Bende van Nijvel



De nabestaanden van de slachtoffers van de beruchte Belgische criminele Bende van Nijvel hadden van de Belgische justitie een brief gekregen waarin stond dat ze op 28 juni werden uitgenodigd voor een bijeenkomst in Brussel. Het onderzoek wordt na 38 jaar afgesloten. 28 doden en 40 gewonden, maar de leden van de Bende van Nijvel gaan vrijuit. In de afgelopen jaren zijn meer dan vijftienhonderd tips bekeken, bijna 600 DNA-stalen afgenomen en ruim 2.700 vingerafdrukken vergeleken met die in databases. Nabestaanden van de slachtoffers  hebben nog een sprankje hoop. Het dossier wordt weliswaar formeel gesloten, maar de moorden en aanslagen van de bende kunnen door een recente wetswijziging niet verjaren. Daardoor kan het onderzoek bij nieuwe feiten heropend worden.

De Bende van Nijvel had het vooral gemunt op de verschillende warenhuis­ketens. Onder andere op de Delhaizes in Overijse, Eigenbrakel en Aalst. Maar er waren ook overvallen in winkels van Colruyt, onder meer in Halle en Nijvel die aan de bende worden toegeschreven. De buit was vaak laag,. De Bende wordt in verband gebracht met vijftien overvallen en twee golven van misdrijven. De eerste golf was van 1982 tot 1983. De aard van de misdrijven liepen sterk uiteen van roofovervallen en autokapingen tot inbraken. De tweede golf vond plaats in het najaar van 1985 – met overvallen in Eigenbrakel, Overijse en Aalst. Vooral in de laatste golf werd zwaar geweld gebruikt.  Het is daarom niet zeker dat beide golven inderdaad door een bende zijn gepleegd.

De leden opereerden heel professioneel en bleken ervaren schutters. In 1985 op vrijdag 27 september vielen bij twee overvallen op twee verschillende filialen van Delhaize acht doden. Eerst werd het filiaal in Eigenbrakel overvallen (3 doden) en minder dan een half uur later dat in Overijse (5 doden). Een Rijkswachter was die avond van de 27ste september 1985 aan de slag in zijn post in Oudergem, tussen Overijse en Eigenbrakel. Op de briefing vernamen hij en zijn collega’s dat er een overval gebeurd was op de Delhaize van Eigenbrakel. Ze waren van de snelwegpolitie en hadden een snelle Porsche tot hun beschikking, plus een BMW en motoren. Snel genoeg om het tegen de Golf GTI op te nemen. “Maar we mochten er niet achter gaan”, getuigt de inmiddels ex-rijkswachter nu “We moesten ons aan onze taak houden: alcoholcontroles uitvoeren in de buurt.”

In 1986 vonden duikers een zak met wapens in het kanaal Brussel-Charleroi, vlak bij het Hellend Vlak van Ronquières. In de zak zaten ook, delen van wapens en kogelvrije vesten. Jaren later, in 2012, bleek dat die wapens onmogelijk in 1985 in het water gegooid kunnen zijn en dat deze bewust daar waren gedumpt om onderzoekers op een dwaalspoor te brengen.

De Bende van Nijvel kreeg de naam na de inbraak in een Colruyt in Nijvel in de nacht van 17 op 18 september 1983. Daarbij werden twee getuigen en een rijkswachter doodgeschoten. De dieven braken in een Colruytwinkel aan de Brusselsesteenweg in Nijvel. Met een gasbrander maakten ze een opening in de toegangsdeur aan de achterzijde van de winkel. De buit bestond slechts uit wat koffie, maïsolie en pralines voor een waarde van omgerekend 550 euro. Bij een DATS-benzinepomp vindt men twee lichamen, ogenschijnlijk haastig gedumpt onder de winkelkarretjes. Het waren Jacques Fourez en Elise Dewit, die vermoedelijk als belastende getuigen uit de weg werden geruimd. Ze kwamen met hun Mercedes tanken op de verkeerde plaats op het verkeerde moment.  De dieven vluchtten met twee wagens, een spiksplinternieuwe Saab die ze drie weken eerder stalen en de Mercedes van de vermoorde getuigen, achtervolgd door de Rijkswacht. Ter hoogte van Eigenbrakel werden ze tot stoppen gedwongen waarbij eén van de twee rijkswachters, Marcel Morue wordt doodgeschoten en de andere rijkswachter raakte gewond. Later zou een getuige verklaren dat hij Jean Bultot, de gevangenisdirecteur van Vorst verschillende keren had zien joggen bij de Colruyt van Nijvel, zo ook op de dag van de overval. In een eerste periode waren nog verschillende brigades en rechercheurs bezig met het onderzoek naar de Bende. De opsporingsambtenaren van Charleroi informeerden hun collega’s van  “Dendermonde” echter niet.  Het is een van de vele voorbeelden van een gebrek aan coördinatie in het bende onderzoek. Later werd via ballistisch onderzoek het verband gelegd tussen deze overval aan de Colruyt van Nijvel, en de moord in het restaurant Aux Trois Canards in Ohain (2 oktober 1983), de overval in de Delhaize van Beersel (7 oktober 1983) en nog andere feiten gepleegd in de arrondissementen Brussel en Nijvel. Er werden enkele personen uit de Borinage (vandaar de naam ‘les Borains’) gearresteerd en daarmee zou er een doorbraak zijn in het onderzoek naar de bende van Nijvel.

De arrestaties gebeurden vooral op basis van een wapen, een Sturm Ruger. Dat wapen zou gebruikt zijn geweest bij verschillende feiten van de Bende en het bleek vier jaar eerder gekocht te zijn door een zekere Michel Cocu. De man wordt samen met enkele andere verdachten langdurig ondervraagd en bekent finaal ook zijn deelname aan een aantal feiten.

Er volgt in 1988 in Bergen een vergeefs proces. Vijf verdachten stonden terecht op beschuldiging van 4 van de in totaal 28 moorden die aan de Bende worden toegeschreven. Maar het hof sprak alle verdachten vrij.

Het dossier naar de Bende van Nijvel werd onder meer behandeld in Nijvel, maar werd daar vervolgens weggenomen. In 1987 werd beslist om het volledige dossier over te brengen naar een nieuwe onderzoeksrechter. Luc Van den Bossche (SP.A) dient op 2 februari 1988 een wetsvoorstel in om een onderzoekscommissie naar de Bende van Nijvel op te richten. In maart neemt de Kamercommissie dit voorstel aan en in mei komt de onderzoeks­commissie voor het eerst samen. In het eindrapport staat dat er “duistere machten” aanwezig waren in de onderzoeken naar de Bende. Midden jaren negentig wordt er een tweede parlementaire onderzoeks­commissie opgericht. Om te voorkomen dat de overvallen rond de Bende van Nijvel zouden verjaren werd beslist om de verjaringstermijn op te trekken van 30 naar 40 jaar. Dat betekent dat de feiten in 2025 verjaard zullen zijn, als er geen nieuwe beslissing wordt genomen.

De laatste en bloedigste overval van de Bende van Nijvel was op 9 november 1985. De Bende overviel de supermarkt Delhaize van Aalst, in Oost-Vlaanderen en doodden daarbij acht mensen , waaronder twee kinderen. De negen jaar oude David Van Steen overleefde de schietpartij, maar zijn ouders en zus kwamen toen om het leven. Over alle jaren heen vielen er bij alle feiten die de Bende van Nijvel pleegde in totaal 28 doden.

Practical shooting, een vorm van schietsport was in de jaren zeventig en tachtig. De leden van de Bende van Nijvel gebruikten soms schiettechnieken die hieraan deden denken. In 2000 werd beslist dat er geen schietoefeningen meer mochten gehouden worden waarbij menselijke silhouetten als doel worden gebruikt of waarbij gewelddadige scenario’s worden toegepast.

In 2020 werd nog door de Belgische politie vergeefs een opsporingsbericht verspreid van een mogelijke dader die op een foto staat met een semi-automatischgeweer van het Italiaanse merk Franchi, kaliber 12in zijn handen.  Het betrof eenzelfde soort wapen dat mogelijk werd gebruikt bij een overval op een Delhaize-supermarkt in 1985. Eind jaren 90 werd er een soortgelijk wapen uit een kanaal bij Vilvoorde gevist. De foto zou al in 1986 in handen zijn gekomen van de politie, waarbij werd verteld dat de man “belangrijk kon zijn voor het onderzoek”.

Freddy Troch

Toen de Bende de overval had gepleegd werd opnieuw een onderzoek opgestart in Dendermonde. In Charleroi liep op dat ogenblik al een onderzoek naar andere misdrijven van de bende. Freddy Troch was op dat moment onderzoeks­rechter in Dendermonde en hij werd aangesteld als verantwoordelijke voor het dossier. Maar enkele jaren later moest Troch het dossier over de Bende overhevelen naar Charleroi. Volgens de parlementaire onderzoekscommissie was een van de pijnpunten van het hele onderzoek dat de verschillende parketten naast elkaar werkten en weigerden samen te werken.

François Raes

De zaak werd door klokkenluider cq wachtmeester François Raes bekend gemaakt. Hij werkte ook bij het NBD maar kon de illegale gang van zaken niet langer meer aanzien. François Raes stapt naar het parket van Brussel en legde uitgebreide verklaringen af. Hij werd vervolgens als verrader gezien binnen het korps en op een zijspoor gezet. Hij werd ook mikpunt van pesterijen. Het onderzoek naar de zaak werd geleid door majoor Herman Vernaillen (samen met adjudant Guy Goffinon.

Madani Bouhouche 

Madani Bouhouche kwam midden jaren 70 (samen met Robert Beijer) in dienst bij de Belgische Rijkswacht. Hij ging werken in de drugssectie van de Brusselse BOB en hield er erg onorthodoxe praktijken op na en werd verdacht van tal van misdrijven. Rijkswachter Herman Vernaillen nam disciplinaire sancties tegen Madani Bouhouche en Robert Beijer waarna een aanslag op hem en zijn gezin gepleegd werd. Het onderzoek naar deze aanslag werd uitgevoerd door de BOB van Brussel. Daarin zit echter ook Madani Bouhouche, de man die dus door Vernaillen geviseerd werd. Madani Bouhouche en Robert Beijer verlieten de dienst in 1983 om samen een privé­ detectivebureau op te richten. Een jaar later stopte Bouhouche  en begon een wapenwinkel. Beiden werden  in 1995 veroordeeld voor twee moorden. De twee werden verschillende keren in verband gebracht met de Bende van Nijvel, maar hebben dat altijd ten stelligste ontkend. Bouhouche stierf in 2005. Madani Bouhouche was een bekwame schutter en hij gaf les in Leopoldsburg in de schietclub Target 121 in practical shooting. Hij wordt in verband gebracht met de “Groep G”, een groep extreemrechtse rijkswachters. Hij wordt door velen beschouwd als een van de kopstukken achter de Bende van Nijvel maar daarvoor werd hij nooit veroordeeld. 

Léon Finné

Léon Finné een bankier verbonden aan de Banque Copine was informant van de politie. Hij bracht verslag uit aan Rijkswachter HermanVernaillen. In zijn filiaal, gelegen aan de Brusselse Louizalaan, waren nogal wat politiemensen, advocaten en magistraten klant. Hij tipte over een op handen zijnde  staatsgreep, waarbij zouden niet alleen rijkswachters, maar ook militairen betrokken zouden zijn. De parlementaire onderzoekscommissie beweert dat er een onderzoek in die richting gevoerd is, maar dat dit gepaard ging met grote moeilijkheden. Het extreemrechtse Front de la Jeunesse zou in de rijkswacht geïnfiltreerd zijn en binnen een aantal eenheden slapende cellen ontwikkelen die dan geactiveerd zouden worden om de macht te grijpen. In het verlengde hiervan was er binnen de rijkswacht een groep G (Groupe de la Gendarmerie), een groep die geschat werd op een zestigtal mensen. De namen van Madani Bouhouche en Robert Beijer werden in dit verband opnieuw genoemd. Finné  werd slachtoffer van de Bende in 1985 bij de overval op de Delhaize in Overijse.  Het voedt de theorie dat sommige slachtoffers van de bende niet zonder meer toevallige slachtoffers zijn, maar bewust uitgekozen doelwitten.

Juan -Tonio- Mendez 

Wapenhandelaar Juan -Tonio- Mendez woonde 500 meter van het Broekbos waar regelmatig oefeningen zouden worden gehouden door de bende. Hij bezat een zeldzame Ingramgeweer waar het federaal parket op jaagt. Niet alleen Mendez had een Ingram, maar ook Bouhouche en Beijer. Mendez is in 1986 vermoord teruggevonden op een parkeerterrein van de oprit Rosieres. Bouhouche en Beijer werden verdacht van de moord, maar werden daarvan vrijgesproken. Daarna werd er niet meer geschoten in het Broekbos.

Robert Beijer

Oud-rijkswachter Robert Beijer keerde in 2023 vanuit Thailand terug naar België. Zijn advocaat is Pierre Chomé. Het gerecht in België heeft de Beijer opnieuw verhoord over zijn mogelijke betrokkenheid bij de bende. Onderzoeksrechter Martine Michel liet in januari Beijer arresteren in Thailand. In de woning van Beijer werd door het Belgische gerecht gezocht naar elementen die hem aan de Bende van Nijvel kunnen linken. Daarmee is hij al vaak in verband gebracht, maar nooit is hij officieel in verdenking gesteld. De Thaise autoriteiten arresteerden hem omdat zijn verblijfspapieren niet in orde zouden zijn geweest. Beijer werd twee weken lang vastgehouden door de Thaise immigratiediensten. In 2010 gaf  Robert Beijer wel toe dat hij, samen met vier anderen, achter de aanslag op Vernaillen zat. Bouhouche en Beijer werden betrapt op het afluisteren van de eigen collega’s. Het ging het om een gesprek van een BOB’er en diens informant, de Fransman Gérald Lafaurie, een bekend drugshandelaar. Bouhouche en Beijer namen zelf ontslag uit het rijkswachtkorps en begonnen een detectivebureau. In februari 1995 wordt Bij een huiszoeking ontdekten de Thaise autoriteiten dat de Beijer niet over alle nodigde documenten beschikte om in Thailand te wonen en er dus illegaal verbleef. Beijer werd gearresteerd en drie weken gevangen genomen voor hij in februari terug naar België werd gestuurd. Beijer werd in februari 1995 door het hof van assisen van Brussel tot 14 jaar cel veroordeeld voor een reeks misdaden die in de jaren 80 werden gepleegd. In december 1999 werd Beijer vrijgelaten, nadat hij meer dan de helft van zijn straf had uitgezeten. Daarop keerde de ex-rijkswachter terug naar Thailand.hij door het hof van assisen veroordeeld tot 20 jaar cel voor een reeks feiten, o.a. roofmoord.

Christian De Valkeneer

Christian De Valkeneer was lange tijd procureur-generaal in Luik. Tussen 2013 en 2018 stond hij het hoofd van het onderzoek tegen de Bende van Nijvel. In 2018 nam het federaal parket de leiding van het dossier over van het parket-generaal van Luik. Het gerechtelijk onderzoek van de Cel Waals-Brabant blijft wel in handen van onderzoeksrechter Martine Michel in Charleroi.

De Killer

De “Killer” is een van de figuren van de Bende van Nijvel. Hij kreeg deze bijnaam omdat hij het meeste aantal slachtoffers gedood zou hebben. Hij wordt gezien als de leider, gijzelnemer en doder van de Bende. Er circuleren meerdere robotfoto’s van deze “Killer”

De Reus

De “Reus” kwam een paar jaar geleden volop in het nieuws toen bekend raakte dat een ex-rijkswachter aan zijn broer op zijn sterfbed zou hebben dat hij iets te maken had met de Bende. Volgens die broer kon de man wel eens bendelid “De Reus” zijn.

De Groep Diane 

De Groep Diane was het elitekorps van de rijkswacht, die destijds nog bestond naast de politie. De Groep Diane werd opgericht in 1972 als voorloper van de speciale eenheden van de politie. De naam “Diane” is een verwijzing naar de Griekse godin van de jacht.  Bij de hervorming van de rijkswacht in 1992 was de naam “Diane” voorgoed verleden tijd: van toen werd er gesproken over het Speciaal Interventie-Eskadron. De POSA-pelotons van de groep Diane – ook bekend als interventie- en observatieteams – bestaan nu nog. Tegenwoordig heten die teams DSU: Directie Special Units. Bij deze groep, de toenmalige naam van het SIE, het Speciaal Interventie Eskadron, slaagden dieven erin om een aanzienlijk aantal wapens buit te maken: 5 machinegeweren van het merk Heckler und Koch (H&K), 10 machinepistolen H&K, 5 FAL-geweren en 5 automatische riot guns FN. Zoiets kon eigenlijk alleen maar gebeuren met de hulp van rijkswachters. De Mazda waarmee de wapens uit de kazerne van Etterbeek werden vervoerd, werd teruggevonden in het vlakbij gelegen Elsene. Later sprak een kolonel van de rijkswacht voor de parlementaire onderzoekscommissie hierover in termen van een “provocatie”. Robert Beijer, en Madani Bouhouche, gaven toe dat zij achter de diefstal zaten. Op 30 september 1982, ruim een half jaar na de wapendiefstal, wordt een bloedige aanslag gepleegd op wapenhandelaar Dekaise in Waver. De winkel van Daniel Dekaise is in wapenkringen een bekend adres. Ook al omdat hij gespecialiseerd was in het ombouwen van wapens en het leveren van geluidsdempers. Onder de cliëntele bevinden zich militairen, detectives, politiemensen en rijkswachters zoals bv. Madani Bouhouche. Daniel Dekaise had ook internationale klanten waaronder bedenkelijke zakenmannen, geheime diensten (o.a. Kintex, een bedrijf van de Bulgaarse geheime dienst) en terreurorganisaties (o.a. de Baskische terreurbeweging E.T.A.)  In een proces verbaal wordt vermeld dat Kintex als dekmantelbedrijf van Darzjavna Sigoernost (DS), de Bulgaarse geheime dienst zou fungeren. Dekaise zou ook een aktetas hebben gemaakt waarin een mitraillette was ingebouwd, met geluidsdemper en laservisier, een wapen bestemd voor aanslagen. Op het moment dat de gangsters buiten kwamen kwam een politieauto aangereden. De bestuurder inspecteur Claude Haulotte (33 jaar), wordt dood geschoten door een kogel in zijn hoofd. De overvallers stapten in een VW Santana en reden in de richting van Brussel. Ze werden achtervolgd door een Renault R4 van de Bewakings- en Opsporings Brigade. Ze botsen op elkaar in Hoeilaart en opnieuw werden de politiemensen onder vuur genomen en wisten de daders te ontkomen. Later die avond werd de VW Santana teruggevonden langs de Tumulidreef, in het Zoniënwoud. De auto was in brand gestoken en het identificatienummer bleek weg gevijld.  Twee weken later ontdekt een fietser in de onmiddellijke buurt een heleboel voorwerpen, waaronder de inhoud van de portefeuilles gestolen bij Dekaise en papiersnippers van de Spaanse krant El País, de nummerplaat van de Santana versneden in 23 stukken. Een van de gestolen wapens werd 6 november 1986 teruggevonden in het kanaal Brussel-Charleroi te Ronquières. De VW Santana werd erg snel als schroot verkocht waardoor later sporenonderzoek uitgesloten was. Het was een van de zovele blunders in het Bende van Nijvel onderzoek.  

Martial Lekeu

Martial Lekeu, een ex-rijkswachter die bij de drugssectie van de Brusselse BOB én bij de Groep Diane zat werd verdacht van deelname in groep G , een groep extreemrechtse rijkswachters die gerekruteerd werden door het Front de la Jeunesse. Ook een andere extreemrechtse groep, Westland New Post, was verdacht. Maar de verdenkingen werden nooit hard gemaakt.

Gladio

Gladio is een geheim netwerk dat in de jaren vijftig opgericht is in het westen van Europa en bestond uit burgers en militairen. De Belgische tak werd opgericht door de militaire inlichtingendienst en de staatsveiligheid. In 1990 zeggen zowel eerste minister Wilfried Martens (CD&V) als minister van Landsverdediging Guy Coëme (PS) dat het bestaan van het Gladio-netwerk nooit officieel is meegedeeld aan hen. Hierna werd beslist om Gladio op te doeken. Het is niet zeker of er een verband is tussen leden van Gladio en de Bende van Nijvel.

Patrick Haemers

Patrick Haemers – beter bekend als de grote blonde – en zijn bende zaaiden in de jaren tachtig terreur door bloedige overvallen op geldtransporten. Zijn lengte, het feit dat hij met wapens overweg kon en gezien zou zijn door getuigen in Aalst, maakten van hem een hoofdverdachte in het dossier van de Bende.

Jef Vermassen

Jef Vermassen is de advocaat van een van de slachtoffers van de Bende van Nijvel, met name David Van de Steen.

Jean Bultot

“Le Jonathan” was een bekende nachtclub in Sint Gillis. De club werd bezocht door rijkswachters, militairen, criminelen, maar ook door politici. Jean Bultot (70) een beruchte ex-gevangenisdirecteur van de gevangenis van Sint Gillis die gelinkt werd aan Bende van Nijvel is inmiddels overleden, Er circuleren foto’s en filmpjes van schaars geklede dames tijdens een “Rock and Roll dans la confiture” en tussen hen in Jean Bultot. Hij had een bedenkelijke reputatie door zijn extreemrechtse ideeën en zijn nauwe banden met criminelen. Hij was betrokken bij een reeks misdaden, waarvoor hij werd veroordeeld tot een celstraf van drie jaar. De man vluchtte naar Paraguay en overleed in 2021. Bij een huiszoeking eind 1985 werden wapens en kogels bij hem gevonden. Hij gaf toe de kogels te hebben gefabriceerd en verkocht aan meerdere personen. Eerder dat jaar zat hij in de gevangenis omdat hij een van zijn gevangenen, Philippe De Staercke, opdracht had gegeven kassabonnen te stelen bij een pastoor. De Staercke, een beruchte Brusselse gangster, is de enige die ooit officieel in verdenking is gesteld in het Bende-dossier. In 1986 vluchtte Bultot naar Paraguay, in Zuid-Amerika. Later vertrok hij naar Zuid-Afrika. Dat land leverde hem in 1990 uit aan België. Maar uiteindelijk werd Bultot in het Bende-dossier nooit in verdenking gesteld.

Philippe "Johnny" De Staercke

Philippe “Johnny” De Staercke – leider van de zogenaamde bende van Baasrode was vooral betrokken in drugszaken, overvallen, diefstallen. Er was gelijkenis tussen de tactiek van de Bende van Baasrode en de Bende van Nijvel. Bovendien werd De Staercke gezien in de Delhaize van Aalst, op de dag dat de Bende daar toesloeg. Uiteindelijk werd hij buiten vervolging gesteld voor deelname aan de Bende van Nijvel.

Alain Moussa

Alain Moussa is een Brusselse ex-gangster. In de jaren 80 maakte hij deel uit van de Bende van Baasrode, die vooral overvallen pleegde op banken en postkantoren. De spilfiguren van die bende waren volgens hem Philippe De Staerke en Dominique Salesse en het zou allemaal van hogerop komen beweerde hij op zijn Facebookpagina. Ook zijn neef Daniel B. verspreidde de berichten. Het federaal parket deed twee huiszoekingen. “Daarbij zijn een vuistvuurwapen, verschillende gsm’s en informaticamateriaal in beslag genomen.

Rogier Romelart

Het Belgische federaal parket deed onderzoek doen naar de dood van oud-rechercheur Roger Romelart (78) die dood werd gevonden in zijn woning. Daarbij werd een afscheidsbrief gevonden die ook weer in een doofpot verdween. Het parket heeft het lichaam van de man overgebracht naar Charleroi voor autopsie. Zijn huis werd doorzocht en zijn kinderen werden verhoord door de politie. De recherche wilde weten of Romelart vrijwillig uit het leven is gestapt en of er een verband bestaat tussen zijn dood en de recente aanhouding van twee van zijn oud-collega’s. Een maand eerder werden in een week tijd oud-rechercheur Philippe V. (70) en ex-rijkswachter François A. (62) opgepakt en verhoord. Net als Romelart werkten zij jarenlang bij de cel-Delta aan de zaak. Beiden werden onder voorwaarden vrijgelaten. Het tweetal werd verdacht van manipulatie van een wapenvondst in 1986. Bij het plaatsje Ronquières werden toen wapens en buit gevonden die aan meerdere overvallen werden gelinkt. Pas in 2013 bleek uit wetenschappelijk onderzoek dat de lading enkele dagen voor de vondst in het water was gedumpt. Een jaar eerder was op dezelfde locatie nog niets gevonden. V. en A. zaten achter het initiatief van het opduiken. Ze werden er van verdacht daarover te zijn getipt door een informant, iets wat ze zelf altijd hebben ontkend.

Francis V

In juli 2020 werden munitie en een granaat gevonden tijdens een huiszoeking in Zuid-Frankrijk bij Francis V., een voormalige gangster uit Brussel. V. werd verhoord, maar later vrijgelaten. Francis V. is geen onbekende voor justitie. Op 5 februari 1991 werd hij tot levenslang veroordeeld voor de diamantroof en de moord op twee Antwerpse diamantairs. 

De zaak-Touboul

Een burgerinfiltrant ging er vandoor met het geld van de politieactie en wilde er zelf cocaïne van kopen in Nederland. Het plan mislukte.

De zaak Khan

De Khan operatie in 1976 tussen het NBD en de DEA liet zendingen drugs vanuit Pakistan gecontroleerd België binnen met de bedoeling een grotere organisatie bloot te kunnen leggen. Op 18 januari 1980 wordt rijkswachtcommandant Léon François aangehouden. Twee jaar later werd hij veroordeeld tot een straf van één jaar (met uitstel).

Frenkie Peeters (1973) een ander kopstuk van de Bende van Nijvel (Venlo), werd in 1996 al veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor zeven moorden in het Limburgse drugsmilieu. Bij Frenkie werden meerdere persoonlijkheidsstoornissen vastgesteld en ging een tbs-traject in. In augustus 2020 probeerde hij ook al vrij te komen. Frenkie groeit als middelste kind op in Venlo-Zuid. Al op de LTS pleegt hij inbraken en handelt hij in namaak-horloges en verkoopt gestolen waar. Ook maakte hij zich schuldig aan afpersing, het in elkaar slaan van homoseksuelen, brandstichting en auto’s stelen.

In het voorjaar van 1993 ontmoet Frenkie Sanny P. en samen raakten zij betrokken bij een conflict in de Venlose drugswereld. De 23-jarige Turk Ibrahim Karaca wordt door de eigenaar van een coffeeshop waar hij werkt beschuldigd van diefstal van hasj ter waarde van 8000 gulden. Op 18 juni 1993 wordt Karaca door drie auto’s klem gereden en door vijftien man meegenomen naar de oevers van de Maas. Onder de vijftien zijn Frenkie P., zijn vriendin Astrid de B. en zijn jongere broertje Dennis. Verder bestaat de groep vooral uit Turken, waarvan een drietal illegalen. Later zal blijken dat deze drie in de dagen na de moord op Karaca ook door Frenkie P. uit de weg zijn geruimd, vooral omdat hij bang zou zijn geweest dat zij hem zouden verraden, aldus verschillende getuigen. In januari 1994, pleegt Frenkie zijn volgende moord samen met Sanny. Van de oom van Frenkie, Kuuk, krijgen ze te horen dat er ‘bakken met geld’ liggen in het huis van wiethandelaar Jeu Wissink, die in het dorpje Reuver woont, even buiten Venlo. Gewapend met een Beretta en een honkbalknuppel dringen de twee het huis van Wissink binnen. Er ontstaat een worsteling en er wordt geschoten, maar de forse Wissink houdt zich staande totdat Sanny hem met zijn honkbalknuppel bijna dood slaat en hem vervolgens van dichtbij twee keer door het hoofd schiet. Frenkie en Sanny, nu ondersteund door de junks Marcel N. en Sjakie H. rijden een maand na de moord op Wissink naar het huis van het bejaarde tuindersechtpaar Sjeng en Ferda van Rijn aan de Klagenfurtlaan in Venlo. De bendeleden, sommigen flink onder invloed van drugs en gewapend met verschillende steekwapens, bellen aan. Als de 80-jarige Ferda van Rijn de deur opendoet stormen de vier naar binnen en richten een bloedbad aan. Astrid, de vriendin van Frenkie, die in de auto was blijven wachten, kwam op het geschreeuw en gegil af. Bij de aanblik van de twee toegetakelde lichamen viel ze flauw. Ze werd in de kofferbak van de Opel Ascona gelegd, waarna de bende naar het centrum van Venlo reed naar café De Gouden Tijger om daar carnaval te vieren.

ANDER NIEUWS

error: Content is protected !!