hebben gehaald nadat M. in Duitsland tot een jaar voorwaardelijke celstraf was veroordeeld voor het in bezit hebben en verspreiden van kinderporno. Ze gingen toen dingen doen die M. leuk vond, zoals het bezoeken van zwembaden om naar kinderen te kijken. In maart 2021 werd bekend dat het Openbaar Ministerie Uittenbogaard ging vervolgen voor het voortzetten van Vereniging MARTIJN, na aangiften van Stichting Strijd Tegen Misbruik. Uit de website bleek dat de leden zich vooral richtten op seksuele relaties en contacten met kinderen, die wettelijk verboden zijn in onder andere Nederland en België. Op deze website werden in 2007 foto’s geplaatst van Prinses Amalia (dochter van Willem Alexander en Maxima) en van Anna en Lucas (de kinderen van prins Maurits en prinses Marilène). De ouders van deze kinderen spanden hier een kort geding tegen aan en wonnen de zaak. In september 2010 deed justitie huiszoeking bij Ad van den Berg, de voorzitter van de vereniging . Deze bevestigde aan een journalist dat er inderdaad kinderporno op zijn in beslag genomen computers stond, maar hij beweerde dat hij dit voor wetenschappelijke doeleinden had. In maart 2011 bleek na uitgebreid onderzoek dat er een grote hoeveelheid kinderporno gevonden was. Meer informatiedragers werden in beslag genomen toen Van den Berg werd gearresteerd op 29 maart 2011. Op 4 oktober 2011 werd tijdens de rechtszaak tegen Van den Berg vier jaar celstraf geëist, waarvan acht maanden voorwaardelijk met een proeftijd van vijf jaar. Hij zou 150.000 foto’s en 7500 video’s met kinderporno in bezit gehad hebben, waarvan 12.000 foto’s waar hij zelf ook op stond. De officier van justitie noemde de foto’s “zeer schokkend”. De rechtbank veroordeelde hem op 18 oktober 2011 tot drie jaar gevangenisstraf, waarvan zes maanden voorwaardelijk. In hoger beroep werd de dagvaarding vreemd genoeg gedeeltelijk nietig verklaard omdat de tenlastelegging onvoldoende feitelijk omschreven was. Ook achtte het gerechtshof het bezit van de kinderporno gedurende een kortere periode bewezen dan de rechtbank. De straf werd daarom omgezet in twee jaar cel. Het Ministerie van Veiligheid en Justitie oordeelde op 18 juni 2011 dat de activiteiten van de vereniging niet strafbaar zijn onder Nederlands recht. Hoewel er individuele leden van de vereniging verdacht worden van, dan wel veroordeeld zijn voor, strafbare zaken zouden de strafbare feiten niet gepleegd worden in het kader van werkzaamheden voor de vereniging. Derhalve was er geen mogelijkheid om de vereniging te vervolgen, te verbieden of te laten ontbinden. RTL Nieuws onthulde hierna dat acht (ex)-bestuursleden veroordeeld zijn wegens zedendelicten. De Tweede Kamer debatteerde na het zomerreces van 2011 over een verbod van de vereniging, naar aanleiding van een burgerinitiatief van Henk Bres. Eind 2011 verzocht het OM de civiele rechter om verbod van de vereniging Martijn. Op 27 juni 2012 leidde deze procedure ertoe dat de vereniging Martijn door de rechtbank in Assen werd verboden. De rechter constateerde dat Martijn seksuele relaties tussen volwassenen en kinderen verheerlijkt, en beschouwde dit als een fundamentele inbreuk op de rechten van het kind. Op 3 juni 2012 heeft Vereniging Martijn via haar advocaat Bart Swier aangekondigd in hoger beroep te willen gaan. Bij beschikking van 2 april 2013 vernietigde het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden de beschikking van de rechtbank Assen en verwierp het alsnog het verzoek van het Openbaar Ministerie om de vereniging te ontbinden. Op 5 maart 2014 publiceerde de advocaat-generaal een advies aan de Hoge Raad om de vereniging alsnog te verbieden. De Hoge Raad heeft dit advies op 18 april in zijn uitspraak overgenomen. Ad van den Berg, Marthijn Uitenbogaard, Norbert de Jonge, Edward Brongersma, Eerste Kamerlid PvdA Anton Dautzenberg en predikant Hans Visser waren leden van de vereniging. De gevangenisstraf van Robert Miķelsons zit erop. Hij werd in 2023 overgeplaatst naar een tbs-kliniek zonder dat de ouders van de slachtoffers daarvan op de hoogte zijn gebracht door het Openbaar Ministerie. Op 7 juli 2025 is er een zitting waarin de rechter beslist over een mogelijke verlenging van de tbs-behandeling van de zedendelinquent. Het gerechtshof veroordeelde M. in april 2013 tot een gevangenisstraf van negentien jaar en tbs met dwangverpleging voor het seksueel misbruiken van tientallen zeer jonge kinderen. Hij valt onder de oude regeling voorwaardelijke invrijheidsstelling, waardoor hij na tweederde van zijn straf kon starten met zijn tbs-behandeling. Een rechter toetst iedere twee jaar de noodzaak van de behandeling en of dat moet plaatsvinden onder dwangverpleging. Er zit geen maximale tijdsduur aan een verblijf in een tbs-kliniek.
Het komt er op neer dat Robert Mikelson al twee jaar in de tbs zit, zonder dat de buitenwereld hiervan op de hoogte was. Het Openbaar Ministerie lijkt in te zien dat ze hiermee een fout hebben gemaakt. De kans is groot dat deze zedendelinquent op 7 juli voor het eerst weer in het openbaar verschijnt, in de rechtszaal waar een rechter zal oordelen over de verlenging van zijn behandeling.
Het Kincora-schandaal
Er zijn beschuldigingen dat het misbruik bij Kincora, dat in 1980 sloot, in de doofpot is gestopt, met medeweten van de inlichtingendiensten. Er is druk uitgeoefend om het te laten behandelen door het bredere rechtergeleide onderzoek dat Theresa May heeft opgezet. Maar ondanks druk van parlementsleden en slachtoffers van de pedofielenring die daar opereerde, weigerde ze Kincora toe te voegen aan het mandaat van het onderzoek. Al tientallen jaren wordt beweerd dat de inlichtingendiensten het seksueel misbruik van kinderen in Kincora hebben toegestaan om senior politici en leden van het establishment te chanteren toen de Troubles in de jaren 70 woedden. Het Northern Ireland’s Historical Institutional Abuse Inquiry onder leiding van Sir Anthony Hart onderzoekt de beschuldigingen, maar heeft niet dezelfde bevoegdheden als het Goddard-onderzoek. Richard Kerr, slachtoffer van seksueel misbruik in Kincora, beweert dat hij op verschillende belangrijke locaties is misbruikt door “zeer machtige mensen” die banden hebben met een vermeende VIP-pedofielenorganisatie. Kerr, die het slachtoffer was van mishandeling in het Kincora Boys’ Home in Belfast, beweert dat hij ook werd aangevallen in het luxe appartementencomplex Dolphin Square en het Elm Guest House, beide in Londen. Het is vermoedelijk de eerste keer dat de drie plaatsen met elkaar in verband worden gebracht in verband met beweringen over seksueel misbruik in het verleden door invloedrijke figuren uit Westminster. De heer Kerr werd in de jaren zeventig in Kincora misbruikt en beweert dat hij en twee andere jongens speciaal voor hen waren uitgekozen om in 1977 naar Londen te worden gesmokkeld en seksueel te worden misbruikt door mannen. Beide andere mannen hebben inmiddels zelfmoord gepleegd, vertelde Kerr aan Channel 4 News. Hij beweert dat de VIP-pedofielenorganisatie daadwerkelijk heeft bestaan en dat hij in Londen is misbruikt door “mannen die controle en macht over anderen hadden”. Volgens hem waren sommigen van hen politici. Zijn meest gewelddadige ervaring zou hebben plaatsgevonden in het Elm Guest House in Barnes, Zuid-Londen. Hij beweert dat hij daar met zijn handen op zijn rug werd vastgebonden terwijl mannen foto’s maakten. Toen de politie in 1981 een inval deed in het pension, vonden agenten naar verluidt zwepen, kettingen en touwen. De heer Kerr beweerde ook dat hij was meegenomen naar Dolphin Square, een appartementencomplex vlak bij het Parlementsgebouw. Scotland Yard doet daar nu onderzoek naar vermeende gevallen van kindermishandeling en moord. Richard Kerr vertelde aan Channel 4 News dat de politie had geprobeerd hem ervan te weerhouden te getuigen tijdens een rechtszaak waarbij drie personeelsleden gevangen zaten. In 1981 werden drie senior medewerkers van Kincora – Joseph Mains, Raymond Semple en William McGrath – gevangen gezet voor het misbruiken van 11 jongens. Dhr. Kerr vertelde Channel 4 News dat “twee agenten in burger” hem bezochten voor het proces. Hij zei: “Ze kwamen naar mijn huis en haalden spullen uit mijn lades, en ze stopten me in een auto en ze namen me mee naar het politiebureau en ze ondervroegen me, stopten me zeven uur in een cel en toen ze me uit mijn cel haalden, maakten ze me duidelijk dat ik hier niet over mocht praten en dat ik loog en geen leugens mocht vertellen, en ik had het gevoel dat ze me een waarschuwing gaven. De zaak kwam eraan… en ze wilden niet dat ik naar de rechtszaak zou komen”. The Elm Guest House was een hotel in Rocks Lane. In een lijst opgesteld door veroordeelde fraudeur Chris Fay, werden verschillende prominente Britse mannen ervan beschuldigd zich eind jaren 70 en begin jaren 80 schuldig te hebben gemaakt aan seksueel misbruik en kindermisbruik in het Guest House. Labour-parlementslid Tom Watson , die getuigenissen van Carl Beech had gehoord , suggereerde in een verklaring in oktober 2012 aan het Lagerhuis dat een pedofielennetwerk dat op dat moment bestond, mogelijk kinderen meenam naar feestjes in de privéwoning. In 2014 en 2015 werden beschuldigingen tegen verschillende vooraanstaande politici uit die tijd, waarvan de meesten inmiddels overleden zijn, openbaar gemaakt in de Britse pers. Veel van deze beweringen werden onderzocht en in diskrediet gebracht in een aflevering van het BBC actualiteitenprogramma Panorama in oktober 2015 .
Ritueel misbruik
Psychologe Aline Terpstra kwam satanisch en sadistisch ritueel misbruik tegen bij haar cliënt die gruwelijk werd misbruikt en mishandeld binnen een netwerk. Vernedering en duivelsaanbidding waren onderdeel van het misbruik. Zo werd zij op bijeenkomsten en vergaderingen van hooggeplaatsten – nationaal en internationaal – op hotelkamers op gruwelijke wijze mishandeld en misbruikt. En op dergelijke bijeenkomsten ingezet om hooggeplaatsten chantabel te maken. Daarnaast wordt duidelijk hoe de cult in tienertijd gedissocieerde persoonlijkheidsdelen inzette om hooggeplaatsten op luxe feestjes waar alcohol en drugs rijkelijk aanwezig zijn, seksueel te verleiden en chantabel te maken. VPRO uitzending Argos besteedde aandacht aan de kwestie en kwam in korte tijd al met 140 respondenten die vertelden over georganiseerd ritueel misbruik. In aanmerking genomen dat Argos beperkte tijd had en dat de angst om te spreken onder slachtoffers enorm is, zou het aantal werkelijke slachtoffers vele malen hoger kunnen liggen. In de 2e kamer werden twee moties ingediend door de Kamerleden Van den Berge, Van Nispen en Kuijken om nader onderzoek te doen. Op 25 maart 2021 werd door minister Grapperhaus, zonder enig overleg met belangengroepen van slachtoffers, de Commissie Hendriks ingesteld, bestaande uit voorzitter dhr. Hendriks en lid mw. Slotboom. De commissie stond onder volledig toezicht van de minister van Justitie, zoals vastgelegd in het instellingsbesluit.
De commissie stelde dat het “onomstreden” is dat georganiseerd en gewelddadig misbruik van minderjarigen bestaat. “Ongeacht of de verhalen van slachtoffers in volle omvang kloppen, is waarschijnlijk dat zij slachtoffers zijn van indringende en traumatiserende ervaringen.” Op welke schaal het voorkomt is voor wetenschappers en de commissie moeilijk in te schatten. Hendriks beklemtoont dat de commissie niet aan waarheidsvinding heeft gedaan. Dat is volgens hem de taak van politie en justitie en dat is in zedenzaken al moeilijk genoeg. En dat blijkt weer uit het niet onderzoeken van de telefoon van Donny M. die de 9-jarige Gino vermoordde. Zijn overlijden en de omstandigheden veroorzaakten een golf van verontwaardiging en verdriet door heel Nederland.
Ritueel misbruik Bodegraven
Maandenlang meldden Micha Kat, Wouter Raatgever en Joost Knevel met naam en toenaam satanisch kindermisbruik in Bodegraven. Ook de ex-politieagente Alice Besselink uit Doetinchem voegde een nieuw hoofdstuk toe en herhaalde de beschuldigingen van Knevel. De voorzieningenrechter heeft in september 2024 de vrouw verboden om zich op welke wijze dan ook nog langer uit te laten over het bestaan van een satanisch-pedofiel netwerk in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk. Ook moet zij alle eerdere uitlatingen hierover verwijderen van websites, sociale media en online platforms. Als de vrouw zich niet aan deze verboden houdt, dan wordt haar een dwangsom opgelegd van 5 duizend euro per overtreding, oplopend tot in totaal 400 duizend euro. Als zij zich, bij overschrijding van dat laatste bedrag, nog steeds niet aan het verbod houdt en de uitlatingen niet heeft verwijderd, kan zij tot maximaal 60 dagen in hechtenis worden genomen. Vanaf 3 april 2023 plaatst de vrouw berichten op sociale media waarin zij de uitlatingen van anderen over onder meer kindermoorden door een satanisch-pedofiel netwerk in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk herhaalt. De gemeente heeft haar op 8 augustus 2024 opgedragen haar uitlatingen te staken en te verwijderen, maar zij legde dit naast zich neer en deed dit zelfs in nog meer heftige bewoordingen. De gemeente Bodegraven – Reeuwijk vroeg de rechter om alle uitlatingen te verbieden. Voor het bestaan van een, volgens de vrouw wijdvertakt, satanisch-pedofiel netwerk zou geen enkel bewijs bestaan. De inhoud van de uitlatingen van de vrouw hierover zouden zeer bedreigend en beschadigend voor inwoners en medewerkers van de gemeente zijn en daarmee onrechtmatig. Dit geldt ook voor zover haar uitlatingen die gericht zijn tegen de advocaat van de gemeente. De vrouw werd 3 oktober opnieuw gearresteerd op verdenking van opruiing en bedreiging. Haar theorie leidde tot doodsbedreigingen aan het adres van Mark Rutte, RIVM-topman Jaap van Dissel en een huisarts. Ook complotdenker Micha Kat ging dieper in op het verhaal. En ook hij werd hier vorig jaar voor veroordeeld. De uitlatingen leidden er toe dat in 2020 graven van kinderen op een begraafplaats in Bodegraven werden overspoeld door bloemen, tot verdriet van nabestaanden, bewoners en de gemeente Bodegraven-Reeuwijk. De begraafplaats van de Ichthuskerk moest als gevolg van overlast worden beveiligd.
Cornelis den Dekker(38) lid van de Nederlandse Gereformeerde Kerk in die plaats werd in juni 2025 veroordeeld tot zes jaar en zes maanden vanwege seksueel misbruik van familieleden. Hij zit vast voor seksueel misbruik van minderjarigen en het delen van kinderporno. Hij kwam onder andere in contact met zijn slachtoffers via kerken waar hij lid van was. Cornelis den Dekker was tussen 2003 en 2018 actief in de Zuidhovenkerk in Dordrecht. Hij deed er jeugdwerk en begeleidde kinderkampen. Ook werkte hij in het Dordtse sportcentrum Pentagon, dat inmiddels gesloten is. Vanuit de kerk en Pentagon zijn geen aangiften gedaan over seksueel misbruik. In 2019 kreeg Den Dekker ook al dertig uur taakstraf voor ontucht met een 11-jarig meisje. Hij verhuisde daarna naar Bodegraven, waar hij tot kort voor zijn arrestatie zonder problemen als diaken in het kerkbestuur van de Ichtus-kerk zat.
Hij bezat niet alleen kinder- en dierenporno, maar misbruikte ook drie minderjarigen. De man had twaalfduizend afbeeldingen met op elke afbeelding een kind dat wordt misbruikt. Hij werd veroordeeld tot 6,5 jaar cel en tbs met dwangverpleging en moet twee van zijn slachtoffers een schadevergoeding betalen. Het Openbaar Ministerie had negen jaar en tbs geëist. De rechtbank in Den Haag vond bewezen dat de man drie kinderen in zijn familiekring heeft misbruikt. Dat gebeurde tussen 2002 en 2012. De kinderen waren zes, elf en negen jaar jonger dan de man zelf. Zelf is hij ook vanaf zijn negende misbruikt door een oom. Hij was ten tijde van een deel van het misbruik zelf ook nog minderjarig. Het begon toen hij twaalf was en het jongste slachtoffertje zes. ‘Dit seksueel misbruik gebeurde thuis of op vakantie, plekken waar de slachtoffers zich veilig en vertrouwd voelden’, aldus de rechtbank. ‘Hij heeft ernstig misbruik gemaakt van het vertrouwen dat binnen een familie als vanzelfsprekend mag worden beschouwd’, zo schrijft de rechtbank in het vonnis. ‘De rechtbank achtte het daarnaast bijzonder zorgelijk dat de verdachte in zijn online communicatie ook heeft gesproken over het misbruiken van zijn twee dochters. Dergelijke uitlatingen werpen een verontrustend licht op zijn denkpatronen en grenzen. De man bezwoer twee weken geleden bij de inhoudelijke behandeling van zijn zaak dat zijn dochtertjes veilig zijn, maar dat heeft de zorgen bij de rechtbank dus niet weggenomen. De rechtbank beoordeelde de chatgroepen als criminele organisaties en veroordeelde de man dan ook voor lidmaatschap daarvan en voor het bezit van de afbeeldingen. ‘Bij de vervaardiging van kinderporno worden kinderen seksueel misbruikt en uitgebuit, met alle emotionele en lichamelijke schadelijke gevolgen voor hen van dien’, zo zegt de rechtbank.
Zij kunnen nog lange tijd achtervolgd worden door de gevolgen van de verspreiding van de beelden, doordat het vrijwel onmogelijk is om een afbeelding of video die op het internet is gezet, daarvan af te halen. ‘De verdachte heeft met zijn handelen bijgedragen aan de vraag naar kinderporno en daarmee de instandhouding van dat misbruik en die uitbuiting van minderjarigen’, zo staat in het vonnis. Nadat de man was aangehouden en zijn chatgroepen waren ontmanteld zijn er ook elders in Nederland, Frankrijk en de Verenigde Staten nog andere mannen aangehouden voor het bezit van afbeeldingen van kindermisbruik. De rechtbank houdt er in het vonnis rekening mee dat de man tijdens een deel van de feiten minderjarig was en dat hij door deskundigen verminderd toerekeningsvatbaar wordt geacht. Dat leidt tot een lagere straf dan het Openbaar Ministerie had geëist. Daarnaast vond de rechtbank het noodzakelijk dat de man voor zijn pedofiele stoornis wordt behandeld in een kliniek, omdat eerdere pogingen om tot een ambulante behandeling te komen op niets zijn uitgelopen. De schadevergoeding die hij moet betalen is wel een stuk lager dan waar de slachtoffers om hadden gevraagd.
Den Dekker misbruikte de kinderen in zijn omgeving. Bij de jongste begon dat al toen het slachtoffertje vier jaar oud was. Bij de andere twee begon het toen ze zes en tien waren. Het misbruik speelde tussen 2002 en 2012. ‘Hij gaf hen ‘sekslessen’, maar snel daarna dook hij als een roofdier op zijn onschuldige prooi en ging op geraffineerde wijze zijn gang als ze alleen thuis waren’, zo schetste de officier van justitie. De verdachte nam de kinderen onder meer mee onder de douche of ging met ze op bed liggen. Ook gebeurde het een keer tijdens een kampeervakantie in een tent. Een deel van het misbruik vond plaats toen de verdachte zelf nog minderjarig was. Daarnaast is hij zelf als kind ook misbruikt door een oom, maar dat vond het Openbaar Ministerie geen verzachtende omstandigheid.
De man was daarnaast oprichter van drie chatgroepen op internet, met namen als NL-Young en Incest Youth Experience. Hij wordt daarom ook vervolgd voor lidmaatschap van een criminele organisatie, omdat hij volgens het OM in georganiseerd verband materiaal met kindermisbruik en dierenporno verspreidde. In die chats schepte hij op over wat hij eerder in zijn leven met de kinderen had gedaan. Ook plaatste hij in een groep een foto van de achterkant zijn jonge, aangeklede dochtertje met de tekst ‘spuiten maar’.
Toen de rechtbank de foto liet zien, brak Den Dekker in huilen uit. ‘Ik weet niet wat me heeft bezield. Ik vind het walgelijk en toch heb ik het gedaan.’ De voorzitter vroeg zich af hoe veilig de kinderen van de verdachte zijn. Den D. bezwoer dat ze veilig zijn. Toch is hij in één van de chats meegegaan in de fantasie van een andere man die de dochtertjes van de verdachte wilde drogeren en misbruiken. ‘Dan heeft zij een leuke droom gehad’, schreef de man aan de andere kant. Den D. antwoordde met ‘mooi plan’.De rechtbank vroeg zich daarom dan ook af waarom ze moet geloven dat de kinderen veilig zijn bij hun vader. ‘Omdat ik niet wil dat ze wat overkomt’, aldus de verdachte. ‘Ik snap dat het lastig te rijmen is, maar ik wil niet zo’n vader zijn.’
De drie destijds jeugdige slachtoffertjes van het misbruik zijn inmiddels meerderjarig. Eén van de slachtoffers van het seksueel misbruik liet een verklaring voorlezen door zijn advocaat.’Tot oktober vorig jaar, het moment waarop ik door de politie ben gehoord, kon ik met niemand delen wat er in mijn jeugd is gebeurd. Ik heb het jarenlang alleen gedragen. Ik voelde me verdrietig en eenzaam. Niemand wist wat er in me omging’, aldus de verklaring.
‘Ondanks dat ik niets verkeerds heb gedaan, heb ik altijd een gevoel van schaamte meegedragen. Schaamte dat dit me is overkomen. Schaamte dat ik het niet kon stoppen en schaamte dat ik het stil heb gehouden.’
‘Ik heb er niet over gepraat, omdat ik me ervan bewust was hoeveel verdriet ik zou aanrichten bij iedereen. Er was de angst dat ik niet zou worden geloofd’, zo zei het slachtoffer. ‘Wat er is gebeurd doet veel pijn, maar wat me minstens zo diep raakt, is dat je er online openlijk en trots over praat. Deskundigen hebben vastgesteld dat Den D. verminderd toerekeningsvatbaar is en lijdt aan een pedofiele stoornis. Hij zou daarvoor moeten worden behandeld.
Dat wil de verdachte zelf ook graag. Hij had al behandeld willen worden toen hij tien was. ‘Na dat met mijn oom had moeten binnenkomen dat dat niet normaal was.’ Het Openbaar Ministerie eiste dat de verdachte tbs met dwangverpleging krijgt opgelegd. Het OM vindt strafverzwarend dat de man eerder is veroordeeld voor een zedendelict en dat hij nog in zijn proeftijd daarvan liep toen hij de kinderporno ging downloaden. Eind 2018 werd de dertiger lid van de Nederlands-gereformeerde Ichthuskerk in Bodegraven. In juli 2024 werd hij opgepakt. Sindsdien zat hij in voorlopige hechtenis. Tot een maand voor zijn aanhouding was hij in die gemeente diaken. 7 januari 2025 stond hij als lid van de gereformeerde Ichthuskerk terecht op een pro forma zitting bij de rechtbank in Den Haag. De verdachte heeft in het verleden nog meer slachtoffers gemaakt. Dit gebeurde mogelijk toen hij werkzaam was als sporttrainer bij de klimvereniging in sportcentrum Pentagon in Dordrecht, in de periode 2003 tot eind 2019. In 2019 kreeg hij een taakstraf omdat hij, vijftien jaar daarvoor, als oppas aan een jong meisje had gezeten. De ontucht vond plaats in 2004 in Dordrecht, toen Coen den Dekker als zeventienjarige op een tienjarig meisje uit zijn kerk paste. Pas in 2017 stapte het slachtoffer naar de politie. Twee jaar later volgde een rechtszaak waarin de verdachte schuldig werd bevonden aan ontucht met het meisje. Volgens de rechter heeft de verdachte destijds misbruik gemaakt van het in hem gestelde vertrouwen. Omdat de man toen zeventien jaar was, is hij berecht volgens het jeugdstrafrecht. De rechter legde hem een werkstraf van dertig uur op. Uit rechtbankstukken blijkt dat het tienjarige meisje de ochtend na de ontucht haar vader had verteld dat de oppas haar slaapkamer was binnengekomen en ‘dat er iets was gebeurd wat niet hoorde. Uit het onderzoek blijkt dat verdachte veelvuldig gechat heeft over (fysiek) seksueel contact met minderjarigen. In de periode van 2003 tot en met november 2018 is hij ook verbonden geweest aan de Zuidhovenkerk in Dordrecht, waar hij kinderkampen begeleidde. Verder is hij lid geweest van de Ichthuskerk in Bodegraven, van november 2018 tot juli 2024. Het Team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme (TBKK) van de Eenheid Landelijke Opsporing en Interventies deed in de zomer van 2024 onderzoek naar het delen van kinderpornografie op versleutelde chatapps. Dit gebeurde onder leiding van het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie. De man viel op omdat hij beelden deelde van seksueel misbruik van(zeer) jonge kinderen in verschillende groepen. In de chats sprak de verdachte veelvuldig over het jarenlange seksueel misbruik van minderjarigen dat hij zou hebben gepleegd, bij zowel jongens als meisjes. De man is aangehouden op 26 juli 2024. Omdat de politie vermoedde dat er meer slachtoffers zouden zijn, werden mensen die zich in deze specifieke omstandigheden of deze situatie herkenden gevraagd om contact op te nemen met de politie via schwaan.lo@politie.nl (‘Schwaan’ is de naam van het onderzoek). In hoeverre de zaken met elkaar te maken hebben is nog niet duidelijk, maar dat er een connectie is met de begraafplaats is zeker. Achter het vermeende pedonetwerk in Bodegraven schuilt het idee van een schimmige elite die wereldwijd minderjarige slachtoffers smokkelt. Deze overtuiging staat onder andere centraal in de populaire QAnon-beweging die in 2017 in de VS verscheen. QAnon begon met de theorie dat Donald Trump een strijd voerde tegen een satanische, pedofiele elitesekte. Het Bodegravencomplot speelde rond een satanische pedofiele sekte, opererend vanuit een peuterspeelzaal en kleuterschool. De beweringen waren afkomstig van Joost Knevel, zelf een voormalige inwoner van het dorp. In maart 2020 stuurde Joost Knevel, die al enkele jaren in Spanje woont, een e-mail naar Martin Vrijland. Hierin beweerde hij herinneringen te hebben opgehaald aan moord en satanisch misbruik tijdens zijn jeugd in de jaren tachtig. Joost K. beweerde ook het slachtoffer te zijn geweest van MK-ULTRA.
Micha Kat (1963) studeerde Klassieke taal- en letterkunde aan de UVA in Amsterdam en begon zijn journalistieke carrière als freelancer bij NRC Handelsblad en De Telegraaf. Daarna schreef hij voor diverse bladen in de advocatuur: Het Advocatenblad, Amice, Management Team en Legal Week. Hij schreef vier boeken: Lux, libertas en leugens (2004), Topadvocatuur (2004), Boekhoudfraude (samen met Pieter Lakeman – 2010) en De Demmink doofpot (samen met Jan Poot – 2010). Kat zat ook achter de websites: Schipholwanbeleid.nl (Chipsholzaak), De Demmink doofpot, Klokkenluideronline.nl, Revolutionaironline en het Red Pill Journal (Bodegravenzaak). https://www.daretobegrey.com/verhalen/satan-in-de-lage-landen
Medewerker cruiseschip filmde gasten
Een 34-jarige medewerker van een cruiseschip heeft in het geheim gasten in hun kamers gefilmd. Daarbij ging hij zo ver dat hij zich verstopte onder bedden. Ook plaatste hij camera’s in badkamers. De werknemer zou verschillende gasten op het cruiseschip Symphone of the Seas van de rederij Royal Caribbean hebben gefilmd. De man werkte sinds december 2023 aan boord van het cruiseschip. Hij maakte kamers schoon en een van zijn taken was bijvoorbeeld om schone handdoeken in kamers te leggen. Tijdens zijn werk verstopte hij zich onder bedden om gasten te filmen en plaatste ook camera’s in badkamers. Hij gaf later toe dat hij het vooral gemunt had op meisjes van zo’n 16 jaar oud. Het jongste slachtoffer dat hij filmde, was 10 jaar. Royal Caribbean heeft de man na de ontdekking op staande voet ontslagen. De politie heeft een telefoon, camera, Apple Watch en harde schijf in beslag genomen. Beelden op de harde schijf zouden bewijs vormen voor zijn acties, melden openbaar aanklagers. Hij wordt aangeklaagd om de productie en het bezit van kinderporno.
Medewerker kinderopvang in Australië misbruikte meer dan 60 kinderen
In Australië is een man veroordeeld die jarenlang in de kinderopvang werkte en daar meer dan 60 kinderen misbruikte. Zijn slachtoffers waren tussen de 1 en 7 jaar oud. Hij krijgt levenslang. De verdachte, de 47-jarige Ashley Paul Griffith, gaf in de rechtbank in de Australische stad Brisbane toe dat hij schuldig was aan 307 vergrijpen. Hij misbruikte tussen 2003 en 2022 in totaal 65 kinderen in elf verschillende crèches in de Australische deelstaat Queensland. Ook misbruikte hij vier kinderen in de Italiaanse stad Pisa. Hij maakt de komende 27 jaar geen kans op vervroegde vrijlating. Griffith moet ook nog terechtstaan voor het misbruiken van een onbekend aantal kinderen in de Australische staat New South Wales. De Australiër werd in 2022 gearresteerd. Rechercheurs waren gestuit op duizenden foto’s en video’s van het misbruik. De video’s en foto’s waren geüpload naar het dark web, maar er waren geen gezichten op te zien. De politie kwam hem uiteindelijk op het spoor omdat op het beeldmateriaal telkens hetzelfde beddengoed te zien was. Dat beddengoed werd ook gebruikt in de kinderopvanglocaties in Queensland.
Leerkrachtondersteuner kindcentrum Mondomijn in de Helmondse wijk Brandevoort
De 25-jarige man uit Helmond, die op woensdag 18 september 2024 werd aangehouden in een zedenzaak, wordt verdacht van seksueel misbruik van kinderen onder de twaalf jaar. De verdachte heeft een grotendeels bekennende verklaring afgelegd. Politie en het Openbaar Ministerie (OM) gaan uit van 20 slachtoffers. Er zijn op dit moment geen aanwijzingen dat er meer slachtoffers zijn. Het misbruik zou hebben plaatsgevonden tussen 2018 en 2024. De man was tot voor kort als leerkrachtondersteuner werkzaam op een basisschool in zijn woonplaats. Op onder meer de telefoon van de verdachte zijn beelden aangetroffen van het misbruik, dat op school en bij enkele oppasadressen plaatsvond. Omdat deze beelden zijn aangetroffen, wordt de man ook verdacht van het vervaardigen en het in bezit hebben van kinderporno. De verdachte zit nog altijd vast. Op woensdag 4 december vindt de eerste pro-formazitting in deze zaak plaats. De zaak wordt dan nog niet inhoudelijk behandeld. Bij de politie kwam een melding binnen dat hij een minderjarig meisje seksueel zou hebben misbruikt. Meerdere ouders hebben meldingen gedaan over de leerkrachtondersteuner. In het onderzoek zijn usb-sticks en harde schijven in beslag genomen. De man werkte daar al jaren met kinderen tussen de 7 en 12 jaar. De zaak zou aan het licht zijn gekomen nadat een leerling thuis had verteld wat ze had gezien. Eerder werd al gemeld dat hij op de bassischool op non-actief was gesteld vanwege grensoverschrijdend gedrag, nu is dat veranderd in seksueel misbruik.
Sekte Lev Tahor
Drie hoge leiders van de Lev Tahor, een extremistische religieuze sekte, zijn veroordeeld tot een federale gevangenisstraf voor het bedenken van een plan om een 14-jarig meisje en een 12-jarige jongen te ontvoeren van hun moeder in Woodridge in Sullivan County. De mannen, de 34-jarige Yakov Weingarten, de 28-jarige Shmiel Weingarten en de 36-jarige Yoil Weingarten, smokkelden de kinderen vervolgens over de Amerikaanse grens naar Mexico, waar ze het meisje herenigden met haar volwassen ‘echtgenoot’, zodat hij zijn illegale seksuele relatie met haar kon voortzetten. Yakov en Shmiel Weingarten werden ieder veroordeeld tot 14 jaar federale gevangenisstraf, terwijl Yoil Weingarten werd veroordeeld tot 12 jaar cel. Lev Tahor had een hoofdkantoor in Guatemala. De aangehouden sekteleider is bekend onder verschillende namen. Zo laat hij zich ‘Yakow Weingarten’ noemen, maar ook ‘Yakev Nuchem Wingarten’, net als ‘Yaakov Weingarten’ of ‘Yankev Nuchem Weingarten’. Volgens The Times of Israël gebruikte hij ook ‘Weinstein’ als naam. De man is volgens de autoriteiten geboren in België en heeft de Belgische nationaliteit, maar is ook genaturaliseerd in Guatemala en de Verenigde Staten. Het is op verzoek van de VS dat de politie een inval deed in een boerderij in El Amatillo in Guatemala, niet ver van de grens met El Salvador en Nicaragua. De sekteleider wordt onder meer verdacht van samenzwering en internationale kinderontvoering. Weingarten was de leider van de sekte die vermoedelijk enkele honderden leden telde. De sekte wordt ook wel ‘de Joodse Taliban’ genoemd, omdat vrouwen en meisjes vanaf hun 3 jaar verplicht worden om lange, volledig zwarte gewaden te dragen. De sekte werd in de jaren 80 in Jeruzalem opgericht door de intussen overleden rabbijn Shlomo Helbrans. De groep verbleef een tijd in Canada maar week daarna uit naar Mexico en San Juan in Guatemala. De sekte moest echter verschillende keren verhuizen na conflicten met de lokale bevolking. Zo klaagden katholieke bewoners van San Juan dat ze hen probeerden te bekeren en dat ze naakt gingen baden in het meer. De groep kreeg in 2018 al internationale aandacht na de ontvoering van twee kinderen uit de Amerikaanse staat New York. Hun moeder, zelf een dochter van stichter Shlomo Helbrans, was de sekte ontvlucht omdat haar 13-jarige dochter verplicht werd te trouwen met een veel oudere man.
Leerkracht verkracht een zesjarig meisje
Een 35-jarige leerkracht uit Arnhem werd in oktober 2024 aangehouden op verdenking van het verkrachten van een zesjarig meisje en het maken en verspreiden van beeldmateriaal van het misbruik heeft bekend. Volgens zijn advocaat gaat het heel slecht met zijn cliënt en was hij niet op de rechtszitting aanwezig. De man zou suïcidaal zijn. De raadsman verzocht de rechtbank om de verdachte te laten onderzoeken door een psychiater. De man wordt verdacht van het verkrachten van een meisje van wie de zorg aan hem was toevertrouwd. Het misbruik zou zijn begonnen toen het slachtoffer vijf jaar was en zou zowel in Arnhem als op Kreta hebben plaatsgevonden. De man wordt ook verdacht van het maken, bezitten en verspreiden van beeldmateriaal van seksueel kindermisbruik van het slachtoffer. De verdachte werkte tot zijn aanhouding begin oktober als basisschoolleraar in Arnhem. Uit het onderzoek is inmiddels gebleken dat ook binnen de schoolomgeving dingen zijn gebeurd die grensoverschrijdend en/of strafbaar zijn”, meldde het OM. Het zou gaan om het fotograferen, filmen of beide van een aantal vrouwelijke oud-medewerkers en drie kinderen. “De personen op beeld zijn allen gekleed.” De verdachte heeft sommige beelden verspreid. De politie heeft de oud-medewerkers en de ouders van de kinderen geïnformeerd.
HIV door medische experimenten
In het Verenigd Koninkrijk zijn 30.000 mensen en hun dierbaren misbruikt voor medische experimenten. Mensen met hemofilie A hebben een tekort aan een stollingsmiddel dat bekend staat als factor VIII. Mensen met hemofilie B hebben niet genoeg Factor IX. In de jaren zeventig werd een nieuwe behandeling ontwikkeld om de ontbrekende stollingsmiddelen te vervangen, gemaakt van gedoneerd menselijk bloedplasma. Maar hele batches van de vervangende Factor VIII- en IX-producten waren besmet met dodelijke virussen. Het onderzoek naar geïnfecteerd bloed schat dat 1.250 mensen met bloedingsstoornissen in Groot-Brittannië als gevolg hiervan zowel HIV als hepatitis C hebben ontwikkeld, waaronder 380 kinderen. Ongeveer tweederde stierf later aan AIDS-gerelateerde ziekten. Sommige geïnfecteerden gaven onbedoeld hiv door aan hun partners. Nog eens 2.400 tot 5.000 mensen ontwikkelden zelf Hepatitis C, wat cirrose en leverkanker kan veroorzaken. Het berekenen van het exacte aantal mensen dat besmet is met Hepatitis C is moeilijk, deels omdat het tientallen jaren kan duren voordat de symptomen optreden.
Kinderen met hemofilie en andere bloedstollingsstoornissen werden in de jaren zeventig en tachtig in Groot-Brittannië onderworpen aan dodelijke medische experimenten. Kinderen namen ongewild deel aan klinische onderzoeken, vaak zonder toestemming van hun ouders. De meesten van hen raakten besmet met HIV of hepatitis C als gevolg van behandeling met bloedproducten waarvan de artsen wisten dat ze dodelijk konden zijn. Op een kostschool voor jongens met hemofilie het Treloar College in Hampshire zijn 75 van de 122 leerlingen die tussen 1974 en 1987 aanwezig waren overleden als gevolg van hun HIV- of hepatitis C-infectie. Deze kinderen zijn slechts enkele van de slachtoffers van het besmette bloedschandaal, het ergste medische schandaal in de geschiedenis van de NHS. HIV en/of hepatitis C is een virus dat leverkanker kan veroorzaken. Sommigen van de kinderen hadden bloedstoornissen en werden behandeld met stollingsmiddelen vervaardigd uit samengevoegd plasma van tienduizenden donoren, vaak gekocht in de VS, waar het gebruik van donoren met een hoog risico bekend was en routinematig was. Het onafhankelijke onderzoek naar het schandaal rond besmet bloed schatte dat 1.250 mensen zowel HIV als hepatitis C opliepen als gevolg van deze middelen, en tussen de 2.400 en 5.000 mensen alleen al hepatitis C. Anderen liepen deze virussen op nadat ze bloedtransfusies hadden gekregen na een operatie of bevalling; Er wordt aangenomen dat tot 100 mensen op deze manier met HIV zijn besmet, en 27.000 mensen met hepatitis C. Tot nu toe zijn ongeveer 2.900 mensen overleden; maar de verschrikkelijke erfenis van het schandaal ontvouwt zich elk jaar dat verstrijkt; Er wordt geschat dat nu nog elke vier dagen één persoon sterft . Van de met HIV besmette personen waren er 380 kinderen, van wie tot nu toe meer dan de helft is gestorven aan AIDS-gerelateerde ziekten .
Sommige van de kinderen die besmet waren, zoals op Treleor College, werden door artsen onderworpen aan gevaarlijke medische experimenten en uitgebreide klinische onderzoeken zonder toestemming van hun ouders, waarbij ze herhaaldelijk werden geïnjecteerd met drie tot vier keer de hoeveelheid bloedstollingsmiddel die normaal gesproken zou worden toegediend, om te zien of dit het aantal bloedingen dat ze ervoeren verminderde. Minister na minister ontkende de aanvragen voor een openbaar onderzoek; Pas in 2017 kondigde premier Theresa May aan dat er een onderzoek zou komen onder voorzitterschap van Sir Brian Langstaff. Maar zich ervan bewust dat zoveel levende slachtoffers in ‘geleende tijd’ zitten – dat ze sterven als gevolg van staatsfaillissementen – publiceerde hij in april 2023 alvast een tussentijds rapport waarin hij uiteenzette hoe een compensatieregeling zou moeten werken, zodat deze zonder uitstel kon worden ingesteld. Een jaar later zijn er naar schatting nog eens bijna honderd slachtoffers gevallen. Toch werd er geen compensatie betaald, afgezien van een tussentijdse uitbetaling van 100.000 Engelse ponden in oktober 2022, die alleen werd uitgekeerd aan levende slachtoffers en de nabestaanden van degenen die stierven. Twee derde van de nabestaanden – inclusief ouders die hun kinderen hebben verloren of mensen die wees zijn geworden als jonge kinderen – ontvingen nog geen enkele compensatie.
Seksuele uitbuiting van 1.400 meisjes uit verzorgingshuizen door Pakistaanse groep
In Rotherham bestond met medeweten van de Overheid tien jaar lang georganiseerd seksueel misbruik van meisjes in de stad Rotherham , South Yorkshire , Noord-Engeland , van eind jaren tachtig tot 2013. De lokale autoriteiten ondernamen geen actie. Onderzoeker Angie Heal, die door lokale functionarissen werd ingehuurd en hen waarschuwde voor de uitbuiting van kinderen die plaatsvond tussen 2002 en 2007, heeft het sindsdien beschreven als het “grootste kinderbeschermingsschandaal in de Britse geschiedenis”, met een rapport dat schat dat 1.400 meisjes, voornamelijk uit verzorgingshuizen, tussen 1997 en 2013 werden misbruikt door “grooming gangs”. Bewijs van het misbruik werd voor het eerst opgemerkt in het begin van de jaren negentig, toen managers van verzorgingshuizen meldingen onderzochten dat kinderen onder hun hoede werden opgehaald door taxichauffeurs. [ 12 ] Vanaf ten minste 2001 gaven meerdere rapporten namen door van vermeende daders, meerdere uit één familie, aan de politie en de gemeenteraad van Rotherham . De eerste groepsveroordeling vond plaats in 2010, toen vijf Brits-islamitische Pakistaanse mannen werden veroordeeld voor seksuele misdrijven tegen meisjes in de leeftijd van 12 tot 16 jaar. Vanaf januari 2011 drong Andrew Norfolk van The Times aan op de kwestie en meldde in 2012 dat het misbruik in de stad wijdverbreid was en dat de politie en de raad er al meer dan tien jaar van wisten. De artikelen van The Times , samen met het proces uit 2012 tegen de kindermisbruikring in Rochdale , brachten de commissie Binnenlandse Zaken van het Lagerhuis ertoe hoorzittingen te houden. Naar aanleiding hiervan en andere artikelen uit Norfolk gaf de gemeenteraad van Rotherham opdracht tot een onafhankelijk onderzoek onder leiding van Alexis Jay . In augustus 2014 concludeerde het rapport van Jay dat naar schatting 1.400 kinderen tussen 1997 en 2013 seksueel waren misbruikt in Rotherham, voornamelijk door Brits-Pakistaanse moslimmannen . De slachtoffers waren bijna allemaal blank, maar ook Britse Aziatische meisjes in Rotherham hadden te maken met verschillende vormen van seksuele intimidatie en aanranding. Sociale isolatie en angst voor oneer kunnen Aziatische slachtoffers ervan hebben weerhouden naar buiten te treden. Een verzorger die van 2003 tot 2007 in kindertehuizen werkte, vertelde de BBC dat er bijna ‘elke nacht’ mannen kwamen om meisjes op te halen, die op allerlei manieren ontsnapten en vervolgens meestal in taxi’s werden weggevoerd. Het misbruik omvatte groepsverkrachting , het dwingen van kinderen om naar verkrachting te kijken , het overgieten van kinderen met benzine en het dreigen ze in brand te steken, het dreigen hun moeders en jongere zusjes te verkrachten en het verhandelen van kinderen naar andere steden. Er waren zwangerschappen (één op 12-jarige leeftijd), zwangerschapsafbrekingen, miskramen, baby’s die door hun moeders werden opgevoed, naast baby’s die werden weggehaald. Het falen om het misbruik aan te pakken werd toegeschreven aan een combinatie van factoren die te maken hadden met ras , klasse , religie en geslacht: de angst dat de etniciteit van de daders zou leiden tot beschuldigingen van racisme ; minachtende en seksistische houdingen ten opzichte van de slachtoffers, die voornamelijk uit de arbeidersklasse kwamen ; het ontbreken van een op kinderen gerichte focus; de wens om de reputatie van de stad te beschermen; en een gebrek aan training en middelen. Ella Hill, een overlevende van het schandaal rond de Rotherham Grooming Gang, beschreef het ernstige racistische misbruik waarmee ze te maken kreeg door haar aanvallers: “Als tiener werd ik meegenomen naar verschillende huizen en appartementen boven afhaalrestaurants in het noorden van Engeland, waar ik meer dan 100 keer werd geslagen, gemarteld en verkracht. Ik werd een ‘witte slavin’ en ‘witte lul’ genoemd toen ze me sloegen. De algemeen directeur van de gemeenteraad van Rotherham, de directeur van kinderdiensten en de politiechef van South Yorkshire Police traden allemaal af. De Independent Police Complaints Commission en de National Crime Agency startten allebei een onderzoek, waarvan het laatste naar verwachting acht jaar zou duren. De overheid stelde Louise Casey aan om een inspectie uit te voeren bij de gemeenteraad van Rotherham. Het Casey-rapport, gepubliceerd in januari 2015, concludeerde dat de raad een pesterige, seksistische cultuur had van het verbergen van informatie en het tot zwijgen brengen van klokkenluiders ; het was “niet geschikt voor het doel”. In februari 2015 verving de overheid de gekozen functionarissen van de raad door een team van vijf commissarissen. Als gevolg van nieuwe politieonderzoeken werden in 2016 en 2017 19 mannen en twee vrouwen veroordeeld voor seksuele misdrijven in de stad die teruggaan tot eind jaren tachtig; een van de leiders werd veroordeeld tot 35 jaar gevangenisstraf. Ongeveer 11,9 procent van de bevolking van Rotherham behoorde tot zwarte en etnische minderheidsgroepen. Volgens een slachtoffer gaven de daders de voorkeur aan kinderen van 12 tot 14 jaar. Naarmate ze ouder werden, verloor de groep interesse en werd van het kind verwacht dat het jongere kinderen levert in ruil voor voortdurende toegang tot de groep, waarop het kind is gaan vertrouwen voor drugs, alcohol, een sociaal leven, “genegenheid” of zelfs een thuis. De overgrote meerderheid van de mensen die sinds Operation Central in 2010 in Rotherham zijn veroordeeld voor seksuele uitbuiting van kinderen, zijn van Pakistaanse afkomst en ongeveer 80 procent van de aangewezen verdachten is ook van Pakistaanse afkomst, terwijl de rest een mix is van blanke Britten en andere groepen zoals Roma. De meest voorkomende leeftijd voor veroordeelden is 30 tot 40 jaar.
Grensoverschrijdend gedrag HagaZiekenhuis en Maasstad ziekenhuis
Zeker vier chirurgen van het HagaZiekenhuis in Den Haag worden in verband gebracht met seksueel grensoverschrijdend gedrag tegenover arts-assistenten. In een Zembla-podcast doet een van de getroffen arts-assistenten haar verhaal. Een chirurg zou zich seksueel hebben misdragen tijdens teamuitjes van de vakgroep Heelkunde. Beide keren zou hij haar in de lift van het hotel ongewenst hebben omhelsd en getongzoend. Ze vertelt dat de chirurg haar ook in het ziekenhuis seksueel grensoverschrijdend benaderde tijdens beoordelingsgesprekken. “Als je AIOS bent, word je na iedere operatie beoordeeld door de chirurg met wie je de operatie hebt gedaan. Hij zei dan altijd: kom je even? Dat was dan weer zodat hij mij kon gaan zoenen.”
Een voormalig internist (56) van het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam mag van de tuchtrechter zijn beroep niet langer uitoefenen. Hij vertoonde seksueel grensoverschrijdend gedrag in 2021 bij drie vrouwelijke coassistenten. Het drietal moest zich, tijdens een les over echo’s maken van de liezen, tot op hun onderbroek uitkleden. Vervolgens had de arts onaangekondigd hun ondergoed opzij geschoven en hen aangeraakt in de schaamstreek. Het voorval zou hij hebben gefilmd met zijn telefoon. In eerste instantie kreeg de arts een beroepsverbod, maar dat werd in hoger beroep omgezet in een schorsing van een jaar. Meegewogen werd dat hij tijdens de ruim twintig jaar waarin hij als arts werkzaam was, nooit eerder met het tuchtrecht in aanraking is geweest en het om een zeer ernstig maar ‘eenmalig incident’ zou gaan. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) kreeg meerdere meldingen over de internist, niet alleen van de drie coassistenten maar ook van twee patiënten en een arts in opleiding tot specialist (aios). De nu ex arts heeft tijdens verschillende consulten bij twee jonge vrouwelijke patiënten zonder medische noodzaak onderzoekshandelingen verricht, waarbij hij hun borsten en schaamlippen heeft aangeraakt. Ook heeft hij tijdens een-op-een onderwijs aan een arts-assistent haar schaamlippen gezeten. Zowel de inspectie als één van de twee patiënten diende een tuchtklacht in tegen de internist. De internist ontkent dat hij zich seksueel grensoverschrijdend heeft gedragen. Bij de patiënten ging het volgens hem medisch noodzakelijke handelingen. Bij het onderwijs aan de arts-assistent in opleiding ging het volgens hem om lichamelijk onderzoek (echo van de liesvaten), met instemming van de arts-assistent. De verklaringen van de twee patiënten en de arts-assistent zijn geloofwaardig, vindt het Regionaal Tuchtcollege in Amsterdam. Zij komen ook op essentiële punten overeen met de seksueel grensoverschrijdende gedragingen in de zaak van de coassistenten in 2023. ,,Dit handelen heeft een ingrijpend effect gehad op de drie jonge vrouwen.’ Het college acht het seksueel grensoverschrijdende gedrag van de internist tegenover twee jonge vrouwelijke patiënten die afhankelijk van hem waren, en tegenover een arts-assistent in opleiding die in een hiërarchische relatie tot hem stond, ‘stuitend en onaanvaardbaar’. ,,De internist heeft, ook tijdens de zitting, niet het inzicht getoond dat zijn gedragingen volstrekt onaanvaardbaar zijn.’’ De internist heeft het vertrouwen van de twee patiënten en de arts-assistent misbruikt en ernstig beschaamd, stelt het college. Ook in algemene zin heeft hij het vertrouwen dat patiënten in artsen moeten kunnen hebben ernstig beschaamd en daarmee schade toegebracht aan de beroepsgroep. Dit alles heeft het college doen besluiten zijn inschrijving in het BIG-register door te halen. Het is de zwaarste maatregel die het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg kan opleggen.
Kwetsbare jongen jarenlang als seksslaaf misbruikt
Drie mannen van middelbare leeftijd worden door het Openbaar Ministerie verdacht van jarenlange uitbuiting en misbruik van een minderjarige jongen. Een 60-jarige man uit Huizen en twee mannen van 59 en 54 uit Amersfoort zouden de kwetsbare jongen jarenlang als seksslaaf hebben gebruikt. Volgens justitie begon het misbruik negen jaar geleden, toen de jongen 11 was. Het kind zou van huis zijn weggelopen en werd opgevangen door een van de verdachten, die als een vaderfiguur zou hebben gefungeerd. Hij gaf hem harddrugs als GHB en ketamine. De jongen raakte ernstig verslaafd. De verdachten zouden profielen hebben aangemaakt op datingapps als Grindr en seksafspraken voor de tiener hebben geregeld. Het misbruik stopte pas eind september 2024 toen de zaak aan het licht kwam. Hoe het misbruik bekend werd, is niet duidelijk. Bij de politie zouden signalen binnen zijn gekomen over ernstig misbruik en seksuele uitbuiting van het slachtoffer. Agenten begonnen toen een groot onderzoek. Hoeveel mannen de jongen hebben misbruikt werd vandaag nog niet duidelijk. Het OM beschouwt de drie verdachten als leden van een criminele organisatie die uitbuiting en mensenhandel tot doel had. De man die de jongen thuis opving, wordt ook verdacht van ontucht met een neefje. Daarnaast werd kinderporno op zijn telefoon gevonden. Justitie onderzoekt nog of hij die zelf heeft gemaakt. Het slachtoffer is na de arrestatie van de verdachten naar een afkickkliniek gegaan. Hij verblijft nu in een kliniek voor de behandeling van psychische problemen. Volgens de officier van justitie gaat het steeds beter met hem en worden zijn verklaringen steeds helderder. Het onderzoek naar de zaak loopt nog. Mogelijk is er nog een slachtoffer en waren nog meer mannen betrokken bij het misbruik. De telefoon van een van de verdachten moet nog worden onderzocht.
Kindermisbruikbende in Schotland
Zeven leden van een kindermisbruikbende in Schotland zijn door de hoogste rechtbank voor strafzaken veroordeeld tot gevangenisstraffen van minimaal acht tot twintig jaar, met de mogelijkheid tot levenslang. “Deze rechtbank is eraan gewend om de ergste gevallen van gedrag te behandelen maar dit soort verdorvenheid tegen kinderen heb ik nooit meegemaakt”, zei de rechter die de straffen uitsprak. “Extreem misbruik van kinderen als dit, lijkt zelden voor te komen.” Een speciale commissie zal na het uitzitten van de minimale straf beoordelen of de veroordeelden nog een risico voor de samenleving vormen. Zelfs als ze voorwaardelijk vrijkomen, blijven ze onder toezicht staan en kan de commissie ze elk moment opnieuw naar de gevangenis sturen. De daders zijn vijf mannen en twee vrouwen tussen de 42 en 51 jaar oud. Ze zijn veroordeeld voor mishandeling en seksueel misbruik van drie jonge kinderen, vier van hen ook voor poging tot moord op het jongste slachtoffer. Enkelen van hen hadden een strafblad, maar niet voor seksueel geweld. Tussen 2012 en 2019 organiseerden ze “verkrachtingsnachten” en “dans- en seksnachten” in een vervuilde flat die door drugsgebruikers werd bezocht. De drie slachtoffers waren jonger dan 13 jaar. De twee oudsten, een jongen en een meisje, werden afgeranseld en seksueel misbruikt. Ook moesten ze alcohol en drugs gebruiken. Het jongste kind, een meisje, werd verkracht. Ook verklaarde ze dat ze in een oven en keukenkast vol spinnen werd opgesloten en gedwongen werd om hondenvoer eten. De drie kwamen in 2017 bij het maatschappelijk werk in beeld, maar pas in 2020 ontstond de verdenking dat ze mishandeld en misbruikt waren. Waar de ouders van de kinderen waren is onduidelijk.
Kindermisbruik in de VS
Seksueel grensoverschrijdend gedrag bij politieproject
Misbruik door ouders
Een 12-jarige jongen uit Enschede is in de zomer van 2023 meerdere keren door zijn eigen moeder verkracht. Dit gebeurde vermoedelijk in opdracht van zijn vader en werd steeds vastgelegd op beeld. Het Openbaar Ministerie eiste vandaag in de rechtszaal jarenlange celstraffen tegen de ouders van het slachtoffer. Het gaat om vluchtelingen uit Syrië. Het misbruik kwam aan het licht toen de jongen aan een buurvrouw vroeg of zij de politie voor hem wilde bellen. Nadat hij de politie over zijn thuissituatie had verteld, werden zijn vader en moeder diezelfde dag nog aangehouden voor huiselijk geweld. Op hun telefoons vond de politie acht filmpjes en elf foto’s, waarop te zien is dat de moeder seks heeft met haar dan 12-jarige zoon. De vrouw bekende dat zij het was. Justitie gaat ervan uit dat de vader opdracht gaf voor de seks. Hij vertelde de moeder in chatgesprekken precies wat hij van haar verlangde. “De oudste zoon werd in de slaapkamer misbruikt door zijn eigen moeder. Dit alles voor het genot van de perverse seksuele voorkeuren van vader”, zei de officier van justitie. De moeder zei spijt te hebben van wat ze haar zoon heeft aangedaan en barstte in de rechtszaal meerdere keren in tranen uit. “Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, dat geef ik toe. Maar het is allemaal tegen mijn wil in gebeurd”, zo verklaarde zij. Eerder gaf ze nog aan dat ze door haar man werd gedwongen tot seks, vandaag wees ze naar een “bende van Assyrische mannen”. De rechter vroeg of de angst voor eerwraak iets met die tegenstrijdige verklaringen te maken had. “Ja, daar ben ik wel bang voor. Ik heb iets gedaan dat streng verboden is in onze cultuur. Wij zijn moslim, en wat er is gebeurd staat haaks op de islam.” Volgens het OM is er echter geen bewijs dat andere mannen haar tot de handelingen aanzetten. Ook lijkt het er in de chatgesprekken niet op dat de moeder tegenstribbelde. “Uit de gesprekken blijkt juist dat ze het gezamenlijk doen.” Ook zou de vrouw tijdens het misbruik steeds onder invloed zijn geweest van alcohol en cocaïne. Behalve van plegen en medeplegen van verkrachting worden de ouders verdacht van het verspreiden van kinderporno. Daarnaast staat de vader terecht voor huiselijk geweld. Zo heeft hij de moeder volgens het OM een keer onder dwang kaal laten scheren en drukte hij sigarettenpeuken uit op haar huid. Ook zijn kinderen zaten onder de blauwe plekken. Als het aan het OM ligt gaat de vader acht jaar de cel in, en de moeder zes jaar. “Thuis bij je ouders is normaal gesproken een plek waar je je veilig moet voelen. Dat was helaas voor deze kinderen helemaal anders. Ze zijn uit Syrië gevlucht voor een beter leven hier in Nederland, maar uiteindelijk werd hun leven hier een hel.” De rechtbank doet over een aantal weken uitspraak.
Misbruik cliënten van Limburgse jeugdzorginstelling Hilzijn
Cliënten en personeel van jeugdzorginstelling Hilzijn kregen te maken met geweld, drugscriminaliteit en gedwongen prostitutie door de opgenomen jongeren en jongvolwassenen met gedrags- en psychiatrische problemen. Clienten die door een rechter naar een een gesloten inrichting moesten kwamen terecht bij Hilzijn. In de groep had vrijwel iedereen een ondertoezichtstelling (OTS) of een rechterlijke maatregeling (RM), dat is een enkelband, tijdklok of een locatieverbod.” Een gemiddelde groep bestond uit drie jongeren met een enkelband of een gebiedsverbod, twee met anorexia of boulimia, vrijwel iedereen had een verslaving en twee die zichzelf verwondden. Dagelijks moest de politie er bij komen wanneer een cliënt weer eens een hulpverlener wilde slaan. Jongeren liepen weg om opdrachten van criminelen uit te voeren. Meiden vertelden dat ze naar hotels in de regio moesten om betaalde seks te hebben met mannen. Jongens moesten pakketjes bezorgen en kregen pinpassen op hun naam.Medewerkers kregen te horen dat “de politie even geen tijd heeft” om een meisje uit een pand te halen waar ze gedwongen seks had. Medewerkers van Hilzijn haalden daarop zelf herhaaldelijk meiden uit panden, met gevaar voor eigen leven.
Een 16-jarig meisje werd tijdens haar verblijf bij Hilzijn verkracht. De jongen heeft het ook gefilmd. Omdat het slachtoffer zelf niet durfde te spreken, werd in overleg met de politie besloten dat een begeleider namens haar aangifte zou doen. Na die aangifte gingen twee agenten naar de instelling om de jongen aan te houden. De jongen reageerde boos en opstandig. Volgens een medewerker werd de situatie verkeerd aangepakt, omdat bij dit type ‘rode’ jongens een situatie snel kan escaleren. De verdachte vernielde vervolgens zijn telefoon, waardoor belangrijk bewijsmateriaal verloren ging.
In het zuiden van India zijn begin maart 2025 twee vrouwen door meerdere mannen verkracht en een man gedood. Dat gebeurde bij een rivier in de stad Hampi, een populaire toeristische plaats vanwege de vele tempels. Een van de vrouwelijke slachtoffers was een Israëlische toerist, de ander een Indiase eigenaresse van een zogenoemde homestay, een overnachtingsplek voor toeristen bij lokale mensen thuis. De twee vrouwen waren donderdagavond met drie mannelijke toeristen – een Amerikaan en twee Indiërs – sterren aan het kijken bij de rivier toen ze werden aangevallen door een groep mannen. Voorafgaand aan de aanval zou er een ruzie zijn geweest over geld. Volgens de lokale politiechef duwden de aanvallers de drie mannen in de rivier, waarna ze de vrouwen verkrachtten. De Amerikaanse man en een van de mannen uit India overleefden het. Het lichaam van de derde man werd zaterdagochtend gevonden.Volgens de politie waren de daders de groep gevolgd naar de rivier. De drie mannen reden naar verluidt op een motor naar de groep om te vragen waar ze konden tanken. Vervolgens zouden ze 100 roepies hebben geëist van de groep, omgerekend ongeveer een euro. Toen de sterrenkijkers dat niet wilden geven, ontstond er een ruzie. Toen een van de mannelijke toeristen alsnog 20 roepies gaf, namen de mannen er geen genoegen mee en vielen de groep aan, aldus de politiechef. Verkrachtingen en geweld zijn in India een wijdverspreid probleem. Afgelopen zomer waren er grote protesten in het land na de verkrachting en dood van een arts in opleiding. Begin dit jaar kreeg de dader, een vrijwilliger van de politie, een levenslange celstraf. In 2019 gingen mensen de straat op na de verkrachting en moord op een vrouwelijke dierenarts. In 2012 werd een 23-jarige studente door meerdere mannen verkracht in een bus. Ook toen leidde dat tot massale protesten. Na het incident in 2012 paste de Indiase regering de wet aan, waardoor de doodstraf kan worden opgelegd voor verkrachting van meisjes onder de 12 jaar. Ook zijn agenten die weigeren melding te doen van seksueel geweld strafbaar. Volgens mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wordt die wet nog altijd onvoldoende nageleefd. Zo kwam in 2021 nog een hoge rechter in opspraak nadat hij tegen een verdachte van verkrachting had gezegd dat hij het beste met zijn minderjarige slachtoffer kon trouwen om de gevangenis te ontlopen. Afgelopen najaar keerde de Indiase regering zich tegen een oproep van het hooggerechtshof, dat pleit voor het criminaliseren van verkrachting binnen het huwelijk. Volgens de regering is deze maatregel “buitensporig streng” en zijn er al genoeg wetten die vrouwen beschermen tegen seksueel geweld.
Erewraak
Erewraak is iets dat in sommige gemeenschappen, waaronder bepaalde migranten- of conservatieve gemeenschappen, hardnekkig blijft bestaan. Het idee van erewraak komt vaak voort uit tradities of sociale normen die niet noodzakelijkerwijs deel uitmaken van de oorspronkelijke religieuze teksten, maar eerder zijn voortgekomen uit culturele praktijken en interpretaties van die religie, vaak met de nadruk op “eer” en de controle over vrouwen. In sommige gevallen kan erewraak of het idee van “de bescherming van de familie-eer” zo ver gaan dat het recht wordt genomen in de handen van een familielid, meestal een man, die meent dat hij het recht heeft om wraak te nemen op een vrouw die als “eer”verlies wordt beschouwd. Dit gebeurt vaak in situaties waarbij de vrouw wordt gezien als het bezit van de man, en haar gedrag wordt als een weerspiegeling van de mannelijke “eer” beschouwd. Het is een verschijnsel dat in verschillende culturen en religies kan voorkomen, maar het is niet specifiek verbonden aan een bepaalde religie, hoewel het vaak verkeerd geassocieerd wordt met de Islam. Erewraak is in veel gevallen het resultaat van culturele tradities en niet van religieuze voorschriften. In sommige gemeenschappen, met name in landen waar de macht van mannen en de onderdrukking van vrouwen diep geworteld zijn, wordt het concept van “eer” vaak als een belangrijke sociale norm gezien. Deze culturele normen kunnen soms religieuze doctrines beïnvloeden, maar ze zijn niet noodzakelijkerwijs door de religie zelf voorgeschreven. De Islam zelf, net als andere wereldreligies, heeft geen leerstellingen die erewraak goedkeuren. Integendeel, de islamitische leer benadrukt de waarde van gerechtigheid en mededogen, en heeft zelfs de rechten van vrouwen vastgelegd op vele gebieden, zoals huwelijken, erfenis, en het recht op bescherming tegen geweld. Het idee dat mannen alles mogen doen, terwijl vrouwen worden gecontroleerd, komt voort uit patriarchale sociaal-culturele structuren, die in sommige gemeenschappen sterker zijn dan de religieuze boodschap zelf. Het idee van mannelijke superioriteit en vrouwelijke onderdanigheid heeft door de tijd heen geleid tot diepgewortelde machtsverhoudingen die moeilijk losgelaten kunnen worden, zelfs wanneer de religieuze leer niet zulke ongelijkheden ondersteunt. Erewraak heeft vaak te maken met een diepgeworteld idee van eigendom en bezit over vrouwen in een samenleving die patriarchale normen heeft. Vrouwen worden vaak gezien als “de dragers van de familie-eer”, wat betekent dat hun gedrag (zoals seksuele vrijheid, huwelijkskeuzes, of zelfs sociaal gedrag) een directe invloed heeft op de status van de mannelijke leden van de familie. Wanneer vrouwen zich volgens de normen van de familie of gemeenschap gedragen, wordt dit gezien als een schending van de collectieve eer, en dit kan leiden tot de tragische en gewelddadige daden van erewraak. Het begrip van “eer” en “wraak” kan in bepaalde gemeenschappen zo ver gaan dat het zelfs het rechtssysteem of overheidsautoriteit omzeilt. Dit is een belangrijk probleem in landen en gemeenschappen waar familiale en culturele normen sterker worden gerespecteerd dan de wet van het land. In gevallen van erewraak kan het recht niet eens worden toegepast vanwege de sociale druk en de bescherming van de familie, wat leidt tot een cyclus van geweld en onrecht die moeilijk te doorbreken is. De invloed van culturele tradities kan zo sterk zijn dat mensen binnen deze gemeenschappen de wettelijke normen en maatschappelijke waarden van hun gastland niet altijd volgen, vooral wanneer het gaat om kwesties van gezinsstructuur en privélevens.
Een 34-jarige tuinman drogeerde en verkrachtte de afgelopen jaren meerdere vrouwen, onder wie ook minderjarigen, in de Zuid-Franse provincie Hérault. De feiten kwamen aan het licht in januari 2024 nadat twee slachtoffers aangifte hadden gedaan bij de politie van de gemeente Saint-Jean-de-Védas, in de buurt van Montpellier. Een van de vrouwen verklaarde dat ze enkele dagen eerder koffie had gedronken met de tuinman van haar ouders in hun woning. De man had tijdens het gesprek gevraagd om een pijnstiller omdat hij ‘hoofdpijn had’. Toen het slachtoffer het geneesmiddel ging zoeken, werd het zwart voor haar ogen. ,,Even later werd ik wakker in mijn bed”, getuigde ze. Het slachtoffer ging naar het ziekenhuis, waar kalmeringsmiddelen in haar urine werden gevonden. Het tweede slachtoffer legde een soortgelijke verklaring af. De politie opende een onderzoek naar de tuinman, die geen strafblad had, en stuitte al snel op een derde klacht uit oktober 2024. Net als de twee andere vrouwen vertelde het derde slachtoffer dat ze in een roes wakker was geworden in haar bed, nadat de tuinman klusjes in haar woning had gedaan. De politie arresteerde de 34-jarige tuinman 14 maart 2025. Hij gaf toe dat hij ‘ongeveer vijftien vrouwen’, onder wie ook minderjarigen, had misbruikt. De dader drogeerde zijn slachtoffers telkens met het kalmeringsmiddel alprazolam om hen daarna te verkrachten. De man verklaarde verder dat hij de feiten filmde en steeds handelde onder invloed van cocaïne. Volgens de krant Midi Libre zou de tuinman in november vorig jaar ook hebben ingebroken bij een minderjarige vrouw toen ze sliep. ,,Hij nam intieme foto’s van haar, maar drogeerde en verkrachtte haar niet. De politie is nu volop bezig met de zoektocht naar de andere slachtoffers. De tuinman riskeert een gevangenisstraf van twintig jaar.
Barbie (Samantha de Jong)
Maandag 10 maart 2025 wasde eerste van tien zittingsdagen in een megazaak over de vermeende seksuele uitbuiting van zes mensen. Zes slachtoffers, vijf verdachten, een verdachte die tegelijkertijd ook slachtoffer is. Met als bekendste slachtoffer Samantha de Jong, beter bekend als voormalig realityster Barbie in het populaire tv-programma Oh Oh Cherso. ‘Ik leverde wel 5000 euro per dag op. Nancy en Anthony hebben gezegd dat ik mijn kinderen nooit meer zou zien als ik aangifte zou doen’, beweert ze.
Drie van de vijf verdachten zouden Samantha de Jong hebben uitgebuit. Ze maakten zich volgens het Openbaar Ministerie (OM) tussen 1 mei 2021 en 31 augustus 2022 schuldig aan een reeks misdrijven rond haar. Naaktfoto’s van haar maken en op sekssites plaatsen. Contacten onderhouden met klanten. Haar slaan, naar een woning meenemen, drugs toedienen, niet laten slapen. Haar rijbewijs, telefoon en hond afpakken. Haar isoleren, geld in beslag nemen en dreigen haar te vermoorden als ze aangifte zou doen. Het ging deze eerste dag vooral over Samantha en wat haar overkomen zou zijn. Maar ze was er zelf niet bij, omdat het helemaal niet goed met haar gaat, of eigenlijk gewoon slecht. ‘Ze kampt regelmatig met depressieve klachten en ze heeft nog altijd herbelevingen en nachtmerries. Sinds een aantal maanden krijgt ze weer psychologische begeleiding. Een zitting zoals vandaag kan ze dan ook niet aan, en het zou ook niet verstandig zijn om haar hieraan bloot te stellen’, verklaart haar advocaat Sébas Diekstra.
Bovendien is ze sinds februari zelf ‘niet meer handelingsbekwaam, voegt hij eraan toe. ‘Wat betekent dat zij niet zelfstandig rechtshandelingen kan verrichten, zoals het aangaan van overeenkomsten of het beheren van haar financiën. De zaak rond Barbie kwam aan het rollen toen ze naar de wijkagent stapte en vertelde dat ze gedwongen geprostitueerd werd. Dat zou bijvoorbeeld in Hoofddorp gebeurd zijn. Verdachte Anthony J. huurde daar een woning. Volgens hem was die woning bedoeld om een wietplantage in te bouwen, maar Samantha verklaarde daar gedwongen geprostitueerd te zijn.‘Ik moest in Hoofddorp de hoer spelen. Neuken met Barbie, stond op een kinky website. Mannen stonden in de rij. Ik werd platgemaakt met drugs’, leest de rechter voor uit het dossier van Samantha. ‘Ik zweer u dat er niks van waar is’, reageert verdachte en ex relatie Dave Taal. in de rechtszaal.
‘Ik zweer nooit op mijn kinderen, maar nu wel.’ Daarop zegt de rechter enigszins cynisch: ‘Ik heb hier mensen op moeders kinderen zien zweren en het bleek uiteindelijk toch allemaal anders te zijn.’
In de rechtszaal ontstaat het beeld van een groep drugsverslaafden die door prostitutie flink wat poen wilde verdienen. Samantha was onderdeel van die groep en kon door haar bekendheid veel geld krijgen met sekswerk. Ze was het ‘goudmijntje’. Op een goeie dag verdiende ze wel 2000 tot 3000 euro, staat in het dossier.
Net als verdachte Dave Taal zetten Anthony J. en Nancy J. allebei Barbie neer als een fantast. Nancy J. is zowel slachtoffer (van seksuele uitbuiting door medeverdachten) als verdachte in de zaak en bij vlagen erg emotioneel. Volgens haar wilde Barbie zelf dat er bijvoorbeeld naaktfoto’s van haar gemaakt werden en deed ze vrijwillig aan sexwerk.
‘Ze liegt alles bij elkaar. Samantha is helemaal niet zo onschuldig en kwetsbaar. Natuurlijk hebben we haar mee uitgenomen omdat ze geld wilde verdienen, maar dat wilden we allemaal.’
Nancy J. wijst vooral richting Anthony J. als degene die alles regelde. Vanaf zijn telefoon werden in korte tijd 203 berichten gestuurd waarin Samantha aangeboden werd voor seks. ‘Anthony ging met Kinky (sekssite, red.) aan de slag als het geld voor drugs weer op was. Hij bedwelmde meiden met drugs en liet ze dan voor hoer spelen.’
Aan het slot van de behandeling van haar zaak somt de rechter verklaringen van allerlei mensen op. ‘Geld van de klanten moest je beneden bij Tony afgeven. Tony incasseerde het geld. We kregen geen geld meer, maar alleen eten en drugs. Op mijn profiel moesten ook foto’s van Samantha, omdat er dan meer klanten kwamen. Samantha wilde weg bij Dave omdat ze door hem geslagen werd.’
Komende dagen zullen de andere zaken inhoudelijk behandeld gaan worden. Het meeste fysieke geweld zou komen van Hassan B. Hoewel hij zelf ontkent, vertellen twee slachtoffers hoezeer zij te lijden hadden onder de klappen en verkrachtingen van B.. Danielle vertelde de politie dat ze urenlang aan een verwarmingsbuis vastgebonden werd, en door hem werd verkracht. Hoe vernederend het was dat hij haar ‘verkocht’ aan drugsdealers. Als enige van de vrouwen wist zij jarenlang van de drugs af te blijven, maar ze kon het leven met B. na drie jaar niet langer volhouden. Wegkomen leek onmogelijk. Telkens wist hij haar te vinden. Plukte haar desnoods zo van de straat zijn auto in. ,,Weet je, als dit mijn leven is geworden, ik kom hier toch niet weg’’, vertelde zij aan de politie over hoe ze volgens haar uiteindelijk verslaafd is geraakt. Tegen hoofdverdachte Anthony J. (50) werd een straf van veertien jaar geëist. De strafeis tegen Hassan B. is twaalf jaar en een gedwongen opname in een tbs-kliniek. Dave T. verdwijnt als het aan het OM ligt voor drie jaar achter de tralies. Sander S. zal later in het jaar zijn strafeis horen. Hij wordt eerst nog in het Pieter Baan Centrum opgenomen voor onderzoek. De strafeis tegen Nancy J. is drie jaar. Daarna zou ze onder voorwaarden in een tbs-kliniek behandeld moeten worden voor haar verslaving en (jeugd)trauma’s. ‘Ik heb haar nooit ellende aangedaan. Ze heeft mij ellende aangedaan en mijn kinderen’, reageerde verdachte Dave Taal op de verklaring. ‘Het raakt me’, zei Nancy J. ‘Ik ben van mening dat er misbruik van haar gemaakt wordt, maar er zijn heel veel dingen niet waar. Ik denk dat ze heel veel hulp nodig heeft en hoop ook dat ze die krijgt en hoop dat ze uit mijn buurt blijft.’ Hoofdverdachte Anthony J. reageerde door te zeggen dat hij haar ‘nooit iets aan heeft willen doen.’ Als schadevergoeding vordert Barbie in totaal bijna 75.000 euro materiele en 10.000 euro immateriële schade van de drie verdachten. In deze grote rechtszaak staan vijf verdachten terecht voor het (seksueel) uitbuiten van in totaal zes slachtoffers. Samantha de Jong is een van de slachtoffers. In totaal staan er tien zittingsdagen gepland. De verdachten zijn de bekende Haagse vechtsporter Anthony J., Hassan B., Dave T., Sander S. en Nancy J.Nancy J. nam ooit deel aan tv-programma Dames in de dop. Ze is naast verdachte ook slachtoffer in deze zaak. Op 25 april volgde de uitspraak
-
Het Openbaar Ministerie had oorspronkelijk 3 jaar celstraf geëist tegen Dave Taal, maar de rechtbank legde een lagere straf op van 10 maanden. Dit komt doordat de rechtbank niet in alle gevallen bewezen achtte dat er sprake was van dwang of geweld, en de uitbuitingsperiode niet de volledige tijd omvatte.
-
Dave Taal, die tussen mei 2021 en augustus 2022 een relatie had met Samantha, werd beschuldigd van betrokkenheid bij haar uitbuiting. Volgens het Openbaar Ministerie was hij medeplichtig aan het dwingen van Samantha tot prostitutie, mishandeling, en het afnemen van haar persoonlijke bezittingen (zoals haar rijbewijs, telefoon en hond). Samantha verklaarde dat Dave “al een tijdje in meiden handelde” en haar meenam naar Anthony J., een van de hoofdverdachten. Hij kreeg 10 maanden cel.
-
Anthony J. kreeg 8 jaar cel.Hij werd gezien als een van de centrale figuren in het netwerk en noemde Samantha de Jong in berichten “een goudmijntje”.
-
Hassan B. kreeg 10 jaar cel (mede vanwege verkrachting en mishandeling van andere slachtoffers). Danielle verklaarde dat zijn jarenlang werd misbruikt door B. en dat zij vreesde voor zijn mogelijke vrijlating.
-
Nancy J., ook een realityster, kreeg 29 maanden cel (waarvan 10 maanden voorwaardelijk) en wordt zowel als dader als slachtoffer gezien.
-
Sander S. moet nog worden berecht na onderzoek in het Pieter Baan Centrum.
-
Samantha’s situatie: Samantha was tussen 2021 en 2022 slachtoffer van gedwongen prostitutie, mishandeling, drogering, en bedreigingen. Ze leverde volgens haar verklaring soms tot 5000 euro per dag op, maar moest al het geld afstaan. Haar kwetsbare positie (drugsverslaving, psychische problemen) werd door de verdachten uitgebuit. Ze was niet aanwezig bij de rechtszaak vanwege haar mentale toestand, maar haar advocaat Sébas Diekstra las een emotionele slachtofferverklaring voor waarin ze sprak over haar blijvende angst en trauma.
De veroordeelden gaan in hoger beroep behalve Nancy. Ook het Openbaar Ministerie heeft aangekondigd niet in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de rechter.
6 jaar cel voor online misbruik van 33 meisjes
Het Openbaar Ministerie had 15 april 2025 zes jaar cel geëist tegen Daan F. uit Zwolle voor het online misbruiken van 33 minderjarige meisjes. De 34-jarige man benaderde meisjes in de leeftijd van 8 tot 14 jaar via TikTok en Snapchat, bleek vandaag tijdens de strafzaak in Zwolle. Tijdens de zitting heeft hij bekend tientallen meisjes online te hebben misbruikt. De zaak kwam in 2022 aan het rollen toen een vader ontdekte dat zijn minderjarige dochter naaktfoto’s had verstuurd. Hij deed daarop aangifte. De politie hield aanvankelijk rekening met zeker honderd slachtoffers. Inmiddels zijn er 33 minderjarigen geïdentificeerd. F. zei vandaag in de rechtbank dat hij vooral jonge meisjes benaderde “omdat ze opdrachten sneller uitvoeren”. De Zwollenaar benaderde de kinderen tussen juni 2021 en mei 2022. “Ik heb toen nooit nagedacht over de gevolgen voor hen of voor hun omgeving.” Uit het onderzoek van de politie blijkt dat sommige meisjes hem uit angst naaktfoto’s stuurden, omdat ze vreesden dan hij anders boos zou worden. Zelf zegt F. de meisjes nooit te hebben bedreigd. Op de zitting vroeg een van de rechters of het zou kunnen dat hij honderd slachtoffers heeft gemaakt. “Dat zou kunnen”, reageerde de verdachte. Over een mogelijke straf zei de verdachte dat hij de gevolgen van zijn daden zal accepteren. De rechtbank deed op 29 april uitspraak en veroordeelde de dader konform de eis tot een celstraf van zes jaar.