Sanderink

Gerhardus Plechelmus (Gerard) Sanderink, geboren in Weerselo op 19 augustus 1948  is  eigenaar van onder meer Centric, Strukton, Oranjewoud en de Antea Group.

Gerhardus Sanderink is op papier multimiljonair, maar hij heeft effectief geen inkomen meer en ook geen zeggenschap over eventuele dividenduitkeringen of aandelenverkoop. Hij is niet in staat om nog langer dwangsommen te betalen, omdat hij financieel aan de grond zit. Na de Mulo studeerde hij  aan de middelbare landbouwschool in Oldenzaal, deed vervolgens voedingsmiddelentechnologie aan de HLTS in Bolsward en daarna elektrotechniek aan de Technische Hogeschool Twente in Enschede. De jaren op de lagere school verliepen heel moeizaam. hij was drie keer voorwaardelijk overgegaan en kreeg daardoor een heel groot minderwaardigheidscomplex. Daar kwam bij dat hij klein van postuur was en dus een van de kleinsten van de klas. Had geen spat zelfvertrouwen. Omdat hij nooit op de voorgrond trad, dachten de onderwijzers dat hij allerlei dingen niet wilde. Hij vertikte het bijvoorbeeld om voor de klas te zingen. Maar hij was gewoon angstig dat hij het niet goed zou doen. Hoe meer ze hem dwongen, hoe angstiger hij werd en hoe meer hij zich terugtrok. Zelf stelt jij dat hij een angstig vogeltje was en dat de angsten en gevoelens van minderwaardigheid heel diep zitten. Tot op de dag van vandaag heeft hij er last van.  Hij werd om die reden door zijn ouders altijd enorm in bescherming genomen en hij werd bij de erfenis ruimer bedeeld dan de rest, omdat ze zich zorgen over hem maakten. Hij balanceerde zijn leven lang op het randje van anorexia en zijn 89-jarige moeder zei dat hij het liefst droge Melbatoastjes at.

Mede dankzij zijn vriend Wim Neeskens kreeg hij wat meer zelfvertrouwen. Neeskens is journalist, ondernemer en stratenmaker en neemt hem mee naar openbare plekken zoals (pers)tribunes en bestuurskamers van voetbalstadions. Elke zaterdagmiddag zitten ze samen vaak urenlang bij Van der Valk in Hengelo om het leven én de zaken met elkaar door te nemen. Neeskens weet Sanderink over te halen om voetbalclub De Graafschap te sponsoren. De naam van Centric staat tussen 1998 en 2011 met twee korte onderbrekingen op de shirts.Na talloze aanvaringen en kritiek zijn de beleidsbepalers op De Vijverberg hem zat en komt het in 2011 tot een definitieve breuk. Sanderink trekt woedend drie maanden voor het contract afloop zijn sponsorschap in. Een jaar later keert hij toch terug bij de club, dit keer als commissaris, maar binnen twee maanden is er opnieuw ruzie, waarna  hij voorgoed verdwijnt uit Doetinchem.  Zijn starre manier van werken zorgde er later ook voor dat het beursfonds Oranjewoud vier jaar lang, tegen alle beursregels in, geen raad van commissarissen had. In het jaarverslag staat in die jaren steeds hetzelfde standaard zinnetje: ‘De directie is er tot op heden niet in geslaagd om nieuwe leden ter benoeming in de Raad van Commissarissen voor te dragen aan de Algemene Vergadering van Aandeelhouders. Hij bezit immers toch al 90,4 procent van de aandelen en zit niet te wachten op bemoeienis van anderen. Na lang aandringen door AFM wordt pas in 2010 bij Oranjewoud een raad van commissarissen geïnstalleerd. En dat wordt niet zijn enige aanvaring met AFM. Die maant hem in 2003 ook aan omdat hij aandelentransacties in zijn beursgenoteerde onderneming Centric KSI te laat heeft gemeld. Sanderink reageert  op geheel eigen wijze op de boosheid van minderheidsaandeelhouders en stelt ‘dat zij gewoon speculanten zijn’. AFM laat het er niet bij zitten en in 2012 wordt hij  veroordeeld tot het betalen van een boete van 100.000 euro. Zijn schuchterheid is dan al lang verdwenen en hij maakt ook ruzie met de belastingdienst en de vakbonden. Na een uitgestelde presentatie van het jaarverslag over 2020 werd drie jaar later bekend dat Strukton 198 miljoen euro verlies had geleden. Het verlies kwam door het debacle met de bouw van de Metro in Riyad waar alleen al 64 miljoen op werd verloren.
Hij werkte als ICT specialist in de vliegtuig- en ruimtevaartbouw, de uitgeverswereld en de industrie voor medische apparatuur, alvorens met een collega, Hans Quellhorst, in 1978 het Rotterdamse software/detacheringsbedrijf ICT op te zetten welke hij later verkocht aan Hans Quellhorst. Daarvoor werkten beiden bij het toenmalige BSO. Die besteedde, naar de mening van Sanderink en Quellhorst, te weinig aandacht aan technische automatisering.

In 1983 kreeg hij een korte relatie met een Twentse wijkverpleegster die graag een gezinnetje met hem wilde, maar dat vond hij maar irritant. Later ging een korte relatie met een meisje uit Volthe mis omdat hij te weinig tijd besteedde aan haar, omdat hij helemaal opging in zijn werk.

Begin 1992 werden de wegkwijnende onderdelen HCS Software en HCS Automotive ingelijfd. Hij kreeg voor deze overname een bruidsschat mee van 1,5 miljoen. Later dat jaar, toen HCS failliet ging, kocht Sanderink het failliete CIOB van HCS en softwarebedrijf SCS van Kondor Wessels. In korte tijd werden daarna Centric, Axis, Sirex, Cyco en Triathlon Automatisering toegevoegd. Eerder kocht hij al het failliete Expograph uit Breukelen. CIOB Kramers is binnen de Sanderink Groep het aanspreekpunt voor automatiseringsproducten en -diensten voor de lokale overheid.

In 1995 had Sanderink al een omzet van 95 miljoen euro en in 1996 steeg dit naar 125 miljoen. De nettowinst van het bedrijf groeide van een kleine 8 miljoen tot 9 miljoen. Sanderink heeft diverse werkmaatschappijen. Eén van de grotere is Centric IT Projecten met vestigingen in Leiden en Deventer. Onder Centric IT Projecten vallen CCE Systemen (workflow management, netwerken, groupware en CAD-systemen), Sirex (hardware-leverancier) en Axis (training en support). CCE Automatisering richt zich op detachering en automatiseringsprojecten. Centric Automatiseringsdiensten detacheert op het gebied van PC-gebruiksondersteuning, netwerkbeheer, programmering en communicatie. Ciob uit Eindhoven opereert vooral als IT-leverancier in de overheidsmarkt.

In 1997 werd automatiseringsbedrijf Expograph met 22 man personeel overgenomen. zijn op dat moment zevende werkmaatschappij. Zijn omzet groeide samen met de omzet van 8,8 miljoen van Expograph naar 134 miljoen. Sanderink heeft dan al 800 werknemers. De werkmaatschappijen leveren applicaties, netwerken, werkplekautomatisering en tijdelijk personeel.

De Sanderink Groep wijzigde 1 januari 2000 de naam naar Centric Holding en dit bedrijf groeide uit tot een van de meest vooraanstaande aanbieders van informatietechnologie in Nederland. Centric is actief in Nederland, België, Duitsland, Zwitserland en Noorwegen en mag behalve veel Gemeentes en Overheidsdiensten ook ASML tot klant rekenen.
Wim Neeskens stelt hem in 2002 dan voor aan de Twentse juriste Brigitte van Egten. Zij leert hem beter voor zichzelf te zorgen, gezonder te eten en neemt hem mee op vakantie. Als docente aan Saxion Hogeschool en vaste gast bij opiniepanels van RTV Oost is Brigitte een stuk wereldwijzer dan Sanderink en dat bevalt hem: zij opent sociaal gezien deuren die hij zelf, altijd wat angstig voor de wereld, niet durfde te openen. In 2003 overlijdt zijn moeder, die tot dan de belangrijkste vrouw in zijn leven was. Bij Brigitte vond hij steun. Na haar dood  in april 2003 breekt hij met zijn vier zussen en zijn broer nadat ze het oneens waren geweest over de medicatie. De ruzie rond het sterfbed van zijn moeder in zorgcentrum St. Jozef in Weerselo liep zo hoog op dat hij zelfs aangifte dreigde te doen tegen de verzorgsters als ze niet deden wat hij wilde. Gerard is een zonderling zegt zijn broer Jan “Hij gaat zijn eigen weg”.

Eind 2005 nam hij het ingenieursbureau Oranjewoud over voor 45 miljoen euro welke hij zelf financierde. Oranjewoud heeft rond de 1.900 werknemers en heeft vestigingen verspreid over heel Nederland. Via Oranjewoud werden meerdere bedrijven (veelal ingenieursbureaus) in Amerika, Frankrijk en Colombia overgenomen. Deze bedrijven werden samengevoegd onder de naam Antea Group.

Sanderink woonde tot 2008 samen met brigitte, maar dat ging mis. Ze zetten de relatie om in een intensieve latrelatie. Ze gaan wel nog regelmatig samen uit, en brengen weekenden en vakanties samen door.  Hij maakt haar directeur bij zijn zonne-energiebedrijf Dutch Solar Systems. Bij haar aantreden was het een verliesgevende zaak in een markt met moordende concurrentie, maar zij weet er binnen een paar jaar een winstgevende onderneming van te maken. Ze worden steeds hechter en hij maakt haar secretaris van zijn Stichting Gerard Sanderink, die na zijn dood de erfenis gaat beheren die ten goede moet komen aan zijn geboorteregio Twente. Eind 2010 nam Oranjewoud bouwbedrijf Strukton over. Ook Centric gaat als een speer en met een omzet van 495 miljoen is er reden voor  een feestje van het nu 15 jaar oude bedrijf. Sanderink maakte in 2014 plannen voor een technologiecentrum voor research en development en schonk uit de Stichting Gerard Sanderink jaarlijks ook studiebeurzen aan talentvolle techniekstudenten.

In 2014 spannen FNV Bouw, FNV Bondgenoten en CNV Vakmensen vergeefs een kort geding tegen Sanderink aan, wegens het  niet naleven van afspraken over werkgelegenheid, de naleving van de cao, pensioenen, topbeloningen en medezeggenschap. Na de overname van Strukton door Oranjewoud zou Strukton lid blijven van de werkgeversorganisatie Bouwend Nederland. De Haagse rechtbank bepaalde echter dat Strukton niet opnieuw lid hoefde te worden van Bouwend Nederland. Ook in België, waar hij al een paar jaar actief is gaat het wat minder met de rechten van het personeel, nadat hij een teleurstellende aankoop van Apem oplost met een sterfhuisconstructie om zo van te duur en incompetent personeel af te komen. De vakbonden reageerden verbijsterd over het feit dat Sanderink de overheid wil laten opdraaien voor een inschattingsfout bij de overname van het bedrijf. Ze wilden dat de curator de bestuurders aanklaagt voor frauduleus faillissement. Het Openbaar Ministerie ging daar niet in mee en vond dat er geen aanleiding was om Centric of haar bestuurders te vervolgen. Wel moest hij  op 2 september 2009 voorkomen in een strafzaak wegens het opzettelijk laat melden van beurstransacties in zijn eigen bedrijf, toen Multihouse en KSI fuseerden tot Centric KSI in 2001. Voor Multihouse moest hij nog miljoenen nabetalen en er was een rechtszaak nodig om die van hem los te krijgen.

Sanderink is multimiljonair met een vermogen van ongeveer 600 miljoen euro Hij bezit ook zo’n 67 hectare landbouwgrond in Twente, ter waarde van bijna 5 miljoen euro. Die percelen worden inmiddels beheerd door zijn kersverse echtgenote Van Rijbroek (zie onder), die zaken als pacht afhandelt met de betrokken boeren. Hij zet met zijn bedrijven 3 miljard om en is goed voor 14.000 banen. Sanderink is ook eigenaar van onder meer Ciob en Multihouse.

In 2014 zorgt de dood van zijn vriend Neeskens dat hij toch weer schuwer en eigenwijzer werd. Zijn overbezorgde levensstijl voorkwam niet dat hij  last kreeg van maagbloedingen en nierstenen en van zijn hart. In 2017 trekt hij na een infarct vijf maanden in bij Van Egten, en ook begin 2018 bivakkeert hij drie maanden in haar huis vanwege zijn ziekte.

In 2018 dook er een oude iPhone van Sanderink op in Gambia en hiermee werd er door vertrouwelijke Strukton-gegevens gebladerd. Brigitte van Egten had daar net een dependance opgezet van Sanderinks Nederlandse en Duitse zonnepanelenbedrijven DSS . Bedrijven die zij al meer dan tien jaar bestuurde. Er gaan containers van Nederland naar Gambia. Daarin zitten spullen van zijn bedrijven. Die moeten dan wel worden afgerekend. Eerst door het zonnepanelenbedrijf GAMSolar en daarna door zijn eigen dochterbedrijf in Gambia. Maar Sanderink vermoed dat die spullen door Brigitte niet altijd op een zuivere manier werden afgerekend en ook andere bestemmingen hebben gekregen. De Fiod komt langs.

Op zondag 11 november 2018 gooit hij het roer om.  Brigitte van Egten zat  thuis op hem te wachten totdat hij uit de kerk  kwam. Hij komt echter niet thuis maar in plaats daarvan belt hij haar en beschuldigd haar van verraad, miljoenenfraude, diefstal. En van seks met Afrikanen in Gambia, het land waar hun gezamenlijke bedrijf DSS inmiddels een filiaal heeft opgericht en waar ze samen nog op vakantie zijn geweest.

Brigitte werd ontslagen en de dagelijkse leiding van Dutch Solar Systems en Wagner Solar kwam in handen van Martin Duthler, de omstreden voormalig bestuurder van de modegroep Brova die in 2014 failliet ging. Duthler is aangesteld om het bedrijf door te lichten. Van Egten wordt door Sanderink verantwoordelijk gehouden voor de FIOD-inval bij Strukton in februari 2019. Er is nooit enige bewijs gevonden van fraude door Van Egten. De boekenonderzoeken die inmiddels al vijf onafhankelijke partijen waaronder forensische accountants hebben gedaan, hebben Van Egten volledig vrijgepleit.

Gerard Sanderink had 2 maanden eerder in augustus 2018  Regina Magdalena Johanna van Rijbroek ontmoet tijdens een etentje in The Duke, een restaurant op de golfbaan van Jumbo-familie Van Eerd in Nistelrode. Sanderink vindt het fijn dat hij met haar kan wandelen. Ze zou iets hebben betekend in zijn gezondheidspatroon. Hij had een hartinfarct gehad, maagbloedingen en nierstenen en heeft medicatie nodig. Op haar advies neemt hij in natuurlijke geneesmiddelen die door haar contacten in het Midden-Oosten en Amerika worden aanbevolen in plaats van zijn normale medicatie. Ook helpt ze hem met zijn zorgen over Brigitte en neemt haar plaats in. Zij vind allerlei bewijzen van fraude, leugens, verraad en spionage door iedereen die hij ooit vertrouwde en  Sanderink gelooft en vertrouwd haar, maar concreet komt er geen bewijs opm tafel. Tijdens hun wandelingen hebben ze het over thema’s als cyberveiligheid, hackers en innovatieve Israëlische techbedrijven. Allemaal nieuwe ontwikkelingen, die voor Sanderink nieuw zijn. De kennis van Van Rijbroek is volgens hem indrukwekkend. Zelf kan hij alleen coderen en heeft hij niets met computers.

In januari 2020 werden Kamervragen gesteld nadat diverse topfunctionarissen bij Centric waren opgestapt of ontslagen, nadat zijn nieuwe vriendin, en nu echtgenote, Rian van Rijbroek de zaak leek over te nemen. Haar invloed op de bedrijfsvoering binnen het concern riep vragen op. Het bewust wissen van informatie op zijn telefoon om die uit handen van justitie te houden, zou niet passen bij de rol van zijn bedrijf Centric, dat ICT-contracten heeft met veel overheidsinstanties.

In december 2020 liet Van Egten beslag leggen op de mailaccounts van Sanderink. Daaruit bleek vervolgens dat er ook duizenden beschuldigende en insinuerende mails intern over haar waren verstuurd. Schoots, Luijrink en andere topmensen stonden vaak in de cc en wisten dus dat de vaak bizarre mails uit naam van hun baas werden geschreven. Nergens bleek dat ze daar bezwaar tegen maakten. Integendeel: er werden ook tientallen aanmoedigingen van deze topmannen gevonden. Zo bleek dat Schoots meeschreef aan beledigende stukken over Van Egten.

Sanderink diende een klacht  in bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP), omdat dat zijn woonadres en burgerservicenummer (bsn) openbaar zijn gemaakt, net als zijn huwelijk op 2 januari met Rian van Rijbroek die hij graag geheim had willen houden. Een aanvraag voor nieuwe burgerservicenummers werd afgewezen.  Een gerechtsdeurwaarder uit Dordrecht zou begin dit jaar een uittreksel uit het bevolkingsregister opgevraagd hebben.

Sanderink werd 11 oktober 2021 gearresteerd op verdenking van fraude. Strukton wordt verdacht van het betalen van steekpenningen bij het metroproject in de Saoedische hoofdstad Riyad waar het dochterbedrijf van het beursgenoteerde concern Oranjewoud aan mee bouwt. Tegelijkertijd met het arresteren van Sanderink werden ook in Bonaire en Curaçao invallen gedaan in verband met de zaak. Zo’n twintig politiemensen en FIOD-rechercheurs waren aanwezig en namen onder andere uit de kelderbox van Sanderink een geldtelmachine in beslag. Sanderink is de afgelopen jaren actief geweest in het vastgoed waaronder op Bonaire en in Duitsland. Het gerechtshof in Arnhem vindt dat zijn advocaat Aldo Verbruggen (Lumen Lawyers), die onderzoek doet naar de fraude, niet onafhankelijk handelt. Verbruggen wordt verweten twee petten op te hebben. Het Arnhems Hof nam het Verbruggen ook kwalijk dat hij zijn ‘voorlopige bevindingen’ deelde met een andere advocaat van Sanderink, Roeland de Mol, partner bij BarentsKrans. Die bevindingen werden weer gebruikt in een van de andere procedures die Sanderink in het proces tegen Van Egten.

Begin januari 2021 trad Sanderink onder dwang terug als CEO bij Centric, Oranjewoud, Strukton en de Antea Group. Hij bleef wel eigenaar/grootaandeelhouder. Louis Luijten, non-executive boardmember van Centric, neemt zijn rol over als voorzitter van de one-tier board. Na enkele weken nam Sanderink eind januari 2021 zijn plaats in het bestuur van Oranjewoud weer in op verzoek van de commissarissen, die het overleg wilden open houden met de eigenaar van 98% van de aandelen. In oktober 2021 maakte Strukton bekend dat Sanderink terugkeerde als CEO, nadat Erik Hermsen, die deze functie sinds Sanderinks vertrek had bekleed, het bedrijf had verlaten.

Centric is een organisatie van 3.700 professionals en een EBIT van 17 miljoen euro, bij een omzet van 422 miljoen euro. Ze zijn actief in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Litouwen, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, Zweden en Zwitserland. Alleen al in Nederland bedient Centric ruim 3500 klanten, met meer dan 200 softwareoplossingen. Centric is verantwoordelijk voor de administratie van 80% van de Nederlandse gemeenten., maar deed ook de IT voor de Nederlandse Bank en het betalingsverkeer van de BNG bank. (Bank Nederlandse Gemeenten) en de administratie van de Sociale Verzekeringsbank. Centric neemt een uiterst gevoelige plek in bij de Overheidsdiensten, waardoor de 2e Kamer zich zorgen maakt over de continuïteit en de waarborgen. De Nederlandsche Bank heeft aangekondigd dat vanaf 2024 de samenwerking met Centric wordt beëindigd. In plaats daarvan gaat DNB samenwerken met TCS en Capgemini. Centric is verantwoordelijk voor het beheer van het datacentrum en de automatisering bij DNB. Centric wil dat het personeel dat de datacentra van de bank beheerde meeverhuisd naar Cap Gemini maar die is dat niet van plan. Centric eist ook 80 miljoen euro terug van Sanderink Investments B.V. Centric legde beslag op de aandelen van het eigen bedrijf, die in handen zijn van Sanderink. Zo dreigt Sanderink zijn complete bedrijf te verliezen. Sanderink kreeg geen toestemming van de Ondernemerskamer om Centric te verkopen.

Op 8 juli 2022 werd Hans Schrijver ontslagen. Eerder verdwenen ceo Karim Henkens, financieel directeur Carolien van der Werf en de directieleden Ronald Plomp en Guus Sturm al bij Centric. In totaal vertrokken al dan niet vrijwillig acht mensen uit de top van Centric. Karim Hemkens was de gedroomde opvolger van Sanderink die al 20 jaar in dienst was. Hemkens was het oneens met de beslissing van Sanderink om 50 belangrijke klanten uit te nodigen voor een presentie van een boek van Van Rijbroek genaamd Unhacked.  Van Rijbroek speelt een grote rol in Sanderinks leven en inmiddels ook in zijn bedrijven en zou zijn emailaccounts gebruiken voor dreigementen en correspondentie met belangrijke contacten van Centric. (zie onder)

Sanderink wilde na een jaar als CEO bij Centric terugkeren, nadat twee bestuurders waren teruggetreden. Nadat dit in oktober 2022  bekend werd besloot het Openbaar Ministerie gebruik te maken van haar wettelijk recht van enquête door te verzoeken Sanderinks benoeming terug te draaien. Indien Centric niet op het verzoek zou ingaan, zou justitie de zaak aanhangig maken bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam. Het argument voor deze ongebruikelijke stap was, dat rust moest worden gebracht in het bedrijf dat in opdracht van veel overheidsinstanties werkt.

De stap naar de Ondernemingskamer werd inderdaad gezet toen de Raad van Bestuur van Centric op 24 oktober 2022 niet op het verzoek van het OM was ingegaan. Op 3 november 2022 werd Sanderink per direct geschorst als bestuurder en zijn zeggenschap als aandeelhouder werd gereduceerd tot één aandeel. Sanderink werd vervangen door zowel een uitvoerend als een niet-uitvoerend bestuurder. Op 31 januari 2023 werd van Sanderink ook de zeggenschap over het laatste aandeel afgenomen. Verder heeft de Ondernemerskamer ingestemd met een onderzoek naar het bestuur van Centric in de periode tussen 1 januari 2018 en 3 november 2022. De tijd dat Rijbroek het bedrijf achter de schermen begon te leiden. Uit onderzoek van Computable en Tubantia bleek dat Van Rijbroek namens Sanderink e-mailberichten verstuurde vanuit haar eigen ip-adres. Volgens Sanderink gebeurde dit met zijn instemming.

Het bestuur van Centric en het Openbaar Ministerie (OM) eisten dat de banden met Sanderink helemaal zouden worden doorgesneden. In november 2022, dus vlak na zijn terugkeer als CEO, werd Sanderink geschorst op verzoek van het OM en na een uitspraak van de Ondernemingskamer. Er werden nieuwe bestuurders aangewezen onder leiding van Peter Wakkie. Sanderink moest alle aandelen behalve één van de hand doen. Maar volgens het nieuwe bestuur zorgde ook dat ene aandeel van Sanderink nog voor moeilijkheden, omdat alle besluitvorming nog langs oprichter Sanderink moest. Ook was het bestuur van mening dat het aan belangrijke klanten lastig uit te leggen was dat Sanderink nog verbonden was aan Centric. Sanderink aan de andere kant dreigt Peter Wakkie met een claim van 2 miljard euro, als hij als bestuurder aanblijft. Rijbroek die 33.000 euro per maand verdiende als adviseur van Centric is door Wakkie buiten spel gezet Ook declaraties mag ze niet langer indienen. Sanderink zelf krijgt uit die hoek nu ook geen salaris meer.

Brigitte van Egten, die de leiding had over drie van Sanderink’s zijn bedrijven en die bestuurslid was van de Sanderink Stichting die zijn vermogen beheert zat Rijbroek behoorlijk in de weg. Na het verbreken van de relatie met Van Egten in november 2018 begon Sanderink samen met Van Rijbroek een smaad- en lastercampagne tegen haar die leidde tot een slepende rechtszaak. In december 2020 werd Sanderink in deze rechtszaak veroordeeld tot het betalen van een dwangsom van 100.000 euro per verdere overtreding per dag. Omdat Rijbroek (onder de naam van Sanderink) zich niet aan een reeks van rechterlijke uitspraken had gehouden, verplichtte de rechter hem eind november 2021 tot het betalen van dwangsommen aan Van Egten tot bijna twee miljoen euro. Zowel Sanderink als Van Egten gingen tegen dat laatste vonnis in beroep waarna bleek dat Van Egten inmiddels recht heeft op in totaal 4.610.000 miljoen euro. Sanderink werd ook veroordeeld tot proces- en advocaatkosten, voor een totaalbedrag van bijna 37.000 euro.

18 januari 2023 werd zijn stichting opgeheven en eind februari volgde ook de Stichting Technology & Cybersecurity Gerard Sanderink waar zijn inmiddels ex-partner Brigitte van Egten bestuurder van was.

Ondertussen huwden Sanderink en Van Rijbroek op maandag 2 januari 2023 in de gemeente Meierijstad en wonen samen in de villa van Van Rijbroek. De trouwerij had in alle stilte plaatsgevonden: familie en zakelijke relaties vernamen het via de pers. Voor Sanderink is het zijn eerste huwelijk. Rijbroek was al eens eerder getrouwd.

Op 17 maart 2023 werd bekendgemaakt dat Sanderink ook voorlopig was geschorst als CEO van zijn andere bedrijven Oranjewoud en Strukton en hun dochterondernemingen. De schorsing werd opgelegd voor een periode van drie maanden, maar eind april 2023 vroegen de commissarissen van Strukton en Oranjewoud bij de Ondernemingskamer een verlenging aan van de schorsingstermijn, om wille van de “rust en stabiliteit” bij de bedrijven. Sanderink werd door de raad van commissarissen geschorst als topman van Strukton,  Oranjewoud en Centric. De schorsing volgde na dreigende taal van Sanderink richting een rechter. Strukton, Antea en Oranjewoud had 24 mei ook weer een procedure bij de Ondernemingskamer om Sanderink volledig uit het bedrijf te verbannen. Maar Sanderink liep na een mislukte wraking gewoon weg. “Prachtig toneelstuk”, riep hij na de beslissing. “Applaus, applaus voor dit soort onzin”. Hij liep boos weg toen de inhoudelijke behandeling van de zaak verderging. “Veel succes met het stelen van bedrijven”, zei hij nog tegen de rechters. Sanderink zelf voelde vanochtend de bui al aankomen. Hij diende nog een wrakingsverzoek in omdat het gerechtshof partijdig zou zijn. Toen dit verzoek werd afgewezen, beende de Twentse ondernemer nijdig weg. Net als bij de Centric-zaak ziet hij schorsing als het stelen van zijn bedrijf. ‘In wat voor maffia-land leef ik,’ snauwde hij de rechters toe. ‘U bent zo dictatoriaal. Daar heb ik geen zin in.’ Ook Rian van Rijbroek snauwde de raadsheren toe: ‘U hoort nog wel van Europa’. Sanderink verdenkt nu ook de overheid ervan tegen zijn bedrijven samen te spannen en tegen hem een complot te smeden. Ook tijdens de zitting van de Ondernemingskamer kwam hij met allerlei complottheorieën. Hij geeft de schuld aan de Russische maffia, oligarchen en het ‘corrupte Nederlandse rechtsstelsel’. De uitspraak volgde al op 1 juni en ook Strukton en Oranjewoud worden onder toezicht geplaats. Sanderink heeft nu geen zeggenschap meer over al zijn bedrijven.

16 maart 2023 diende de zoveelste rechtszaak tussen Gerard Sanderink, zijn vrouw Rian van Rijbroek en ex vriendin Brigitte van Egten. Van Egten werd via een email ontslagen door Van Rijbroek die per ongeluk de naam “Van Sanderink” gebruikt waaruit zou blijken dat de email niet door Sanderink zelf was geschreven, maar door Rijbroek.  Sanderink en Rian Rijbroek waren er van overtuigd dat rechter Van Houten samen met mevrouw Van Egten in Gambia heeft gezeten en daarom partijdig was. Sanderink stormde de rechtszaal binnen en begon direct te schreeuwen tegen de rechter ,,Deze zitting is beëindigd! Het is klaar. Ja meneer Van Houten, u heeft smerige dingen gedaan”, gilt hij tegen een rechter. ,,U kunt niet ontkennen dat u met mevrouw van Egten in Gambia bent geweest!” Rian van Rijbroek stuurde vanaf het account van Gerard Sanderink allerlei beschuldigingen aan Van Egten over diefstal, fraude, drugshandel, witwassen en activiteiten in de porno-industrie.

Brigitte van Egten daagde vervolgens aanvankelijk twaalf partijen voor de rechter, maar vijf zaken werden in allerijl geschikt door de nieuwe leiding van Centric.
Op de eerste plaats liep er een zaak tegen Rian van Rijbroek en haar drie bv’s. De BV’s van Rijbroek heten allemaal Mamomo, een afkorting van Make More Money. Ook dagvaarde ze:

#Aike Schoots, de vertrouweling van Sanderink en de laatste jaren ook van Rian van Rijbroek. Schoots was tot november vorig jaar bestuurder bij Centric en is nog altijd commissaris bij Strukton. Hij was ook samen met Van Rijbroek bestuurslid van de opgeheven stichting die na Sanderinks dood zijn erfenis zou gaan beheren.

#Henny Luijrink. Hij werkte sinds 1997 bij Centric en was van maart 2020 tot zijn pensionering in augustus 2021 ceo van de onderneming.

# Strukton Group NV,

Rian van Rijbroek en Sanderink stuurden van april 2019 tot januari 2021 allerlei mails vanaf mailaccounts van Sanderink en beschuldigden daarin Brigitte van Egten van onder meer fraude, diefstal, activiteiten in de porno industrie en omkoping van rechters en journalisten. De beschuldigingen werden ook gestuurd naar ministers, hoge ambtenaren, zakelijke relaties van Centric en Strukton en journalisten. Ze beschuldigen Brigitte van het beramen van een moordaanslag op de Enschedese advocaat Philippe Schol in november 2019. Van Egten zou lid zijn van een Afrikaanse moslimsekte die op zijn bedrijven uit zouden zijn.

Sanderink gooide het daarna over een andere boeg en schreef in een brief aan de Tweede Kamer en aan Gemeentebesturen dat de Russen net als bij Centric uit zijn op zijn zijn andere bedrijven, om daarmee de infrastructuur in Nederland in handen te krijgen. Ook spreekt Sanderink in de brief over ‘reiderstvo’, een Russisch woord afgeleid van het Engelse ‘corporate raiding’. (Het op illegale of oneigenlijke wijze afpakken van bedrijven door de overheid).  Volgens hem is dit de reden dat er gerechtelijke bevelen, processen, faillissementen en raden van bestuur worden ingezet, én is dit de reden dat hij zijn bestuur positie en zeggenschap bij zijn bedrijven verliest. Sanderink roept de Tweede Kamer in zijn brief op om snel in te grijpen. Doen ze dat niet, dan wil hij zijn bedrijven verkopen om te voorkomen dat ze in handen van de Russische maffia komen. Hij verwijst daarbij naar het boek van zijn echtgenote Rijbroek Ünhacked”. Maar sinds hij geen bestuurder meer is van Centric, heeft alleen de bewindvoerder zeggenschap over zijn aandelen. Voor wat betreft zijn bestuursfunctie bij Strukton diende 24 mei 2023 de zitting bij de Ondernemingskamer.

Strukton

In 2010 nam Gerard Sanderink Strukton over. In 2017 was de omzet van het bedrijf 1,9 miljard euro. Controlerend accountant Mazars heeft Strukton laten weten op te stappen, als Gerard Sanderink na zijn schorsing door het bestuur zou terugkeren als bestuursvoorzitter. Strukton wil dat Sanderink langer geschorst blijft als topman van die onderneming en van Oranjewoud. Met ingang van 19 mei zijn Rob van Wingerden en Mark de Haas aangesteld als interim-bestuurders. Met de aanstelling van de interim-bestuurders treedt de Raad van Commissarissen terug uit het dagelijkse bestuur, gaat zij terug in de rol van toezichthouder en worden de governanceverhoudingen voor de onderneming hersteld. Sanderink wilde vanuit Centric 80 miljoen euro als dividend uit laten keren en ter beschikking stellen aan zijn in financiële nood verkerende Strukton concern. Tijdens de coronaperiode kreeg Strukton geen NOW-steun en mocht er geen dividend worden uitgekeerd. Daarom koos hij er voor om geld uit Centric te halen. De Raad van commissarissen van Centric was het er niet mee eens en legde vervolgens voor 80 miljoen euro beslag op aandelen van de holding Sanderink Investments. Het was Sanderink Investments niet gelukt om, zoals afgesproken, voor 1 april 2023 de lening aan Centric terug te betalen. Daarom heeft het bestuur van Centric een dagvaarding aan Sanderink uitgevaardigd. Aangezien Sanderink Investments het moederbedrijf van zowel Centric als Strukton is zou het geld vanuit Strukton Centric feitelijk intern kunnen worden verrekend. Sanderink heeft de 80 miljoen echter nodig om zowel Strukton als Oranjewoud overeind te houden. Rijbroek schreef met Sanderink boze brieven aan de Tweede Kamer en zij beweren dat er destijds een rapport is weggehouden. In dat rapport zou hebben gestaan dat het bedrag wel degelijk als dividend kon worden uitgekeerd. Gerard Sanderink bezat eind 2018 al 98,2 procent van de aandelen en kocht sindsdien elk vrijkomend aandeel op. Inmiddels is 98,9 procent van de aandelen van Sanderink.

Strukton leed in 2019 een nettoverlies van 19,7 miljoen euro en moest met een kapitaalinjectie van 20 miljoen euro van Oranjewoud de solvabiliteit op een aanvaardbaar niveau brengen. Strukton heeft ruim 6.500 werknemers in dienst. Het bedrijf leed net als Ballast Nedam grote verliezen op de projecten A15 Maasvlakte-Vaanplein en de ondertunneling van de A2 Maastricht. Strukton zegt in overleg te zijn met opdrachtgever. De Inspectie van Leefomgeving legde in augustus 2018 het groot onderhoud op rangeerterrein Kijfhoek (Zwijndrecht) stil na een reeks incidenten. Zowel Strukton als ProRail werden onder verscherpt toezicht geplaatst. Onveilige situaties en een botsing hadden spoorwerkers in gevaar gebracht. Het werk mag pas weer beginnen als de veiligheidscultuur verbetert. De inspectie stelt dat sprake is van structurele problemen op Kijfhoek: “ProRail en Strukton Rail hielden zich niet aan hun eigen veiligheidsinstructies. Treindienstleiders zagen en wisten dat, maar spraken daar de verantwoordelijken niet op aan. Afwijkingen van de veiligheidsprocedures kwamen wel vaker voor.

Strukton Worksphere heeft een contract voor de upgrade van de d-pier op Schiphol. Het bedrijfsonderdeel van de Strukton Groep is verantwoordelijk voor zowel de bouwkundige als de elektrotechnische en werkbouwkundige werkzaamheden, die in het vierde kwartaal van 2022 zijn gestart. De D-pier is de pier met de grootste oppervlakte en een lengte van maar liefst 550 meter. Oranjewoud met een omzet van 2,3 miljard in 2018 is het moederbedrijf van bouw- en railbedrijf Strukton en ingenieursbureau Antea. Oranjewoud NV als geheel leed over 2019 een verlies van 5 miljoen euro. Het is het derde bedrijf van Sanderink dat in korte tijd in financieel zwaar weer terecht kwam. De afgelopen vijf jaar maakte Oranjewoud steeds winst, variërend van 14 tot 40 miljoen. Het verlies van 2019 werd vooral veroorzaakt door de divisies Railsystemen en Civiele infrastructuur van Strukton. Die laatste divisie was ook verantwoordelijk voor het metroproject in de Saoudische hoofdstad Riyad. Strukton wordt daar verdacht van het betalen van steekpenningen. De FIOD deed in  2022 om die reden  een inval bij Strukton. Sanderink wordt samen met oud-directieleden van Strukton verdacht van omkoping in Saoedi-Arabië. 

Ook Centric zit in zwaar weer. In plaats van de 18 miljoen winst over 2018, die al officieel was vastgelegd in de jaarrekening, zou er juist 11 miljoen verlies zijn geleden. Accountant EY weigert echter de jaarrekening volgens zijn aanwijzingen aan te passen. Ook Sanderinks zonnepanelenbedrijf DSS uit Goor heeft het financieel zwaar. Een dwangsom van 170.000 euro zou de financiële reserves te boven gaan en betaling er van zou betekenen dat er personeel ontslagen moet worden.  Gerard Sanderink weer in de Ondernemingskamer. Sanderink eiste 21 december 2023 vergeefs invloed bij de verkoop van Centric. Het bestuur van Centric en de rechter zagen echter niets in een actieve rol van Sanderink bij de verkoop. Behalve invloed bij de verkoop eiste Sanderink ook vergeefs dat Centric miljoenen aan achterstallig dividend aan hem zou uitkeren.

Sanderink moet de aandelen van Oranjewoud terugkopen voor een veel hogere prijs dan gedacht.  De Ondernemingskamer nam in november namelijk ook een definitieve beslissing over de verkoopprijs van zijn aandelen Oranjewoud. In februari 2022 haalde Sanderink het bedrijf van de beurs, na vele aanvaringen met toezichthouder AFM. Sanderink had op dat moment ruim 99 procent van de aandelen Oranjewoud zelf in handen via zijn holding Sanderink Investments. Maar ruim 630.000 aandelen waren nog in handen van een onbekend aantal partijen die de stukken via de beurs hadden gekocht. Het lukte Sanderink niet om iedereen over te halen aan hem te verkopen, en daarom begon hij zelf een uitkoopprocedure bij de Ondernemingskamer. De laatste beurskoers van Oranjewoud was 6,05 euro per aandeel; Sanderink bood maximaal 6,10 euro. Maar een onafhankelijk onderzoeker, aangesteld door de Ondernemingskamer, kwam in juli vorig jaar tot het oordeel dat de aandelen 10,06 euro per stuk waard zijn. In november oordeelde de Ondernemingskamer dat Sanderink Investments verplicht is de aandelen tegen die prijs op te kopen. Inclusief rente en kosten betekent dat een bedrag van zeker 7,7 miljoen. Centric weigert hem ondertussen dividend uit te keren en eist bovendien nog 120 miljoen van hem, zo bleek onlangs uit een andere rechtszaak bij de Ondernemingskamer. Sanderink Investments zit daardoor zwaar in de financiële problemen. En op vrijwel al zijn privébezittingen ligt bovendien beslag in verband met de vele lopende rechtszaken. Sanderink krijgt geen enkele zeggenschap over de aandelen die hij verplicht moet opkopen omdat deze onder het beheer van advocaat Holtzer vallen, die in juni 2022 door de Ondernemingskamer is aangesteld toen Sanderink de zeggenschap over Oranjewoud en Strukton werd ontnomen. 

Op 10 april 2024 verloor Sanderink het hoger beroep rond de website Omrecht.nl die de ex-partner van Sanderink, Brigitte van Egten, herhaaldelijk in een slecht daglicht stelde. Het Gerechtshof Arnhem geloofde niets van Sanderinks beweringen dat de betalingen die hij aan blogger Henrie Kamps als beheerder van die site had gedaan, donaties waren. De rechter is ervan overtuigd dat Sanderink via Omrecht.nl het verbod probeerde te omzeilen om zijn ex zwart te maken. Ook in hoger beroep bleef Sanderink ontkennen dat hij en zijn vrouw achter de lastercampagnes zaten. De rechter liet vervolgens merken moe te worden van de stroom leugens waarvan het echtpaar zich bedient. Een aantal mails en appjes vanaf Sanderinks account waarin hij instructies gaf, hebben de zakenman de das omgedaan. Uit het vonnis blijkt ook dat Sanderink zijn ex nog eens 39 mille moet betalen ter compensatie van de juridische kosten die ze in deze zaak heeft gemaakt. Het aantal zaken dat Sanderink in privékwesties heeft verloren, nadert de dertig. En het einde is nog niet in zicht. Afgelopen februari haalde het Hof een streep door een eerder vonnis dat de ex van Sanderink diens huidige echtgenote Rian van Rijbroek geen ‘cybercharlatan, fantast, notoire leugenaar en bedrieger’ mag noemen. De Amsterdamse rechtbank bepaalde in april 2024 dat Sanderink per direct ruim 91 miljoen euro moet betalen aan Centric. Sanderink had zelf 30 miljoen euro opgeëist van Centric, maar werd in het ongelijk gesteld. Sanderink heeft in het verleden een dividend uitkering van 80 miljoen euro na twee jaar als lening geboekt aan zijn holding Sanderink Investments, uit angst dat de uitkering gevolgen zou hebben voor de ontvangen coronasteun aan Strukton. Sanderink ging ervan uit dat hij het geld niet terug hoefde te betalen en eiste nog eens dertig miljoen euro extra dividend op. Het huidige bestuur van Centric eiste de 80 miljoen plus rente en kosten, in totaal iets meer dan 91 miljoen, terug. Sanderink stelde dat hij in een “financiële noodtoestand” zou komen, als hij zou moeten betalen omdat de dividenduitkering van Centric zijn enige inkomstenbron is. Maar omdat Sanderink al een jaar “in verzuim is en uit niets blijkt dat hij binnen afzienbare tijd alsnog in staat zal zijn om aan de vordering te voldoen. wordt hij gedwongen het bedrag meteen op te hoesten.

Regina Magdalena Johanna Sanderink -van Rijbroek (1969)

Rian Van Rijbroek (53) werd geboren op 29 novemkber 1980 in Veghel en slaagde in 1986 voor de Havo aan het Franciscuscollege. Ze werkte als baliemedewerker bij de Rabobank. Van Rijbroek geeft in haar cv aan dat ze werkte voor geheime diensten en actief zou zijn als fotomodel, maar dat blijkt niet waar. Ze groeide op in Veghel, in een gezin met drie broers en een zus. Haar vader was expeditie medewerker en haar moeder huisvrouw.

Vanaf 1992 werkte ze op de afdeling financiën van de gemeente Berlicum. Van 2000 tot 2003 werkte met haar bedrijfje voor een accountants- en belastingadviseur in Berghem als softwareontwikkelaar en in 2204 en 2005 voor de Valkenberg beheermaatschappij BV in Tilburg. Haar inzet zou hebben geleid tot ‘automatisering en beveiliging van processen en productie’ en ‘winstgevendheid van alle ondernemingen’. Ondanks dat gaat Valkenberg in 2010 failliet.

In 1993, nog voordat ze trouwde, kocht ze een bouwkavel in Veghel, voor ruim 107.000 gulden. Daar laat ze haar villa op bouwen dat in 1994 klaar was. Ze financiert de vrijstaande villa zelf. Het huis, waar ze nu met Sanderink woont, is inmiddels ruim een half miljoen euro waard. Ze trouwde in 1994 en scheidde in 2001 In de avonduren volgde ze de studies Staats Praktijkdiploma Bedrijfsadministratie, deel 1 en 2 Moderne Bedrijfs Administratie die ze beide met succes afrond.

Ze zou van 2000 tot 2003 gewerkt hebben als software ontwikkelaar bij Hendriks Van Bergen & Smulders accountants- en belastingadviseurs in Berghem.  Maar Ton Hendriks, bestrijdt dat ,,Ze heeft hooguit af en toe gebeld voor een fiscale vraag’’, zegt hij. ,,Maar het is absoluut 100 procent zeker dat ze nooit voor ons gewerkt heeft.
Ook werkte ze bij het Dr. Knippenbergcollege en de OMO Scholengemeenschap in Helmond.  Ze kreeg een zeer vleiend verslag van een functioneringsgesprek met de toenmalige directeur van de school, waarin haar promotie wordt beloofd.
Vanaf 9 januari 2004 start ze met haar eigen bedrijf ‘MaMoMo Allround Solution BV’. (KvK 17161846) en 5 februari 2015 komt daar  ‘MaMoMoSolutions BV’ (KvK 62517236) bij. Beiden vallen onder de MaMoMo Allround Solution Holding B.V’ (KvK 17164176  die 23 maart 2004 werd opgericht. De bedrijven zijn gevestigd in haar villa op haar adres De Scheifelaar 128 in Veghel.

Ze doet naast mode ook in cybersecurity, consultancy en vermogensbeheer en werkte onder andere voor de Veghelse familie Slippens (eigenaren van groothandel Sligro), het horlogemerk IWC Schafhausen, het luxegoederenmerk Bvlgari en zelfs Apple. Bij het bedrijf met veel sites over mode werkt ook  Clemence de Beer van 2007 tot 2011. Clemence was de dochter van de gepensioneerde notaris Rob de Beer waar Rijbroek veel mee samenwerkt. Een ander gepensioneerde notaris waar ze mee werkt  is Stef van Lieshout (79). Ze bedenkt en promoot een concept voor Impectforce  en Rob de Beer van Actor Notarissen waarmee ZZP-ers  schijnconstructies kunnen voorkomen. ook ondezoekt ze de mogelijkheid om smart blockchain te gebruiken voor ICT beveiliging. Van Rijbroek heeft op 1 november 2017 www.smartblockchainsecurity.com en www.smartblockchainsolutions.com. geregistreerd.

In 2016 wist ze het kapitaal van haar onderneming MaMoMo Solutions BV van 10.000,00 op te schroeven naar 416.000 euro door een vordering van 300.000 euro op te nemen.

In 2008 kreeg ze een relatie met Frans Brouwers en wist hem te bewegen om zijn beleggingsinstelling Eferje B.V. tijdelijk op haar naam te zetten. Op 23 april 2008 werd ze benoemd tot directeur van deze bv. en eind 2009 stonden bovendien 97,5% van de aandelen op haar naam.  Op 31 december 2012 werd ze weer uitgeschreven. Eferje is een eenmanszaak ‘Beleggingsinstelling’, opgericht op 20 januari 1994. Het bedrijfje Eferje staat ingeschreven op de woning van Franciscus Andreas Josephus Maria Brouwers (Frans  Brouwers). Op dit adres stond ook ‘Brouwers Interieuradvies’ ingeschreven. Valkenberg Beheermaatschappij Tilburg B.V. In de woning zit ook B.S.T. Systems BV. Een bedrijf dat actief was in Elektrotechnische artikelen. Dit bedrijf ging in februari 2015 failliet. Dit bedrijf stond ook op naam van Frans Brouwers.  Rijbroek verzorgde de administratie voor Eferje, de pensioen BV van Frans Brouwers, die ze had leren kennen in Frankrijk. Ze woonden samen en gingen naar Dubai waar ze samen een fotoreportage maakte. Brouwers is de maker van de foto’s die op internet zijn te vinden in een YouTube-filmpje. Onder de titel ‘Burj Al Arab Royal Suite. Ze beweerde dat ze destijds in Dubai was op een geheime missie voor een inlichtingendienst. Dat modellenwerk, zoals zij dit noemt zou een dekmantel zijn geweest voor haar bezoek daar.

In 2011 liet Van Rijbroek twee mede-directeuren van een ander bedrijf  weten dat er werd gefraudeerd, gelogen en bedrogen. Het bedrijf zou  er volgens haar onderzoek slecht voor staan en ze schreef in haar rapport: in plaats van de winst die de boekhouder had berekend over 2010 was er fors verlies gedraaid en waren de vooruitzichten voor 2011 somber. De ondernemer vertrouwt de zaak niet en haalt de server van kantoor om thuis onderzoek te doen. Op zondagavond brengt hij de server terug. Eenmaal thuis ontvangt hij een mail: één van zijn mededirecteuren beschuldigt hem van diefstal en zegt dat de server kapot geslagen in de hal van het bedrijf en dat hij aangifte gaat doen bij de politie. De boekhouder wordt bedreigd met aansprakelijkheid en wordt gedwongen zijn handtekening te zetten onder de nieuwe jaarrekeningen van Van Rijbroek. Maar deze versie wordt later door een accountant van Deloitte ongeldig verklaard omdat ze zonder enige onderbouwing ook de cijfers van 2009 heeft aangepast. En Deloitte ontdekt nog meer. Een half jaar nadat Van Rijbroek zich over de administratie heeft ontfermd blijkt de boekhouding een puinhoop: ,,De financiële administratie vertoont op het onderzoek moment flinke achterstanden. Het management beschikt op basis daarvan niet over betrouwbare informatie om haar onderneming te kunnen sturen. Zes weken na deze conclusie laat Van Rijbroek door het bedrijf 96.471,78 euro overmaken aan haar Mamomo BV, voor bewezen diensten. Acht weken later is het bedrijf failliet en staan er 23 mensen op straat. Jaren later besluit de curator na onderzoek dat de directeuren zelf niet aansprakelijk waren voor het faillissement. Hij werd door die periode beschadigd: ,,Het is krankzinnig wat je overkomt. Ik werd van van alles beschuldigd. Fraude, verbouwing van ons huis op kosten van de zaak, een groot feest op kosten van de zaak. Ik was de hele dag druk met me te verweren tegen bizarre beschuldigingen. Daarnaast werden er namens Van Egten beslagen gelegd, mijn mail, telefoon en betaalpassen werden geblokkeerd. Ik kon nergens bij. Dat heeft maanden geduurd.’’ Uiteindelijk begon hij weer een eigen bedrijf. Maar het wordt nooit meer zoals vroeger: ,,Dit heeft zo’n zware wissel op ons getrokken. Ik ben mijn beste mensen kwijt geraakt, mijn beste klanten. Zelfs vrienden, want er zijn altijd mensen die denken ‘waar rook is, is vuur’.

Sanderink zelf werd net als Rian en enkele medestanders en de bevriende politieman R. monddood gemaakt  met sancties die er niet om liegen. In mails aan de pers probeerde hij nog zijn gelijk te halen door te stellen dat hij door corruptie van de rechterlijke macht monddood is gemaakt, maar daar heeft hij geen vrienden gemaakt door eerder niet met de pers te willen praten. Agconnect.nl doet uitgebreid verslag over de ontvangen mail van Sanderink waarin hij vooral de schuld legt bij zijn voormalige partner Brigitte van Egten. Op uitlatingen door Sanderink en Rian staan sancties van miljoenen euro’s. Behalve op zijn bedrijven werd er daarom beslag gelegd op zijn erfenis, de landbouwgronden van zijn ouders. 18 juli 2023 kwam het tot een executieveiling van Sanderinks boerderij in Enschede en zijn landbouwpercelen in Rossum en Weerselo.  Veilinghuis BOG Auctions moest de veiling echter annuleren omdat Sanderink alsnog met de nodige miljoenen over de brug kwam. Hij verkocht zijn boerderij aan de Haarweg en bijna vijf hectare grond voor 900.000 euro. Hij moest nog 2,65 miljoen euro betalen aan van Egten en heeft dit ook gedaan.  Ook Ben van Lier, Freddie Veltmaat, Aike Schoots, Hennie Luijrink en de politieman werden, hangende het op last van de Ondernemingskamer nog lopende onderzoek, gesanctioneerd.


Een Brabantse ondernemer ontmoette haar in januari 2015, op een regionale netwerkbijeenkomst voor bedrijven. Ze zei dat ze bij de FIOD had gewerkt en stelde voor om zijn bedrijf voor 1000 euro FIOD-proof te maken. Van Rijbroek levert haar rapportage aan op 27 april 2015; de administratie was volgens haar een puinhoop en ze schrijft: dat de getrouwheid van de jaarrekeningen en administratie van de ondernemingen er niet is. De administratie en de manier van werken zou enorm fraudegevoelig zijn en de cultuur in het bedrijf zou negatief zijn en er was geen verantwoordingsgevoel bij de medewerkers. Er was te weinig werk en het resultaat van het eerste kwartaal was zwaar negatief. Ze laat de ondernemer weten dat één van zijn vertrouwelingen een geheime bankrekening heeft in Zwitserland en dat hij klanten altijd een bedrag zwart laat betalen, wat hij in eigen zak zou steken. De ondernemer laat zich door Van Rijbroek overhalen om met haar afluisterapparatuur te kopen bij de SpyShop in Amsterdam. Als Van Rijbroek na slechts drie maanden uit zijn bedrijf vertrekt komt ze nog met een declaratie van 66.000 euro voor nog niet betaalde uren. Dat wilde hij niet betalen, ze had er een puinhoop van gemaakt, ze had niet de beloofde nieuwe klanten binnengebracht en ze had zijn beste mensen weggejaagd. Er waren klanten en zakelijke partners die niets meer met hem te maken wilden hebben. Dat vond hij geen betaling waard. Maar vervolgens legde ze beslag op zijn tegoeden bij zakelijke relaties,wat zorgde voor nog meer onrust. Het draaide uit op een rechtszaak die uiteindelijk werd geschikt. Beiden tekende een schikkingsovereenkomst waarin stond dat de ondernemer niks hoefde te betalen mits hij nooit meer een claim tegen haar zou indienen.

In 2017 publiceerde ze samen met oud-minister Willem Vermeend het boek  “De wereld van cybersecurity en cybercrime”. In januari 2018 werd ze uitgenodigd voor een interview bij Nieuwsuur over DDoS-aanvallen. De DDoS-aanval bleek achteraf te zijn uitgevoerd door een Nederlandse man, terwijl Rijbroek beweerde dat het om internationale hackoperaties zou gaan. In februari 2018 bleek het boek deels plagiaat. Een  noten- en bronnenlijst werd niet vermeld door Einstein Books, de uitgever die wordt bestuurd door de dochter van vermeend. Hij liet onmiddellijk het boek uit de schappen halen. Van Rijbroek beweert dat ze een ‘ultra-geheime’ hacker was en bezig is om in samenwerking met de Amerikaanse veiligheidsdienst een Nederlands Tweede Kamerlid als Russisch spion te ontmaskeren. Ze beweerde dat ze op Kerstavond 2027 het wifi-netwerk van Kaspersky in Utrecht had gehackt en zo aan veertig IP-adressen was gekomen. Kaspersky spande een rechtszaak aan, die ze wonnen: zo’n hack is nergens bewezen en de Telegraaf moest het verhaal rectificeren. De politie-eenheid Oost-Brabant startte een onderzoek waarna bleek dat ze een relatie had met een digitaal rechercheur en dat  zo aan haar informatie was gekomen. Ze zou ook voor Cognosec werken. Een ICT bedrijf met het hoofdkantoor in Zweden en een kantoor in Dubai.

De informatie die op de website van Cognosec staat, komt overeen met de expertise waarover Van Rijbroek sprak bij oa. Nieuwsuur. Onder andere blockchain, het SWIFT betalingsnetwerk van banken. Het bedrijf heeft ongeveer 140 medewerkers.

Van Rijbroek had in 2019 zichzelf via Sanderink tegenover toenmalige Centric-topmanagers voorgedaan als voormalig (top)medewerker van Kaspersky. Ze zou hierdoor toegang hebben gehad tot broncode van deze securityleverancier en die hebben aangeboden aan de Centric-top. Het van oorsprong Russische Kaspersky heeft daarna aan AG Connect echter laten weten dat Van Rijbroek nooit voor het bedrijf heeft gewerkt. Het aanbod van broncode is eind 2018 gedaan, maanden na de geclaimde hack op Kaspersky. In 2019 werd ze gearresteerd op verdenking van computervredebreuk, diefstal en fraude maar zij werd inj juli 2020 wegens gebrek aan bewijs hiervoor vrijgesproken

Net als bij Frans Brouwers (zie boven) maar nu bij bij Sanderink schrijft ze rapporten die er niet om liegen. Bij DSS in Goor, het bedrijf van zijn vriendin Brigitte van Egten zou het een en ander mis zijn. Ze baseert haar vermoedens op een zogenaamde veiligheidsstudie van onderzoekers die samenwerken met onder meer de Amerikaanse inlichtingendienst NSA. Van Rijbroek stuurde op 27 november 2019 een mail naar Sanderink waarin ze dit aankaart. De boekhouding van Dutch Solar Systems (DSS) die Van Egten bestuurde zou niet deugen. Van Rijbroek concludeert dat er ‘te weinig informatie’ is om te ‘controleren of de getrouwheid van de jaarrekeningen er is’.  er zou een fout van zeven ton in de jaarcijfers zitten, er was helemaal geen winst en er werden vanuit het bedrijf aanzienlijke cash-opnames gedaan. Rijbroek vond ‘onverklaarbare en onzakelijke transacties’. Haar rapporten veroorzaken paniek en wantrouwen en ze komt direct met ‘oplossingen’ ze wijst verdachten aan en zorgt ervoor dat de ‘daders’ uit het bedrijf worden weggewerkt. Nadat ze Brigitte van Egten begin 2019 beschuldigd van fraude besluit haar mede-directeur Van der Heijden de bedrijfsboekhouding mee naar huis te nemen. Hij wil daarmee voorkomen dat er in de cijfers gemanipuleerd kon worden. Van der Heijden wordt mede hierom op staande voet ontslagen, maar de rechter geeft hem uiteindelijk gelijk: ,,Gelet op de ontbrande en verhitte strijd tussen Sanderink en Van Egten is het voorstelbaar dat bij Van der Heijden de gedachte is opgekomen dat er wel eens met de boekhouding gemanipuleerd kon worden om de nog immer ongefundeerde fraude-aantijgingen handen en voeten te geven. Bij DSS zijn inmiddels diverse andere onderzoeken gedaan, maar Sanderink is er nog steeds niet in geslaagd om voor de rechter te bewijzen dat Van Egten gefraudeerd zou hebben. De rechter deed uitspraak in de zaak Marcel van der Heijden. Die zaak diende op 9 september. Sanderink moet van de rechter ruim 300.000 euro betalen aan Van der Heijden vanwege onterecht ontslag op staande voet. Gerard Sanderink moet ook het door hem op non-actief gestelde directielid Pieter van der Stoel van Centric zijn baan teruggeven met alle taken en bevoegdheden die daar bij horen. Dit alles op straffe van het verbeuren van een dwangsom van 1000 euro per dag met een maximum van 100.000 euro.

Rian van Rijbroek kwam onlangs opnieuw met een nieuw boek genaamd ‘Unhacked’ Het boek werd gepresenteerd op een feestje in de Spiegelzaal van het Amstelhotel. De boekpresentatie werd betaald door de Stichting Technology & Cybersecurity van Gerard Sanderink, waarvan Rijbroek dan sinds enkele maanden penningmeester is. Sanderink is diep onder de indruk van de Brabantse Rian en roemt haar ‘formidabele expertise over cybercriminaliteit’.

Centric heeft klanten als De Nederlandsche Bank, de Sociale Verzekeringsbank en 80% van de Nederlandse gemeenten. De banden met de overheid en een boekenonderzoek door Van Rijbroek waren redenen voor Pieter Omtzigt, Ronnes en Amhaouch van het CDA om er Kamervragen over te stellen.  Gerard Sanderink is er zelf van overtuigd dat Van Rijbroek voor de AIVD en ‘buitenlandse inlichtingendiensten’ werkt. Ze claimt via haar AIVD-connecties aan informatie te zijn gekomen over fraude binnen de bedrijven van Sanderink. ASML stapte in 2022 door alle commotie op als klant van Centric. Sanderink besloot een nieuwe stichting voor zijn vermogen cq erfenis  op te zetten en benoemde Van Rijbroek tot penningmeester. Angelique Kunst van Tubantia schreef een boek over Sanderink. Van rijbroek werd door de rechtbank in Almelo veroordeeld tot het betalen van dwangsommen van 50.000 euro voor elke keer dat ze Brigitte van Egten openlijk beschuldigd, met een maximum van 5 miljoen euro. Bovendien  werd het haar verboden om nog verder onderzoek te doen naar de handel en nwandel van Van Egten. Volgens de rechter is Van Rijbroek ondeskundig op het gebied van financiën en administratie en is ze niet bevoegd om recherche werk te doen. Van Rijbroeks werkwijze om de mailboxen van Van Egmond door te spitten en daar fantastische theorieën op los te laten is volgens de rechter bij voorbaat onjuist en misleidend. Ook Aike Schoots en henny Luijrink van Strukton hebben volgens de rechter deelgenomen aan de hetze tegen Van Egten. Strukton moet dan ook van de rechter de negatieve publicaties over van Egten 4 weken lang op de website van Strukton rectificeren. Voor het vergoeden van de geleden schade moet in een volgende rechtszaak nog worden besloten. Van Egten moet van alle blaam worden gezuiverd.

Advocaat Paul Acda mag zijn beroep een half jaar lang niet uitvoeren. Hij is zes maanden onvoorwaardelijk geschorst door de Raad van Discipline. De Raad oordeelt dat Acda als advocaat van Sanderink gedragsregels heeft geschonden en financieel niet integer heeft gehandeld. Hij heeft daarmee het vertrouwen in de advocatuur geschaad. Acda stelde de derdengeldrekening van zijn kantoor beschikbaar aan Sanderink en Van Rijbroek. Die parkeerden vele tonnen op, om te voorkomen dat er beslag zou worden gelegd op dat geld. Ook werd er geld van Sanderink via de rekening uitgeleend aan een derde partij. En via de rekening werden er betalingen gedaan aan de beheerder van smaadwebsite Omrecht.nl, waar regelmatig negatief over Van Egten werd geschreven. Tot slot werd ook Sanderinks andere advocaat, Gino van Tilborg, betaald via de derdenrekening van Acda’s kantoor. Alles bij elkaar stortte Sanderink 2,2 miljoen euro en Van Rijbroek bijna drie ton, dat Acda vervolgens in hun opdracht verdeelde. De tuchtrechter concludeerde dat de derdenrekening werd gebruikt om te bankieren voor Sanderink. Acda heeft hiermee de Wet ter voorkoming van Witwassen en Financiering van Terrorisme (Wwft) overtreden. Acda stelde dat Sanderink wel gedwongen was om gebruik te maken van zijn rekening, omdat de media inzage zouden hebben in het betalingsverkeer van zijn bedrijven. Maar de Raad van Discipline veroordeelde zijn gedrag als ‘zeer kwalijk’ en legde hem een zes maanden durende onvoorwaardelijke schorsing op.

De Groningse psycholoog Martin Appelo werd ook door de tuchtrechter veroordeeld tot drie maanden voorwaardelijke schorsing vanwege zijn uitlatingen over Rian van Rijbroek. Appelo stelde in een AD-podcast In de ban van Rian onder meer dat haar gedrag kenmerken heeft van dat van een psychopaat. Van Rijbroek diende in oktober 2022 een klacht in tegen Appelo over de manier waarop hij haar omschreef in de podcast In de ban van Rian. Zo zei hij in aflevering 3: „Je mag als psycholoog natuurlijk nooit een een diagnose uitspreken over iemand die je nooit zelf hebt gesproken, maar als je alle informatie bij elkaar legt en je zou als toets moeten zeggen: ‘Aan welke stoornis denk je dan?’, dan heeft het in ieder geval heel veel kenmerken van een psychopaat.” Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg in Zwolle stelt in haar beslissing dat Appelo met deze en andere uitspraken in de podcast heeft gehandeld in strijd met de beroepscode. Daarin staat dat psychologen terughoudend moeten zijn als ze in de media uitspraken doen over personen, en dat ze de verantwoordelijkheid hebben om schade te voorkomen. Appelo benadrukt weliswaar dat hij geen diagnose mag stellen, maar hij duidt het gedrag vervolgens toch in niet mis te verstane bewoordingen (narcisme, psychopaat, verslaving, lustgedreven). Van enige terughoudendheid is eigenlijk geen sprake geweest’, zo stelt het tuchtcollege. Dat Van Rijbroek een publiek persoon is, zoals Appelo aanvoerde, is volgens het college geen verzachtende omstandigheid. ‘Integendeel. Juist die personen kunnen zich in het algemeen moeilijk verweren tegen allerlei aantijgingen. Appelo verklaarde tijdens de zitting dat hij via zijn medewerking aan de podcast onder andere zijn naamsbekendheid wilde vergroten en zo bij het grote publiek meer kennis over psychologie meegeven. In de beoordeling laat het tuchtcollege meewegen dat Appelo al twee keer eerder tuchtrechtelijk is veroordeeld. Hij krijgt daarom een voorwaardelijke schorsing van drie maanden opgelegd; deze wordt ten uitvoer gelegd als hij zich binnen twee jaar opnieuw schuldig maakt aan schending van de beroepscode. Hij moet Van Rijbroek bovendien 1791 euro aan kosten voor de procedure vergoeden.


This domain is for sale